Biblia Vulgata

Register:
Liber Iob | Liber Psalmorum iuxta Septuaginta emendatus | Liber Psalmorum... 50 | Liber Psalmorum... 100 | Liber Psalmorum iuxta Hebraicum translatus | Liber Psalmorum... 50 | Liber Psalmorum... 100 | Liber Liber proverbiorum | Liber Ecclesiastes | Canticum canticorum | Liber sapientiae Salomonis | Liber Iesu filii Sirach

1:1 vir erat in terra Hus nomine Iob et erat vir ille simplex et rectus ac timens Deum et recedens a malo

1:2 natique sunt ei septem filii et tres filiae

1:3 et fuit possessio eius septem milia ovium et tria milia camelorum quingenta quoque iuga boum et quingentae asinae ac familia multa nimis eratque vir ille magnus inter omnes Orientales

1:4 et ibant filii eius et faciebant convivium per domos unusquisque in die suo et mittentes vocabant tres sorores suas ut comederent et biberent cum eis

1:5 cumque in orbem transissent dies convivii mittebat ad eos Iob et sanctificabat illos consurgensque diluculo offerebat holocausta per singulos dicebat enim ne forte peccaverint filii mei et benedixerint Deo in cordibus suis sic faciebat Iob cunctis diebus

1:6 quadam autem die cum venissent filii Dei ut adsisterent coram Domino adfuit inter eos etiam Satan

1:7 cui dixit Dominus unde venis qui respondens ait circuivi terram et perambulavi eam

1:8 dixitque Dominus ad eum numquid considerasti servum meum Iob quod non sit ei similis in terra homo simplex et rectus et timens Deum ac recedens a malo

1:9 cui respondens Satan ait numquid frustra timet Iob Deum

1:10 nonne tu vallasti eum ac domum eius universamque substantiam per circuitum operibus manuum eius benedixisti et possessio illius crevit in terra

1:11 sed extende paululum manum tuam et tange cuncta quae possidet nisi in facie tua benedixerit tibi

1:12 dixit ergo Dominus ad Satan ecce universa quae habet in manu tua sunt tantum in eum ne extendas manum tuam egressusque est Satan a facie Domini

1:13 cum autem quadam die filii et filiae eius comederent et biberent vinum in domo fratris sui primogeniti

1:14 nuntius venit ad Iob qui diceret boves arabant et asinae pascebantur iuxta eos

1:15 et inruerunt Sabei tuleruntque omnia et pueros percusserunt gladio et evasi ego solus ut nuntiarem tibi

1:16 cumque adhuc ille loqueretur venit alter et dixit ignis Dei cecidit e caelo et tactas oves puerosque consumpsit et effugi ego solus ut nuntiarem tibi

1:17 sed et illo adhuc loquente venit alius et dixit Chaldei fecerunt tres turmas et invaserunt camelos et tulerunt eos necnon et pueros percusserunt gladio et ego fugi solus ut nuntiarem tibi

1:18 loquebatur ille et ecce alius intravit et dixit filiis tuis et filiabus vescentibus et bibentibus vinum in domo fratris sui primogeniti

1:19 repente ventus vehemens inruit a regione deserti et concussit quattuor angulos domus quae corruens oppressit liberos tuos et mortui sunt et effugi ego solus ut nuntiarem tibi

1:20 tunc surrexit Iob et scidit tunicam suam et tonso capite corruens in terram adoravit

1:21 et dixit nudus egressus sum de utero matris meae et nudus revertar illuc Dominus dedit Dominus abstulit sit nomen Domini benedictum

1:22 in omnibus his non peccavit Iob neque stultum quid contra Deum locutus est

2:1 factum est autem cum quadam die venissent filii Dei et starent coram Domino venisset quoque Satan inter eos et staret in conspectu eius

2:2 ut diceret Dominus ad Satan unde venis qui respondens ait circuivi terram et perambulavi eam

2:3 et dixit Dominus ad Satan numquid considerasti servum meum Iob quod non sit ei similis in terra vir simplex et rectus timens Deum ac recedens a malo et adhuc retinens innocentiam tu autem commovisti me adversus eum ut adfligerem illum frustra

2:4 cui respondens Satan ait pellem pro pelle et cuncta quae habet homo dabit pro anima sua

2:5 alioquin mitte manum tuam et tange os eius et carnem et tunc videbis quod in facie benedicat tibi

2:6 dixit ergo Dominus ad Satan ecce in manu tua est verumtamen animam illius serva

2:7 egressus igitur Satan a facie Domini percussit Iob ulcere pessimo a planta pedis usque ad verticem eius

2:8 qui testa saniem deradebat sedens in sterquilinio

2:9 dixit autem illi uxor sua adhuc tu permanes in simplicitate tua benedic Deo et morere

2:10 qui ait ad illam quasi una de stultis locuta es si bona suscepimus de manu Domini quare mala non suscipiamus in omnibus his non peccavit Iob labiis suis

2:11 igitur audientes tres amici Iob omne malum quod accidisset ei venerunt singuli de loco suo Eliphaz Themanites et Baldad Suites et Sophar Naamathites condixerant enim ut pariter venientes visitarent eum et consolarentur

2:12 cumque levassent procul oculos suos non cognoverunt eum et exclamantes ploraverunt scissisque vestibus sparserunt pulverem super caput suum in caelum

2:13 et sederunt cum eo in terram septem diebus et septem noctibus et nemo loquebatur ei verbum videbant enim dolorem esse vehementem

3:1 post haec aperuit Iob os suum et maledixit diei suo

3:2 et locutus est

3:3 pereat dies in qua natus sum et nox in qua dictum est conceptus est homo

3:4 dies ille vertatur in tenebras non requirat eum Deus desuper et non inlustret lumine

3:5 obscurent eum tenebrae et umbra mortis occupet eum caligo et involvatur amaritudine

3:6 noctem illam tenebrosus turbo possideat non conputetur in diebus anni nec numeretur in mensibus

3:7 sit nox illa solitaria nec laude digna

3:8 maledicant ei qui maledicunt diei qui parati sunt suscitare Leviathan

3:9 obtenebrentur stellae caligine eius expectet lucem et non videat nec ortum surgentis aurorae

3:10 quia non conclusit ostia ventris qui portavit me nec abstulit mala ab oculis meis

3:11 quare non in vulva mortuus sum egressus ex utero non statim perii

3:12 quare exceptus genibus cur lactatus uberibus

3:13 nunc enim dormiens silerem et somno meo requiescerem

3:14 cum regibus et consulibus terrae qui aedificant sibi solitudines

3:15 aut cum principibus qui possident aurum et replent domos suas argento

3:16 aut sicut abortivum absconditum non subsisterem vel qui concepti non viderunt lucem

3:17 ibi impii cessaverunt a tumultu et ibi requieverunt fessi robore

3:18 et quondam vincti pariter sine molestia non audierunt vocem exactoris

3:19 parvus et magnus ibi sunt et servus liber a domino suo

3:20 quare data est misero lux et vita his qui in amaritudine animae sunt

3:21 qui expectant mortem et non venit quasi effodientes thesaurum

3:22 gaudentque vehementer cum invenerint sepulchrum

3:23 viro cuius abscondita est via et circumdedit eum Deus tenebris

3:24 antequam comedam suspiro et quasi inundantes aquae sic rugitus meus

3:25 quia timor quem timebam evenit mihi et quod verebar accidit

3:26 nonne dissimulavi nonne silui nonne quievi et venit super me indignatio

4:1 respondens autem Eliphaz Themanites dixit

4:2 si coeperimus loqui tibi forsitan moleste accipias sed conceptum sermonem tenere quis possit

4:3 ecce docuisti multos et manus lassas roborasti

4:4 vacillantes confirmaverunt sermones tui et genua trementia confortasti

4:5 nunc autem venit super te plaga et defecisti tetigit te et conturbatus es

4:6 timor tuus fortitudo tua patientia tua et perfectio viarum tuarum

4:7 recordare obsecro te quis umquam innocens perierit aut quando recti deleti sint

4:8 quin potius vidi eos qui operantur iniquitatem et seminant dolores et metunt eos

4:9 flante Deo perisse et spiritu irae eius esse consumptos

4:10 rugitus leonis et vox leaenae et dentes catulorum leonum contriti sunt

4:11 tigris periit eo quod non haberet praedam et catuli leonis dissipati sunt

4:12 porro ad me dictum est verbum absconditum et quasi furtive suscepit auris mea venas susurri eius

4:13 in horrore visionis nocturnae quando solet sopor occupare homines

4:14 pavor tenuit me et tremor et omnia ossa mea perterrita sunt

4:15 et cum spiritus me praesente transiret inhorruerunt pili carnis meae

4:16 stetit quidam cuius non agnoscebam vultum imago coram oculis meis et vocem quasi aurae lenis audivi

4:17 numquid homo Dei conparatione iustificabitur aut factore suo purior erit vir

4:18 ecce qui serviunt ei non sunt stabiles et in angelis suis repperit pravitatem

4:19 quanto magis hii qui habitant domos luteas qui terrenum habent fundamentum consumentur velut a tinea

4:20 de mane usque ad vesperum succidentur et quia nullus intellegit in aeternum peribunt

4:21 qui autem reliqui fuerint auferentur ex eis morientur et non in sapientia

5:1 voca ergo si est qui tibi respondeat et ad aliquem sanctorum convertere

5:2 vere stultum interficit iracundia et parvulum occidit invidia

5:3 ego vidi stultum firma radice et maledixi pulchritudini eius statim

5:4 longe fient filii eius a salute et conterentur in porta et non erit qui eruat

5:5 cuius messem famelicus comedet et ipsum rapiet armatus et ebibent sitientes divitias eius

5:6 nihil in terra sine causa fit et de humo non orietur dolor

5:7 homo ad laborem nascitur et avis ad volatum

5:8 quam ob rem ego deprecabor Dominum et ad Deum ponam eloquium meum

5:9 qui facit magna et inscrutabilia et mirabilia absque numero

5:10 qui dat pluviam super faciem terrae et inrigat aquis universa

5:11 qui ponit humiles in sublimi et maerentes erigit sospitate

5:12 qui dissipat cogitationes malignorum ne possint implere manus eorum quod coeperant

5:13 qui adprehendit sapientes in astutia eorum et consilium pravorum dissipat

5:14 per diem incurrent tenebras et quasi in nocte sic palpabunt in meridie

5:15 porro salvum faciet a gladio oris eorum et de manu violenti pauperem

5:16 et erit egeno spes iniquitas autem contrahet os suum

5:17 beatus homo qui corripitur a Domino increpationem ergo Domini ne reprobes

5:18 quia ipse vulnerat et medetur percutit et manus eius sanabunt

5:19 in sex tribulationibus liberabit te et in septima non tanget te malum

5:20 in fame eruet te de morte et in bello de manu gladii

5:21 a flagello linguae absconderis et non timebis calamitatem cum venerit

5:22 in vastitate et fame ridebis et bestiam terrae non formidabis

5:23 sed cum lapidibus regionum pactum tuum et bestiae terrae pacificae erunt tibi

5:24 et scies quod pacem habeat tabernaculum tuum et visitans speciem tuam non peccabis

5:25 scies quoque quoniam multiplex erit semen tuum et progenies tua quasi herba terrae

5:26 ingredieris in abundantia sepulchrum sicut infertur acervus in tempore suo

5:27 ecce hoc ut investigavimus ita est quod auditum mente pertracta

6:1 respondens autem Iob dixit

6:2 utinam adpenderentur peccata mea quibus iram merui et calamitas quam patior in statera

6:3 quasi harena maris haec gravior appareret unde et verba mea dolore sunt plena

6:4 quia sagittae Domini in me sunt quarum indignatio ebibit spiritum meum et terrores Domini militant contra me

6:5 numquid rugiet onager cum habuerit herbam aut mugiet bos cum ante praesepe plenum steterit

6:6 aut poterit comedi insulsum quod non est sale conditum aut potest aliquis gustare quod gustatum adfert mortem

6:7 quae prius tangere nolebat anima mea nunc prae angustia cibi mei sunt

6:8 quis det ut veniat petitio mea et quod expecto tribuat mihi Deus

6:9 et qui coepit ipse me conterat solvat manum suam et succidat me

6:10 et haec mihi sit consolatio ut adfligens me dolore non parcat nec contradicam sermonibus Sancti

6:11 quae est enim fortitudo mea ut sustineam aut quis finis meus ut patienter agam

6:12 nec fortitudo lapidum fortitudo mea nec caro mea aerea est

6:13 ecce non est auxilium mihi in me et necessarii quoque mei recesserunt a me

6:14 qui tollit ab amico suo misericordiam timorem Domini derelinquit

6:15 fratres mei praeterierunt me sicut torrens qui raptim transit in convallibus

6:16 qui timent pruinam inruet super eos nix

6:17 tempore quo fuerint dissipati peribunt et ut incaluerit solventur de loco suo

6:18 involutae sunt semitae gressuum eorum ambulabunt in vacuum et peribunt

6:19 considerate semitas Theman itinera Saba et expectate paulisper

6:20 confusi sunt quia speravi venerunt quoque usque ad me et pudore cooperti sunt

6:21 nunc venistis et modo videntes plagam meam timetis

6:22 numquid dixi adferte mihi et de substantia vestra donate mihi

6:23 vel liberate me de manu hostis et de manu robustorum eruite me

6:24 docete me et ego tacebo et si quid forte ignoravi instruite me

6:25 quare detraxistis sermonibus veritatis cum e vobis nullus sit qui possit arguere

6:26 ad increpandum tantum eloquia concinnatis et in ventum verba profertis

6:27 super pupillum inruitis et subvertere nitimini amicum vestrum

6:28 verumtamen quod coepistis explete praebete aurem et videte an mentiar

6:29 respondete obsecro absque contentione et loquentes id quod iustum est iudicate

6:30 et non invenietis in lingua mea iniquitatem nec in faucibus meis stultitia personabit

7:1 militia est vita hominis super terram et sicut dies mercennarii dies eius

7:2 sicut servus desiderat umbram et sicut mercennarius praestolatur finem operis sui

7:3 sic et ego habui menses vacuos et noctes laboriosas enumeravi mihi

7:4 si dormiero dico quando consurgam et rursum expectabo vesperam et replebor doloribus usque ad tenebras

7:5 induta est caro mea putredine et sordibus pulveris cutis mea aruit et contracta est

7:6 dies mei velocius transierunt quam a texente tela succiditur et consumpti sunt absque ulla spe

7:7 memento quia ventus est vita mea et non revertetur oculus meus ut videat bona

7:8 nec aspiciet me visus hominis oculi tui in me et non subsistam

7:9 sicut consumitur nubes et pertransit sic qui descenderit ad inferos non ascendet

7:10 nec revertetur ultra in domum suam neque cognoscet eum amplius locus eius

7:11 quapropter et ego non parcam ori meo loquar in tribulatione spiritus mei confabulabor cum amaritudine animae meae

7:12 numquid mare sum ego aut cetus quia circumdedisti me carcere

7:13 si dixero consolabitur me lectulus meus et relevabor loquens mecum in strato meo

7:14 terrebis me per somnia et per visiones horrore concuties

7:15 quam ob rem elegit suspendium anima mea et mortem ossa mea

7:16 desperavi nequaquam ultra iam vivam parce mihi nihil enim sunt dies mei

7:17 quid est homo quia magnificas eum aut quia ponis erga eum cor tuum

7:18 visitas eum diluculo et subito probas illum

7:19 usquequo non parces mihi nec dimittis me ut gluttiam salivam meam

7:20 peccavi quid faciam tibi o custos hominum quare posuisti me contrarium tibi et factus sum mihimet ipsi gravis

7:21 cur non tolles peccatum meum et quare non auferes iniquitatem meam ecce nunc in pulvere dormiam et si mane me quaesieris non subsistam

8:1 respondens autem Baldad Suites dixit

8:2 usquequo loqueris talia et spiritus multiplex sermones oris tui

8:3 numquid Deus subplantat iudicium et Omnipotens subvertit quod iustum est

8:4 etiam si filii tui peccaverunt ei et dimisit eos in manu iniquitatis suae

8:5 tu tamen si diluculo consurrexeris ad Deum et Omnipotentem fueris deprecatus

8:6 si mundus et rectus incesseris statim evigilabit ad te et pacatum reddet habitaculum iustitiae tuae

8:7 in tantum ut priora tua fuerint parva et novissima tua multiplicentur nimis

8:8 interroga enim generationem pristinam et diligenter investiga patrum memoriam

8:9 hesterni quippe sumus et ignoramus quoniam sicut umbra dies nostri sunt super terram

8:10 et ipsi docebunt te loquentur tibi et de corde suo proferent eloquia

8:11 numquid vivere potest scirpus absque humore aut crescet carectum sine aqua

8:12 cum adhuc sit in flore nec carpatur manu ante omnes herbas arescit

8:13 sic viae omnium qui obliviscuntur Deum et spes hypocritae peribit

8:14 non ei placebit vecordia sua et sicut tela aranearum fiducia eius

8:15 innitetur super domum suam et non stabit fulciet eam et non consurget

8:16 humectus videtur antequam veniat sol et in horto suo germen eius egreditur

8:17 super acervum petrarum radices eius densabuntur et inter lapides commorabitur

8:18 si absorbuerit eum de loco suo negabit eum et dicet non novi te

8:19 haec est enim laetitia viae eius ut rursum de terra alii germinentur

8:20 Deus non proiciet simplicem nec porriget manum malignis

8:21 donec impleatur risu os tuum et labia tua iubilo

8:22 qui oderunt te induentur confusione et tabernaculum impiorum non subsistet

9:1 et respondens Iob ait

9:2 vere scio quod ita sit et quod non iustificetur homo conpositus Deo

9:3 si voluerit contendere cum eo non poterit ei respondere unum pro mille

9:4 sapiens corde est et fortis robore quis restitit ei et pacem habuit

9:5 qui transtulit montes et nescierunt hii quos subvertit in furore suo

9:6 qui commovet terram de loco suo et columnae eius concutiuntur

9:7 qui praecipit soli et non oritur et stellas claudit quasi sub signaculo

9:8 qui extendit caelos solus et graditur super fluctus maris

9:9 qui facit Arcturum et Oriona et Hyadas et interiora austri

9:10 qui facit magna et inconprehensibilia et mirabilia quorum non est numerus

9:11 si venerit ad me non videbo si abierit non intellegam eum

9:12 si repente interroget quis respondebit ei vel quis dicere potest cur facis

9:13 Deus cuius resistere irae nemo potest et sub quo curvantur qui portant orbem

9:14 quantus ergo sum ego qui respondeam ei et loquar verbis meis cum eo

9:15 qui etiam si habuero quippiam iustum non respondebo sed meum iudicem deprecabor

9:16 et cum invocantem exaudierit me non credo quod audierit vocem meam

9:17 in turbine enim conteret me et multiplicabit vulnera mea etiam sine causa

9:18 non concedit requiescere spiritum meum et implet me amaritudinibus

9:19 si fortitudo quaeritur robustissimus est si aequitas iudicii nemo pro me audet testimonium dicere

9:20 si iustificare me voluero os meum condemnabit me si innocentem ostendere pravum me conprobabit

9:21 etiam si simplex fuero hoc ipsum ignorabit anima mea et taedebit me vitae meae

9:22 unum est quod locutus sum et innocentem et impium ipse consumit

9:23 si flagellat occidat semel et non de poenis innocentum rideat

9:24 terra data est in manu impii vultum iudicum eius operit quod si non ille est quis ergo est

9:25 dies mei velociores fuerunt cursore fugerunt et non viderunt bonum

9:26 pertransierunt quasi naves poma portantes sicut aquila volans ad escam

9:27 cum dixero nequaquam ita loquar commuto faciem meam et dolore torqueor

9:28 verebar omnia opera mea sciens quod non parceres delinquenti

9:29 si autem et sic impius sum quare frustra laboravi

9:30 si lotus fuero quasi aquis nivis et fulserint velut mundissimae manus meae

9:31 tamen sordibus intingues me et abominabuntur me vestimenta mea

9:32 neque enim viro qui similis mei est respondebo nec qui mecum in iudicio ex aequo possit audiri

9:33 non est qui utrumque valeat arguere et ponere manum suam in ambobus

9:34 auferat a me virgam suam et pavor eius non me terreat

9:35 loquar et non timebo eum neque enim possum metuens respondere

10:1 taedet animam meam vitae meae dimittam adversum me eloquium meum loquar in amaritudine animae meae

10:2 dicam Deo noli me condemnare indica mihi cur me ita iudices

10:3 numquid bonum tibi videtur si calumnieris et opprimas me opus manuum tuarum et consilium impiorum adiuves

10:4 numquid oculi carnei tibi sunt aut sicut videt homo et tu videbis

10:5 numquid sicut dies hominis dies tui et anni tui sicut humana sunt tempora

10:6 ut quaeras iniquitatem meam et peccatum meum scruteris

10:7 et scias quia nihil impium fecerim cum sit nemo qui de manu tua possit eruere

10:8 manus tuae plasmaverunt me et fecerunt me totum in circuitu et sic repente praecipitas me

10:9 memento quaeso quod sicut lutum feceris me et in pulverem reduces me

10:10 nonne sicut lac mulsisti me et sicut caseum me coagulasti

10:11 pelle et carnibus vestisti me et ossibus et nervis conpegisti me

10:12 vitam et misericordiam tribuisti mihi et visitatio tua custodivit spiritum meum

10:13 licet haec celes in corde tuo tamen scio quia universorum memineris

10:14 si peccavi et ad horam pepercisti mihi cur ab iniquitate mea mundum me esse non pateris

10:15 et si impius fuero vae mihi est et si iustus non levabo caput saturatus adflictione et miseria

10:16 et propter superbiam quasi leaenam capies me reversusque mirabiliter me crucias

10:17 instauras testes tuos contra me et multiplicas iram tuam adversum me et poenae militant in me

10:18 quare de vulva eduxisti me qui utinam consumptus essem ne oculus me videret

10:19 fuissem quasi qui non essem de utero translatus ad tumulum

10:20 numquid non paucitas dierum meorum finietur brevi dimitte ergo me ut plangam paululum dolorem meum

10:21 antequam vadam et non revertar ad terram tenebrosam et opertam mortis caligine

10:22 terram miseriae et tenebrarum ubi umbra mortis et nullus ordo et sempiternus horror inhabitans

11:1 respondens autem Sophar Naamathites dixit

11:2 numquid qui multa loquitur non et audiet aut vir verbosus iustificabitur

11:3 tibi soli tacebunt homines et cum ceteros inriseris a nullo confutaberis

11:4 dixisti enim purus est sermo meus et mundus sum in conspectu tuo

11:5 atque utinam Deus loqueretur tecum et aperiret labia sua tibi

11:6 ut ostenderet tibi secreta sapientiae et quod multiplex esset lex eius et intellegeres quod multo minora exigaris a Deo quam meretur iniquitas tua

11:7 forsitan vestigia Dei conprehendes et usque ad perfectum Omnipotentem repperies

11:8 excelsior caelo est et quid facies profundior inferno et unde cognosces

11:9 longior terrae mensura eius et latior mari

11:10 si subverterit omnia vel in unum coartaverit quis contradicet ei

11:11 ipse enim novit hominum vanitatem et videns iniquitatem nonne considerat

11:12 vir vanus in superbiam erigitur et tamquam pullum onagri se liberum natum putat

11:13 tu autem firmasti cor tuum et expandisti ad eum manus tuas

11:14 si iniquitatem quod est in manu tua abstuleris a te et non manserit in tabernaculo tuo iniustitia

11:15 tum levare poteris faciem tuam absque macula et eris stabilis et non timebis

11:16 miseriae quoque oblivisceris et quasi aquarum quae praeterierint recordaberis

11:17 et quasi meridianus fulgor consurget tibi ad vesperam et cum te consumptum putaveris orieris ut lucifer

11:18 et habebis fiduciam proposita tibi spe et defossus securus dormies

11:19 requiesces et non erit qui te exterreat et deprecabuntur faciem tuam plurimi

11:20 oculi autem impiorum deficient et effugium peribit ab eis et spes eorum abominatio animae

12:1 respondens autem Iob dixit

12:2 ergo vos estis soli homines et vobiscum morietur sapientia

12:3 et mihi est cor sicut et vobis nec inferior vestri sum quis enim haec quae nostis ignorat

12:4 qui deridetur ab amico suo sicut ego invocabit Deum et exaudiet eum deridetur enim iusti simplicitas

12:5 lampas contempta apud cogitationes divitum parata ad tempus statutum

12:6 abundant tabernacula praedonum et audacter provocant Deum cum ipse dederit omnia in manibus eorum

12:7 nimirum interroga iumenta et docebunt te et volatilia caeli et indicabunt tibi

12:8 loquere terrae et respondebit tibi et narrabunt pisces maris

12:9 quis ignorat quod omnia haec manus Domini fecerit

12:10 in cuius manu anima omnis viventis et spiritus universae carnis hominis

12:11 nonne auris verba diiudicat et fauces comedentis saporem

12:12 in antiquis est sapientia et in multo tempore prudentia

12:13 apud ipsum est sapientia et fortitudo ipse habet consilium et intellegentiam

12:14 si destruxerit nemo est qui aedificet et si incluserit hominem nullus est qui aperiat

12:15 si continuerit aquas omnia siccabuntur et si emiserit eas subvertent terram

12:16 apud ipsum est fortitudo et sapientia ipse novit et decipientem et eum qui decipitur

12:17 adducit consiliarios in stultum finem et iudices in stuporem

12:18 balteum regum dissolvit et praecingit fune renes eorum

12:19 ducit sacerdotes inglorios et optimates subplantat

12:20 commutans labium veracium et doctrinam senum auferens

12:21 effundit despectionem super principes et eos qui oppressi fuerant relevans

12:22 qui revelat profunda de tenebris et producit in lucem umbram mortis

12:23 qui multiplicat gentes et perdet eas et subversas in integrum restituet

12:24 qui inmutat cor principum populi terrae et decipit eos ut frustra incedant per invium

12:25 palpabunt quasi in tenebris et non in luce et errare eos faciet quasi ebrios

13:1 ecce omnia et vidit oculus meus et audivit auris mea et intellexi singula

13:2 secundum scientiam vestram et ego novi nec inferior vestri sum

13:3 sed tamen ad Omnipotentem loquar et disputare cum Deo cupio

13:4 prius vos ostendens fabricatores mendacii et cultores perversorum dogmatum

13:5 atque utinam taceretis ut putaremini esse sapientes

13:6 audite ergo correptiones meas et iudicium labiorum meorum adtendite

13:7 numquid Deus indiget vestro mendacio ut pro illo loquamini dolos

13:8 numquid faciem eius accipitis et pro Deo iudicare nitimini

13:9 aut placebit ei quem celare nihil potest aut decipietur ut homo vestris fraudulentiis

13:10 ipse vos arguet quoniam in abscondito faciem eius accipitis

13:11 statim ut se commoverit turbabit vos et terror eius inruet super vos

13:12 memoria vestra conparabitur cineri et redigentur in lutum cervices vestrae

13:13 tacete paulisper ut loquar quodcumque mihi mens suggesserit

13:14 quare lacero carnes meas dentibus meis et animam meam porto in manibus meis

13:15 etiam si occiderit me in ipso sperabo verumtamen vias meas in conspectu eius arguam

13:16 et ipse erit salvator meus non enim veniet in conspectu eius omnis hypocrita

13:17 audite sermonem meum et enigmata percipite auribus vestris

13:18 si fuero iudicatus scio quod iustus inveniar

13:19 quis est qui iudicetur mecum veniat quare tacens consumor

13:20 duo tantum ne facias mihi et tunc a facie tua non abscondar

13:21 manum tuam longe fac a me et formido tua non me terreat

13:22 et voca me et respondebo tibi aut certe loquar et tu responde mihi

13:23 quantas habeo iniquitates et peccata scelera mea et delicta ostende mihi

13:24 cur faciem tuam abscondis et arbitraris me inimicum tuum

13:25 contra folium quod vento rapitur ostendis potentiam tuam et stipulam siccam persequeris

13:26 scribis enim contra me amaritudines et consumere me vis peccatis adulescentiae meae

13:27 posuisti in nervo pedem meum et observasti omnes semitas meas et vestigia pedum meorum considerasti

13:28 qui quasi putredo consumendus sum et quasi vestimentum quod comeditur a tinea

14:1 homo natus de muliere brevi vivens tempore repletus multis miseriis

14:2 quasi flos egreditur et conteritur et fugit velut umbra et numquam in eodem statu permanet

14:3 et dignum ducis super huiuscemodi aperire oculos tuos et adducere eum tecum in iudicium

14:4 quis potest facere mundum de inmundo conceptum semine nonne tu qui solus es

14:5 breves dies hominis sunt numerus mensuum eius apud te est constituisti terminos eius qui praeterire non poterunt

14:6 recede paululum ab eo ut quiescat donec optata veniat sicut mercennarii dies eius

14:7 lignum habet spem si praecisum fuerit rursum virescit et rami eius pullulant

14:8 si senuerit in terra radix eius et in pulvere emortuus fuerit truncus illius

14:9 ad odorem aquae germinabit et faciet comam quasi cum primum plantatum est

14:10 homo vero cum mortuus fuerit et nudatus atque consumptus ubi quaeso est

14:11 quomodo si recedant aquae de mari et fluvius vacuefactus arescat

14:12 sic homo cum dormierit non resurget donec adteratur caelum non evigilabit nec consurget de somno suo

14:13 quis mihi hoc tribuat ut in inferno protegas me ut abscondas me donec pertranseat furor tuus et constituas mihi tempus in quo recorderis mei

14:14 putasne mortuus homo rursum vivet cunctis diebus quibus nunc milito expecto donec veniat inmutatio mea

14:15 vocabis et ego respondebo tibi operi manuum tuarum porriges dexteram

14:16 tu quidem gressus meos dinumerasti sed parces peccatis meis

14:17 signasti quasi in sacculo delicta mea sed curasti iniquitatem meam

14:18 mons cadens defluet et saxum transfertur de loco suo

14:19 lapides excavant aquae et adluvione paulatim terra consumitur et homines ergo similiter perdes

14:20 roborasti eum paululum ut in perpetuum pertransiret inmutabis faciem eius et emittes eum

14:21 sive nobiles fuerint filii eius sive ignobiles non intelleget

14:22 attamen caro eius dum vivet dolebit et anima illius super semet ipso lugebit

15:1 respondens autem Eliphaz Themanites dixit

15:2 numquid sapiens respondebit quasi in ventum loquens et implebit ardore stomachum suum

15:3 arguis verbis eum qui non est aequalis tui et loqueris quod tibi non expedit

15:4 quantum in te est evacuasti timorem et tulisti preces coram Deo

15:5 docuit enim iniquitas tua os tuum et imitaris linguam blasphemantium

15:6 condemnabit te os tuum et non ego et labia tua respondebunt tibi

15:7 numquid primus homo tu natus es et ante colles formatus

15:8 numquid consilium Dei audisti et inferior te erit eius sapientia

15:9 quid nosti quod ignoremus quid intellegis quod nesciamus

15:10 et senes et antiqui sunt in nobis multo vetustiores quam patres tui

15:11 numquid grande est ut consoletur te Deus sed verba tua prava hoc prohibent

15:12 quid te elevat cor tuum et quasi magna cogitans adtonitos habes oculos

15:13 quid tumet contra Deum spiritus tuus ut proferas de ore huiuscemodi sermones

15:14 quid est homo ut inmaculatus sit et ut iustus appareat natus de muliere

15:15 ecce inter sanctos eius nemo inmutabilis et caeli non sunt mundi in conspectu eius

15:16 quanto magis abominabilis et inutilis homo qui bibit quasi aquas iniquitatem

15:17 ostendam tibi audi me quod vidi narrabo tibi

15:18 sapientes confitentur et non abscondunt patres suos

15:19 quibus solis data est terra et non transibit alienus per eos

15:20 cunctis diebus suis impius superbit et numerus annorum incertus est tyrannidis eius

15:21 sonitus terroris semper in auribus illius et cum pax sit ille insidias suspicatur

15:22 non credit quod reverti possit de tenebris circumspectans undique gladium

15:23 cum se moverit ad quaerendum panem novit quod paratus sit in manu eius tenebrarum dies

15:24 terrebit eum tribulatio et angustia vallabit eum sicut regem qui praeparatur ad proelium

15:25 tetendit enim adversus Deum manum suam et contra Omnipotentem roboratus est

15:26 cucurrit adversus eum erecto collo et pingui cervice armatus est

15:27 operuit faciem eius crassitudo et de lateribus eius arvina dependet

15:28 habitavit in civitatibus desolatis et in domibus desertis quae in tumulos sunt redactae

15:29 non ditabitur nec perseverabit substantia eius nec mittet in terra radicem suam

15:30 non recedet de tenebris ramos eius arefaciet flamma et auferetur spiritu oris sui

15:31 non credat frustra errore deceptus quod aliquo pretio redimendus sit

15:32 antequam dies eius impleantur peribit et manus eius arescet

15:33 laedetur quasi vinea in primo flore botrus eius et quasi oliva proiciens florem suum

15:34 congregatio enim hypocritae sterilis et ignis devorabit tabernacula eorum qui munera libenter accipiunt

15:35 concepit dolorem et peperit iniquitatem et uterus eius praeparat dolos

16:1 respondens autem Iob dixit

16:2 audivi frequenter talia consolatores onerosi omnes vos estis

16:3 numquid habebunt finem verba ventosa aut aliquid tibi molestum est si loquaris

16:4 poteram et ego similia vestri loqui atque utinam esset anima vestra pro anima mea

16:5 consolarer et ego vos sermonibus et moverem caput meum super vos

16:6 roborarem vos ore meo et moverem labia quasi parcens vobis

16:7 sed quid agam si locutus fuero non quiescet dolor meus et si tacuero non recedet a me

16:8 nunc autem oppressit me dolor meus et in nihili redacti sunt omnes artus mei

16:9 rugae meae testimonium dicunt contra me et suscitatur falsiloquus adversus faciem meam contradicens mihi

16:10 collegit furorem suum in me et comminans mihi infremuit contra me dentibus suis hostis meus terribilibus oculis me intuitus est

16:11 aperuerunt super me ora sua exprobrantes percusserunt maxillam meam satiati sunt poenis meis

16:12 conclusit me Deus apud iniquum et manibus impiorum me tradidit

16:13 ego ille quondam opulentus repente contritus sum tenuit cervicem meam confregit me et posuit sibi quasi in signum

16:14 circumdedit me lanceis suis convulneravit lumbos meos non pepercit et effudit in terra viscera mea

16:15 concidit me vulnere super vulnus inruit in me quasi gigans

16:16 saccum consui super cutem meam et operui cinere cornu meum

16:17 facies mea intumuit a fletu et palpebrae meae caligaverunt

16:18 haec passus sum absque iniquitate manus meae cum haberem mundas ad Deum preces

16:19 terra ne operias sanguinem meum neque inveniat locum in te latendi clamor meus

16:20 ecce enim in caelo testis meus et conscius meus in excelsis

16:21 verbosi mei amici mei ad Deum stillat oculus meus

16:22 atque utinam sic iudicaretur vir cum Deo quomodo iudicatur filius hominis cum collega suo

16:23 ecce enim breves anni transeunt et semitam per quam non revertar ambulo

17:1 spiritus meus adtenuabitur dies mei breviabuntur et solum mihi superest sepulchrum

17:2 non peccavi et in amaritudinibus moratur oculus meus

17:3 libera me et pone iuxta te et cuiusvis manus pugnet contra me

17:4 cor eorum longe fecisti a disciplina et propterea non exaltabuntur

17:5 praedam pollicetur sociis et oculi filiorum eius deficient

17:6 posuit me quasi in proverbium vulgi et exemplum sum coram eis

17:7 caligavit ab indignatione oculus meus et membra mea quasi in nihili redacta sunt

17:8 stupebunt iusti super hoc et innocens contra hypocritam suscitabitur

17:9 et tenebit iustus viam suam et mundis manibus addet fortitudinem

17:10 igitur vos omnes convertimini et venite et non inveniam in vobis ullum sapientem

17:11 dies mei transierunt cogitationes meae dissipatae sunt torquentes cor meum

17:12 noctem verterunt in diem et rursum post tenebras spero lucem

17:13 si sustinuero infernus domus mea est in tenebris stravi lectulum meum

17:14 putredini dixi pater meus es mater mea et soror mea vermibus

17:15 ubi est ergo nunc praestolatio mea et patientiam meam quis considerat

17:16 in profundissimum infernum descendent omnia mea putasne saltim ibi erit requies mihi

18:1 respondens autem Baldad Suites dixit

18:2 usque ad quem finem verba iactabitis intellegite prius et sic loquamur

18:3 quare reputati sumus ut iumenta et sorduimus coram vobis

18:4 qui perdis animam tuam in furore tuo numquid propter te derelinquetur terra et transferentur rupes de loco suo

18:5 nonne lux impii extinguetur nec splendebit flamma ignis eius

18:6 lux obtenebrescet in tabernaculo illius et lucerna quae super eum est extinguetur

18:7 artabuntur gressus virtutis eius et praecipitabit eum consilium suum

18:8 inmisit enim in rete pedes suos et in maculis eius ambulat

18:9 tenebitur planta illius laqueo et exardescet contra eum sitis

18:10 abscondita est in terra pedica eius et decipula illius super semitam

18:11 undique terrebunt eum formidines et involvent pedes eius

18:12 adtenuetur fame robur eius et inedia invadat costas illius

18:13 devoret pulchritudinem cutis eius consumat brachia illius primogenita mors

18:14 avellatur de tabernaculo suo fiducia eius et calcet super eum quasi rex interitus

18:15 habitent in tabernaculo illius socii eius qui non est aspergatur in tabernaculo eius sulphur

18:16 deorsum radices eius siccentur sursum autem adteratur messis eius

18:17 memoria illius pereat de terra et non celebretur nomen eius in plateis

18:18 expellet eum de luce in tenebras et de orbe transferet eum

18:19 non erit semen eius neque progenies in populo suo nec ullae reliquiae in regionibus eius

18:20 in die eius stupebunt novissimi et primos invadet horror

18:21 haec sunt ergo tabernacula iniqui et iste locus eius qui ignorat Deum

19:1 respondens autem Iob dixit

19:2 usquequo adfligitis animam meam et adteritis me sermonibus

19:3 en decies confunditis me et non erubescitis opprimentes me

19:4 nempe et si ignoravi mecum erit ignorantia mea

19:5 at vos contra me erigimini et arguitis me obprobriis meis

19:6 saltim nunc intellegite quia Deus non aequo iudicio adflixerit me et flagellis suis me cinxerit

19:7 ecce clamabo vim patiens et nemo audiet vociferabor et non est qui iudicet

19:8 semitam meam circumsepsit et transire non possum et in calle meo tenebras posuit

19:9 spoliavit me gloria mea et abstulit coronam de capite meo

19:10 destruxit me undique et pereo et quasi evulsae arbori abstulit spem meam

19:11 iratus est contra me furor eius et sic me habuit quasi hostem suum

19:12 simul venerunt latrones eius et fecerunt sibi viam per me et obsederunt in gyro tabernaculum meum

19:13 fratres meos longe fecit a me et noti mei quasi alieni recesserunt a me

19:14 dereliquerunt me propinqui mei et qui me noverant obliti sunt mei

19:15 inquilini domus meae et ancillae meae sicut alienum habuerunt me et quasi peregrinus fui in oculis eorum

19:16 servum meum vocavi et non respondit ore proprio deprecabar illum

19:17 halitum meum exhorruit uxor mea et orabam filios uteri mei

19:18 stulti quoque despiciebant me et cum ab eis recessissem detrahebant mihi

19:19 abominati sunt me quondam consiliarii mei et quem maxime diligebam aversatus est me

19:20 pelli meae consumptis carnibus adhesit os meum et derelicta sunt tantummodo labia circa dentes meos

19:21 miseremini mei miseremini mei saltim vos amici mei quia manus Domini tetigit me

19:22 quare persequimini me sicut Deus et carnibus meis saturamini

19:23 quis mihi tribuat ut scribantur sermones mei quis mihi det ut exarentur in libro

19:24 stilo ferreo et plumbi lammina vel certe sculpantur in silice

19:25 scio enim quod redemptor meus vivat et in novissimo de terra surrecturus sim

19:26 et rursum circumdabor pelle mea et in carne mea videbo Deum

19:27 quem visurus sum ego ipse et oculi mei conspecturi sunt et non alius reposita est haec spes mea in sinu meo

19:28 quare ergo nunc dicitis persequamur eum et radicem verbi inveniamus contra eum

19:29 fugite ergo a facie gladii quoniam ultor iniquitatum gladius est et scitote esse iudicium

20:1 respondens autem Sophar Naamathites dixit

20:2 idcirco cogitationes meae variae succedunt sibi et mens in diversa rapitur

20:3 doctrinam qua me arguis audiam et spiritus intellegentiae meae respondebit mihi

20:4 hoc scio a principio ex quo positus est homo super terram

20:5 quod laus impiorum brevis sit et gaudium hypocritae ad instar puncti

20:6 si ascenderit usque ad caelum superbia eius et caput eius nubes tetigerit

20:7 quasi sterquilinium in fine perdetur et qui eum viderant dicent ubi est

20:8 velut somnium avolans non invenietur transiet sicut visio nocturna

20:9 oculus qui eum viderat non videbit neque ultra intuebitur eum locus suus

20:10 filii eius adterentur egestate et manus illius reddent ei dolorem suum

20:11 ossa eius implebuntur vitiis adulescentiae eius et cum eo in pulverem dormient

20:12 cum enim dulce fuerit in ore eius malum abscondet illud sub lingua sua

20:13 parcet illi et non derelinquet illud et celabit in gutture suo

20:14 panis eius in utero illius vertetur in fel aspidum intrinsecus

20:15 divitias quas devoravit evomet et de ventre illius extrahet eas Deus

20:16 caput aspidum suget occidet eum lingua viperae

20:17 non videat rivulos fluminis torrentes mellis et butyri

20:18 luet quae fecit omnia nec tamen consumetur iuxta multitudinem adinventionum suarum sic et sustinebit

20:19 quoniam confringens nudavit pauperes domum rapuit et non aedificavit eam

20:20 nec est satiatus venter eius et cum habuerit quae cupierat possidere non poterit

20:21 non remansit de cibo eius et propterea nihil permanebit de bonis eius

20:22 cum satiatus fuerit artabitur aestuabit et omnis dolor inruet in eum

20:23 utinam impleatur venter eius ut emittat in eum iram furoris sui et pluat super illum bellum suum

20:24 fugiet arma ferrea et inruet in arcum aereum

20:25 eductus et egrediens de vagina sua et fulgurans in amaritudine sua vadent et venient super eum horribiles

20:26 omnes tenebrae absconditae sunt in occultis eius devorabit eum ignis qui non succenditur adfligetur relictus in tabernaculo suo

20:27 revelabunt caeli iniquitatem eius et terra consurget adversus eum

20:28 apertum erit germen domus illius detrahetur in die furoris Dei

20:29 haec est pars hominis impii a Deo et hereditas verborum eius a Domino

21:1 respondens autem Iob dixit

21:2 audite quaeso sermones meos et agetis paenitentiam

21:3 sustinete me ut et ego loquar et post mea si videbitur verba ridete

21:4 numquid contra hominem disputatio mea est ut merito non debeam contristari

21:5 adtendite me et obstupescite et superponite digitum ori vestro

21:6 et ego quando recordatus fuero pertimesco et concutit carnem meam tremor

21:7 quare ergo impii vivunt sublevati sunt confortatique divitiis

21:8 semen eorum permanet coram eis propinquorum turba et nepotum in conspectu eorum

21:9 domus eorum securae sunt et pacatae et non est virga Dei super illos

21:10 bos eorum concepit et non abortit vacca peperit et non est privata fetu suo

21:11 egrediuntur quasi greges parvuli eorum et infantes eorum exultant lusibus

21:12 tenent tympanum et citharam et gaudent ad sonitum organi

21:13 ducunt in bonis dies suos et in puncto ad inferna descendunt

21:14 qui dixerunt Deo recede a nobis et scientiam viarum tuarum nolumus

21:15 quid est Omnipotens ut serviamus ei et quid nobis prodest si oraverimus illum

21:16 verumtamen quia non sunt in manu eorum bona sua consilium impiorum longe sit a me

21:17 quotiens lucerna impiorum extinguetur et superveniet eis inundatio et dolores dividet furoris sui

21:18 erunt sicut paleae ante faciem venti et sicut favilla quam turbo dispergit

21:19 Deus servabit filiis illius dolorem patris et cum reddiderit tunc sciet

21:20 videbunt oculi eius interfectionem suam et de furore Omnipotentis bibet

21:21 quid enim ad eum pertinet de domo sua post se et si numerus mensuum eius dimidietur

21:22 numquid Deum quispiam docebit scientiam qui excelsos iudicat

21:23 iste moritur robustus et sanus dives et felix

21:24 viscera eius plena sunt adipe et medullis ossa illius inrigantur

21:25 alius vero moritur in amaritudine animae absque ullis opibus

21:26 et tamen simul in pulverem dormient et vermes operient eos

21:27 certe novi cogitationes vestras et sententias contra me iniquas

21:28 dicitis enim ubi est domus principis et ubi tabernacula impiorum

21:29 interrogate quemlibet de viatoribus et haec eadem eum intellegere cognoscetis

21:30 quia in diem perditionis servabitur malus et ad diem furoris ducitur

21:31 quis arguet coram eo viam eius et quae fecit quis reddet illi

21:32 ipse ad sepulchra ducetur et in congerie mortuorum vigilabit

21:33 dulcis fuit glareis Cocyti et post se omnem hominem trahet et ante se innumerabiles

21:34 quomodo igitur consolamini me frustra cum responsio vestra repugnare ostensa sit veritati

22:1 respondens autem Eliphaz Themanites dixit

22:2 numquid Deo conparari potest homo etiam cum perfectae fuerit scientiae

22:3 quid prodest Deo si iustus fueris aut quid ei confers si inmaculata fuerit via tua

22:4 numquid timens arguet te et veniet tecum in iudicium

22:5 et non propter malitiam tuam plurimam et infinitas iniquitates tuas

22:6 abstulisti enim pignus fratrum tuorum sine causa et nudos spoliasti vestibus

22:7 aquam lasso non dedisti et esurienti subtraxisti panem

22:8 in fortitudine brachii tui possidebas terram et potentissimus obtinebas eam

22:9 viduas dimisisti vacuas et lacertos pupillorum comminuisti

22:10 propterea circumdatus es laqueis et conturbat te formido subita

22:11 et putabas te tenebras non visurum et impetu aquarum inundantium non oppressurum

22:12 an cogitas quod Deus excelsior caelo et super stellarum vertices sublimetur

22:13 et dicis quid enim novit Deus et quasi per caliginem iudicat

22:14 nubes latibulum eius nec nostra considerat et circa cardines caeli perambulat

22:15 numquid semitam saeculorum custodire cupis quam calcaverunt viri iniqui

22:16 qui sublati sunt ante tempus suum et fluvius subvertit fundamentum eorum

22:17 qui dicebant Deo recede a nobis et quasi nihil possit facere Omnipotens aestimabant eum

22:18 cum ille implesset domos eorum bonis quorum sententia procul sit a me

22:19 videbunt iusti et laetabuntur et innocens subsannabit eos

22:20 nonne succisa est erectio eorum et reliquias eorum devoravit ignis

22:21 adquiesce igitur ei et habeto pacem et per haec habebis fructus optimos

22:22 suscipe ex ore illius legem et pone sermones eius in corde tuo

22:23 si reversus fueris ad Omnipotentem aedificaberis et longe facies iniquitatem a tabernaculo tuo

22:24 dabit pro terra silicem et pro silice torrentes aureos

22:25 eritque Omnipotens contra hostes tuos et argentum coacervabitur tibi

22:26 tunc super Omnipotentem deliciis afflues et elevabis ad Deum faciem tuam

22:27 rogabis eum et exaudiet te et vota tua reddes

22:28 decernes rem et veniet tibi et in viis tuis splendebit lumen

22:29 qui enim humiliatus fuerit erit in gloria et qui inclinaverit oculos suos ipse salvabitur

22:30 salvabitur innocens salvabitur autem munditia manuum suarum

23:1 respondens autem Iob dixit

23:2 nunc quoque in amaritudine est sermo meus et manus plagae meae adgravata est super gemitum meum

23:3 quis mihi tribuat ut cognoscam et inveniam illum et veniam usque ad solium eius

23:4 ponam coram eo iudicium et os meum replebo increpationibus

23:5 ut sciam verba quae mihi respondeat et intellegam quid loquatur mihi

23:6 nolo multa fortitudine contendat mecum nec magnitudinis suae mole me premat

23:7 proponat aequitatem contra me et perveniat ad victoriam iudicium meum

23:8 si ad orientem iero non apparet si ad occidentem non intellegam eum

23:9 si ad sinistram quid agat non adprehendam eum si me vertam ad dextram non videbo illum

23:10 ipse vero scit viam meam et probavit me quasi aurum quod per ignem transit

23:11 vestigia eius secutus est pes meus viam eius custodivi et non declinavi ex ea

23:12 a mandatis labiorum eius non recessi et in sinu meo abscondi verba oris eius

23:13 ipse enim solus est et nemo avertere potest cogitationem eius et anima eius quodcumque voluerit hoc facit

23:14 cum expleverit in me voluntatem suam et alia multa similia praesto sunt ei

23:15 et idcirco a facie eius turbatus sum et considerans eum timore sollicitor

23:16 Deus mollivit cor meum et Omnipotens conturbavit me

23:17 non enim perii propter inminentes tenebras nec faciem meam operuit caligo

24:1 ab Omnipotente non sunt abscondita tempora qui autem noverunt eum ignorant dies illius

24:2 alii terminos transtulerunt diripuerunt greges et paverunt eos

24:3 asinum pupillorum abigerunt et abstulerunt pro pignore bovem viduae

24:4 subverterunt pauperum viam et oppresserunt pariter mansuetos terrae

24:5 alii quasi onagri in deserto egrediuntur ad opus suum vigilantesque ad praedam praeparant panem liberis

24:6 agrum non suum demetunt et vineam eius quem vi oppresserunt vindemiant

24:7 nudos dimittunt homines indumenta tollentes quibus non est operimentum in frigore

24:8 quos imbres montium rigant et non habentes velamen amplexantur lapides

24:9 vim fecerunt depraedantes pupillos et vulgum pauperem spoliaverunt

24:10 nudis et incedentibus absque vestitu et esurientibus tulerunt spicas

24:11 inter acervos eorum meridiati sunt qui calcatis torcularibus sitiunt

24:12 de civitatibus fecerunt viros gemere et anima vulneratorum clamavit et Deus inultum abire non patitur

24:13 ipsi fuerunt rebelles luminis nescierunt vias eius nec reversi sunt per semitas illius

24:14 mane primo consurgit homicida interficit egenum et pauperem per noctem vero erit quasi fur

24:15 oculus adulteri observat caliginem dicens non me videbit oculus et operiet vultum suum

24:16 perfodit in tenebris domos sicut in die condixerant sibi et ignoraverunt lucem

24:17 si subito apparuerit aurora arbitrantur umbram mortis et sic in tenebris quasi in luce ambulant

24:18 levis est super faciem aquae maledicta sit pars eius in terra nec ambulet per viam vinearum

24:19 ad nimium calorem transeat ab aquis nivium et usque ad inferos peccatum illius

24:20 obliviscatur eius misericordia dulcedo illius vermes non sit in recordatione sed conteratur quasi lignum infructuosum

24:21 pavit enim sterilem et quae non parit et viduae bene non fecit

24:22 detraxit fortes in fortitudine sua et cum steterit non credet vitae suae

24:23 dedit ei Deus locum paenitentiae et ille abutitur eo in superbiam oculi autem eius sunt in viis illius

24:24 elevati sunt ad modicum et non subsistent et humiliabuntur sicut omnia et auferentur et sicut summitates spicarum conterentur

24:25 quod si non est ita quis me potest arguere esse mentitum et ponere ante Deum verba mea

25:1 respondens autem Baldad Suites dixit

25:2 potestas et terror apud eum est qui facit concordiam in sublimibus suis

25:3 numquid est numerus militum eius et super quem non surget lumen illius

25:4 numquid iustificari potest homo conparatus Deo aut apparere mundus natus de muliere

25:5 ecce etiam luna non splendet et stellae non sunt mundae in conspectu eius

25:6 quanto magis homo putredo et filius hominis vermis

26:1 respondens autem Iob dixit

26:2 cuius adiutor es numquid inbecilli et sustentas brachium eius qui non est fortis

26:3 cui dedisti consilium forsitan illi qui non habet sapientiam et prudentiam tuam ostendisti plurimam

26:4 quem docere voluisti nonne eum qui fecit spiramen tuum

26:5 ecce gigantes gemunt sub aquis et qui habitant cum eis

26:6 nudus est inferus coram illo et nullum est operimentum perditioni

26:7 qui extendit aquilonem super vacuum et adpendit terram super nihili

26:8 qui ligat aquas in nubibus suis ut non erumpant pariter deorsum

26:9 qui tenet vultum solii sui et expandit super illud nebulam suam

26:10 terminum circumdedit aquis usque dum finiantur lux et tenebrae

26:11 columnae caeli contremescunt et pavent ad nutum eius

26:12 in fortitudine illius repente maria congregata sunt et prudentia eius percussit superbum

26:13 spiritus eius ornavit caelos et obsetricante manu eius eductus est coluber tortuosus

26:14 ecce haec ex parte dicta sunt viarum eius et cum vix parvam stillam sermonis eius audierimus quis poterit tonitruum magnitudinis illius intueri

27:1 addidit quoque Iob adsumens parabolam suam et dixit

27:2 vivit Deus qui abstulit iudicium meum et Omnipotens qui ad amaritudinem adduxit animam meam

27:3 quia donec superest halitus in me et spiritus Dei in naribus meis

27:4 non loquentur labia mea iniquitatem nec lingua mea meditabitur mendacium

27:5 absit a me ut iustos vos esse iudicem donec deficiam non recedam ab innocentia mea

27:6 iustificationem meam quam coepi tenere non deseram nec enim reprehendit me cor meum in omni vita mea

27:7 sit ut impius inimicus meus et adversarius meus quasi iniquus

27:8 quae enim spes est hypocritae si avare rapiat et non liberet Deus animam eius

27:9 numquid clamorem eius Deus audiet cum venerit super illum angustia

27:10 aut poterit in Omnipotente delectari et invocare Deum in omni tempore

27:11 docebo vos per manum Dei quae Omnipotens habeat nec abscondam

27:12 ecce vos omnes nostis et quid sine causa vana loquimini

27:13 haec est pars hominis impii apud Deum et hereditas violentorum quam ab Omnipotente suscipient

27:14 si multiplicati fuerint filii eius in gladio erunt et nepotes eius non saturabuntur pane

27:15 qui reliqui fuerint ex eo sepelientur in interitu et viduae illius non plorabunt

27:16 si conportaverit quasi terram argentum et sicut lutum praeparaverit vestimenta

27:17 praeparabit quidem sed iustus vestietur illis et argentum innocens dividet

27:18 aedificavit sicut tinea domum suam et sicut custos fecit umbraculum

27:19 dives cum dormierit nihil secum auferet aperit oculos suos et nihil inveniet

27:20 adprehendit eum quasi aqua inopia nocte opprimet eum tempestas

27:21 tollet eum ventus urens et auferet et velut turbo rapiet eum de loco suo

27:22 et mittet super eum et non parcet de manu eius fugiens fugiet

27:23 stringet super eum manus suas et sibilabit super illum intuens locum eius

28:1 habet argentum venarum suarum principia et auro locus est in quo conflatur

28:2 ferrum de terra tollitur et lapis solutus calore in aes vertitur

28:3 tempus posuit tenebris et universorum finem ipse considerat lapidem quoque caliginis et umbram mortis

28:4 dividit torrens a populo peregrinante eos quos oblitus est pes egentis hominum et invios

28:5 terra de qua oriebatur panis in loco suo igne subversa est

28:6 locus sapphyri lapides eius et glebae illius aurum

28:7 semitam ignoravit avis nec intuitus est oculus vulturis

28:8 non calcaverunt eam filii institorum nec pertransivit per eam leaena

28:9 ad silicem extendit manum suam subvertit a radicibus montes

28:10 in petris rivos excidit et omne pretiosum vidit oculus eius

28:11 profunda quoque fluviorum scrutatus est et abscondita produxit in lucem

28:12 sapientia vero ubi invenitur et quis est locus intellegentiae

28:13 nescit homo pretium eius nec invenitur in terra suaviter viventium

28:14 abyssus dicit non est in me et mare loquitur non est mecum

28:15 non dabitur aurum obrizum pro ea nec adpendetur argentum in commutatione eius

28:16 non conferetur tinctis Indiae coloribus nec lapidi sardonico pretiosissimo vel sapphyro

28:17 non adaequabitur ei aurum vel vitrum nec commutabuntur pro ea vasa auri

28:18 excelsa et eminentia non memorabuntur conparatione eius trahitur autem sapientia de occultis

28:19 non adaequabitur ei topazium de Aethiopia nec tincturae mundissimae conponetur

28:20 unde ergo sapientia veniet et quis est locus intellegentiae

28:21 abscondita est ab oculis omnium viventium volucres quoque caeli latet

28:22 perditio et mors dixerunt auribus nostris audivimus famam eius

28:23 Deus intellegit viam eius et ipse novit locum illius

28:24 ipse enim fines mundi intuetur et omnia quae sub caelo sunt respicit

28:25 qui fecit ventis pondus et aquas adpendit mensura

28:26 quando ponebat pluviis legem et viam procellis sonantibus

28:27 tunc vidit illam et enarravit et praeparavit et investigavit

28:28 et dixit homini ecce timor Domini ipsa est sapientia et recedere a malo intellegentia

29:1 addidit quoque Iob adsumens parabolam suam et dixit

29:2 quis mihi tribuat ut sim iuxta menses pristinos secundum dies quibus Deus custodiebat me

29:3 quando splendebat lucerna eius super caput meum et ad lumen eius ambulabam in tenebris

29:4 sicut fui in diebus adulescentiae meae quando secreto Deus erat in tabernaculo meo

29:5 quando erat Omnipotens mecum et in circuitu meo pueri mei

29:6 quando lavabam pedes meos butyro et petra fundebat mihi rivos olei

29:7 quando procedebam ad portam civitatis et in platea parabant cathedram mihi

29:8 videbant me iuvenes et abscondebantur et senes adsurgentes stabant

29:9 principes cessabant loqui et digitum superponebant ori suo

29:10 vocem suam cohibebant duces et lingua eorum gutturi suo adherebat

29:11 auris audiens beatificabat me et oculus videns testimonium reddebat mihi

29:12 quod liberassem pauperem vociferantem et pupillum cui non esset adiutor

29:13 benedictio perituri super me veniebat et cor viduae consolatus sum

29:14 iustitia indutus sum et vestivit me sicut vestimento et diademate iudicio meo

29:15 oculus fui caeco et pes claudo

29:16 pater eram pauperum et causam quam nesciebam diligentissime investigabam

29:17 conterebam molas iniqui et de dentibus illius auferebam praedam

29:18 dicebamque in nidulo meo moriar et sicut palma multiplicabo dies

29:19 radix mea aperta est secus aquas et ros morabitur in messione mea

29:20 gloria mea semper innovabitur et arcus meus in manu mea instaurabitur

29:21 qui me audiebant expectabant sententiam et intenti tacebant ad consilium meum

29:22 verbis meis addere nihil audebant et super illos stillabat eloquium meum

29:23 expectabant me sicut pluviam et os suum aperiebant quasi ad imbrem serotinum

29:24 si quando ridebam ad eos non credebant et lux vultus mei non cadebat in terram

29:25 si voluissem ire ad eos sedebam primus cumque sederem quasi rex circumstante exercitu eram tamen maerentium consolator

30:1 nunc autem derident me iuniores tempore quorum non dignabar patres ponere cum canibus gregis mei

30:2 quorum virtus manuum erat mihi pro nihilo et vita ipsa putabantur indigni

30:3 egestate et fame steriles qui rodebant in solitudine squalentes calamitate et miseria

30:4 et mandebant herbas et arborum cortices et radix iuniperorum erat cibus eorum

30:5 qui de convallibus ista rapientes cum singula repperissent ad ea cum clamore currebant

30:6 in desertis habitabant torrentium et in cavernis terrae vel super glaream

30:7 qui inter huiuscemodi laetabantur et esse sub sentibus delicias conputabant

30:8 filii stultorum et ignobilium et in terra penitus non parentes

30:9 nunc in eorum canticum versus sum et factus sum eis proverbium

30:10 abominantur me et longe fugiunt a me et faciem meam conspuere non verentur

30:11 faretram enim suam aperuit et adflixit me et frenum posuit in os meum

30:12 ad dexteram orientis calamitatis meae ilico surrexerunt pedes meos subverterunt et oppresserunt quasi fluctibus semitis suis

30:13 dissipaverunt itinera mea insidiati sunt mihi et praevaluerunt et non fuit qui ferret auxilium

30:14 quasi rupto muro et aperta ianua inruerunt super me et ad meas miserias devoluti sunt

30:15 redactus sum in nihili abstulisti quasi ventus desiderium meum et velut nubes pertransiit salus mea

30:16 nunc autem in memet ipso marcescit anima mea et possident me dies adflictionis

30:17 nocte os meum perforatur doloribus et qui me comedunt non dormiunt

30:18 in multitudine eorum consumitur vestimentum meum et quasi capitio tunicae sic cinxerunt me

30:19 conparatus sum luto et adsimilatus favillae et cineri

30:20 clamo ad te et non exaudis me sto et non respicis me

30:21 mutatus es mihi in crudelem et in duritia manus tuae adversaris mihi

30:22 elevasti me et quasi super ventum ponens elisisti me valide

30:23 scio quia morti tradas me ubi constituta domus est omni viventi

30:24 verumtamen non ad consumptionem eorum emittis manum tuam et si corruerint ipse salvabis

30:25 flebam quondam super eum qui adflictus erat et conpatiebatur anima mea pauperi

30:26 expectabam bona et venerunt mihi mala praestolabar lucem et eruperunt tenebrae

30:27 interiora mea efferbuerunt absque ulla requie praevenerunt me dies adflictionis

30:28 maerens incedebam sine furore consurgens in turba clamavi

30:29 frater fui draconum et socius strutionum

30:30 cutis mea denigrata est super me et ossa mea aruerunt prae caumate

30:31 versa est in luctum cithara mea et organum meum in vocem flentium

31:1 pepigi foedus cum oculis meis ut ne cogitarem quidem de virgine

31:2 quam enim partem haberet Deus in me desuper et hereditatem Omnipotens de excelsis

31:3 numquid non perditio est iniquo et alienatio operantibus iniustitiam

31:4 nonne ipse considerat vias meas et cunctos gressus meos dinumerat

31:5 si ambulavi in vanitate et festinavit in dolo pes meus

31:6 adpendat me in statera iusta et sciat Deus simplicitatem meam

31:7 si declinavit gressus meus de via et si secutum est oculos meos cor meum et in manibus meis adhesit macula

31:8 seram et alius comedat et progenies mea eradicetur

31:9 si deceptum est cor meum super mulierem et si ad ostium amici mei insidiatus sum

31:10 scortum sit alteri uxor mea et super illam incurventur alii

31:11 hoc enim nefas est et iniquitas maxima

31:12 ignis est usque ad perditionem devorans et omnia eradicans genimina

31:13 si contempsi subire iudicium cum servo meo et ancillae meae cum disceptarent adversum me

31:14 quid enim faciam cum surrexerit ad iudicandum Deus et cum quaesierit quid respondebo illi

31:15 numquid non in utero fecit me qui et illum operatus est et formavit in vulva unus

31:16 si negavi quod volebant pauperibus et oculos viduae expectare feci

31:17 si comedi buccellam meam solus et non comedit pupillus ex ea

31:18 quia ab infantia mea crevit mecum miseratio et de utero matris meae egressa est mecum

31:19 si despexi pereuntem eo quod non habuerit indumentum et absque operimento pauperem

31:20 si non benedixerunt mihi latera eius et de velleribus ovium mearum calefactus est

31:21 si levavi super pupillum manum meam etiam cum viderem me in porta superiorem

31:22 umerus meus a iunctura sua cadat et brachium meum cum suis ossibus confringatur

31:23 semper enim quasi tumentes super me fluctus timui Deum et pondus eius ferre non potui

31:24 si putavi aurum robur meum et obrizae dixi fiducia mea

31:25 si laetatus sum super multis divitiis meis et quia plurima repperit manus mea

31:26 si vidi solem cum fulgeret et lunam incedentem clare

31:27 et lactatum est in abscondito cor meum et osculatus sum manum meam ore meo

31:28 quae est iniquitas maxima et negatio contra Deum altissimum

31:29 si gavisus sum ad ruinam eius qui me oderat et exultavi quod invenisset eum malum

31:30 non enim dedi ad peccandum guttur meum ut expeterem maledicens animam eius

31:31 si non dixerunt viri tabernaculi mei quis det de carnibus eius ut saturemur

31:32 foris non mansit peregrinus ostium meum viatori patuit

31:33 si abscondi quasi homo peccatum meum et celavi in sinu meo iniquitatem meam

31:34 si expavi ad multitudinem nimiam et despectio propinquorum terruit me et non magis tacui nec egressus sum ostium

31:35 quis mihi tribuat auditorem ut desiderium meum Omnipotens audiat et librum scribat ipse qui iudicat

31:36 ut in umero meo portem illum et circumdem illum quasi coronam mihi

31:37 per singulos gradus meos pronuntiabo illum et quasi principi offeram eum

31:38 si adversum me terra mea clamat et cum ipsa sulci eius deflent

31:39 si fructus eius comedi absque pecunia et animam agricolarum eius adflixi

31:40 pro frumento oriatur mihi tribulus et pro hordeo spina finita sunt verba Iob

32:1 omiserunt autem tres viri isti respondere Iob eo quod iustus sibi videretur

32:2 et iratus indignatusque Heliu filius Barachel Buzites de cognatione Ram iratus est autem adversus Iob eo quod iustum se esse diceret coram Deo

32:3 porro adversum amicos eius indignatus est eo quod non invenissent responsionem rationabilem sed tantummodo condemnassent Iob

32:4 igitur Heliu expectavit Iob loquentem eo quod seniores se essent qui loquebantur

32:5 cum autem vidisset quod tres respondere non potuissent iratus est vehementer

32:6 respondensque Heliu filius Barachel Buzites dixit iunior sum tempore vos autem antiquiores idcirco dimisso capite veritus sum indicare vobis meam sententiam

32:7 sperabam enim quod aetas prolixior loqueretur et annorum multitudo doceret sapientiam

32:8 sed ut video spiritus est in hominibus et inspiratio Omnipotentis dat intellegentiam

32:9 non sunt longevi sapientes nec senes intellegunt iudicium

32:10 ideo dicam audite me ostendam vobis etiam ego meam scientiam

32:11 expectavi enim sermones vestros audivi prudentiam vestram donec disceptaremini sermonibus

32:12 et donec putabam vos aliquid dicere considerabam sed ut video non est qui arguere possit Iob et respondere ex vobis sermonibus eius

32:13 ne forte dicatis invenimus sapientiam Deus proiecit eum non homo

32:14 nihil locutus est mihi et ego non secundum vestros sermones respondebo illi

32:15 extimuerunt non responderunt ultra abstuleruntque a se eloquia

32:16 quoniam igitur expectavi et non sunt locuti steterunt nec responderunt ultra

32:17 respondebo et ego partem meam et ostendam scientiam meam

32:18 plenus sum enim sermonibus et coartat me spiritus uteri mei

32:19 en venter meus quasi mustum absque spiraculo quod lagunculas novas disrumpit

32:20 loquar et respirabo paululum aperiam labia mea et respondebo

32:21 non accipiam personam viri et Deum homini non aequabo

32:22 nescio enim quamdiu subsistam et si post modicum tollat me factor meus

33:1 audi igitur Iob eloquia mea et omnes sermones meos ausculta

33:2 ecce aperui os meum loquatur lingua mea in faucibus meis

33:3 simplici corde meo sermones mei et sententiam labia mea puram loquentur

33:4 spiritus Dei fecit me et spiraculum Omnipotentis vivificavit me

33:5 si potes responde mihi et adversus faciem meam consiste

33:6 ecce et me sicut et te fecit Deus et de eodem luto ego quoque formatus sum

33:7 verumtamen miraculum meum non te terreat et eloquentia mea non sit tibi gravis

33:8 dixisti ergo in auribus meis et vocem verborum audivi

33:9 mundus sum ego absque delicto inmaculatus et non est iniquitas in me

33:10 quia querellas in me repperit ideo arbitratus est me inimicum sibi

33:11 posuit in nervo pedes meos custodivit omnes semitas meas

33:12 hoc est ergo in quo non es iustificatus respondebo tibi quia maior sit Deus homine

33:13 adversum eum contendis quod non ad omnia verba responderit tibi

33:14 semel loquitur Deus et secundo id ipsum non repetit

33:15 per somnium in visione nocturna quando inruit sopor super homines et dormiunt in lectulo

33:16 tunc aperit aures virorum et erudiens eos instruit disciplinam

33:17 ut avertat hominem ab his quae facit et liberet eum de superbia

33:18 eruens animam eius a corruptione et vitam illius ut non transeat in gladium

33:19 increpat quoque per dolorem in lectulo et omnia ossa eius marcescere facit

33:20 abominabilis ei fit in vita sua panis et animae illius cibus ante desiderabilis

33:21 tabescet caro eius et ossa quae tecta fuerant nudabuntur

33:22 adpropinquabit corruptioni anima eius et vita illius mortiferis

33:23 si fuerit pro eo angelus loquens unum de milibus ut adnuntiet hominis aequitatem

33:24 miserebitur eius et dicet libera eum et non descendat in corruptionem inveni in quo ei propitier

33:25 consumpta est caro eius a suppliciis revertatur ad dies adulescentiae suae

33:26 deprecabitur Deum et placabilis ei erit et videbit faciem eius in iubilo et reddet homini iustitiam suam

33:27 respiciet homines et dicet peccavi et vere deliqui et ut eram dignus non recepi

33:28 liberavit animam suam ne pergeret in interitum sed vivens lucem videret

33:29 ecce haec omnia operatur Deus tribus vicibus per singulos

33:30 ut revocet animas eorum a corruptione et inluminet luce viventium

33:31 adtende Iob et audi me et tace dum ego loquar

33:32 si autem habes quod loquaris responde mihi loquere volo enim te apparere iustum

33:33 quod si non habes audi me tace et docebo te sapientiam

34:1 pronuntians itaque Heliu etiam haec locutus est

34:2 audite sapientes verba mea et eruditi auscultate me

34:3 auris enim verba probat et guttur escas gustu diiudicat

34:4 iudicium eligamus nobis et inter nos videamus quid sit melius

34:5 quia dixit Iob iustus sum et Deus subvertit iudicium meum

34:6 in iudicando enim me mendacium est violenta sagitta mea absque ullo peccato

34:7 quis est vir ut est Iob qui bibit subsannationem quasi aquam

34:8 qui graditur cum operantibus iniquitatem et ambulat cum viris impiis

34:9 dixit enim non placebit vir Deo etiam si cucurrerit cum eo

34:10 ideo viri cordati audite me absit a Deo impietas et ab Omnipotente iniquitas

34:11 opus enim hominis reddet ei et iuxta vias singulorum restituet

34:12 vere enim Deus non condemnabit frustra nec Omnipotens subvertet iudicium

34:13 quem constituit alium super terram aut quem posuit super orbem quem fabricatus est

34:14 si direxerit ad eum cor suum spiritum illius et flatum ad se trahet

34:15 deficiet omnis caro simul et homo in cinerem revertetur

34:16 si habes ergo intellectum audi quod dicitur et ausculta vocem eloquii mei

34:17 numquid qui non amat iudicium sanare potest et quomodo tu eum qui iustus est in tantum condemnas

34:18 qui dicit regi apostata qui vocat duces impios

34:19 qui non accipit personas principum nec cognovit tyrannum cum disceptaret contra pauperem opus enim manuum eius sunt universi

34:20 subito morientur et in media nocte turbabuntur populi et pertransibunt et auferent violentum absque manu

34:21 oculi enim eius super vias hominum et omnes gressus eorum considerat

34:22 non sunt tenebrae et non est umbra mortis ut abscondantur ibi qui operantur iniquitatem

34:23 neque enim ultra in hominis potestate est ut veniat ad Deum in iudicium

34:24 conteret multos innumerabiles et stare faciet alios pro eis

34:25 novit enim opera eorum et idcirco inducet noctem et conterentur

34:26 quasi impios percussit eos in loco videntium

34:27 qui quasi de industria recesserunt ab eo et omnes vias eius intellegere noluerunt

34:28 ut pervenire facerent ad eum clamorem egeni et audiret vocem pauperum

34:29 ipso enim concedente pacem quis est qui condemnet ex quo absconderit vultum quis est qui contempletur eum et super gentem et super omnes homines

34:30 qui regnare facit hominem hypocritam propter peccata populi

34:31 quia ergo ego locutus sum ad Deum te quoque non prohibeo

34:32 si erravi tu doce me si iniquitatem locutus sum ultra non addam

34:33 numquid a te Deus expetit eam quia displicuit tibi tu enim coepisti loqui et non ego quod si quid nosti melius loquere

34:34 viri intellegentes loquantur mihi et vir sapiens audiat me

34:35 Iob autem stulte locutus est et verba illius non sonant disciplinam

34:36 pater mi probetur Iob usque ad finem ne desinas in hominibus iniquitatis

34:37 quia addit super peccata sua blasphemiam inter nos interim constringatur et tunc ad iudicium provocet sermonibus suis Deum

35:1 igitur Heliu haec rursum locutus est

35:2 numquid aequa tibi videtur tua cogitatio ut diceres iustior Deo sum

35:3 dixisti enim non tibi placet quod rectum est vel quid tibi proderit si ego peccavero

35:4 itaque ego respondebo sermonibus tuis et amicis tuis tecum

35:5 suspice caelum et intuere et contemplare aethera quod altior te sit

35:6 si peccaveris quid ei nocebis et si multiplicatae fuerint iniquitates tuae quid facies contra eum

35:7 porro si iuste egeris quid donabis ei aut quid de manu tua accipiet

35:8 homini qui similis tui est nocebit impietas tua et filium hominis adiuvabit iustitia tua

35:9 propter multitudinem calumniatorum clamabunt et heiulabunt propter vim brachii tyrannorum

35:10 et non dixit ubi est Deus qui fecit me qui dedit carmina in nocte

35:11 qui docet nos super iumenta terrae et super volucres caeli erudit nos

35:12 ibi clamabunt et non exaudiet propter superbiam malorum

35:13 non ergo frustra audiet Deus et Omnipotens singulorum causas intuebitur

35:14 etiam cum dixeris non considerat iudicare coram eo et expecta eum

35:15 nunc enim non infert furorem suum nec ulciscitur scelus valde

35:16 ergo Iob frustra aperit os suum et absque scientia verba multiplicat

36:1 addens quoque Heliu haec locutus est

36:2 sustine me paululum et indicabo tibi adhuc enim habeo quod pro Deo loquar

36:3 repetam scientiam meam a principio et operatorem meum probabo iustum

36:4 vere enim absque mendacio sermones mei et perfecta scientia probabitur tibi

36:5 Deus potentes non abicit cum et ipse sit potens

36:6 sed non salvat impios et iudicium pauperibus tribuit

36:7 non aufert a iusto oculos suos et reges in solio conlocat in perpetuum et illi eriguntur

36:8 et si fuerint in catenis et vinciantur funibus paupertatis

36:9 indicabit eis opera eorum et scelera eorum quia violenti fuerint

36:10 revelabit quoque aurem eorum ut corripiat et loquetur ut revertantur ab iniquitate

36:11 si audierint et observaverint conplebunt dies suos in bono et annos suos in gloria

36:12 si autem non audierint transibunt per gladium et consumentur in stultitia

36:13 simulatores et callidi provocant iram Dei neque clamabunt cum vincti fuerint

36:14 morietur in tempestate anima eorum et vita eorum inter effeminatos

36:15 eripiet pauperem de angustia sua et revelabit in tribulatione aurem eius

36:16 igitur salvabit te de ore angusto latissime et non habentis fundamentum subter se requies autem mensae tuae erit plena pinguedine

36:17 causa tua quasi impii iudicata est causam iudiciumque recipies

36:18 non te ergo superet ira ut aliquem opprimas nec multitudo donorum inclinet te

36:19 depone magnitudinem tuam absque tribulatione et omnes robustos fortitudine

36:20 ne protrahas noctem ut ascendant populi pro eis

36:21 cave ne declines ad iniquitatem hanc enim coepisti sequi post miseriam

36:22 ecce Deus excelsus in fortitudine sua et nullus ei similis in legislatoribus

36:23 quis poterit scrutari vias eius aut quis ei dicere operatus es iniquitatem

36:24 memento quod ignores opus eius de quo cecinerunt viri

36:25 omnes homines vident eum unusquisque intuetur procul

36:26 ecce Deus magnus vincens scientiam nostram numerus annorum eius inaestimabilis

36:27 qui aufert stillas pluviae et effundit imbres ad instar gurgitum

36:28 qui de nubibus fluunt quae praetexunt cuncta desuper

36:29 si voluerit extendere nubes quasi tentorium suum

36:30 et fulgurare lumine suo desuper cardines quoque maris operiet

36:31 per haec enim iudicat populos et dat escas multis mortalibus

36:32 in manibus abscondit lucem et praecipit ei ut rursus adveniat

36:33 adnuntiat de ea amico suo quod possessio eius sit et ad eam possit ascendere

37:1 super hoc expavit cor meum et emotum est de loco suo

37:2 audite auditionem in terrore vocis eius et sonum de ore illius procedentem

37:3 subter omnes caelos ipse considerat et lumen illius super terminos terrae

37:4 post eum rugiet sonitus tonabit voce magnitudinis suae et non investigabitur cum audita fuerit vox eius

37:5 tonabit Deus in voce sua mirabiliter qui facit magna et inscrutabilia

37:6 qui praecipit nivi ut descendat in terram et hiemis pluviis et imbri fortitudinis suae

37:7 qui in manu omnium hominum signat ut noverint singuli opera sua

37:8 ingredietur bestia latibulum et in antro suo morabitur

37:9 ab interioribus egreditur tempestas et ab Arcturo frigus

37:10 flante Deo concrescit gelu et rursum latissimae funduntur aquae

37:11 frumentum desiderat nubes et nubes spargunt lumen suum

37:12 quae lustrant per circuitum quocumque eas voluntas gubernantis duxerit ad omne quod praeceperit illis super faciem orbis terrarum

37:13 sive in una tribu sive in terra sua sive in quocumque loco misericordiae suae eas iusserit inveniri

37:14 ausculta haec Iob sta et considera miracula Dei

37:15 numquid scis quando praeceperit Deus pluviis ut ostenderent lucem nubium eius

37:16 numquid nosti semitas nubium magnas et perfectas scientias

37:17 nonne vestimenta tua calida sunt cum perflata fuerit terra austro

37:18 tu forsitan cum eo fabricatus es caelos qui solidissimi quasi aere fusi sunt

37:19 ostende nobis quid dicamus illi nos quippe involvimur tenebris

37:20 quis narrabit ei quae loquor etiam si locutus fuerit homo devorabitur

37:21 at nunc non vident lucem subito aer cogitur in nubes et ventus transiens fugabit eas

37:22 ab aquilone aurum venit et ad Deum formidolosa laudatio

37:23 digne eum invenire non possumus magnus fortitudine et iudicio et iustitia et enarrari non potest

37:24 ideo timebunt eum viri et non audebunt contemplari omnes qui sibi videntur esse sapientes

38:1 respondens autem Dominus Iob de turbine dixit

38:2 quis est iste involvens sententias sermonibus inperitis

38:3 accinge sicut vir lumbos tuos interrogabo te et responde mihi

38:4 ubi eras quando ponebam fundamenta terrae indica mihi si habes intellegentiam

38:5 quis posuit mensuras eius si nosti vel quis tetendit super eam lineam

38:6 super quo bases illius solidatae sunt aut quis dimisit lapidem angularem eius

38:7 cum me laudarent simul astra matutina et iubilarent omnes filii Dei

38:8 quis conclusit ostiis mare quando erumpebat quasi de vulva procedens

38:9 cum ponerem nubem vestimentum eius et caligine illud quasi pannis infantiae obvolverem

38:10 circumdedi illud terminis meis et posui vectem et ostia

38:11 et dixi usque huc venies et non procedes amplius et hic confringes tumentes fluctus tuos

38:12 numquid post ortum tuum praecepisti diluculo et ostendisti aurorae locum suum

38:13 et tenuisti concutiens extrema terrae et excussisti impios ex ea

38:14 restituetur ut lutum signaculum et stabit sicut vestimentum

38:15 auferetur ab impiis lux sua et brachium excelsum confringetur

38:16 numquid ingressus es profunda maris et in novissimis abyssis deambulasti

38:17 numquid apertae tibi sunt portae mortis et ostia tenebrosa vidisti

38:18 numquid considerasti latitudines terrae indica mihi si nosti omnia

38:19 in qua via habitet lux et tenebrarum quis locus sit

38:20 ut ducas unumquodque ad terminos suos et intellegas semitas domus eius

38:21 sciebas tunc quod nasciturus esses et numerum dierum tuorum noveras

38:22 numquid ingressus es thesauros nivis aut thesauros grandinis aspexisti

38:23 quae praeparavi in tempus hostis in diem pugnae et belli

38:24 per quam viam spargitur lux dividitur aestus super terram

38:25 quis dedit vehementissimo imbri cursum et viam sonantis tonitrui

38:26 ut plueret super terram absque homine in deserto ubi nullus mortalium commoratur

38:27 ut impleret inviam et desolatam et produceret herbas virentes

38:28 quis est pluviae pater vel quis genuit stillas roris

38:29 de cuius utero egressa est glacies et gelu de caelo quis genuit

38:30 in similitudinem lapidis aquae durantur et superficies abyssi constringitur

38:31 numquid coniungere valebis micantes stellas Pliadis aut gyrum Arcturi poteris dissipare

38:32 numquid producis luciferum in tempore suo et vesperum super filios terrae consurgere facis

38:33 numquid nosti ordinem caeli et pones rationem eius in terra

38:34 numquid elevabis in nebula vocem tuam et impetus aquarum operiet te

38:35 numquid mittes fulgura et ibunt et revertentia dicent tibi adsumus

38:36 quis posuit in visceribus hominis sapientiam vel quis dedit gallo intellegentiam

38:37 quis enarravit caelorum rationem et concentum caeli quis dormire faciet

38:38 quando fundebatur pulvis in terram et glebae conpingebantur

38:39 numquid capies leaenae praedam et animam catulorum eius implebis

38:40 quando cubant in antris et in specubus insidiantur

38:41 quis praeparat corvo escam suam quando pulli eius ad Deum clamant vagantes eo quod non habeant cibos

39:1 numquid nosti tempus partus hibicum in petris vel parturientes cervas observasti

39:2 dinumerasti menses conceptus earum et scisti tempus partus earum

39:3 incurvantur ad fetum et pariunt et rugitus emittunt

39:4 separantur filii earum pergunt ad pastum egrediuntur et non revertuntur ad eas

39:5 quis dimisit onagrum liberum et vincula eius quis solvit

39:6 cui dedi in solitudine domum et tabernacula eius in terra salsuginis

39:7 contemnit multitudinem civitatis clamorem exactoris non audit

39:8 circumspicit montes pascuae suae et virentia quaeque perquirit

39:9 numquid volet rinoceros servire tibi aut morabitur ad praesepe tuum

39:10 numquid alligabis rinocerota ad arandum loro tuo aut confringet glebas vallium post te

39:11 numquid fiduciam habebis in magna fortitudine eius et derelinques ei labores tuos

39:12 numquid credes ei quoniam reddat sementem tibi et aream tuam congreget

39:13 pinna strutionum similis est pinnis herodii et accipitris

39:14 quando derelinquit in terra ova sua tu forsitan in pulvere calefacis ea

39:15 obliviscitur quod pes conculcet ea aut bestiae agri conterant

39:16 duratur ad filios suos quasi non sint sui frustra laboravit nullo timore cogente

39:17 privavit enim eam Deus sapientia nec dedit illi intellegentiam

39:18 cum tempus fuerit in altum alas erigit deridet equitem et ascensorem eius

39:19 numquid praebebis equo fortitudinem aut circumdabis collo eius hinnitum

39:20 numquid suscitabis eum quasi lucustas gloria narium eius terror

39:21 terram ungula fodit exultat audacter in occursum pergit armatis

39:22 contemnit pavorem nec cedit gladio

39:23 super ipsum sonabit faretra vibrabit hasta et clypeus

39:24 fervens et fremens sorbet terram nec reputat tubae sonare clangorem

39:25 ubi audierit bucinam dicet va procul odoratur bellum exhortationem ducum et ululatum exercitus

39:26 numquid per sapientiam tuam plumescit accipiter expandens alas suas ad austrum

39:27 aut ad praeceptum tuum elevabitur aquila et in arduis ponet nidum suum

39:28 in petris manet et in praeruptis silicibus commoratur atque inaccessis rupibus

39:29 inde contemplatur escam et de longe oculi eius prospiciunt

39:30 pulli eius lambent sanguinem et ubicumque cadaver fuerit statim adest

39:31 et adiecit Dominus et locutus est ad Iob

39:32 numquid qui contendit cum Deo tam facile conquiescit utique qui arguit Deum debet respondere ei

39:33 respondens autem Iob Domino dixit

39:34 qui leviter locutus sum respondere quid possum manum meam ponam super os meum

39:35 unum locutus sum quod utinam non dixissem et alterum quibus ultra non addam

40:1 respondens autem Dominus Iob de turbine ait

40:2 accinge sicut vir lumbos tuos interrogabo te et indica mihi

40:3 numquid irritum facies iudicium meum et condemnabis me ut tu iustificeris

40:4 et si habes brachium sicut Deus et si voce simili tonas

40:5 circumda tibi decorem et in sublime erigere et esto gloriosus et speciosis induere vestibus

40:6 disperge superbos furore tuo et respiciens omnem arrogantem humilia

40:7 respice cunctos superbos et confunde eos et contere impios in loco suo

40:8 absconde eos in pulvere simul et facies eorum demerge in foveam

40:9 et ego confitebor quod salvare te possit dextera tua

40:10 ecce Behemoth quem feci tecum faenum quasi bos comedet

40:11 fortitudo eius in lumbis eius et virtus illius in umbilicis ventris eius

40:12 constringit caudam suam quasi cedrum nervi testiculorum eius perplexi sunt

40:13 ossa eius velut fistulae aeris cartilago illius quasi lamminae ferreae

40:14 ipse principium est viarum Dei qui fecit eum adplicabit gladium eius

40:15 huic montes herbas ferunt omnes bestiae agri ludent ibi

40:16 sub umbra dormit in secreto calami et locis humentibus

40:17 protegunt umbrae umbram eius circumdabunt eum salices torrentis

40:18 ecce absorbebit fluvium et non mirabitur habet fiduciam quod influat Iordanis in os eius

40:19 in oculis eius quasi hamo capiet eum et in sudibus perforabit nares eius

40:20 an extrahere poteris Leviathan hamo et fune ligabis linguam eius

40:21 numquid pones circulum in naribus eius et armilla perforabis maxillam eius

40:22 numquid multiplicabit ad te preces aut loquetur tibi mollia

40:23 numquid feriet tecum pactum et accipies eum servum sempiternum

40:24 numquid inludes ei quasi avi aut ligabis illum ancillis tuis

40:25 concident eum amici divident illum negotiatores

40:26 numquid implebis sagenas pelle eius et gurgustium piscium capite illius

40:27 pone super eum manum tuam memento belli nec ultra addas loqui

40:28 ecce spes eius frustrabitur eum et videntibus cunctis praecipitabitur

41:1 non quasi crudelis suscitabo eum quis enim resistere potest vultui meo

41:2 quis ante dedit mihi ut reddam ei omnia quae sub caelo sunt mea sunt

41:3 non parcam ei et verbis potentibus et ad deprecandum conpositis

41:4 quis revelavit faciem indumenti eius et in medium oris eius quis intrabit

41:5 portas vultus eius quis aperiet per gyrum dentium eius formido

41:6 corpus illius quasi scuta fusilia et conpactum squamis se prementibus

41:7 una uni coniungitur et ne spiraculum quidem incedit per eas

41:8 una alteri adherebunt et tenentes se nequaquam separabuntur

41:9 sternutatio eius splendor ignis et oculi eius ut palpebrae diluculi

41:10 de ore eius lampades procedunt sicut taedae ignis accensae

41:11 de naribus eius procedit fumus sicut ollae succensae atque ferventis

41:12 halitus eius prunas ardere facit et flamma de ore eius egreditur

41:13 in collo eius morabitur fortitudo et faciem eius praecedet egestas

41:14 membra carnium eius coherentia sibi mittet contra eum fulmina et ad locum alium non ferentur

41:15 cor eius indurabitur quasi lapis et stringetur quasi malleatoris incus

41:16 cum sublatus fuerit timebunt angeli et territi purgabuntur

41:17 cum adprehenderit eum gladius subsistere non poterit neque hasta neque torax

41:18 reputabit enim quasi paleas ferrum et quasi lignum putridum aes

41:19 non fugabit eum vir sagittarius in stipulam versi sunt ei lapides fundae

41:20 quasi stipulam aestimabit malleum et deridebit vibrantem hastam

41:21 sub ipso erunt radii solis sternet sibi aurum quasi lutum

41:22 fervescere faciet quasi ollam profundum mare ponet quasi cum unguenta bulliunt

41:23 post eum lucebit semita aestimabit abyssum quasi senescentem

41:24 non est super terram potestas quae conparetur ei qui factus est ut nullum timeret

41:25 omne sublime videt ipse est rex super universos filios superbiae

42:1 respondens autem Iob Domino dixit

42:2 scio quia omnia potes et nulla te latet cogitatio

42:3 quis est iste qui celat consilium absque scientia ideo insipienter locutus sum et quae ultra modum excederent scientiam meam

42:4 audi et ego loquar interrogabo et ostende mihi

42:5 auditu auris audivi te nunc autem oculus meus videt te

42:6 idcirco ipse me reprehendo et ago paenitentiam in favilla et cinere

42:7 postquam autem locutus est Dominus verba haec ad Iob dixit ad Eliphaz Themaniten iratus est furor meus in te et in duos amicos tuos quoniam non estis locuti coram me rectum sicut servus meus Iob

42:8 sumite igitur vobis septem tauros et septem arietes et ite ad servum meum Iob et offerte holocaustum pro vobis Iob autem servus meus orabit pro vobis faciem eius suscipiam ut non vobis inputetur stultitia neque enim locuti estis ad me recta sicut servus meus Iob

42:9 abierunt ergo Eliphaz Themanites et Baldad Suites et Sophar Naamathites et fecerunt sicut locutus fuerat ad eos Dominus et suscepit Dominus faciem Iob

42:10 Dominus quoque conversus est ad paenitentiam Iob cum oraret ille pro amicis suis et addidit Dominus omnia quaecumque fuerant Iob duplicia

42:11 venerunt autem ad eum omnes fratres sui et universae sorores suae et cuncti qui noverant eum prius et comederunt cum eo panem in domo eius et moverunt super eum caput et consolati sunt eum super omni malo quod intulerat Dominus super eum et dederunt ei unusquisque ovem unam et inaurem auream unam

42:12 Dominus autem benedixit novissimis Iob magis quam principio eius et facta sunt ei quattuordecim milia ovium et sex milia camelorum et mille iuga boum et mille asinae

42:13 et fuerunt ei septem filii et filiae tres

42:14 et vocavit nomen unius Diem et nomen secundae Cassia et nomen tertiae Cornu stibii

42:15 non sunt autem inventae mulieres speciosae sicut filiae Iob in universa terra deditque eis pater suus hereditatem inter fratres earum

42:16 vixit autem Iob post haec centum quadraginta annis et vidit filios suos et filios filiorum suorum usque ad quartam generationem et mortuus est senex et plenus dierum.

[zurück zum Register der Weisheitsbücher]

1:1 beatus vir qui non abiit in consilio impiorum et in via peccatorum non stetit et in cathedra pestilentiae non sedit

1:2 sed in lege Domini voluntas eius et in lege eius meditabitur die ac nocte

1:3 et erit tamquam lignum quod plantatum est secus decursus aquarum quod fructum suum dabit in tempore suo et folium eius non defluet et omnia quaecumque faciet prosperabuntur

1:4 non sic impii non sic; sed tamquam pulvis quem proicit ventus a facie terrae;

1:5 ideo non resurgent impii in iudicio neque peccatores in consilio iustorum

1:6 quoniam novit Dominus viam iustorum et iter impiorum peribit

2:1 psalmus David quare fremuerunt gentes et populi meditati sunt inania

2:2 adstiterunt reges terrae et principes convenerunt in unum adversus Dominum et adversus christum eius diapsalma

2:3 disrumpamus vincula eorum et proiciamus a nobis iugum ipsorum

2:4 qui habitat in caelis inridebit eos et Dominus subsannabit eos

2:5 tunc loquetur ad eos in ira sua et in furore suo conturbabit eos

2:6 ego autem constitutus sum rex ab eo super Sion montem sanctum eius praedicans praeceptum eius

2:7 Dominus dixit ad me filius meus es tu ego hodie genui te

2:8 postula a me et dabo tibi gentes hereditatem tuam et possessionem tuam terminos terrae

2:9 reges eos in virga ferrea tamquam vas figuli confringes eos

2:10 et nunc reges intellegite erudimini qui iudicatis terram

2:11 servite Domino in timore et exultate ei in tremore

2:12 adprehendite disciplinam nequando irascatur Dominus et pereatis de via iusta

2:13 cum exarserit in brevi ira eius beati omnes qui confidunt in eo

3:1 psalmus David cum fugeret a facie Abessalon filii sui

3:2 Domine quid multiplicati sunt qui tribulant me multi insurgunt adversum me

3:3 multi dicunt animae meae non est salus ipsi in Deo eius; diapsalma

3:4 tu autem Domine susceptor meus es gloria mea et exaltans caput meum

3:5 voce mea ad Dominum clamavi et exaudivit me de monte sancto suo diapsalma

3:6 ego dormivi et soporatus sum exsurrexi quia Dominus suscipiet me

3:7 non timebo milia populi circumdantis me exsurge Domine salvum me fac Deus meus

3:8 quoniam tu percussisti omnes adversantes mihi sine causa dentes peccatorum contrivisti

3:9 Domini est salus et super populum tuum benedictio tua

4:1 in finem in carminibus psalmus David

4:2 cum invocarem exaudivit me Deus iustitiae meae in tribulatione dilatasti mihi miserere mei et exaudi orationem meam

4:3 filii hominum usquequo gravi corde ut quid diligitis vanitatem et quaeritis mendacium diapsalma

4:4 et scitote quoniam mirificavit Dominus sanctum suum Dominus exaudiet me cum clamavero ad eum

4:5 irascimini et nolite peccare quae dicitis in cordibus vestris in cubilibus vestris conpungimini diapsalma

4:6 sacrificate sacrificium iustitiae et sperate in Domino multi dicunt quis ostendet nobis bona

4:7 signatum est super nos lumen vultus tui Domine dedisti laetitiam in corde meo

4:8 a fructu frumenti et vini et olei sui multiplicati sunt

4:9 in pace in id ipsum dormiam et requiescam

4:10 quoniam tu Domine singulariter in spe constituisti me

5:1 in finem pro ea quae hereditatem consequitur psalmus David

5:2 verba mea auribus percipe Domine intellege clamorem meum

5:3 intende voci orationis meae rex meus et Deus meus

5:4 quoniam ad te orabo Domine mane exaudies vocem meam

5:5 mane adstabo tibi et videbo quoniam non deus volens iniquitatem tu es

5:6 neque habitabit iuxta te malignus neque permanebunt iniusti ante oculos tuos

5:7 odisti omnes qui operantur iniquitatem perdes omnes; qui loquuntur mendacium virum sanguinum et dolosum abominabitur Dominus

5:8 ego autem in multitudine misericordiae tuae introibo in domum tuam adorabo ad templum sanctum tuum in timore tuo

5:9 Domine deduc me in iustitia tua propter inimicos meos dirige in conspectu meo viam tuam

5:10 quoniam non est in ore eorum veritas cor eorum vanum est

5:11 sepulchrum patens est guttur eorum linguis suis dolose agebant iudica illos Deus decidant a cogitationibus suis secundum multitudinem impietatum eorum expelle eos quoniam inritaverunt te Domine

5:12 et laetentur omnes qui sperant in te in aeternum exultabunt et habitabis in eis et gloriabuntur in te omnes qui diligunt nomen tuum

5:13 quoniam tu benedices iusto Domine ut scuto bonae voluntatis coronasti nos

6:1 in finem in carminibus pro octava psalmus David

6:2 Domine ne in furore tuo arguas me neque in ira tua corripias me

6:3 miserere mei Domine quoniam infirmus sum sana me Domine quoniam conturbata sunt ossa mea

6:4 et anima mea turbata est valde et tu Domine usquequo

6:5 convertere Domine eripe animam meam salvum me fac propter misericordiam tuam

6:6 quoniam non est in morte qui memor sit tui in inferno autem quis confitebitur tibi

6:7 laboravi in gemitu meo lavabo per singulas noctes lectum meum in lacrimis meis stratum meum rigabo

6:8 turbatus est a furore oculus meus inveteravi inter omnes inimicos meos

6:9 discedite a me omnes qui operamini iniquitatem quoniam exaudivit Dominus vocem fletus mei

6:10 exaudivit Dominus deprecationem meam Dominus orationem meam suscepit

6:11 erubescant et conturbentur vehementer omnes inimici mei convertantur et erubescant valde velociter

7:1 psalmus David quem cantavit Domino pro verbis Chusi filii Iemini

7:2 Domine Deus meus in te speravi salvum me fac ex omnibus persequentibus me et libera me

7:3 nequando rapiat ut leo animam meam dum non est qui redimat neque qui salvum faciat

7:4 Domine Deus meus si feci istud si est iniquitas in manibus meis

7:5 si reddidi retribuentibus mihi mala decidam merito ab inimicis meis inanis

7:6 persequatur inimicus animam meam et conprehendat et conculcet in terra vitam meam et gloriam meam in pulverem deducat diapsalma

7:7 exsurge Domine in ira tua exaltare in finibus inimicorum meorum et exsurge Domine Deus meus in praecepto quod mandasti

7:8 et synagoga populorum circumdabit te et propter hanc in altum regredere

7:9 Dominus iudicat populos iudica me Domine secundum iustitiam meam et secundum innocentiam meam super me

7:10 consummetur nequitia peccatorum et diriges iustum et scrutans corda et renes Deus

7:11 iustum adiutorium meum a Deo qui salvos facit rectos corde

7:12 Deus iudex iustus et fortis et patiens numquid irascitur per singulos dies

7:13 nisi conversi fueritis gladium suum vibrabit arcum suum tetendit et paravit illum

7:14 et in eo paravit vasa mortis sagittas suas ardentibus effecit

7:15 ecce parturiit iniustitiam *et; concepit dolorem et peperit iniquitatem

7:16 lacum aperuit et effodit eum et incidet in foveam quam fecit

7:17 convertetur dolor eius in caput eius et in verticem ipsius iniquitas eius descendet

7:18 confitebor Domino secundum iustitiam eius et psallam nomini Domini altissimi

8:1 in finem pro torcularibus psalmus David

8:2 Domine Dominus noster quam admirabile est nomen tuum in universa terra quoniam elevata est magnificentia tua super caelos

8:3 ex ore infantium et lactantium perfecisti laudem propter inimicos tuos ut destruas inimicum et ultorem

8:4 quoniam videbo caelos * tuos; opera digitorum tuorum lunam et stellas quae tu fundasti

8:5 quid est homo quod memor es eius aut filius hominis quoniam visitas eum

8:6 minuisti eum paulo minus ab angelis gloria et honore coronasti eum

8:7 et constituisti eum super opera manuum tuarum

8:8 omnia subiecisti sub pedibus eius oves et boves universas insuper et pecora campi

8:9 volucres caeli et pisces maris qui perambulant semitas maris

8:10 Domine Dominus noster quam admirabile est nomen tuum in universa terra

9:1 in finem pro occultis filii psalmus David

9:2 confitebor tibi Domine in toto corde meo narrabo omnia mirabilia tua

9:3 laetabor et exultabo in te psallam nomini tuo Altissime

9:4 in convertendo inimicum meum retrorsum infirmabuntur et peribunt a facie tua

9:5 quoniam fecisti iudicium meum et causam meam sedisti super thronum qui iudicas iustitiam

9:6 increpasti gentes et; periit impius nomen eorum delisti in aeternum et in saeculum saeculi;

9:7 inimici defecerunt frameae in finem et civitates destruxisti periit memoria eorum cum sonitu

9:8 et Dominus in aeternum permanet paravit in iudicio thronum suum

9:9 et ipse iudicabit orbem terrae in aequitate iudicabit populos in iustitia

9:10 et factus est Dominus refugium pauperi adiutor in oportunitatibus in tribulatione

9:11 et sperent in te qui noverunt nomen tuum quoniam non dereliquisti quaerentes te Domine

9:12 psallite Domino qui habitat in Sion adnuntiate inter gentes studia eius

9:13 quoniam requirens sanguinem eorum recordatus est non est oblitus clamorem pauperum

9:14 miserere mei Domine vide humilitatem meam de inimicis meis

9:15 qui exaltas me de portis mortis ut adnuntiem omnes laudationes tuas in portis filiae Sion

9:16 exultabo in salutari tuo infixae sunt gentes in interitu quem fecerunt in laqueo isto quem absconderunt conprehensus est pes eorum

9:17 cognoscitur Dominus iudicia faciens in operibus manuum suarum conprehensus est peccator canticum diapsalmatis

9:18 convertantur peccatores in infernum omnes gentes quae obliviscuntur Deum

9:19 quoniam non in finem oblivio erit pauperis patientia pauperum non peribit in finem

9:20 exsurge Domine non confortetur homo iudicentur gentes in conspectu tuo

9:21 constitue Domine legislatorem super eos sciant gentes quoniam homines sunt diapsalma

9:22 ut quid Domine recessisti longe dispicis in oportunitatibus in tribulatione

9:23 dum superbit impius incenditur pauper conprehenduntur in consiliis quibus cogitant

9:24 quoniam laudatur peccator in desideriis animae suae et iniquus benedicitur

9:25 exacerbavit Dominum peccator secundum multitudinem irae suae non quaeret

9:26 non est Deus in conspectu eius inquinatae sunt viae illius in omni tempore auferuntur iudicia tua a facie eius omnium inimicorum suorum dominabitur

9:27 dixit enim in corde suo non movebor a generatione in generationem sine malo

9:28 cuius maledictione os plenum est et amaritudine et dolo sub lingua eius labor et dolor

9:29 sedet in insidiis cum divitibus in occultis ut interficiat innocentem

9:30 oculi eius in pauperem respiciunt insidiatur in abscondito quasi leo in spelunca sua insidiatur ut rapiat pauperem rapere pauperem dum adtrahit eum

9:31 in laqueo suo humiliabit eum inclinabit se et cadet cum dominatus fuerit pauperum

9:32 dixit enim in corde suo oblitus est Deus avertit faciem suam ne videat in finem

9:33 exsurge Domine Deus exaltetur manus tua ne obliviscaris pauperum

9:34 propter quid inritavit impius Deum dixit enim in corde suo non requiret

9:35 vides quoniam tu laborem et dolorem consideras ut tradas eos in manus tuas tibi derelictus est pauper orfano tu eras adiutor

9:36 contere brachium peccatoris et maligni quaeretur peccatum illius et non invenietur

9:37 Dominus regnabit in aeternum et in saeculum saeculi; peribitis gentes de terra illius

9:38 desiderium pauperum exaudivit Dominus praeparationem cordis eorum audivit auris tua

9:39 iudicare pupillo et humili ut non adponat ultra magnificare se homo super terram

10:1 in finem psalmus David

10:2 in Domino confido quomodo dicitis animae meae transmigra in montes sicut passer

10:3 quoniam ecce peccatores intenderunt arcum paraverunt sagittas suas in faretra ut sagittent in obscuro rectos corde

10:4 quoniam quae perfecisti destruxerunt iustus autem; quid fecit

10:5 Dominus in templo sancto suo Dominus in caelo sedis eius oculi eius in pauperem; respiciunt palpebrae eius interrogant filios hominum

10:6 Dominus interrogat iustum et impium qui autem diligit iniquitatem odit animam suam

10:7 pluet super peccatores laqueos ignis et sulphur et spiritus procellarum pars calicis eorum

10:8 quoniam iustus Dominus et; iustitias dilexit aequitatem vidit vultus eius

11:1 in finem pro octava psalmus David

11:2 salvum me fac Domine quoniam defecit sanctus quoniam deminutae sunt veritates a filiis hominum

11:3 vana locuti sunt unusquisque ad proximum suum labia dolosa in corde et corde locuti sunt

11:4 disperdat Dominus universa labia dolosa linguam magniloquam

11:5 qui dixerunt linguam nostram magnificabimus labia nostra a nobis sunt quis noster dominus est

11:6 propter miseriam inopum et gemitum pauperum nunc exsurgam dicit Dominus ponam in salutari fiducialiter agam in eo

11:7 eloquia Domini eloquia casta argentum igne examinatum probatum terrae purgatum septuplum

11:8 tu Domine servabis nos et custodies nos a generatione hac et in aeternum

11:9 in circuitu impii ambulant secundum altitudinem tuam multiplicasti filios hominum

12:1 in finem psalmus David usquequo Domine oblivisceris me in finem usquequo avertis faciem tuam a me

12:2 quamdiu ponam consilia in anima mea dolorem in corde meo per diem

12:3 usquequo exaltabitur inimicus meus super me

12:4 respice exaudi me Domine Deus meus inlumina oculos meos ne umquam obdormiam in mortem

12:5 nequando dicat inimicus meus praevalui adversus eum qui tribulant me exultabunt si motus fuero

12:6 ego autem in misericordia tua speravi exultabit cor meum in salutari tuo cantabo Domino qui bona tribuit mihi et psallam nomini Domini altissimi

13:1 in finem psalmus David dixit insipiens in corde suo non est Deus corrupti sunt et abominabiles facti sunt in studiis suis; non est qui faciat bonum non est usque ad unum;

13:2 Dominus de caelo prospexit super filios hominum ut videat si est intellegens aut; requirens Deum

13:3 omnes declinaverunt simul inutiles facti sunt non est qui faciat bonum non est usque ad unum = sepulchrum patens est guttur eorum = linguis suis dolose agebant = venenum aspidum sub labiis eorum = quorum os maledictione et amaritudine plenum est = veloces pedes eorum ad effundendum sanguinem = contritio et infelicitas in viis eorum = et viam pacis non cognoverunt non est timor Dei ante oculos eorum;

13:4 nonne cognoscent omnes qui operantur iniquitatem qui devorant plebem meam sicut escam panis

13:5 Dominum non invocaverunt illic trepidaverunt timore ubi non erat timor;

13:6 quoniam Deus in generatione iusta consilium inopis confudistis quoniam Dominus spes eius est

13:7 quis dabit ex Sion salutare Israhel cum averterit Dominus captivitatem plebis suae exultabit Iacob et laetabitur Israhel

14:1 psalmus David Domine quis habitabit in tabernaculo tuo aut quis requiescet in monte sancto tuo

14:2 qui ingreditur sine macula et operatur iustitiam

14:3 qui loquitur veritatem in corde suo qui non egit dolum in lingua sua nec fecit proximo suo malum et obprobrium non accepit adversus proximos suos

14:4 ad nihilum deductus est in conspectu eius malignus timentes autem Dominum glorificat qui iurat proximo suo et non decipit

14:5 qui pecuniam suam non dedit ad usuram et munera super innocentes non accepit qui facit haec non movebitur in aeternum

15:1 tituli inscriptio ipsi David conserva me Domine quoniam in te speravi

15:2 dixi Domino Dominus meus es tu quoniam bonorum meorum non eges

15:3 sanctis qui sunt in terra eius mirificavit *mihi; omnes voluntates meas in eis

15:4 multiplicatae sunt infirmitates eorum postea adceleraverunt non congregabo conventicula eorum de sanguinibus nec memor ero nominum eorum per labia mea

15:5 Dominus pars hereditatis meae et calicis mei tu es qui restitues hereditatem meam mihi

15:6 funes ceciderunt mihi in praeclaris etenim hereditas mea praeclara est mihi

15:7 benedicam Domino qui tribuit mihi intellectum insuper et usque ad noctem increpaverunt me renes mei

15:8 providebam Dominum in conspectu meo semper quoniam a dextris est mihi ne commovear

15:9 propter hoc laetatum est cor meum et exultavit lingua mea insuper et caro mea requiescet in spe

15:10 quoniam non derelinques animam meam in inferno non dabis sanctum tuum videre corruptionem notas mihi fecisti vias vitae adimplebis me laetitia cum vultu tuo delectatio in dextera tua usque in finem

16:1 oratio David exaudi Domine iustitiam meam intende deprecationem meam auribus percipe orationem meam non in labiis dolosis

16:2 de vultu tuo iudicium meum prodeat oculi tui videant aequitates

16:3 probasti cor meum visitasti nocte igne me examinasti et non est inventa in me iniquitas

16:4 ut non loquatur os meum opera hominum propter verba labiorum tuorum ego custodivi vias duras

16:5 perfice gressus meos in semitis tuis ut non moveantur vestigia mea

16:6 ego clamavi quoniam exaudisti me Deus inclina aurem tuam mihi et exaudi verba mea

16:7 mirifica misericordias tuas qui salvos facis sperantes in te

16:8 a resistentibus dexterae tuae custodi me ut pupillam oculi sub umbra alarum tuarum proteges me

16:9 a facie impiorum qui me adflixerunt inimici mei animam meam circumdederunt *super me;

16:10 adipem suum concluserunt os eorum locutum est superbia

16:11 proicientes me nunc circumdederunt me oculos suos statuerunt declinare in terram

16:12 susceperunt me sicut leo paratus ad praedam et sicut catulus leonis habitans in abditis

16:13 exsurge Domine praeveni eum et subplanta eum eripe animam meam ab impio frameam tuam

16:14 ab inimicis manus tuae Domine a paucis de terra divide eos in vita eorum de absconditis tuis adimpletus est venter eorum saturati sunt filiis et dimiserunt reliquias suas parvulis suis

16:15 ego autem in iustitia apparebo conspectui tuo satiabor cum apparuerit gloria tua

17:1 in finem puero Domini David quae locutus est Domino verba cantici huius in die qua eripuit eum Dominus de manu omnium inimicorum eius et de manu Saul et dixit

17:2 diligam te Domine fortitudo mea

17:3 Dominus firmamentum meum et refugium meum et liberator meus Deus meus adiutor meus et sperabo in eum protector meus et cornu salutis meae et susceptor meus

17:4 laudans invocabo Dominum et ab inimicis meis salvus ero

17:5 circumdederunt me dolores mortis et torrentes iniquitatis conturbaverunt me

17:6 dolores inferni circumdederunt me praeoccupaverunt me laquei mortis

17:7 cum tribularer invocavi Dominum et ad Deum meum clamavi exaudivit de templo sancto; suo vocem meam et clamor meus in conspectu eius introibit in aures eius

17:8 et commota est et contremuit terra et fundamenta montium conturbata sunt et commota sunt quoniam iratus est eis

17:9 ascendit fumus in ira eius et ignis a facie eius exarsit carbones succensi sunt ab eo

17:10 inclinavit caelos et descendit et caligo sub pedibus eius

17:11 et ascendit super cherubin et volavit volavit super pinnas ventorum

17:12 et posuit tenebras latibulum suum in circuitu eius tabernaculum eius tenebrosa aqua in nubibus aeris

17:13 prae fulgore in conspectu eius nubes * eius; transierunt grando et carbones ignis

17:14 et intonuit de caelo Dominus et Altissimus dedit vocem suam *grando et carbones ignis;

17:15 et misit sagittas et dissipavit eos et fulgora multiplicavit et conturbavit eos

17:16 et apparuerunt fontes aquarum et revelata sunt fundamenta orbis terrarum ab increpatione tua Domine ab inspiratione spiritus irae tuae

17:17 misit de summo et accepit me adsumpsit me de aquis multis

17:18 eripiet me de inimicis meis fortissimis et ab his qui oderunt me quoniam confirmati sunt super me

17:19 praevenerunt me in die adflictionis meae et factus est Dominus protector meus

17:20 et eduxit me in latitudinem salvum me faciet quoniam voluit me

17:21 et; retribuet mihi Dominus secundum iustitiam meam et; secundum puritatem manuum mearum retribuet mihi

17:22 quia custodivi vias Domini nec impie gessi a Deo meo

17:23 quoniam omnia iudicia eius in conspectu meo sunt et iustitias eius non reppuli a me

17:24 et ero inmaculatus cum eo et observabo ab iniquitate mea

17:25 et retribuet mihi Dominus secundum iustitiam meam et secundum puritatem manuum mearum in conspectu oculorum eius

17:26 cum sancto sanctus eris et cum viro innocente innocens eris

17:27 et cum electo electus eris et cum perverso perverteris

17:28 quoniam tu populum humilem salvum facies et oculos superborum humiliabis

17:29 quoniam tu inluminas lucernam meam Domine Deus meus inluminas tenebras meas

17:30 quoniam in te eripiar a temptatione et in Deo meo transgrediar murum

17:31 Deus meus inpolluta via eius eloquia Domini igne examinata protector est omnium sperantium in eum

17:32 quoniam quis deus praeter Dominum et quis deus praeter Deum nostrum

17:33 Deus qui praecingit me virtute et posuit inmaculatam viam meam

17:34 qui perfecit pedes meos tamquam cervorum et super excelsa statuens me

17:35 qui doces manus meas in proelium et posuisti arcum aereum brachia mea

17:36 et dedisti mihi protectionem salutis tuae et dextera tua suscepit me et disciplina tua correxit me in finem et disciplina tua ipsa me docebit

17:37 dilatasti gressus meos subtus me et non sunt infirmata vestigia mea

17:38 persequar inimicos meos et conprehendam illos et non convertar donec deficiant

17:39 confringam illos nec poterunt stare cadent subtus pedes meos

17:40 et praecinxisti me virtute ad bellum subplantasti insurgentes in me subtus me

17:41 et inimicos meos dedisti mihi dorsum et odientes me disperdisti

17:42 clamaverunt nec erat qui salvos faceret ad Dominum nec exaudivit eos

17:43 et comminuam illos ut pulverem ante faciem venti ut lutum platearum delebo eos

17:44 eripe me de contradictionibus populi constitues me in caput gentium

17:45 populus quem non cognovi servivit mihi in auditu auris oboedivit mihi

17:46 filii alieni mentiti sunt mihi filii alieni inveterati sunt et claudicaverunt a semitis suis

17:47 vivit Dominus et benedictus Deus meus et exaltetur Deus salutis meae

17:48 Deus qui dat vindictas mihi et subdidit populos sub me liberator meus de gentibus iracundis

17:49 et ab insurgentibus in me exaltabis me a viro iniquo eripies me

17:50 propterea confitebor tibi in nationibus Domine et psalmum dicam nomini tuo

17:51 magnificans salutes regis eius et faciens misericordiam christo suo David et semini eius usque in saeculum

18:1 in finem psalmus David

18:2 caeli enarrant gloriam Dei et opera manuum eius adnuntiat firmamentum

18:3 dies diei eructat verbum et nox nocti indicat scientiam

18:4 non sunt loquellae neque sermones quorum non audiantur voces eorum

18:5 in omnem terram exivit sonus eorum et in fines orbis terrae verba eorum

18:6 in sole posuit tabernaculum suum et ipse tamquam sponsus procedens de thalamo suo exultavit ut gigans ad currendam viam suam;

18:7 a summo caeli egressio eius et occursus eius usque ad summum eius nec est qui se abscondat a calore eius

18:8 lex Domini inmaculata convertens animas testimonium Domini fidele sapientiam praestans parvulis

18:9 iustitiae Domini rectae laetificantes corda praeceptum Domini lucidum inluminans oculos

18:10 timor Domini sanctus permanens in saeculum saeculi iudicia Domini vera iustificata in semet ipsa

18:11 desiderabilia super aurum et lapidem pretiosum multum et dulciora super mel et favum

18:12 etenim servus tuus custodit ea in custodiendis illis retributio multa

18:13 delicta quis intellegit ab occultis meis munda me

18:14 et ab alienis parce servo tuo si mei non fuerint dominati tunc inmaculatus ero et emundabor a delicto maximo

18:15 et erunt ut conplaceant eloquia oris mei et meditatio cordis mei in conspectu tuo semper Domine adiutor meus et redemptor meus

19:1 in finem psalmus David

19:2 exaudiat te Dominus in die tribulationis protegat te nomen Dei Iacob

19:3 mittat tibi auxilium de sancto et de Sion tueatur te

19:4 memor sit omnis sacrificii tui et holocaustum tuum pingue fiat diapsalma

19:5 tribuat tibi secundum cor tuum et omne consilium tuum confirmet

19:6 laetabimur in salutari tuo et in nomine Dei nostri magnificabimur

19:7 impleat Dominus omnes petitiones tuas nunc cognovi quoniam salvum fecit Dominus christum suum exaudiet illum de caelo sancto suo in potentatibus salus dexterae eius

19:8 hii in curribus et hii in equis nos autem in nomine Domini Dei nostri invocabimus

19:9 ipsi obligati sunt et ceciderunt nos vero surreximus et erecti sumus

19:10 Domine salvum fac regem et exaudi nos in die qua invocaverimus te

20:1 in finem psalmus David

20:2 Domine in virtute tua laetabitur rex et super salutare tuum exultabit vehementer

20:3 desiderium animae eius tribuisti ei et voluntate labiorum eius non fraudasti eum diapsalma

20:4 quoniam praevenisti eum in benedictionibus dulcedinis posuisti in capite eius coronam de lapide pretioso

20:5 vitam petiit a te et tribuisti ei longitudinem dierum in saeculum et in saeculum saeculi

20:6 magna gloria eius in salutari tuo gloriam et magnum decorem inpones super eum

20:7 quoniam dabis eum benedictionem in saeculum saeculi laetificabis eum in gaudio cum vultu tuo

20:8 quoniam rex sperat in Domino et in misericordia Altissimi non commovebitur

20:9 inveniatur manus tua omnibus inimicis tuis dextera tua inveniat omnes; qui te oderunt

20:10 pones eos ut clibanum ignis in tempore vultus tui Dominus in ira sua conturbabit eos et devorabit eos ignis

20:11 fructum eorum de terra perdes et semen eorum a filiis hominum

20:12 quoniam declinaverunt in te mala cogitaverunt consilia quae non potuerunt stabilire;

20:13 quoniam pones eos dorsum in reliquis tuis praeparabis vultum eorum

20:14 exaltare Domine in virtute tua cantabimus et psallemus virtutes tuas

21:1 in finem pro adsumptione matutina psalmus David

21:2 Deus Deus meus respice me; quare me dereliquisti longe a salute mea verba delictorum meorum

21:3 Deus meus clamabo per diem et non exaudies et nocte et non ad insipientiam mihi

21:4 tu autem in sancto habitas Laus Israhel

21:5 in te speraverunt patres nostri speraverunt et liberasti eos

21:6 ad te clamaverunt et salvi facti sunt in te speraverunt et non sunt confusi

21:7 ego autem sum vermis et non homo obprobrium hominum et abiectio plebis

21:8 omnes videntes me deriserunt me locuti sunt labiis moverunt caput

21:9 speravit in Domino eripiat eum salvum faciat eum quoniam vult eum

21:10 quoniam tu es qui extraxisti me de ventre spes mea ab uberibus matris meae

21:11 in te proiectus sum ex utero de ventre matris meae Deus meus es tu

21:12 ne discesseris a me quoniam tribulatio proxima est quoniam non est qui adiuvet

21:13 circumdederunt me vituli multi tauri pingues obsederunt me

21:14 aperuerunt super me os suum sicut leo rapiens et rugiens

21:15 sicut aqua effusus sum et dispersa sunt universa ossa mea factum est cor meum tamquam cera liquescens in medio ventris mei

21:16 aruit tamquam testa virtus mea et lingua mea adhesit faucibus meis et in limum mortis deduxisti me

21:17 quoniam circumdederunt me canes multi concilium malignantium obsedit me foderunt manus meas et pedes meos

21:18 dinumeraverunt omnia ossa mea ipsi vero consideraverunt et inspexerunt me

21:19 diviserunt sibi vestimenta mea et super vestem meam miserunt sortem

21:20 tu autem Domine ne elongaveris auxilium tuum ad defensionem meam conspice

21:21 erue a framea animam meam et de manu canis unicam meam

21:22 salva me ex ore leonis et a cornibus unicornium humilitatem meam

21:23 narrabo nomen tuum fratribus meis in media ecclesia laudabo te

21:24 qui timetis Dominum laudate eum universum semen Iacob magnificate eum

21:25 timeat eum omne semen Israhel quoniam non sprevit neque dispexit deprecationem pauperis nec avertit faciem suam a me et cum clamarem ad eum exaudivit me;

21:26 apud te laus mea in ecclesia magna vota mea reddam in conspectu timentium eum

21:27 edent pauperes et saturabuntur et laudabunt Dominum qui requirunt eum vivent corda eorum in saeculum saeculi

21:28 reminiscentur et convertentur ad Dominum universi fines terrae et adorabunt in conspectu eius universae familiae gentium

21:29 quoniam Dei est regnum et ipse; dominabitur gentium

21:30 manducaverunt et adoraverunt omnes pingues terrae in conspectu eius cadent omnes qui descendunt in terram

21:31 et anima mea illi vivet et semen meum serviet ipsi

21:32 adnuntiabitur Domino generatio ventura et adnuntiabunt iustitiam eius populo qui nascetur quem fecit Dominus;

22:1 psalmus David Dominus reget me et nihil mihi deerit

22:2 in loco pascuae ibi; me conlocavit super aquam refectionis educavit me

22:3 animam meam convertit deduxit me super semitas iustitiae propter nomen suum

22:4 nam et si ambulavero in medio umbrae mortis non timebo mala quoniam tu mecum es virga tua et baculus tuus ipsa me consolata sunt

22:5 parasti in conspectu meo mensam adversus eos qui tribulant me inpinguasti in oleo caput meum et calix meus inebrians quam praeclarus est

22:6 et misericordia tua subsequitur me omnibus diebus vitae meae et ut inhabitem in domo Domini in longitudinem dierum

23:1 psalmus David prima sabbati Domini est terra et plenitudo eius orbis terrarum et universi; qui habitant in eo

23:2 *quia; ipse super maria fundavit eum et super flumina praeparavit eum

23:3 quis ascendit in montem Domini aut quis stabit in loco sancto eius

23:4 innocens manibus et mundo corde qui non accepit in vano animam suam nec iuravit in dolo proximo suo

23:5 hic accipiet benedictionem a Domino et misericordiam a Deo salvatore suo

23:6 haec est generatio quaerentium eum quaerentium faciem Dei Iacob diapsalma

23:7 adtollite portas principes vestras et elevamini portae aeternales et introibit rex gloriae

23:8 quis est iste rex gloriae Dominus fortis et potens Dominus potens in proelio

23:9 adtollite portas principes vestras et elevamini portae aeternales et introibit rex gloriae

23:10 quis est iste rex gloriae Dominus virtutum ipse est rex gloriae diapsalma

24:1 psalmus David ad te Domine levavi animam meam

24:2 Deus meus in te confido non erubescam

24:3 neque inrideant me inimici mei etenim universi qui sustinent te non confundentur

24:4 confundantur omnes; iniqua agentes supervacue vias tuas Domine demonstra mihi et; semitas tuas doce me

24:5 dirige me in veritatem tuam et doce me quoniam tu es Deus salvator meus et te sustinui tota die

24:6 reminiscere miserationum tuarum Domine et misericordiarum tuarum quia a saeculo sunt

24:7 delicta iuventutis meae et ignorantias meas ne memineris secundum misericordiam tuam memento mei * tu; propter bonitatem tuam Domine

24:8 dulcis et rectus Dominus propter hoc legem dabit delinquentibus in via

24:9 diriget mansuetos in iudicio docebit mites vias suas

24:10 universae viae Domini misericordia et veritas requirentibus testamentum eius et testimonia eius

24:11 propter nomen tuum Domine et propitiaberis peccato meo multum est enim

24:12 quis est homo qui timet Dominum legem statuet ei in via quam elegit

24:13 anima eius in bonis demorabitur et semen ipsius hereditabit terram

24:14 firmamentum est Dominus timentibus eum et testamentum ipsius ut manifestetur illis

24:15 oculi mei semper ad Dominum quoniam ipse evellet de laqueo pedes meos

24:16 respice in me et miserere mei quia unicus et pauper sum ego

24:17 tribulationes cordis mei multiplicatae sunt de necessitatibus meis erue me

24:18 vide humilitatem meam et laborem meum et dimitte universa delicta mea

24:19 respice inimicos meos quoniam multiplicati sunt et odio iniquo oderunt me

24:20 custodi animam meam et erue me non erubescam quoniam speravi in te

24:21 innocentes et recti adheserunt mihi quia sustinui te

24:22 libera Deus Israhel ex omnibus tribulationibus suis

25:1 psalmus David iudica me Domine quoniam ego in innocentia mea ingressus sum et in Domino sperans non infirmabor

25:2 proba me Domine et tempta me ure renes meos et cor meum

25:3 quoniam misericordia tua ante oculos meos est et conplacui in veritate tua

25:4 non sedi cum concilio vanitatis et cum iniqua gerentibus non introibo

25:5 odivi ecclesiam malignantium et cum impiis non sedebo

25:6 lavabo inter innocentes manus meas et circumdabo altare tuum Domine

25:7 ut audiam vocem laudis et enarrem universa mirabilia tua

25:8 Domine dilexi decorem domus tuae et locum habitationis gloriae tuae

25:9 ne perdas cum impiis animam meam et cum viris sanguinum vitam meam

25:10 in quorum manibus iniquitates sunt dextera eorum repleta est muneribus

25:11 ego autem in innocentia mea ingressus sum redime me et miserere mei

25:12 pes meus stetit in directo in ecclesiis benedicam te; Domine

26:1 David priusquam liniretur Dominus inluminatio mea et salus mea quem timebo Dominus protector vitae meae a quo trepidabo

26:2 dum adpropiant super me nocentes ut edant carnes meas qui tribulant me et inimici mei ipsi infirmati sunt et ceciderunt

26:3 si consistant adversus me castra non timebit cor meum si exsurgat adversus me proelium in hoc ego sperabo

26:4 unam petii a Domino hanc requiram ut inhabitem in domo Domini omnes dies vitae meae ut videam voluntatem Domini et visitem templum eius

26:5 quoniam abscondit me in tabernaculo in die malorum protexit me in abscondito tabernaculi sui

26:6 in petra exaltavit me et nunc exaltavit caput meum super inimicos meos circuivi et immolavi in tabernaculo eius hostiam vociferationis cantabo et psalmum dicam Domino

26:7 exaudi Domine vocem meam qua clamavi miserere mei et exaudi me

26:8 tibi dixit cor meum exquisivit facies mea faciem tuam Domine requiram

26:9 ne avertas faciem tuam a me ne declines in ira a servo tuo adiutor meus esto ne derelinquas me neque dispicias me Deus salvator meus

26:10 quoniam pater meus et mater mea dereliquerunt me Dominus autem adsumpsit me

26:11 legem pone mihi Domine in via tua et dirige me in semita recta propter inimicos meos

26:12 ne tradideris me in animas tribulantium me quoniam insurrexerunt in me testes iniqui et mentita est iniquitas sibi

26:13 credo videre bona Domini in terra viventium

26:14 expecta Dominum viriliter age et confortetur cor tuum et sustine Dominum

27:1 huic David ad te Domine clamabo Deus meus ne sileas a me nequando taceas a me et adsimilabor descendentibus in lacum

27:2 exaudi vocem deprecationis meae dum oro ad te dum extollo manus meas ad templum sanctum tuum

27:3 ne simul tradas me cum peccatoribus et cum operantibus iniquitatem ne perdideris me; qui loquuntur pacem cum proximo suo mala autem sunt in cordibus eorum

27:4 da illis secundum opera ipsorum et secundum nequitiam adinventionum ipsorum secundum opera manuum eorum tribue illis redde retributionem eorum ipsis

27:5 quoniam non intellexerunt opera Domini et in opera manuum eius destrues illos et non aedificabis eos

27:6 benedictus Dominus quoniam exaudivit vocem deprecationis meae

27:7 Dominus adiutor meus et protector meus in ipso speravit cor meum et adiutus sum et refloruit caro mea et ex voluntate mea confitebor ei

27:8 Dominus fortitudo plebis suae et protector salvationum christi sui est

27:9 salvam fac plebem tuam et benedic hereditati tuae et rege eos et extolle eos usque in aeternum

28:1 psalmus David in consummatione tabernaculi adferte Domino filii Dei adferte Domino filios arietum

28:2 adferte Domino gloriam et honorem adferte Domino gloriam nomini eius adorate Dominum in atrio sancto eius

28:3 vox Domini super aquas Deus maiestatis intonuit Dominus super aquas multas

28:4 vox Domini in virtute vox Domini in magnificentia

28:5 vox Domini confringentis cedros et confringet Dominus cedros Libani

28:6 et comminuet eas tamquam vitulum Libani et dilectus quemadmodum filius unicornium

28:7 vox Domini intercidentis flammam ignis

28:8 vox Domini concutientis desertum et commovebit Dominus desertum Cades

28:9 vox Domini praeparantis cervos et revelabit condensa et in templo eius omnis dicet gloriam

28:10 Dominus diluvium inhabitare facit et sedebit Dominus rex in aeternum

28:11 Dominus virtutem populo suo dabit Dominus benedicet populo suo in pace

29:1 psalmus cantici in dedicatione domus David

29:2 exaltabo te Domine quoniam suscepisti me nec delectasti inimicos meos super me

29:3 Domine Deus meus clamavi ad te et sanasti me

29:4 Domine eduxisti ab inferno animam meam salvasti me a descendentibus in lacum

29:5 psallite Domino sancti eius et confitemini memoriae sanctitatis eius

29:6 quoniam ira in indignatione eius et vita in voluntate eius ad vesperum demorabitur fletus et ad matutinum laetitia

29:7 ego autem dixi in abundantia mea non movebor in aeternum

29:8 Domine in voluntate tua praestitisti decori meo virtutem avertisti faciem tuam et factus sum conturbatus

29:9 ad te Domine clamabo et ad Deum meum deprecabor

29:10 quae utilitas in sanguine meo dum descendo in corruptionem numquid confitebitur tibi pulvis aut adnuntiabit veritatem tuam

29:11 audivit Dominus et misertus est mei Dominus factus est adiutor meus

29:12 convertisti planctum meum in gaudium mihi conscidisti saccum meum et circumdedisti me laetitia

29:13 ut cantet tibi gloria mea et non conpungar Domine Deus meus in aeternum confitebor tibi

30:1 in finem psalmus David

30:2 in te Domine speravi non confundar in aeternum in iustitia tua libera me

30:3 inclina ad me aurem tuam adcelera ut eruas me esto mihi in Deum protectorem et in domum refugii ut salvum me facias

30:4 quoniam fortitudo mea et refugium meum es tu et propter nomen tuum deduces me et enutries me

30:5 educes me de laqueo hoc quem absconderunt mihi quoniam tu es protector meus

30:6 in manus tuas commendabo spiritum meum redemisti me Domine Deus veritatis

30:7 odisti observantes vanitates supervacue ego autem in Domino speravi

30:8 exultabo et laetabor in misericordia tua quoniam respexisti humilitatem meam salvasti de necessitatibus animam meam

30:9 nec conclusisti me in manibus inimici statuisti in loco spatioso pedes meos

30:10 miserere mei Domine quoniam tribulor conturbatus est in ira oculus meus anima mea et venter meus

30:11 quoniam defecit in dolore vita mea et anni mei in gemitibus infirmata est in paupertate virtus mea et ossa mea conturbata sunt

30:12 super omnes inimicos meos factus sum obprobrium et vicinis meis valde et timor notis meis qui videbant me foras fugerunt a me

30:13 oblivioni datus sum tamquam mortuus a corde factus sum tamquam vas perditum

30:14 quoniam audivi vituperationem multorum commorantium in circuitu in eo dum convenirent simul adversus me accipere animam meam consiliati sunt

30:15 ego autem in te speravi Domine dixi Deus meus es tu

30:16 in manibus tuis sortes meae eripe me de manu inimicorum meorum et a persequentibus me

30:17 inlustra faciem tuam super servum tuum salvum me fac in misericordia tua

30:18 Domine ne confundar quoniam invocavi te erubescant impii et deducantur in infernum

30:19 muta fiant labia dolosa quae loquuntur adversus iustum iniquitatem in superbia et in abusione

30:20 quam magna multitudo dulcedinis tuae Domine; quam abscondisti timentibus te perfecisti eis qui sperant in te in conspectu filiorum hominum

30:21 abscondes eos in abdito faciei tuae a conturbatione hominum proteges eos in tabernaculo a contradictione linguarum

30:22 benedictus Dominus quoniam mirificavit misericordiam suam mihi in civitate munita

30:23 ego autem dixi in excessu mentis meae proiectus sum a facie oculorum tuorum ideo exaudisti vocem orationis meae dum clamarem ad te

30:24 diligite Dominum omnes sancti eius quoniam; veritates requirit Dominus et retribuit abundanter facientibus superbiam

30:25 viriliter agite et confortetur cor vestrum omnes qui speratis in Domino

31:1 huic David intellectus beati quorum remissae sunt iniquitates et quorum tecta sunt peccata

31:2 beatus vir cui non inputabit Dominus peccatum nec est in spiritu eius dolus

31:3 quoniam tacui inveteraverunt ossa mea dum clamarem tota die

31:4 quoniam die ac nocte gravata est super me manus tua conversus sum in aerumna *mea; dum configitur mihi; spina diapsalma

31:5 delictum meum cognitum *tibi; feci et iniustitiam meam non abscondi dixi confitebor adversus me iniustitiam meam Domino et tu remisisti impietatem peccati mei diapsalma

31:6 pro hac orabit ad te omnis sanctus in tempore oportuno verumtamen in diluvio aquarum multarum ad eum non adproximabunt

31:7 tu es refugium meum a tribulatione quae circumdedit me exultatio mea erue me a circumdantibus me diapsalma

31:8 intellectum tibi dabo et instruam te in via hac qua gradieris firmabo super te oculos meos

31:9 nolite fieri sicut equus et mulus quibus non est intellectus in camo et freno maxillas eorum constringe qui non adproximant ad te

31:10 multa flagella peccatoris sperantem autem in Domino misericordia circumdabit

31:11 laetamini in Domino et exultate iusti et gloriamini omnes recti corde

32:1 psalmus David exultate iusti in Domino rectos decet laudatio

32:2 confitemini Domino in cithara in psalterio decem cordarum psallite illi

32:3 cantate ei canticum novum bene psallite in vociferatione

32:4 quia rectum est verbum Domini et omnia opera eius in fide

32:5 diligit misericordiam et iudicium misericordia Domini plena est terra

32:6 verbo Domini caeli firmati sunt et spiritu oris eius omnis virtus eorum

32:7 congregans sicut in utre aquas maris ponens in thesauris abyssos

32:8 timeat Dominum omnis terra ab eo autem commoveantur omnes inhabitantes orbem

32:9 quoniam ipse dixit et facta sunt ipse mandavit et creata sunt

32:10 Dominus dissipat consilia gentium reprobat autem cogitationes populorum et reprobat consilia principum;

32:11 consilium autem Domini in aeternum manet cogitationes cordis eius in generatione et generationem

32:12 beata gens cuius est Dominus Deus eius populus quem elegit in hereditatem sibi

32:13 de caelo respexit Dominus vidit omnes filios hominum

32:14 de praeparato habitaculo suo respexit super omnes qui habitant terram

32:15 qui finxit singillatim corda eorum qui intellegit omnia opera illorum

32:16 non salvatur rex per multam virtutem et gigans non salvabitur in multitudine virtutis suae

32:17 fallax equus ad salutem in abundantia autem virtutis suae non salvabitur

32:18 ecce oculi Domini super metuentes eum qui sperant super misericordia eius

32:19 ut eruat a morte animas eorum et alat eos in fame

32:20 anima nostra sustinet Dominum quoniam adiutor et protector noster est

32:21 quia in eo laetabitur cor nostrum et in nomine sancto eius speravimus

32:22 fiat misericordia tua Domine super nos quemadmodum speravimus in te

33:1 David cum inmutavit vultum suum coram Abimelech et dimisit eum et abiit

33:2 benedicam Dominum in omni tempore semper laus eius in ore meo

33:3 in Domino laudabitur anima mea audiant mansueti et laetentur

33:4 magnificate Dominum mecum et exaltemus nomen eius in id ipsum

33:5 exquisivi Dominum et exaudivit me et ex omnibus tribulationibus meis eripuit me

33:6 accedite ad eum et inluminamini et facies vestrae non confundentur

33:7 iste pauper clamavit et Dominus exaudivit eum; et de omnibus tribulationibus eius salvavit eum

33:8 vallabit angelus Domini in circuitu timentium eum et eripiet eos

33:9 gustate et videte quoniam suavis est Dominus beatus vir qui sperat in eo

33:10 timete Dominum omnes; sancti eius quoniam non est inopia timentibus eum

33:11 divites eguerunt et esurierunt inquirentes autem Dominum non minuentur omni bono diapsalma

33:12 venite filii audite me timorem Domini docebo vos

33:13 quis est homo qui vult vitam cupit videre dies bonos

33:14 prohibe linguam tuam a malo et labia tua ne loquantur dolum

33:15 deverte a malo et fac bonum inquire pacem et persequere eam

33:16 oculi Domini super iustos et aures eius in precem eorum

33:17 facies Domini super facientes mala ut perdat de terra memoriam eorum

33:18 clamaverunt iusti et Dominus exaudivit et ex omnibus tribulationibus eorum liberavit eos

33:19 iuxta est Dominus his qui tribulato sunt corde et humiles spiritu salvabit

33:20 multae tribulationes iustorum et de omnibus his liberavit eos

33:21 Dominus custodit omnia ossa eorum unum ex his non conteretur

33:22 mors peccatorum pessima et qui oderunt iustum delinquent

33:23 redimet Dominus animas servorum suorum et non delinquent omnes qui sperant in eum

34:1 huic David iudica Domine nocentes me expugna expugnantes me

34:2 adprehende arma et scutum et exsurge in adiutorium mihi

34:3 effunde frameam et conclude adversus eos qui persequuntur me dic animae meae salus tua ego sum

34:4 confundantur et revereantur quaerentes animam meam avertantur retrorsum et confundantur cogitantes mihi mala

34:5 fiant tamquam pulvis ante faciem venti et angelus Domini coartans eos

34:6 fiat via illorum tenebrae et lubricum et angelus Domini persequens eos

34:7 quoniam gratis absconderunt mihi interitum laquei sui supervacue exprobraverunt animam meam

34:8 veniat illi laqueus quem ignorat et captio quam abscondit conprehendat eum et in laqueo cadat in ipso

34:9 anima autem mea exultabit in Domino delectabitur super salutari suo

34:10 omnia ossa mea dicent Domine quis similis tui eripiens inopem de manu fortiorum eius egenum et pauperem a diripientibus eum

34:11 surgentes testes iniqui quae ignorabam interrogabant me

34:12 retribuebant mihi mala pro bonis sterilitatem animae meae

34:13 ego autem cum mihi molesti essent induebar cilicio humiliabam in ieiunio animam meam et oratio mea in sinum meum convertetur

34:14 quasi proximum quasi fratrem nostrum sic conplacebam quasi lugens et contristatus sic humiliabar

34:15 et adversum me laetati sunt et convenerunt congregata sunt super me flagella et ignoravi

34:16 dissipati sunt nec conpuncti temptaverunt me subsannaverunt me subsannatione frenduerunt super me dentibus suis

34:17 Domine quando respicies restitue animam meam a malignitate eorum a leonibus unicam meam

34:18 confitebor tibi in ecclesia magna in populo gravi laudabo te

34:19 non supergaudeant mihi qui adversantur mihi inique qui oderunt me gratis et annuunt oculis

34:20 quoniam mihi quidem pacifice loquebantur et in iracundia * terrae loquentes; dolos cogitabant

34:21 et dilataverunt super me os suum dixerunt euge euge viderunt oculi nostri

34:22 vidisti Domine ne sileas Domine ne discedas a me

34:23 exsurge et intende iudicio meo Deus meus et Dominus meus in causam meam

34:24 iudica me secundum iustitiam tuam Domine Deus meus et non supergaudeant mihi

34:25 non dicant in cordibus suis euge euge animae nostrae nec dicant devoravimus eum

34:26 erubescant et revereantur simul qui gratulantur malis meis induantur confusione et reverentia qui magna loquuntur super me

34:27 exultent et laetentur qui volunt iustitiam meam et dicant semper magnificetur Dominus qui volunt pacem servi eius

34:28 et lingua mea meditabitur iustitiam tuam tota die laudem tuam

35:1 in finem servo Domini David

35:2 dixit iniustus ut delinquat in semet ipso non est timor Dei ante oculos eius

35:3 quoniam dolose egit in conspectu eius ut inveniatur iniquitas eius ad odium

35:4 verba oris eius iniquitas et dolus noluit intellegere ut bene ageret

35:5 iniquitatem meditatus est in cubili suo adstetit omni viae non bonae malitiam autem non odivit

35:6 Domine in caelo misericordia tua et veritas tua usque ad nubes

35:7 iustitia tua sicut montes Dei iudicia tua abyssus multa homines et iumenta salvabis Domine

35:8 quemadmodum multiplicasti misericordiam tuam Deus filii autem hominum in tegmine alarum tuarum sperabunt

35:9 inebriabuntur ab ubertate domus tuae et torrente voluntatis tuae potabis eos

35:10 quoniam apud te fons vitae in lumine tuo videbimus lumen

35:11 praetende misericordiam tuam scientibus te et iustitiam tuam his qui recto sunt corde

35:12 non veniat mihi pes superbiae et manus peccatoris non moveat me

35:13 ibi ceciderunt qui operantur iniquitatem expulsi sunt nec potuerunt stare

36:1 ipsi David noli aemulari in malignantibus neque zelaveris facientes iniquitatem

36:2 quoniam tamquam faenum velociter arescent et quemadmodum holera herbarum cito decident

36:3 spera in Domino et fac bonitatem et inhabita terram et pasceris in divitiis eius

36:4 delectare in Domino et dabit tibi petitiones cordis tui

36:5 revela Domino viam tuam et spera in eum et ipse faciet

36:6 et educet quasi lumen iustitiam tuam et iudicium tuum tamquam meridiem

36:7 subditus esto Domino et ora eum noli aemulari in eo qui prosperatur in via sua in homine faciente iniustitias

36:8 desine ab ira et derelinque furorem noli aemulari ut maligneris

36:9 quoniam qui malignantur exterminabuntur sustinentes autem Dominum ipsi hereditabunt terram

36:10 et adhuc pusillum et non erit peccator et quaeres locum eius et non invenies

36:11 mansueti autem hereditabunt terram et delectabuntur in multitudine pacis

36:12 observabit peccator iustum et stridebit super eum dentibus suis

36:13 Dominus autem inridebit eum quia prospicit quoniam veniet dies eius

36:14 gladium evaginaverunt peccatores intenderunt arcum suum ut decipiant pauperem et inopem ut trucident rectos corde

36:15 gladius eorum intret in corda ipsorum et arcus ipsorum confringatur

36:16 melius est modicum iusto super divitias peccatorum multas

36:17 quoniam brachia peccatorum conterentur confirmat autem iustos Dominus

36:18 novit Dominus dies inmaculatorum et hereditas eorum in aeternum erit

36:19 non confundentur in tempore malo et in diebus famis saturabuntur

36:20 quia peccatores peribunt inimici vero Domini mox honorificati fuerint et exaltati deficientes quemadmodum fumus defecerunt

36:21 mutuabitur peccator et non solvet iustus autem miseretur et tribuet

36:22 quia benedicentes ei hereditabunt terram maledicentes autem ei disperibunt

36:23 apud Dominum gressus hominis dirigentur et viam eius volet

36:24 cum ceciderit non conlidetur quia Dominus subponit manum suam

36:25 iunior fui et senui et non vidi iustum derelictum nec semen eius quaerens panes

36:26 tota die miseretur et commodat et semen illius in benedictione erit

36:27 declina a malo et fac bonum et inhabita in saeculum saeculi

36:28 quia Dominus amat iudicium et non derelinquet sanctos suos in aeternum conservabuntur iniusti punientur et semen impiorum peribit

36:29 iusti autem hereditabunt terram et inhabitabunt in saeculum saeculi; super eam

36:30 os iusti meditabitur sapientiam et lingua eius loquetur iudicium

36:31 lex Dei eius in corde ipsius et non subplantabuntur gressus eius

36:32 considerat peccator iustum et quaerit mortificare eum

36:33 Dominus autem non derelinquet eum in manus eius nec damnabit eum cum iudicabitur illi

36:34 expecta Dominum et custodi viam eius et exaltabit te ut hereditate capias terram cum perierint peccatores videbis

36:35 vidi impium superexaltatum et elevatum sicut cedros Libani

36:36 et transivi et ecce non erat et quaesivi eum et non est inventus locus eius

36:37 custodi innocentiam et vide aequitatem quoniam sunt reliquiae homini pacifico

36:38 iniusti autem disperibunt simul reliquiae impiorum peribunt

36:39 salus autem iustorum a Domino et protector eorum in tempore tribulationis

36:40 et adiuvabit eos Dominus et liberabit eos et eruet eos a peccatoribus et salvabit eos quia speraverunt in eo

37:1 psalmus David in rememorationem de sabbato

37:2 Domine ne in furore tuo arguas me neque in ira tua corripias me

37:3 quoniam sagittae tuae infixae sunt mihi et confirmasti super me manum tuam

37:4 non est sanitas carni meae a facie irae tuae non est pax ossibus meis a facie peccatorum meorum

37:5 quoniam iniquitates meae supergressae sunt caput meum sicut onus grave gravatae sunt super me

37:6 putruerunt et corruptae sunt cicatrices meae a facie insipientiae meae

37:7 miser factus sum et curvatus sum usque ad finem tota die contristatus ingrediebar

37:8 quoniam lumbi mei impleti sunt inlusionibus et non est sanitas in carne mea

37:9 adflictus sum et humiliatus sum nimis rugiebam a gemitu cordis mei

37:10 Domine ante te omne desiderium meum et gemitus meus a te non est absconditus

37:11 cor meum conturbatum est dereliquit me virtus mea et lumen oculorum meorum et ipsum non est mecum

37:12 amici mei et proximi mei adversus me adpropinquaverunt et steterunt et qui iuxta me erant de longe steterunt

37:13 et vim faciebant qui quaerebant animam meam et qui inquirebant mala mihi locuti sunt vanitates et dolos tota die meditabantur

37:14 ego autem tamquam surdus non audiebam et sicut mutus non aperiens os suum

37:15 et factus sum sicut homo non audiens et non habens in ore suo redargutiones

37:16 quoniam in te Domine speravi tu exaudies Domine Deus meus

37:17 quia dixi nequando supergaudeant mihi inimici mei et dum commoventur pedes mei super me magna locuti sunt

37:18 quoniam ego in flagella paratus et dolor meus in conspectu meo semper

37:19 quoniam iniquitatem meam adnuntiabo et; cogitabo pro peccato meo

37:20 inimici autem mei vivent et firmati sunt super me et multiplicati sunt qui oderunt me inique

37:21 qui retribuunt mala pro bonis detrahebant mihi quoniam sequebar bonitatem

37:22 non derelinquas me Domine Deus meus ne discesseris a me

37:23 intende in adiutorium meum Domine salutis meae

38:1 in finem Idithun canticum David

38:2 dixi custodiam vias meas ut non delinquam in lingua mea posui ori meo custodiam cum consisteret peccator adversum me

38:3 obmutui et humiliatus sum et silui a bonis et dolor meus renovatus est

38:4 concaluit cor meum intra me et in meditatione mea exardescet ignis

38:5 locutus sum in lingua mea notum fac mihi Domine finem meum et numerum dierum meorum quis est ut sciam quid desit mihi

38:6 ecce mensurabiles posuisti dies meos et substantia mea tamquam nihilum ante te verumtamen universa vanitas omnis homo vivens diapsalma

38:7 verumtamen in imagine pertransit homo sed et frustra conturbatur thesaurizat et ignorat cui congregabit ea

38:8 et nunc quae est expectatio mea nonne Dominus et substantia mea apud te est

38:9 ab omnibus iniquitatibus meis erue me obprobrium insipienti dedisti me

38:10 obmutui et; non aperui os meum quoniam tu fecisti

38:11 amove a me plagas tuas

38:12 a fortitudine manus tuae ego defeci in increpationibus propter iniquitatem corripuisti hominem et tabescere fecisti sicut araneam animam eius verumtamen vane conturbatur; omnis homo diapsalma

38:13 exaudi orationem meam Domine et deprecationem meam auribus percipe lacrimas meas ne sileas quoniam advena sum apud te et peregrinus sicut omnes patres mei

38:14 remitte mihi ut refrigerer priusquam abeam et amplius non ero

39:1 in finem David psalmus

39:2 expectans expectavi Dominum et intendit mihi

39:3 et exaudivit preces meas et eduxit me de lacu miseriae et de luto fecis et statuit super petram pedes meos et direxit gressus meos

39:4 et inmisit in os meum canticum novum carmen Deo nostro videbunt multi et timebunt et sperabunt in Domino

39:5 beatus vir cuius est nomen Domini spes ipsius et non respexit in vanitates et insanias falsas

39:6 multa fecisti tu Domine Deus meus mirabilia tua et cogitationibus tuis non est qui similis sit tibi adnuntiavi et locutus sum multiplicati sunt super numerum

39:7 sacrificium et oblationem noluisti aures autem perfecisti mihi holocaustum et pro peccato non postulasti

39:8 tunc dixi ecce venio in capite libri scriptum est de me

39:9 ut facerem voluntatem tuam Deus meus volui et legem tuam in medio cordis mei

39:10 adnuntiavi iustitiam in ecclesia magna ecce labia mea non prohibebo Domine tu scisti

39:11 iustitiam tuam non abscondi in corde meo veritatem tuam et salutare tuum dixi non abscondi misericordiam tuam et veritatem tuam a concilio multo

39:12 tu autem Domine ne longe facias miserationes tuas a me misericordia tua et veritas tua semper susceperunt me

39:13 quoniam circumdederunt me mala quorum non est numerus conprehenderunt me iniquitates meae et non potui ut viderem multiplicatae sunt super capillos capitis mei et cor meum dereliquit me

39:14 conplaceat tibi Domine ut eruas me Domine ad adiuvandum me respice

39:15 confundantur et revereantur simul qui quaerunt animam meam ut auferant eam convertantur retrorsum et revereantur qui volunt mihi mala

39:16 ferant confestim confusionem suam qui dicunt mihi euge euge

39:17 exultent et laetentur super te omnes quaerentes te et dicant semper magnificetur Dominus qui diligunt salutare tuum

39:18 ego autem mendicus sum et pauper Dominus sollicitus est mei adiutor meus et protector meus tu es Deus meus ne tardaveris

40:1 in finem psalmus David

40:2 beatus qui intellegit super egenum et pauperem in die mala liberabit eum Dominus

40:3 Dominus conservet eum et vivificet eum et beatum faciat eum in terra et non tradat eum in animam inimicorum eius

40:4 Dominus opem ferat illi super lectum doloris eius universum stratum eius versasti in infirmitate eius

40:5 ego dixi Domine miserere mei sana animam meam quoniam peccavi tibi

40:6 inimici mei dixerunt mala mihi quando morietur et peribit nomen eius

40:7 et si ingrediebatur ut videret vane loquebatur cor eius congregavit iniquitatem sibi egrediebatur foras et loquebatur

40:8 in id ipsum adversum me susurrabant omnes inimici mei adversus me cogitabant mala mihi

40:9 verbum iniquum constituerunt adversus me numquid qui dormit non adiciet ut resurgat

40:10 etenim homo pacis meae in quo speravi qui edebat panes meos magnificavit super me subplantationem

40:11 tu autem Domine miserere mei et resuscita me et retribuam eis

40:12 in hoc cognovi quoniam voluisti me quoniam non gaudebit inimicus meus super me

40:13 me autem propter innocentiam suscepisti et confirmasti me in conspectu tuo in aeternum

40:14 benedictus Dominus Deus Israhel a saeculo et in saeculum fiat fiat

41:1 in finem in intellectum filiis Core

41:2 quemadmodum desiderat cervus ad fontes aquarum ita desiderat anima mea ad te Deus

41:3 sitivit anima mea ad Deum *fortem; vivum quando veniam et parebo ante faciem Dei

41:4 fuerunt mihi lacrimae meae panis die ac nocte dum dicitur mihi cotidie ubi est Deus tuus

41:5 haec recordatus sum et effudi in me animam meam quoniam transibo in loco tabernaculi admirabilis usque ad domum Dei in voce exultationis et confessionis sonus epulantis

41:6 quare tristis es anima mea et quare conturbas me spera in Deo quoniam confitebor illi salutare vultus mei

41:7 Deus meus ad me ipsum anima mea conturbata est propterea memor ero tui de terra Iordanis et Hermoniim a monte modico

41:8 abyssus *ad; abyssum invocat in voce cataractarum tuarum omnia excelsa tua et fluctus tui super me transierunt

41:9 in die mandavit Dominus misericordiam suam et nocte canticum eius apud me oratio Deo vitae meae

41:10 dicam Deo susceptor meus es quare oblitus es mei quare contristatus incedo dum adfligit me inimicus

41:11 dum confringuntur ossa mea exprobraverunt mihi qui tribulant me dum dicunt mihi per singulos dies ubi est Deus tuus

41:12 quare tristis es anima mea et quare conturbas me spera in Deum quoniam *adhuc; confitebor illi salutare vultus mei *et; Deus meus

42:1 psalmus David iudica me Deus et discerne causam meam de gente non sancta ab homine iniquo et doloso erue me

42:2 quia tu es Deus fortitudo mea quare me reppulisti quare tristis incedo dum adfligit me inimicus

42:3 emitte lucem tuam et veritatem tuam ipsa me deduxerunt et adduxerunt in montem sanctum tuum et in tabernacula tua

42:4 et introibo ad altare Dei ad Deum qui laetificat iuventutem meam confitebor tibi in cithara Deus Deus meus

42:5 quare tristis es anima mea et quare conturbas me spera in Deum quoniam *adhuc; confitebor illi salutare vultus mei *et; Deus meus

43:1 in finem filiis Core ad intellectum

43:2 Deus auribus nostris audivimus patres nostri adnuntiaverunt nobis opus quod operatus es in diebus eorum in diebus antiquis

43:3 manus tua gentes disperdit et plantasti eos adflixisti populos et expulisti eos

43:4 nec enim in gladio suo possederunt terram et brachium eorum non salvavit eos sed dextera tua et brachium tuum et inluminatio faciei tuae quoniam conplacuisti in eis

43:5 tu es ipse rex meus et Deus meus qui mandas salutes Iacob

43:6 in te inimicos nostros ventilabimus cornu et in nomine tuo spernemus insurgentes in nobis

43:7 non enim in arcu meo sperabo et gladius meus non salvabit me

43:8 salvasti enim nos de adfligentibus nos et odientes nos confudisti

43:9 in Deo laudabimur tota die et in nomine tuo confitebimur in saeculum diapsalma

43:10 nunc autem reppulisti et confudisti nos et non egredieris in virtutibus nostris

43:11 avertisti nos retrorsum post inimicos nostros et qui oderunt nos diripiebant sibi

43:12 dedisti nos tamquam oves escarum et in gentibus dispersisti nos

43:13 vendidisti populum tuum sine pretio et non fuit multitudo in commutationibus nostris

43:14 posuisti nos obprobrium vicinis nostris subsannationem et derisum his qui in circuitu nostro

43:15 posuisti nos in similitudinem gentibus commotionem capitis in populis

43:16 tota die verecundia mea contra me est et confusio faciei meae cooperuit me

43:17 a voce exprobrantis et obloquentis a facie inimici et persequentis

43:18 haec omnia venerunt super nos nec obliti sumus te et inique non egimus in testamento tuo

43:19 et non recessit retrorsum cor nostrum et declinasti semitas nostras a via tua

43:20 quoniam humiliasti nos in loco adflictionis et cooperuit nos umbra mortis

43:21 si obliti sumus nomen Dei nostri et si; expandimus manus nostras ad deum alienum

43:22 nonne Deus requiret ista ipse enim novit abscondita cordis quoniam propter te mortificamur omni die aestimati sumus sicut oves occisionis

43:23 exsurge quare dormis Domine exsurge et; ne repellas in finem

43:24 quare faciem tuam avertis oblivisceris inopiae nostrae et tribulationis nostrae

43:25 quoniam humiliata est in pulvere anima nostra conglutinatus est in terra venter noster

43:26 exsurge adiuva nos et redime nos propter nomen tuum

44:1 in finem pro his qui commutabuntur filiis Core ad intellectum canticum pro dilecto

44:2 eructavit cor meum verbum bonum dico ego opera mea regi lingua mea calamus scribae velociter scribentis

44:3 speciosus forma prae filiis hominum diffusa est gratia in labiis tuis propterea benedixit te Deus in aeternum

44:4 accingere gladio tuo super femur tuum potentissime

44:5 specie tua et pulchritudine tua et intende prospere procede et regna propter veritatem et mansuetudinem et iustitiam et deducet te mirabiliter dextera tua

44:6 sagittae tuae acutae populi sub te cadent in corde inimicorum regis

44:7 sedis tua Deus in saeculum saeculi virga directionis virga regni tui

44:8 dilexisti iustitiam et odisti iniquitatem propterea unxit te Deus Deus tuus oleo laetitiae prae consortibus tuis

44:9 murra et gutta et cassia a vestimentis tuis a domibus eburneis ex quibus delectaverunt te

44:10 filiae regum in honore tuo adstetit regina a dextris tuis in vestitu deaurato circumdata varietate

44:11 audi filia et vide et inclina aurem tuam et obliviscere populum tuum et domum patris tui

44:12 et concupiscet rex decorem tuum quoniam ipse est dominus tuus et adorabunt eum

44:13 *et; filiae Tyri in muneribus vultum tuum deprecabuntur divites plebis

44:14 omnis gloria eius filiae regis ab intus in fimbriis aureis

44:15 circumamicta varietatibus adducentur regi virgines post eam proximae eius adferentur tibi

44:16 adferentur in laetitia et exultatione adducentur in templum regis

44:17 pro patribus tuis nati sunt tibi filii constitues eos principes super omnem terram

44:18 memor ero nominis tui in omni generatione et generatione propterea populi confitebuntur tibi in aeternum et in saeculum saeculi

45:1 in finem pro filiis Core pro arcanis psalmus

45:2 Deus noster refugium et virtus adiutor in tribulationibus quae invenerunt nos nimis

45:3 propterea non timebimus dum turbabitur terra et transferentur montes in cor maris

45:4 sonaverunt et turbatae sunt aquae eorum conturbati sunt montes in fortitudine eius diapsalma

45:5 fluminis impetus laetificat civitatem Dei sanctificavit tabernaculum suum Altissimus

45:6 Deus in medio eius non commovebitur adiuvabit eam Deus mane diluculo

45:7 conturbatae sunt gentes inclinata sunt regna dedit vocem suam mota est terra

45:8 Dominus virtutum nobiscum susceptor noster Deus Iacob diapsalma

45:9 venite et videte opera Domini quae posuit prodigia super terram

45:10 auferens bella usque ad finem terrae arcum conteret et confringet arma et scuta conburet in igne

45:11 vacate et videte quoniam ego sum Deus exaltabor in gentibus exaltabor in terra

45:12 Dominus virtutum nobiscum susceptor noster Deus Iacob

46:1 in finem pro filiis Core psalmus

46:2 omnes gentes plaudite manibus iubilate Deo in voce exultationis

46:3 quoniam Dominus excelsus terribilis rex magnus super omnem terram

46:4 subiecit populos nobis et gentes sub pedibus nostris

46:5 elegit nobis hereditatem suam speciem Iacob quam dilexit diapsalma

46:6 ascendit Deus in iubilo Dominus in voce tubae

46:7 psallite Deo nostro psallite psallite regi nostro psallite

46:8 quoniam rex omnis terrae Deus psallite sapienter

46:9 regnavit Deus super gentes Deus sedit super sedem sanctam suam

46:10 principes populorum congregati sunt cum Deo Abraham quoniam Dei fortes terrae vehementer elevati sunt

47:1 canticum psalmi filiis Core secunda sabbati

47:2 magnus Dominus et laudabilis nimis in civitate Dei nostri in monte sancto eius

47:3 fundatur exultatione universae terrae montes Sion latera aquilonis civitas regis magni

47:4 Deus in domibus eius cognoscitur cum suscipiet eam

47:5 quoniam ecce reges congregati sunt convenerunt in unum

47:6 ipsi videntes sic admirati sunt conturbati sunt commoti sunt

47:7 tremor adprehendit eos ibi dolores ut parturientis

47:8 in spiritu vehementi conteres naves Tharsis

47:9 sicut audivimus sic vidimus in civitate Domini virtutum in civitate Dei nostri Deus fundavit eam in aeternum diapsalma

47:10 suscepimus Deus misericordiam tuam in medio templi tui

47:11 secundum nomen tuum Deus sic et laus tua in fines terrae iustitia plena est dextera tua

47:12 laetetur mons Sion exultent filiae Iudaeae propter iudicia tua Domine;

47:13 circumdate Sion et conplectimini eam narrate in turribus eius

47:14 ponite corda vestra in virtute eius et distribuite domus eius ut enarretis in progeniem alteram

47:15 quoniam hic est Deus Deus noster in aeternum et in saeculum saeculi ipse reget nos in saecula

48:1 in finem filiis Core psalmus

48:2 audite haec omnes gentes auribus percipite omnes qui habitatis orbem

48:3 quique terriginae et filii hominum in unum dives et pauper

48:4 os meum loquetur sapientiam et meditatio cordis mei prudentiam

48:5 inclinabo in parabolam aurem meam aperiam in psalterio propositionem meam

48:6 cur timebo in die malo iniquitas calcanei mei circumdabit me

48:7 qui confidunt in virtute sua et in multitudine divitiarum suarum gloriantur

48:8 frater non redimit redimet homo non dabit Deo placationem suam

48:9 et pretium redemptionis animae suae et laboravit in aeternum

48:10 et vivet * adhuc; in finem

48:11 non videbit interitum cum viderit sapientes morientes simul insipiens et stultus peribunt et relinquent alienis divitias suas

48:12 et; sepulchra eorum domus illorum in aeternum tabernacula eorum in progeniem et progeniem vocaverunt nomina sua in terris suis

48:13 et homo cum in honore esset non intellexit conparatus est iumentis insipientibus et similis factus est illis

48:14 haec via illorum scandalum ipsis et postea in ore suo conplacebunt diapsalma

48:15 sicut oves in inferno positi sunt mors depascet eos et dominabuntur eorum iusti in matutino et auxilium eorum veterescet in inferno a gloria eorum

48:16 verumtamen Deus redimet animam meam de manu inferi cum acceperit me diapsalma

48:17 ne timueris cum dives factus fuerit homo et cum multiplicata fuerit gloria domus eius

48:18 quoniam cum interierit non sumet omnia neque descendet cum eo *pone; gloria eius

48:19 quia anima eius in vita ipsius benedicetur confitebitur tibi cum benefeceris ei

48:20 introibit usque in progenies patrum suorum usque in aeternum non videbit lumen

48:21 homo in honore cum esset non intellexit conparatus est iumentis insipientibus; et similis factus est illis

49:1 psalmus Asaph Deus deorum Dominus locutus est et vocavit terram a solis ortu usque ad occasum

49:2 ex Sion species decoris eius

49:3 Deus manifeste veniet Deus noster et non silebit ignis in conspectu eius exardescet et in circuitu eius tempestas valida

49:4 advocabit caelum desursum et terram discernere populum suum

49:5 congregate illi sanctos eius qui ordinant testamentum eius super sacrificia

49:6 et adnuntiabunt caeli iustitiam eius quoniam Deus iudex est diapsalma

49:7 audi populus meus et loquar tibi Israhel et testificabor tibi Deus Deus tuus ego sum

49:8 non in sacrificiis tuis arguam te holocausta autem tua in conspectu meo sunt semper

49:9 non accipiam de domo tua vitulos neque de gregibus tuis hircos

49:10 quoniam meae sunt omnes ferae silvarum iumenta in montibus et boves

49:11 cognovi omnia volatilia caeli et pulchritudo agri mecum est

49:12 si esuriero non dicam tibi meus est enim orbis terrae et plenitudo eius

49:13 numquid manducabo carnes taurorum aut sanguinem hircorum potabo

49:14 immola Deo sacrificium laudis et redde Altissimo vota tua

49:15 et invoca me in die tribulationis et eruam te et honorificabis me diapsalma

49:16 peccatori autem dixit Deus quare tu enarras iustitias meas et adsumis testamentum meum per os tuum

49:17 tu vero odisti disciplinam et proiecisti sermones meos retrorsum

49:18 si videbas furem currebas cum eo et cum adulteris portionem tuam ponebas

49:19 os tuum abundavit malitia et lingua tua concinnabat dolos

49:20 sedens adversus fratrem tuum loquebaris et adversus filium matris tuae ponebas scandalum

49:21 haec fecisti et tacui existimasti inique quod ero tui similis arguam te et statuam contra faciem tuam

49:22 intellegite nunc haec qui obliviscimini Deum nequando rapiat et non sit qui eripiat

49:23 sacrificium laudis honorificabit me et illic iter quod ostendam illi salutare Dei

[zurück zum Register der Weisheitsbücher]

50:1 in finem psalmus David

50:2 cum venit ad eum Nathan propheta quando intravit ad Bethsabee

50:3 miserere mei Deus secundum magnam; misericordiam tuam et; secundum multitudinem miserationum tuarum dele iniquitatem meam

50:4 amplius lava me ab iniquitate mea et a peccato meo munda me

50:5 quoniam iniquitatem meam ego cognosco et peccatum meum contra me est semper

50:6 tibi soli peccavi et malum coram te feci ut iustificeris in sermonibus tuis et vincas cum iudicaris

50:7 ecce enim in iniquitatibus conceptus sum et in peccatis concepit me mater mea

50:8 ecce enim veritatem dilexisti incerta et occulta sapientiae tuae manifestasti mihi

50:9 asparges me hysopo et mundabor lavabis me et super nivem dealbabor

50:10 auditui meo dabis gaudium et laetitiam exultabunt ossa humiliata

50:11 averte faciem tuam a peccatis meis et omnes iniquitates meas dele

50:12 cor mundum crea in me Deus et spiritum rectum innova in visceribus meis

50:13 ne proicias me a facie tua et spiritum sanctum tuum ne auferas a me

50:14 redde mihi laetitiam salutaris tui et spiritu principali confirma me

50:15 docebo iniquos vias tuas et impii ad te convertentur

50:16 libera me de sanguinibus Deus Deus salutis meae exultabit lingua mea iustitiam tuam

50:17 Domine labia mea aperies et os meum adnuntiabit laudem tuam

50:18 quoniam si voluisses sacrificium dedissem utique holocaustis non delectaberis

50:19 sacrificium Deo spiritus contribulatus cor contritum et humiliatum Deus non spernet

50:20 benigne fac Domine in bona voluntate tua Sion et aedificentur muri Hierusalem

50:21 tunc acceptabis sacrificium iustitiae oblationes et holocausta tunc inponent super altare tuum vitulos

51:1 in finem intellectus David

51:2 cum venit Doec Idumeus et adnuntiavit Saul et dixit venit David in domo Achimelech

51:3 quid gloriatur in malitia qui potens est iniquitate

51:4 tota die iniustitiam cogitavit lingua tua sicut novacula acuta fecisti dolum

51:5 dilexisti malitiam super benignitatem iniquitatem magis quam loqui aequitatem diapsalma

51:6 dilexisti omnia verba praecipitationis linguam dolosam

51:7 propterea Deus destruet te in finem evellet te et emigrabit te de tabernaculo et radicem tuam de terra viventium diapsalma

51:8 videbunt iusti et timebunt et super eum ridebunt et dicent

51:9 ecce homo qui non posuit Deum adiutorem suum sed speravit in multitudine divitiarum suarum et praevaluit in vanitate sua

51:10 ego autem sicut oliva fructifera in domo Dei speravi in misericordia Dei in aeternum et in saeculum saeculi

51:11 confitebor tibi in saeculum quia fecisti et expectabo nomen tuum quoniam bonum in conspectu sanctorum tuorum

52:1 in finem pro Melech intellegentiae David dixit insipiens in corde suo non est Deus

52:2 corrupti sunt et abominabiles facti sunt in iniquitatibus non est qui faciat bonum

52:3 Deus de caelo prospexit in filios hominum ut videat si est intellegens aut; requirens Deum

52:4 omnes declinaverunt simul inutiles facti sunt non est qui faciat bonum non est usque ad unum

52:5 nonne scient omnes; qui operantur iniquitatem qui devorant plebem meam ut cibum panis

52:6 Deum non invocaverunt illic trepidabunt timore ubi non fuit timor quoniam Deus dissipavit ossa eorum qui hominibus placent confusi sunt quoniam Deus sprevit eos

52:7 quis dabit ex Sion salutare Israhel dum convertit Deus captivitatem plebis suae exultabit Iacob et laetabitur Israhel

53:1 in finem in carminibus intellectus David

53:2 cum venissent Ziphei et dixissent ad Saul nonne David absconditus est apud nos

53:3 Deus in nomine tuo salvum me fac et in virtute tua iudica me

53:4 Deus exaudi orationem meam auribus percipe verba oris mei

53:5 quoniam alieni insurrexerunt adversum me et fortes quaesierunt animam meam non proposuerunt Deum ante conspectum suum diapsalma

53:6 ecce enim Deus adiuvat me Dominus susceptor animae meae

53:7 avertet mala inimicis meis in veritate tua disperde illos

53:8 voluntarie sacrificabo tibi confitebor nomini tuo Domine quoniam bonum

53:9 quoniam ex omni tribulatione eripuisti me et super inimicos meos despexit oculus meus

54:1 in finem in carminibus intellectus David

54:2 exaudi Deus orationem meam et ne despexeris deprecationem meam

54:3 intende mihi et exaudi me contristatus sum in exercitatione mea et conturbatus sum

54:4 a voce inimici et a tribulatione peccatoris quoniam declinaverunt in me iniquitatem et in ira molesti erant mihi

54:5 cor meum conturbatum est in me et formido mortis cecidit super me

54:6 timor et tremor venit super me et contexit me tenebra

54:7 et dixi quis dabit mihi pinnas sicut columbae et volabo et requiescam

54:8 ecce elongavi fugiens et mansi in solitudine diapsalma

54:9 expectabam eum qui salvum me fecit a pusillanimitate spiritus et a tempestate

54:10 praecipita Domine divide linguas eorum quoniam vidi iniquitatem et contradictionem in civitate

54:11 die et nocte circumdabit eam super muros eius et iniquitas et labor in medio eius

54:12 et iniustitia et non defecit de plateis eius usura et dolus

54:13 quoniam si inimicus maledixisset mihi sustinuissem utique et si is qui oderat me super me magna locutus fuisset abscondissem me forsitan ab eo

54:14 tu vero homo unianimis dux meus et notus meus

54:15 qui simul mecum dulces capiebas cibos in domo Dei ambulavimus cum consensu

54:16 veniat mors super illos et descendant in infernum viventes quoniam nequitiae in habitaculis eorum in medio eorum

54:17 ego autem; ad Deum clamavi et Dominus salvabit me

54:18 vespere et mane et meridie narrabo et adnuntiabo et exaudiet vocem meam

54:19 redimet in pace animam meam ab his qui adpropinquant mihi quoniam inter multos erant mecum

54:20 exaudiet Deus et humiliabit illos qui est ante saecula diapsalma non enim est illis commutatio et non timuerunt Deum

54:21 extendit manum suam in retribuendo contaminaverunt testamentum eius

54:22 divisi sunt ab ira vultus eius et adpropinquavit cor illius molliti sunt sermones eius super oleum et ipsi sunt iacula

54:23 iacta super Dominum curam tuam et ipse te enutriet non dabit in aeternum fluctuationem iusto

54:24 tu vero Deus deduces eos in puteum interitus viri sanguinum et doli non dimidiabunt dies suos ego autem sperabo in te Domine

55:1 in finem pro populo qui a sanctis longe factus est David in tituli inscriptione cum tenuerunt eum Allophili in Geth

55:2 miserere mei Deus quoniam conculcavit me homo tota die inpugnans tribulavit me

55:3 conculcaverunt me inimici mei tota die quoniam multi bellantes adversum me

55:4 ab altitudine diei timebo ego vero in te sperabo

55:5 in Deo laudabo sermones meos in Deo speravi non timebo quid faciat mihi caro

55:6 tota die verba mea execrabantur adversum me omnia consilia eorum in malum

55:7 inhabitabunt et abscondent ipsi calcaneum meum observabunt sicut sustinuerunt animam meam

55:8 pro nihilo salvos facies illos in ira populos confringes Deus

55:9 vitam meam adnuntiavi tibi posuisti lacrimas meas in conspectu tuo sicut et in promissione tua

55:10 tunc convertentur inimici mei retrorsum in quacumque die invocavero te ecce cognovi quoniam Deus meus es

55:11 in Deo laudabo verbum in Domino laudabo sermonem in Deo speravi non timebo quid faciat mihi homo

55:12 in me sunt Deus vota *tua; quae; reddam laudationes tibi

55:13 quoniam eripuisti animam meam de morte et pedes meos de lapsu ut placeam coram Deo in lumine viventium

56:1 in finem ne disperdas David in tituli inscriptione cum fugeret a facie Saul in spelunca

56:2 miserere mei Deus miserere mei quoniam in te confidit anima mea et in umbra alarum tuarum sperabo donec transeat iniquitas

56:3 clamabo ad Deum altissimum Deum qui benefecit mihi

56:4 misit de caelo et liberavit me dedit in obprobrium conculcantes me diapsalma misit Deus misericordiam suam et veritatem suam

56:5 et eripuit animam meam de medio catulorum leonum dormivi conturbatus filii hominum dentes eorum arma et sagittae et lingua eorum gladius acutus

56:6 exaltare super caelos Deus et in omnem terram gloria tua

56:7 laqueum paraverunt pedibus meis et incurvaverunt animam meam foderunt ante faciem meam foveam et inciderunt in eam diapsalma

56:8 paratum cor meum Deus paratum cor meum cantabo et psalmum dicam

56:9 exsurge gloria mea exsurge psalterium et cithara exsurgam diluculo

56:10 confitebor tibi in populis Domine psalmum dicam tibi in gentibus

56:11 quoniam magnificata est usque ad caelos misericordia tua et usque ad nubes veritas tua

56:12 exaltare super caelos Deus et super omnem terram gloria tua

57:1 in finem ne disperdas David in tituli inscriptione

57:2 si vere utique iustitiam loquimini recta iudicate filii hominum

57:3 etenim in corde iniquitates operamini in terra iniustitiam manus vestrae concinnant

57:4 alienati sunt peccatores a vulva erraverunt ab utero locuti sunt falsa

57:5 furor illis secundum similitudinem serpentis sicut aspidis surdae et obturantis aures suas

57:6 quae non exaudiet vocem incantantium et venefici incantantis sapienter

57:7 Deus conteret dentes eorum in ore ipsorum molas leonum confringet Dominus

57:8 ad nihilum devenient tamquam aqua decurrens intendit arcum suum donec infirmentur

57:9 sicut cera quae fluit auferentur supercecidit ignis et non viderunt solem

57:10 priusquam intellegerent spinae vestrae ramnum sicut viventes sicut in ira absorbet vos

57:11 laetabitur iustus cum viderit vindictam manus suas lavabit in sanguine peccatoris

57:12 et dicet homo si utique est fructus iusto utique est Deus iudicans eos in terra

58:1 in finem ne disperdas David in tituli inscriptione quando misit Saul et custodivit domum eius ut interficeret eum

58:2 eripe me de inimicis meis Deus et ab insurgentibus in me libera me

58:3 eripe me de operantibus iniquitatem et de viris sanguinum salva me

58:4 quia ecce ceperunt animam meam inruerunt in me fortes

58:5 neque iniquitas mea neque peccatum meum Domine sine iniquitate cucurri et direxi

58:6 exsurge in occursum meum et vide et tu Domine Deus virtutum Deus Israhel intende ad visitandas omnes gentes non miserearis omnibus qui operantur iniquitatem diapsalma

58:7 convertentur ad vesperam et famem patientur ut canes et circuibunt civitatem

58:8 ecce loquentur in ore suo et gladius in labiis eorum quoniam quis audivit

58:9 et tu Domine deridebis eos ad nihilum deduces omnes gentes

58:10 fortitudinem meam ad te custodiam quia Deus susceptor meus

58:11 Deus meus voluntas eius praeveniet me

58:12 Deus ostendet mihi super inimicos meos ne occidas eos nequando obliviscantur populi mei disperge illos in virtute tua et depone eos protector meus Domine

58:13 delictum oris eorum sermonem labiorum ipsorum et conprehendantur in superbia sua et de execratione et mendacio adnuntiabuntur

58:14 in consummatione in ira consummationis et non erunt et scient quia Deus dominatur Iacob finium terrae diapsalma

58:15 convertentur ad vesperam et famem patientur ut canes et circuibunt civitatem

58:16 ipsi dispergentur ad manducandum si vero non fuerint saturati et murmurabunt

58:17 ego autem cantabo fortitudinem tuam et exultabo mane misericordiam tuam quia factus es susceptor meus et refugium meum in die tribulationis meae

58:18 adiutor meus tibi psallam quia Deus susceptor meus es Deus meus misericordia mea

59:1 in finem his qui inmutabuntur in tituli inscriptione David in doctrina

59:2 cum succendit Syriam Mesopotamiam et Syriam Soba et convertit Ioab et percussit vallem Salinarum duodecim milia

59:3 Deus reppulisti nos et destruxisti nos iratus es et misertus es nobis

59:4 commovisti terram et turbasti eam sana contritiones eius quia commota est

59:5 ostendisti populo tuo dura potasti nos vino conpunctionis

59:6 dedisti metuentibus te significationem ut fugiant a facie arcus diapsalma ut liberentur dilecti tui

59:7 salvum fac dextera tua et exaudi me

59:8 Deus locutus est in sancto suo laetabor et partibor Sicima et convallem tabernaculorum metibor

59:9 meus est Galaad et meus est; Manasses et Effraim fortitudo capitis mei Iuda rex meus

59:10 Moab olla spei meae in Idumeam extendam calciamentum meum mihi alienigenae subditi sunt

59:11 quis deducet me in civitatem munitam quis deducet me usque in Idumeam

59:12 nonne tu Deus qui reppulisti nos et non egredieris Deus in virtutibus nostris

59:13 da nobis auxilium de tribulatione et vana salus hominis

59:14 in Deo faciemus virtutem et ipse ad nihilum deducet tribulantes nos

60:1 in finem in hymnis David

60:2 exaudi Deus deprecationem meam intende orationi meae

60:3 a finibus terrae ad te clamavi dum anxiaretur cor meum in petra exaltasti me deduxisti me

60:4 quia factus es spes mea turris fortitudinis a facie inimici

60:5 inhabitabo in tabernaculo tuo in saecula protegar in velamento alarum tuarum diapsalma

60:6 quoniam tu Deus meus exaudisti orationem meam dedisti hereditatem timentibus nomen tuum

60:7 dies super dies regis adicies annos eius usque in diem generationis et generationis

60:8 permanet in aeternum in conspectu Dei misericordiam et veritatem quis requiret eius

60:9 sic psalmum dicam nomini tuo in saeculum saeculi ut reddam vota mea de die in diem

61:1 in finem pro Idithun psalmus David

61:2 nonne Deo subiecta erit anima mea ab ipso enim salutare meum

61:3 nam et ipse Deus meus et salutaris meus susceptor meus non movebor amplius

61:4 quousque inruitis in hominem interficitis universi vos tamquam parieti inclinato et maceriae depulsae

61:5 verumtamen pretium meum cogitaverunt repellere cucurri in siti ore suo benedicebant et corde suo maledicebant diapsalma

61:6 verumtamen Deo subiecta esto anima mea quoniam ab ipso patientia mea

61:7 quia ipse Deus meus et salvator meus adiutor meus non emigrabo

61:8 in Deo salutare meum et gloria mea Deus auxilii mei et spes mea in Deo est

61:9 sperate in eo omnis congregatio populi effundite coram illo corda vestra Deus adiutor noster in aeternum

61:10 verumtamen vani filii hominum mendaces filii hominum in stateris ut decipiant ipsi de vanitate in id ipsum

61:11 nolite sperare in iniquitate et rapinas nolite concupiscere divitiae si affluant nolite cor adponere

61:12 semel locutus est Deus duo haec audivi quia potestas Dei

61:13 et tibi Domine misericordia quia tu reddes unicuique iuxta opera sua

62:1 psalmus David cum esset in deserto Iudaeae

62:2 Deus Deus meus ad te de luce vigilo sitivit in te anima mea quam multipliciter tibi caro mea

62:3 in terra deserta et invia et inaquosa sic in sancto apparui tibi ut viderem virtutem tuam et gloriam tuam

62:4 quoniam melior est misericordia tua super vitas labia mea laudabunt te

62:5 sic benedicam te in vita mea in nomine tuo levabo manus meas

62:6 sicut adipe et pinguidine repleatur anima mea et labia exultationis laudabit os meum

62:7 si memor fui tui super stratum meum in matutinis meditabar in te

62:8 quia fuisti adiutor meus et in velamento alarum tuarum exultabo

62:9 adhesit anima mea post te me suscepit dextera tua

62:10 ipsi vero in vanum quaesierunt animam meam introibunt in inferiora terrae

62:11 tradentur in manus gladii partes vulpium erunt

62:12 rex vero laetabitur in Deo laudabitur omnis qui iurat in eo quia obstructum est os loquentium iniqua

63:1 in finem psalmus David

63:2 exaudi Deus orationem meam cum deprecor a timore inimici eripe animam meam

63:3 protexisti me a conventu malignantium a multitudine operantium iniquitatem

63:4 quia exacuerunt ut gladium linguas suas intenderunt arcum rem amaram

63:5 ut sagittent in occultis inmaculatum

63:6 subito sagittabunt eum et non timebunt firmaverunt sibi sermonem nequam narraverunt ut absconderent laqueos dixerunt quis videbit eos

63:7 scrutati sunt iniquitates defecerunt scrutantes scrutinio accedet homo et cor altum

63:8 et exaltabitur Deus sagittae parvulorum factae sunt plagae eorum

63:9 et infirmatae sunt contra eos linguae eorum conturbati sunt omnes qui videbant eos

63:10 et timuit omnis homo et adnuntiaverunt opera Dei et facta eius intellexerunt

63:11 laetabitur iustus in Domino et sperabit in eo et laudabuntur omnes recti corde

64:1 in finem psalmus David *canticum; Hieremiae et Aggei de verbo peregrinationis quando incipiebant proficisci

64:2 te decet hymnus Deus in Sion et tibi reddetur votum in Hierusalem

64:3 exaudi orationem ad te omnis caro veniet

64:4 verba iniquorum praevaluerunt super nos et impietatibus nostris tu propitiaberis

64:5 beatus quem elegisti et adsumpsisti inhabitabit in atriis tuis replebimur in bonis domus tuae sanctum est templum tuum

64:6 mirabile in aequitate exaudi nos Deus salutaris noster spes omnium finium terrae et in mari longe

64:7 praeparans montes in virtute tua accinctus potentia

64:8 qui conturbas profundum maris sonum fluctuum eius turbabuntur gentes

64:9 et timebunt qui inhabitant terminos a signis tuis exitus matutini et vespere delectabis

64:10 visitasti terram et inebriasti eam multiplicasti locupletare eam flumen Dei repletum est aquis parasti cibum illorum quoniam ita est praeparatio eius

64:11 rivos eius inebria multiplica genimina eius in stillicidiis eius laetabitur germinans

64:12 benedices coronae anni benignitatis tuae et campi tui replebuntur ubertate

64:13 pinguescent speciosa deserti et exultatione colles accingentur

64:14 induti sunt arietes ovium et valles abundabunt frumento clamabunt etenim hymnum dicent

65:1 in finem canticum psalmi resurrectionis iubilate Deo omnis terra

65:2 psalmum dicite nomini eius date gloriam laudi eius

65:3 dicite Deo quam terribilia sunt opera tua Domine in multitudine virtutis tuae mentientur tibi inimici tui

65:4 omnis terra adorent te et psallant tibi psalmum dicant nomini tuo diapsalma

65:5 venite et videte opera Dei terribilis in consiliis super filios hominum

65:6 qui convertit mare in aridam in flumine pertransibunt pede ibi laetabimur in ipso

65:7 qui dominatur in virtute sua in aeternum oculi eius super gentes respiciunt qui exasperant non exaltentur in semet ipsis diapsalma

65:8 benedicite gentes Deum nostrum et auditam facite vocem laudis eius

65:9 qui posuit animam meam ad vitam et non dedit in commotionem pedes meos

65:10 quoniam probasti nos Deus igne nos examinasti sicut examinatur argentum

65:11 induxisti nos in laqueum posuisti tribulationes in dorso nostro

65:12 inposuisti homines super capita nostra transivimus per ignem et aquam et eduxisti nos in refrigerium

65:13 introibo in domum tuam in holocaustis reddam tibi vota mea

65:14 quae distinxerunt labia mea et locutum est os meum in tribulatione mea

65:15 holocausta medullata offeram tibi cum incensu arietum offeram tibi boves cum hircis diapsalma

65:16 venite audite et narrabo omnes qui timetis Deum quanta fecit animae meae

65:17 ad ipsum ore meo clamavi et exaltavi sub lingua mea

65:18 iniquitatem si aspexi in corde meo non exaudiat Dominus

65:19 propterea exaudivit Deus adtendit voci deprecationis meae

65:20 benedictus Deus qui non amovit orationem meam et misericordiam suam a me

66:1 in finem in hymnis psalmus cantici

66:2 Deus misereatur nostri et benedicat nobis inluminet vultum suum super nos et misereatur nostri diapsalma

66:3 ut cognoscamus in terra viam tuam in omnibus gentibus salutare tuum

66:4 confiteantur tibi populi Deus confiteantur tibi populi omnes

66:5 laetentur et exultent gentes quoniam iudicas populos in aequitate et gentes in terra diriges diapsalma

66:6 confiteantur tibi populi Deus confiteantur tibi populi omnes

66:7 terra dedit fructum suum benedicat nos Deus Deus noster

66:8 benedicat nos Deus et metuant eum omnes fines terrae

67:1 in finem David psalmus cantici

67:2 exsurgat Deus et dissipentur inimici eius et fugiant qui oderunt eum a facie eius

67:3 sicut deficit fumus deficiant sicut fluit cera a facie ignis sic pereant peccatores a facie Dei

67:4 et iusti epulentur exultent in conspectu Dei delectentur in laetitia

67:5 cantate Deo psalmum dicite nomini eius iter facite ei qui ascendit super occasum Dominus nomen illi et exultate in conspectu eius turbabuntur a facie eius

67:6 patris orfanorum et iudicis viduarum Deus in loco sancto suo

67:7 Deus inhabitare facit unius moris in domo qui educit vinctos in fortitudine similiter eos qui exasperant qui habitant in sepulchris

67:8 Deus cum egredereris in conspectu populi tui cum pertransieris in deserto diapsalma

67:9 terra mota est etenim caeli distillaverunt a facie Dei Sinai a facie Dei Israhel

67:10 pluviam voluntariam segregabis Deus hereditati tuae et infirmata est tu vero perfecisti eam

67:11 animalia tua habitant in ea parasti in dulcedine tua pauperi Deus

67:12 Dominus dabit verbum evangelizantibus virtute multa

67:13 rex virtutum dilecti *dilecti; et speciei domus dividere spolia

67:14 si dormiatis inter medios cleros pinnae columbae deargentatae et posteriora dorsi eius in pallore auri

67:15 dum discernit Caelestis reges super eam nive dealbabuntur in Selmon

67:16 mons Dei mons pinguis mons coagulatus mons pinguis

67:17 ut quid suspicamini montes coagulatos mons in quo beneplacitum est Deo habitare in eo etenim Dominus habitabit in finem

67:18 currus Dei decem milibus multiplex milia laetantium Dominus in eis in Sina in sancto

67:19 ascendisti in altum cepisti captivitatem accepisti dona in hominibus etenim non credentes inhabitare Dominum Deus

67:20 benedictus Dominus die cotidie prosperum iter faciet nobis Deus salutarium nostrorum diapsalma

67:21 Deus noster Deus salvos faciendi et Domini Domini exitus mortis

67:22 verumtamen Deus confringet capita inimicorum suorum verticem capilli perambulantium in delictis suis

67:23 dixit Dominus ex Basan convertam convertam in profundis maris

67:24 ut intinguatur pes tuus in sanguine lingua canum tuorum ex inimicis ab ipso

67:25 viderunt ingressus tui Deus ingressus Dei mei regis mei qui est in sancto

67:26 praevenerunt principes coniuncti psallentibus in medio iuvencularum tympanistriarum

67:27 in ecclesiis benedicite Deum Dominum de fontibus Israhel

67:28 ibi Beniamin adulescentulus in mentis excessu principes Iuda duces eorum principes Zabulon principes Nepthali

67:29 manda Deus virtutem tuam confirma Deus hoc quod operatus es nobis

67:30 a templo tuo in Hierusalem tibi adferent reges munera

67:31 increpa feras harundinis congregatio taurorum in vaccis populorum ut excludant eos qui probati sunt argento dissipa gentes quae bella volunt

67:32 venient legati ex Aegypto Aethiopia praeveniet manus eius Deo

67:33 regna terrae cantate Deo psallite Domino diapsalma psallite Deo;

67:34 qui ascendit super caelum caeli ad orientem ecce dabit voci suae vocem virtutis

67:35 date gloriam Deo super Israhel magnificentia eius et virtus eius in nubibus

67:36 mirabilis Deus in sanctis suis Deus Israhel ipse dabit virtutem et fortitudinem plebi suae benedictus Deus

68:1 in finem pro his qui commutabuntur David

68:2 salvum me fac Deus quoniam intraverunt aquae usque ad animam meam

68:3 infixus sum in limum profundi et non est substantia veni in altitudines maris et tempestas demersit me

68:4 laboravi clamans raucae factae sunt fauces meae defecerunt oculi mei dum spero in Deum meum

68:5 multiplicati sunt super capillos capitis mei qui oderunt me gratis confortati sunt qui persecuti sunt me inimici mei iniuste quae non rapui tunc exsolvebam

68:6 Deus tu scis insipientiam meam et delicta mea a te non sunt abscondita

68:7 non erubescant in me qui expectant te Domine Domine virtutum non confundantur super me qui quaerunt te Deus Israhel

68:8 quoniam propter te sustinui obprobrium operuit confusio faciem meam

68:9 extraneus factus sum fratribus meis et peregrinus filiis matris meae

68:10 quoniam zelus domus tuae comedit me et obprobria exprobrantium tibi ceciderunt super me

68:11 et operui in ieiunio animam meam et factum est in obprobrium mihi

68:12 et posui vestimentum meum cilicium et factus sum illis in parabolam

68:13 adversum me exercebantur qui sedebant in porta et in me psallebant qui bibebant vinum

68:14 ego vero orationem meam ad te Domine tempus beneplaciti Deus in multitudine misericordiae tuae exaudi me in veritate salutis tuae

68:15 eripe me de luto ut non infigar liberer ab his qui oderunt me et de profundis aquarum

68:16 non me demergat tempestas aquae neque absorbeat me profundum neque urgeat super me puteus os suum

68:17 exaudi me Domine quoniam benigna est misericordia tua secundum multitudinem miserationum tuarum respice me

68:18 et ne avertas faciem tuam a puero tuo quoniam tribulor velociter exaudi me

68:19 intende animae meae et libera eam propter inimicos meos eripe me

68:20 tu scis inproperium meum et confusionem et reverentiam meam

68:21 in conspectu tuo sunt omnes qui tribulant me inproperium expectavit cor meum et miseriam et sustinui qui simul contristaretur et non fuit et qui consolaretur et non inveni

68:22 et dederunt in escam meam fel et in siti mea potaverunt me aceto

68:23 fiat mensa eorum coram ipsis in laqueum et in retributiones et in scandalum

68:24 obscurentur oculi eorum ne videant et dorsum eorum semper incurva

68:25 effunde super eos iram tuam et furor irae tuae conprehendat eos

68:26 fiat habitatio eorum deserta et in tabernaculis eorum non sit qui inhabitet

68:27 quoniam quem tu percussisti persecuti sunt et super dolorem vulnerum meorum addiderunt

68:28 adpone iniquitatem super iniquitatem eorum et non intrent in iustitia tua

68:29 deleantur de libro viventium et cum iustis non scribantur

68:30 ego sum pauper et dolens salus tua Deus suscepit me

68:31 laudabo nomen Dei cum cantico magnificabo eum in laude

68:32 et placebit Deo super vitulum novellum cornua producentem et ungulas

68:33 videant pauperes et laetentur quaerite Deum et vivet anima vestra

68:34 quoniam exaudivit pauperes Dominus et vinctos suos non despexit

68:35 laudent illum caeli et terra mare et omnia reptilia in eis

68:36 quoniam Deus salvam faciet Sion et aedificabuntur civitates Iudaeae et inhabitabunt ibi et hereditate adquirent eam

68:37 et semen servorum eius possidebunt eam et qui diligunt nomen eius habitabunt in ea

69:1 in finem David in rememoratione eo quod salvum me fecit Dominus

69:2 Deus in adiutorium meum intende * Domine ad adiuvandum me festina;

69:3 confundantur et revereantur qui quaerunt animam meam

69:4 avertantur retrorsum et erubescant qui volunt mihi mala avertantur statim erubescentes qui dicunt mihi; euge euge

69:5 exultent et laetentur in te omnes qui quaerunt te et dicant semper magnificetur Deus qui diligunt salutare tuum

69:6 ego vero egenus et pauper Deus adiuva me adiutor meus et liberator meus es tu Domine ne moreris

70:1 David psalmus filiorum Ionadab et priorum captivorum in te Domine speravi non confundar in aeternum

70:2 in iustitia tua libera me et eripe me inclina ad me aurem tuam et salva me

70:3 esto mihi in Deum protectorem et in locum munitum ut salvum me facias quoniam firmamentum meum et refugium meum es tu

70:4 Deus meus eripe me de manu peccatoris de manu contra legem agentis et iniqui

70:5 quoniam tu es patientia mea Domine Domine spes mea a iuventute mea

70:6 in te confirmatus sum ex utero de ventre matris meae tu es protector meus in te cantatio mea semper

70:7 tamquam prodigium factus sum multis et tu adiutor fortis

70:8 repleatur os meum laude ut cantem gloriam tuam tota die magnitudinem tuam

70:9 non proicias me in tempore senectutis cum deficiet virtus mea ne derelinquas me

70:10 quia dixerunt inimici mei mihi et qui custodiebant animam meam consilium fecerunt in unum

70:11 dicentes Deus dereliquit eum persequimini et conprehendite eum quia non est qui eripiat

70:12 Deus ne elongeris a me Deus meus in adiutorium meum respice

70:13 confundantur et deficiant detrahentes animae meae operiantur confusione et pudore qui quaerunt mala mihi

70:14 ego autem semper sperabo et adiciam super omnem laudem tuam

70:15 os meum adnuntiabit iustitiam tuam tota die salutem tuam quoniam non cognovi litteraturam

70:16 introibo in potentiam Domini Domine memorabor iustitiae tuae solius

70:17 Deus docuisti me ex iuventute mea et usque nunc pronuntiabo mirabilia tua

70:18 et usque in senectam et senium Deus ne derelinquas me donec adnuntiem brachium tuum generationi omni quae ventura est potentiam tuam

70:19 et iustitiam tuam Deus usque in altissima quae fecisti magnalia Deus quis similis tibi

70:20 quantas ostendisti mihi tribulationes multas et malas et conversus vivificasti me et de abyssis terrae iterum reduxisti me

70:21 multiplicasti magnificentiam tuam et conversus consolatus es me

70:22 nam et ego confitebor tibi in vasis psalmi veritatem tuam Deus psallam tibi in cithara Sanctus Israhel

70:23 exultabunt labia mea cum cantavero tibi et anima mea quam redemisti

70:24 sed et lingua mea tota die meditabitur iustitiam tuam cum confusi et reveriti fuerint qui quaerunt mala mihi

71:1 in Salomonem

71:2 Deus iudicium tuum regi da et iustitiam tuam filio regis iudicare populum tuum in iustitia et pauperes tuos in iudicio

71:3 suscipiant montes pacem populo et colles iustitiam

71:4 iudicabit pauperes populi et salvos faciet filios pauperum et humiliabit calumniatorem

71:5 et permanebit cum sole et ante lunam generationes generationum

71:6 descendet sicut pluvia in vellus et sicut stillicidia stillantia super terram

71:7 orietur in diebus eius iustitia et abundantia pacis donec auferatur luna

71:8 et dominabitur a mari usque ad mare et a flumine usque ad terminos orbis terrarum

71:9 coram illo procident Aethiopes et inimici eius terram lingent

71:10 reges Tharsis et insulae munera offerent reges Arabum et Saba dona adducent

71:11 et adorabunt eum omnes reges omnes gentes servient ei

71:12 quia liberavit pauperem a potente et pauperem cui non erat adiutor

71:13 parcet pauperi et inopi et animas pauperum salvas faciet

71:14 ex usuris et iniquitate redimet animas eorum et honorabile nomen eorum coram illo

71:15 et vivet et dabitur ei de auro Arabiae et orabunt de ipso semper tota die benedicent ei

71:16 erit firmamentum in terra in summis montium superextolletur super Libanum fructus eius et florebunt de civitate sicut faenum terrae

71:17 sit nomen eius benedictum in saecula ante solem permanet nomen eius et benedicentur in ipso omnes tribus terrae omnes gentes beatificabunt eum

71:18 benedictus Dominus Deus Deus Israhel qui facit mirabilia solus

71:19 et benedictum nomen maiestatis eius in aeternum et replebitur maiestate eius omnis terra fiat fiat

71:20 defecerunt laudes David filii Iesse

72:1 psalmus Asaph quam bonus Israhel Deus his qui recto sunt corde

72:2 mei autem paene moti sunt pedes paene effusi sunt gressus mei

72:3 quia zelavi super iniquis pacem peccatorum videns

72:4 quia non est respectus morti eorum et firmamentum in plaga eorum

72:5 in labore hominum non sunt et cum hominibus non flagellabuntur

72:6 ideo tenuit eos superbia operti sunt iniquitate et impietate sua

72:7 prodiet quasi ex adipe iniquitas eorum transierunt in affectum cordis

72:8 cogitaverunt et locuti sunt in nequitia iniquitatem in excelso locuti sunt

72:9 posuerunt in caelum os suum et lingua eorum transivit in terra

72:10 ideo convertetur populus meus hic et dies pleni invenientur in eis

72:11 et dixerunt quomodo scit Deus et si est scientia in Excelso

72:12 ecce ipsi peccatores et abundantes in saeculo obtinuerunt divitias

72:13 et dixi; ergo sine causa iustificavi cor meum et lavi inter innocentes manus meas

72:14 et fui flagellatus tota die et castigatio mea in matutino

72:15 si dicebam narrabo sic ecce nationem filiorum tuorum reprobavi

72:16 et existimabam cognoscere hoc labor est ante me

72:17 donec intrem in sanctuarium Dei intellegam in novissimis eorum

72:18 verumtamen propter dolos posuisti eis deiecisti eos dum adlevarentur

72:19 quomodo facti sunt in desolationem subito defecerunt perierunt propter iniquitatem suam

72:20 velut somnium surgentium Domine in civitate tua imaginem ipsorum ad nihilum rediges

72:21 quia inflammatum est cor meum et renes mei commutati sunt

72:22 et ego ad nihilum redactus sum et nescivi

72:23 ut iumentum factus sum apud te et ego semper tecum

72:24 tenuisti manum dexteram meam et in voluntate tua deduxisti me et cum gloria suscepisti me

72:25 quid enim mihi est in caelo et a te quid volui super terram

72:26 defecit caro mea et cor meum Deus cordis mei et pars mea Deus in aeternum

72:27 quia ecce qui elongant se a te peribunt perdidisti omnem qui fornicatur abs te

72:28 mihi autem adherere Deo bonum est ponere in Domino Deo spem meam ut adnuntiem omnes praedicationes tuas in portis filiae Sion;

73:1 intellectus Asaph ut quid Deus reppulisti in finem iratus est furor tuus super oves pascuae tuae

73:2 memor esto congregationis tuae quam possedisti ab initio redemisti virgam hereditatis tuae mons Sion in quo habitasti in eo

73:3 leva manus tuas in superbias eorum in finem quanta malignatus est inimicus in sancto

73:4 et gloriati sunt qui oderunt te in medio sollemnitatis tuae posuerunt signa sua signa

73:5 et non cognoverunt sicut in exitu super summum quasi in silva lignorum securibus

73:6 exciderunt ianuas eius in id ipsum in securi et ascia deiecerunt eam;

73:7 incenderunt igni sanctuarium tuum in terra polluerunt tabernaculum nominis tui

73:8 dixerunt in corde suo cognatio eorum simul quiescere faciamus omnes dies festos Dei a terra

73:9 signa nostra non vidimus iam non est propheta et nos non cognoscet amplius

73:10 usquequo Deus inproperabit inimicus inritat adversarius nomen tuum in finem

73:11 ut quid avertis manum tuam et dexteram tuam de medio sinu tuo in finem

73:12 Deus autem rex noster ante saeculum operatus est salutes in medio terrae

73:13 tu confirmasti in virtute tua mare contribulasti capita draconum in aquis

73:14 tu confregisti capita draconis dedisti eum escam populis Aethiopum

73:15 tu disrupisti fontem et torrentes * tu siccasti fluvios Aetham;

73:16 tuus est dies et tua est nox tu fabricatus es auroram et solem

73:17 tu fecisti omnes terminos terrae aestatem et ver tu plasmasti ea

73:18 memor esto huius inimicus inproperavit Dominum et populus insipiens incitavit nomen tuum

73:19 ne tradas bestiis animam confitentem tibi animas pauperum tuorum ne obliviscaris in finem

73:20 respice in testamentum tuum quia repleti sunt qui obscurati sunt terrae domibus iniquitatum

73:21 ne avertatur humilis factus confusus pauper et inops laudabunt nomen tuum

73:22 exsurge Deus iudica causam tuam memor esto inproperiorum tuorum eorum qui ab insipiente sunt tota die

73:23 ne obliviscaris voces inimicorum tuorum superbia eorum qui te oderunt ascendit semper

74:1 in finem ne corrumpas psalmus Asaph cantici

74:2 confitebimur tibi Deus confitebimur et invocabimus nomen tuum narrabimus mirabilia tua

74:3 cum accepero tempus ego iustitias iudicabo

74:4 liquefacta est terra et omnes qui habitant in ea ego confirmavi columnas eius diapsalma

74:5 dixi iniquis nolite inique facere et delinquentibus nolite exaltare cornu

74:6 nolite extollere in altum cornu vestrum nolite loqui adversus Deum iniquitatem

74:7 quia neque ab oriente neque ab occidente neque a desertis montibus

74:8 quoniam Deus iudex est hunc humiliat et hunc exaltat

74:9 quia calix in manu Domini vini meri plenus mixto et inclinavit ex hoc in hoc verum fex eius non est exinanita bibent omnes peccatores terrae

74:10 ego autem adnuntiabo in saeculum cantabo Deo Iacob

74:11 et omnia cornua peccatorum confringam et exaltabuntur cornua iusti

75:1 in finem in laudibus psalmus Asaph canticum ad Assyrium

75:2 notus in Iudaea Deus in Israhel magnum nomen eius

75:3 et factus est in pace locus eius et habitatio eius in Sion

75:4 ibi confregit potentias arcuum scutum et gladium et bellum diapsalma

75:5 inluminas tu mirabiliter de montibus aeternis

75:6 turbati sunt omnes insipientes corde dormierunt somnum suum et nihil invenerunt omnes viri divitiarum manibus suis

75:7 ab increpatione tua Deus Iacob dormitaverunt qui ascenderunt equos

75:8 tu terribilis es et quis resistet tibi ex tunc ira tua

75:9 de caelo auditum fecisti iudicium terra timuit et quievit

75:10 cum exsurgeret in iudicium Deus ut salvos faceret omnes mansuetos terrae diapsalma

75:11 quoniam cogitatio hominis confitebitur tibi et reliquiae cogitationis diem festum agent tibi

75:12 vovete et reddite Domino Deo vestro omnes qui in circuitu eius adferent munera terribili

75:13 et ei qui aufert spiritus principum terribili apud reges terrae

76:1 in finem pro Idithun psalmus Asaph

76:2 voce mea ad Dominum clamavi voce mea ad Deum et intendit me

76:3 in die tribulationis meae Deum exquisivi manibus meis nocte contra eum et non sum deceptus rennuit consolari anima mea

76:4 memor fui Dei et delectatus sum exercitatus sum et defecit spiritus meus diapsalma

76:5 anticipaverunt vigilias oculi mei turbatus sum et non sum locutus

76:6 cogitavi dies antiquos et annos aeternos in mente habui

76:7 et meditatus sum nocte cum corde meo exercitabar et scobebam spiritum meum

76:8 numquid in aeternum proiciet Deus et non adponet ut conplacitior sit adhuc

76:9 aut in finem misericordiam suam abscidet a generatione in generationem

76:10 aut obliviscetur misereri Deus aut continebit in ira sua misericordias suas diapsalma

76:11 et dixi nunc coepi haec mutatio dexterae Excelsi

76:12 memor fui operum Domini quia memor ero ab initio mirabilium tuorum

76:13 et meditabor in omnibus operibus tuis et in adinventionibus tuis exercebor

76:14 Deus in sancto via tua quis deus magnus sicut Deus noster

76:15 tu es Deus qui facis mirabilia notam fecisti in populis virtutem tuam

76:16 redemisti in brachio tuo populum tuum filios Iacob et Ioseph diapsalma

76:17 viderunt te aquae Deus viderunt te aquae et timuerunt et turbatae sunt abyssi

76:18 multitudo sonitus aquarum vocem dederunt nubes etenim sagittae tuae transeunt

76:19 vox tonitrui tui in rota inluxerunt coruscationes tuae orbi terrae commota est et contremuit terra

76:20 in mari via tua et semitae tuae in aquis multis et vestigia tua non cognoscentur

76:21 deduxisti sicut oves populum tuum in manu Mosi et Aaron

77:1 intellectus Asaph adtendite populus meus legem meam inclinate aurem vestram in verba oris mei

77:2 aperiam in parabola os meum eloquar propositiones ab initio

77:3 quanta audivimus et cognovimus ea et patres nostri narraverunt nobis

77:4 non sunt occultata a filiis eorum in generationem alteram narrantes laudes Domini et virtutes eius et mirabilia eius quae fecit

77:5 et suscitavit testimonium in Iacob et legem posuit in Israhel quanta mandavit patribus nostris nota facere ea filiis suis

77:6 ut cognoscat generatio altera filii qui nascentur et exsurgent et narrabunt filiis suis

77:7 ut ponant in Deo spem suam et non obliviscantur opera Dei et mandata eius exquirant

77:8 ne fiant sicut patres eorum generatio prava et exasperans generatio quae non direxit cor suum et non est creditus cum Deo spiritus eius

77:9 filii Effrem intendentes et mittentes arcus conversi sunt in die belli

77:10 non custodierunt testamentum Dei et in lege eius noluerunt ambulare

77:11 et obliti sunt benefactorum eius et mirabilium eius quae ostendit eis

77:12 coram patribus eorum quae fecit mirabilia in terra Aegypti in campo Taneos

77:13 interrupit mare et perduxit eos statuit aquas quasi utrem

77:14 et deduxit eos in nube diei et tota nocte in inluminatione ignis

77:15 interrupit petram in heremo et adaquavit eos velut in abysso multa

77:16 et eduxit aquam de petra et deduxit tamquam flumina aquas

77:17 et adposuerunt adhuc peccare ei in ira excitaverunt Excelsum in inaquoso

77:18 et temptaverunt Deum in cordibus suis ut peterent escas animabus suis

77:19 et male locuti sunt de Deo dixerunt numquid poterit Deus parare mensam in deserto

77:20 quoniam percussit petram et fluxerunt aquae et torrentes inundaverunt numquid et panem potest dare aut parare mensam populo suo

77:21 ideo audivit Dominus et distulit et ignis accensus est in Iacob et ira ascendit in Israhel

77:22 quia non crediderunt in Deo nec speraverunt in salutare eius

77:23 et mandavit nubibus desuper et ianuas caeli aperuit

77:24 et pluit illis manna ad manducandum et panem caeli dedit eis

77:25 panem angelorum manducavit homo cibaria misit eis in abundantiam

77:26 transtulit austrum de caelo et induxit in virtute sua africum

77:27 et pluit super eos sicut pulverem carnes et sicut harenam maris volatilia pinnata

77:28 et ceciderunt in medio castrorum eorum circa tabernacula eorum

77:29 et manducaverunt et saturati sunt nimis et desiderium eorum adtulit eis

77:30 non sunt fraudati a desiderio suo adhuc escae eorum erant in ore ipsorum

77:31 et ira Dei ascendit in eos et occidit pingues eorum et electos Israhel inpedivit

77:32 in omnibus his peccaverunt adhuc et non crediderunt mirabilibus eius

77:33 et defecerunt in vanitate dies eorum et anni eorum cum festinatione

77:34 cum occideret eos quaerebant eum et revertebantur et diluculo veniebant ad Deum

77:35 et rememorati sunt quia Deus adiutor est eorum et Deus excelsus redemptor eorum est

77:36 et dilexerunt eum in ore suo et lingua sua mentiti sunt ei

77:37 cor autem ipsorum non erat rectum cum eo nec fideles habiti sunt in testamento eius

77:38 ipse autem est misericors et propitius fiet peccatis eorum et non perdet eos et abundabit ut avertat iram suam et non accendet omnem iram suam

77:39 et recordatus est quia caro sunt spiritus vadens et non rediens

77:40 quotiens exacerbaverunt eum in deserto in ira concitaverunt eum in inaquoso

77:41 et conversi sunt et temptaverunt Deum et Sanctum Israhel exacerbaverunt

77:42 non sunt recordati manus eius die qua redemit eos de manu tribulantis

77:43 sicut posuit in Aegypto signa sua et prodigia sua in campo Taneos

77:44 et convertit in sanguine flumina eorum et imbres eorum ne biberent

77:45 misit in eos cynomiam et comedit eos et ranam et disperdit eos

77:46 et dedit erugini fructus eorum et labores eorum lucustae

77:47 et occidit in grandine vineam eorum et moros eorum in pruina

77:48 et tradidit grandini iumenta eorum et possessionem eorum igni

77:49 misit in eos iram indignationis suae indignationem et iram et tribulationem inmissionem per angelos malos

77:50 viam fecit semitae irae suae non pepercit a morte animarum eorum et iumenta eorum in morte conclusit

77:51 et percussit omne primitivum in terra Aegypti primitias laborum eorum in tabernaculis Cham

77:52 et abstulit sicut oves populum suum et perduxit eos tamquam gregem in deserto

77:53 et deduxit eos in spe et non timuerunt et inimicos eorum operuit mare

77:54 et induxit eos in montem sanctificationis suae montem quem adquisivit dextera eius et eiecit a facie eorum gentes et sorte divisit eis terram in funiculo distributionis

77:55 et habitare fecit in tabernaculis eorum tribus Israhel

77:56 et temptaverunt et exacerbaverunt Deum excelsum et testimonia eius non custodierunt

77:57 et averterunt se et non servaverunt pactum quemadmodum patres eorum conversi sunt in arcum pravum

77:58 et in ira concitaverunt eum in collibus suis et in sculptilibus suis ad aemulationem eum provocaverunt

77:59 audivit Deus et sprevit et ad nihilum redegit valde Israhel

77:60 et reppulit tabernaculum Selo tabernaculum suum ubi habitavit in hominibus

77:61 et tradidit in captivitatem virtutem eorum et pulchritudinem eorum in manus inimici

77:62 et conclusit in gladio populum suum et hereditatem suam sprevit

77:63 iuvenes eorum comedit ignis et virgines eorum non sunt lamentatae

77:64 sacerdotes eorum in gladio ceciderunt et viduae eorum non plorabuntur

77:65 et excitatus est tamquam dormiens Dominus tamquam potens crapulatus a vino

77:66 et percussit inimicos suos in posteriora obprobrium sempiternum dedit illis

77:67 et reppulit tabernaculum Ioseph et tribum Effrem non elegit

77:68 et elegit tribum Iuda montem Sion quem dilexit

77:69 et aedificavit sicut unicornium sanctificium suum in terra quam fundavit in saecula

77:70 et elegit David servum suum et sustulit eum de gregibus ovium de post fetantes accepit eum

77:71 pascere Iacob servum suum et Israhel hereditatem suam

77:72 et pavit eos in innocentia cordis sui et in intellectibus manuum suarum deduxit eos

78:1 psalmus Asaph Deus venerunt gentes in hereditatem tuam polluerunt templum sanctum tuum posuerunt Hierusalem in pomorum custodiam

78:2 posuerunt morticina servorum tuorum escas volatilibus caeli carnes sanctorum tuorum bestiis terrae

78:3 effuderunt sanguinem ipsorum tamquam aquam in circuitu Hierusalem et non erat qui sepeliret

78:4 facti sumus obprobrium vicinis nostris subsannatio et inlusio his qui circum nos sunt

78:5 usquequo Domine irasceris in finem accendetur velut ignis zelus tuus

78:6 effunde iram tuam in gentes quae te non noverunt et in regna quae nomen tuum non invocaverunt

78:7 quia comederunt Iacob et locum eius desolaverunt

78:8 ne memineris iniquitatum nostrarum antiquarum cito anticipent nos misericordiae tuae quia pauperes facti sumus nimis

78:9 adiuva nos Deus salutaris noster propter gloriam nominis tui Domine libera nos et propitius esto peccatis nostris propter nomen tuum

78:10 ne forte dicant in gentibus ubi est Deus eorum et innotescat in nationibus coram oculis nostris ultio sanguinis servorum tuorum qui effusus est

78:11 introeat in conspectu tuo gemitus conpeditorum secundum magnitudinem brachii tui posside filios mortificatorum

78:12 et redde vicinis nostris septuplum in sinu eorum inproperium ipsorum quod exprobraverunt tibi Domine

78:13 nos autem populus tuus et oves pascuae tuae confitebimur tibi in saeculum in generationem et generationem adnuntiabimus laudem tuam

79:1 in finem pro his qui commutabuntur testimonium Asaph psalmus

79:2 qui regis Israhel intende qui deducis tamquam oves Ioseph qui sedes super cherubin manifestare

79:3 coram Effraim et Beniamin et Manasse excita potentiam tuam et veni ut salvos facias nos

79:4 Deus converte nos et ostende faciem tuam et salvi erimus

79:5 Domine Deus virtutum quousque irasceris super orationem servi tui

79:6 cibabis nos pane lacrimarum et potum dabis nobis in lacrimis in mensura

79:7 posuisti nos in contradictionem vicinis nostris et inimici nostri subsannaverunt nos

79:8 Deus virtutum converte nos et ostende faciem tuam et salvi erimus

79:9 vineam de Aegypto transtulisti eiecisti gentes et plantasti eam

79:10 dux itineris fuisti in conspectu eius et plantasti radices eius et implevit terram

79:11 operuit montes umbra eius et arbusta eius cedros Dei

79:12 extendit palmites suos usque ad mare et usque ad Flumen propagines eius

79:13 ut quid destruxisti maceriam eius et vindemiant eam omnes qui praetergrediuntur viam

79:14 exterminavit eam aper de silva et singularis ferus depastus est eam

79:15 Deus virtutum convertere respice de caelo et vide et visita vineam istam

79:16 et perfice eam quam plantavit dextera tua et super filium quem confirmasti tibi

79:17 incensa igni et suffossa ab increpatione vultus tui peribunt

79:18 fiat manus tua super virum dexterae tuae et super filium hominis quem confirmasti tibi

79:19 et non discedimus a te vivificabis nos et nomen tuum invocabimus

79:20 Domine Deus virtutum converte nos et ostende faciem tuam et salvi erimus

80:1 in finem pro torcularibus Asaph

80:2 exultate Deo adiutori nostro iubilate Deo Iacob

80:3 sumite psalmum et date tympanum psalterium iucundum cum cithara

80:4 bucinate in neomenia tuba in insigni die sollemnitatis nostrae

80:5 quia praeceptum Israhel est et iudicium Dei Iacob

80:6 testimonium in Ioseph posuit illud cum exiret de terra Aegypti linguam quam non noverat audivit

80:7 devertit ab oneribus dorsum eius manus eius in cofino servierunt

80:8 in tribulatione invocasti me et liberavi te exaudivi te in abscondito tempestatis probavi te apud aquam Contradictionis diapsalma

80:9 audi populus meus et contestabor te Israhel si audias me

80:10 non erit in te deus recens nec adorabis deum alienum

80:11 ego enim sum Dominus Deus tuus qui eduxi te de terra Aegypti dilata os tuum et implebo illud

80:12 et non audivit populus meus vocem meam et Israhel non intendit mihi

80:13 et dimisi illos secundum desideria cordis eorum ibunt in adinventionibus suis

80:14 si populus meus audisset me Israhel si in viis meis ambulasset

80:15 pro nihilo forsitan inimicos eorum humiliassem et super tribulantes eos misissem manum meam

80:16 inimici Domini mentiti sunt ei et erit tempus eorum in saeculo

80:17 et cibavit illos ex adipe frumenti et de petra melle saturavit illos

81:1 psalmus Asaph Deus stetit in synagoga deorum in medio autem Deus deiudicat

81:2 usquequo iudicatis iniquitatem et facies peccatorum sumitis diapsalma

81:3 iudicate egenum et pupillum humilem et pauperem iustificate

81:4 eripite pauperem et egenum de manu peccatoris liberate

81:5 nescierunt neque intellexerunt in tenebris ambulant movebuntur omnia fundamenta terrae

81:6 ego dixi dii estis et filii Excelsi omnes

81:7 vos autem sicut homines moriemini et sicut unus de principibus cadetis

81:8 surge Deus iudica terram quoniam tu hereditabis in omnibus gentibus

82:1 canticum psalmi Asaph

82:2 Deus quis similis erit tibi ne taceas neque conpescaris Deus

82:3 quoniam ecce inimici tui sonaverunt et qui oderunt te extulerunt caput

82:4 super populum tuum malignaverunt consilium et cogitaverunt adversus sanctos tuos

82:5 dixerunt venite et disperdamus eos de gente et non memoretur nomen Israhel ultra

82:6 quoniam cogitaverunt unianimiter simul adversum te testamentum disposuerunt

82:7 tabernacula Idumeorum et Ismahelitae Moab et Aggareni

82:8 Gebal et Ammon et Amalech alienigenae cum habitantibus Tyrum

82:9 etenim Assur venit cum illis facti sunt in adiutorium filiis Loth diapsalma

82:10 fac illis sicut Madiam et Sisarae sicut Iabin in torrente Cison

82:11 disperierunt in Endor facti sunt ut stercus terrae

82:12 pone principes eorum sicut Oreb et Zeb et Zebee et Salmana omnes principes eorum

82:13 qui dixerunt hereditate possideamus sanctuarium Dei

82:14 Deus meus pone illos ut rotam sicut stipulam ante faciem venti

82:15 sicut ignis qui conburit silvam sicut flamma conburens montes

82:16 ita persequeris illos in tempestate tua et in ira tua turbabis eos

82:17 imple facies illorum ignominia et quaerent nomen tuum Domine

82:18 erubescant et conturbentur in saeculum saeculi et confundantur et pereant

82:19 et cognoscant quia nomen tibi Dominus tu solus Altissimus in omni terra

83:1 in finem pro torcularibus filiis Core psalmus

83:2 quam dilecta tabernacula tua Domine virtutum

83:3 concupiscit et defecit anima mea in atria Domini cor meum et caro mea exultavit in Deum vivum

83:4 etenim passer invenit sibi; domum et turtur nidum sibi ubi ponat pullos suos altaria tua Domine virtutum rex meus et Deus meus

83:5 beati qui habitant in domo tua in saecula saeculorum laudabunt te diapsalma

83:6 beatus vir cui est auxilium abs te ascensiones in corde suo disposuit

83:7 in valle lacrimarum in loco quem posuit

83:8 etenim benedictiones dabit legis dator ibunt de virtute in virtutem videbitur Deus deorum in Sion

83:9 Domine Deus virtutum exaudi orationem meam auribus percipe Deus Iacob diapsalma

83:10 protector noster aspice Deus et respice in faciem christi tui

83:11 quia melior est dies una in atriis tuis super milia elegi abiectus esse in domo Dei mei magis quam habitare in tabernaculis peccatorum

83:12 quia misericordiam et veritatem diligit; Deus gratiam et gloriam dabit Dominus

83:13 non privabit bonis eos qui ambulant in innocentia Domine virtutum beatus vir qui sperat in te

84:1 in finem filiis Core psalmus

84:2 benedixisti Domine terram tuam avertisti captivitatem Iacob

84:3 remisisti iniquitates plebis tuae operuisti omnia peccata eorum diapsalma

84:4 mitigasti omnem iram tuam avertisti ab ira indignationis tuae

84:5 converte nos Deus salutum nostrarum et averte iram tuam a nobis

84:6 numquid in aeternum irasceris nobis aut extendes iram tuam a generatione in generationem

84:7 Deus tu conversus vivificabis nos et plebs tua laetabitur in te

84:8 ostende nobis Domine misericordiam tuam et salutare tuum da nobis

84:9 audiam quid loquatur in me; Dominus Deus quoniam loquetur pacem in plebem suam et super sanctos suos et in eos qui convertuntur ad cor

84:10 verumtamen prope timentes eum salutare ipsius ut inhabitet gloria in terra nostra

84:11 misericordia et veritas obviaverunt sibi; iustitia et pax osculatae sunt

84:12 veritas de terra orta est et iustitia de caelo prospexit

84:13 etenim Dominus dabit benignitatem et terra nostra dabit fructum suum

84:14 iustitia ante eum ambulabit et ponet in via gressus suos

85:1 oratio ipsi David inclina Domine aurem tuam et; exaudi me quoniam inops et pauper sum ego

85:2 custodi animam meam quoniam sanctus sum salvum fac servum tuum Deus meus sperantem in te

85:3 miserere mei Domine quoniam ad te clamabo tota die

85:4 laetifica animam servi tui quoniam ad te Domine animam meam levavi

85:5 quoniam tu Domine suavis et mitis et multae misericordiae omnibus invocantibus te

85:6 auribus percipe Domine orationem meam et intende voci orationis meae

85:7 in die tribulationis meae clamavi ad te quia exaudisti me

85:8 non est similis tui in diis Domine et non est secundum opera tua

85:9 omnes gentes quascumque fecisti venient et adorabunt coram te Domine et glorificabunt nomen tuum

85:10 quoniam magnus es tu et faciens mirabilia tu es Deus solus

85:11 deduc me Domine in via tua et ingrediar in veritate tua laetetur cor meum ut timeat nomen tuum

85:12 confitebor tibi Domine Deus meus in toto corde meo et glorificabo nomen tuum in aeternum

85:13 quia misericordia tua magna est super me et eruisti animam meam ex inferno inferiori

85:14 Deus iniqui insurrexerunt super me et synagoga potentium quaesierunt animam meam et non proposuerunt te in conspectu suo

85:15 et tu Domine Deus miserator et misericors patiens et multae misericordiae et verax

85:16 respice in me et miserere mei da imperium tuum puero tuo et salvum fac filium ancillae tuae

85:17 fac mecum signum in bono et videant qui oderunt me et confundantur quoniam tu Domine adiuvasti me et consolatus es me

86:1 filiis Core psalmus cantici fundamenta eius in montibus sanctis

86:2 diligit Dominus portas Sion super omnia tabernacula Iacob

86:3 gloriosa dicta sunt de te civitas Dei diapsalma

86:4 memor ero Raab et Babylonis scientibus me ecce alienigenae et Tyrus et populus Aethiopum hii fuerunt illic

86:5 numquid Sion dicet homo et homo natus est in ea et ipse fundavit eam Altissimus

86:6 Dominus narrabit in scriptura populorum et principum horum qui fuerunt in ea diapsalma

86:7 sicut laetantium omnium habitatio in te

87:1 canticum psalmi filiis Core in finem pro Maeleth ad respondendum intellectus Eman Ezraitae

87:2 Domine Deus salutis meae die clamavi et nocte coram te

87:3 intret in conspectu tuo oratio mea inclina aurem tuam ad precem meam

87:4 quia repleta est malis anima mea et vita mea in inferno adpropinquavit

87:5 aestimatus sum cum descendentibus in lacum factus sum sicut homo sine adiutorio

87:6 inter mortuos liber sicut vulnerati dormientes in sepulchris quorum non es memor amplius et ipsi de manu tua repulsi sunt

87:7 posuerunt me in lacu inferiori in tenebrosis et in umbra mortis

87:8 super me confirmatus est furor tuus et omnes fluctus tuos induxisti super me diapsalma

87:9 longe fecisti notos meos a me posuerunt me abominationem sibi traditus sum et non egrediebar

87:10 oculi mei languerunt prae inopia clamavi ad te Domine tota die expandi ad te manus meas

87:11 numquid mortuis facies mirabilia aut medici suscitabunt et confitebuntur tibi diapsalma

87:12 numquid narrabit aliquis in sepulchro misericordiam tuam et veritatem tuam in perditione

87:13 numquid cognoscentur in tenebris mirabilia tua et iustitia tua in terra oblivionis

87:14 et ego ad te Domine clamavi et mane oratio mea praeveniet te

87:15 ut quid Domine repellis orationem meam avertis faciem tuam a me

87:16 pauper sum ego et in laboribus a iuventute mea exaltatus autem humiliatus sum et conturbatus

87:17 in me transierunt irae tuae et terrores tui conturbaverunt me

87:18 circuierunt me sicut aqua tota die circumdederunt me simul

87:19 elongasti a me amicum et proximum et notos meos a miseria

88:1 intellectus Aethan Ezraitae

88:2 misericordias Domini in aeternum cantabo in generationem et generationem adnuntiabo veritatem tuam in ore meo

88:3 quoniam dixisti in aeternum misericordia aedificabitur in caelis praeparabitur veritas tua *in eis;

88:4 disposui testamentum electis meis iuravi David servo meo

88:5 usque in aeternum praeparabo semen tuum et aedificabo in generationem et generationem sedem tuam diapsalma

88:6 confitebuntur caeli mirabilia tua Domine etenim veritatem tuam in ecclesia sanctorum

88:7 quoniam quis in nubibus aequabitur Domino similis erit Domino in filiis Dei

88:8 Deus qui glorificatur in consilio sanctorum magnus et horrendus super omnes qui in circuitu eius sunt

88:9 Domine Deus virtutum quis similis tibi potens es Domine et veritas tua in circuitu tuo

88:10 tu dominaris potestatis maris motum autem fluctuum eius tu mitigas

88:11 tu humiliasti sicut vulneratum superbum in brachio virtutis tuae dispersisti inimicos tuos

88:12 tui sunt caeli et tua est terra orbem terrae et plenitudinem eius tu fundasti

88:13 aquilonem et mare tu creasti Thabor et Hermon in nomine tuo exultabunt

88:14 tuum brachium cum potentia firmetur manus tua et exaltetur dextera tua

88:15 iustitia et iudicium praeparatio sedis tuae misericordia et veritas praecedent faciem tuam

88:16 beatus populus qui scit iubilationem Domine in lumine vultus tui ambulabunt

88:17 et in nomine tuo exultabunt tota die et in iustitia tua exaltabuntur

88:18 quoniam gloria virtutis eorum tu es et in beneplacito tuo exaltabitur cornu nostrum

88:19 quia Domini est adsumptio *nostra; et Sancti Israhel regis nostri

88:20 tunc locutus es in visione sanctis tuis et dixisti posui adiutorium in potentem exaltavi electum de plebe mea

88:21 inveni David servum meum in oleo sancto meo linui eum

88:22 manus enim mea auxiliabitur ei et brachium meum confirmabit eum

88:23 nihil proficiet inimicus in eo et filius iniquitatis non adponet nocere eum

88:24 et concidam a facie ipsius inimicos eius et odientes eum in fugam convertam

88:25 et veritas mea et misericordia mea cum ipso et in nomine meo exaltabitur cornu eius

88:26 et ponam in mari manum eius et in fluminibus dexteram eius

88:27 ipse invocabit me pater meus es tu Deus meus et susceptor salutis meae

88:28 et ego primogenitum ponam illum excelsum prae regibus terrae

88:29 in aeternum servabo illi misericordiam meam et testamentum meum fidele ipsi

88:30 et ponam in saeculum saeculi semen eius et thronum eius sicut dies caeli

88:31 si dereliquerint filii eius legem meam et in iudiciis meis non ambulaverint

88:32 si iustitias meas profanaverint et mandata mea non custodierint

88:33 visitabo in virga iniquitates eorum et in verberibus peccata eorum

88:34 misericordiam autem meam non dispergam ab eo neque nocebo in veritate mea

88:35 neque profanabo testamentum meum et quae procedunt de labiis meis non faciam irrita

88:36 semel iuravi in sancto meo si David mentiar

88:37 semen eius in aeternum manebit

88:38 et thronus eius sicut sol in conspectu meo et sicut luna perfecta in aeternum et testis in caelo fidelis diapsalma

88:39 tu vero reppulisti et despexisti distulisti christum tuum

88:40 evertisti testamentum servi tui profanasti in terram sanctuarium eius

88:41 destruxisti omnes sepes eius posuisti firmamenta eius formidinem

88:42 diripuerunt eum omnes transeuntes viam factus est obprobrium vicinis suis

88:43 exaltasti dexteram deprimentium eum laetificasti omnes inimicos eius

88:44 avertisti adiutorium gladii eius et non es auxiliatus ei in bello

88:45 destruxisti eum a mundatione sedem eius in terram conlisisti

88:46 minorasti dies temporis eius perfudisti eum confusione diapsalma

88:47 usquequo Domine avertis in finem exardescet sicut ignis ira tua

88:48 memorare quae mea substantia numquid enim vane constituisti omnes filios hominum

88:49 quis est homo qui vivet et non videbit mortem eruet animam suam de manu inferi diapsalma

88:50 ubi sunt misericordiae tuae antiquae Domine sicut iurasti David in veritate tua

88:51 memor esto Domine obprobrii servorum tuorum quod continui in sinu meo multarum gentium

88:52 quod exprobraverunt inimici tui Domine quod exprobraverunt commutationem christi tui

88:53 benedictus Dominus in aeternum fiat fiat

89:1 oratio Mosi hominis Dei Domine refugium tu factus es nobis in generatione et generatione

89:2 priusquam montes fierent et formaretur terra et orbis a saeculo usque in saeculum tu es Deus

89:3 ne avertas hominem in humilitatem et dixisti convertimini filii hominum

89:4 quoniam mille anni ante oculos tuos tamquam dies hesterna quae praeteriit et custodia in nocte

89:5 quae pro nihilo habentur eorum anni erunt

89:6 mane sicut herba transeat mane floreat et transeat vespere decidat induret et arescat

89:7 quia defecimus in ira tua et in furore tuo turbati sumus

89:8 posuisti iniquitates nostras in conspectu tuo saeculum nostrum in inluminatione vultus tui

89:9 quoniam omnes dies nostri defecerunt in ira tua defecimus anni nostri sicut aranea meditabantur

89:10 dies annorum nostrorum in ipsis septuaginta anni si autem in potentatibus octoginta anni et amplius eorum labor et dolor quoniam supervenit mansuetudo et corripiemur

89:11 quis novit potestatem irae tuae et prae timore tuo iram tuam

89:12 dinumerare dexteram tuam sic notam fac et conpeditos corde in sapientia

89:13 convertere Domine usquequo et deprecabilis esto super servos tuos

89:14 repleti sumus mane misericordia tua et exultavimus et delectati sumus in omnibus diebus nostris

89:15 laetati sumus pro diebus quibus nos humiliasti annis quibus vidimus mala

89:16 et respice in servos tuos et in opera tua et dirige filios eorum

89:17 et sit splendor Domini Dei nostri super nos et opera manuum nostrarum dirige super nos * et opus manuum nostrarum dirige;

90:1 laus cantici David qui habitat in adiutorio Altissimi in protectione Dei caeli commorabitur

90:2 dicet Domino susceptor meus es tu et refugium meum Deus meus sperabo in eum

90:3 quoniam ipse liberabit me de laqueo venantium et a verbo aspero

90:4 in scapulis suis obumbrabit te et sub pinnis eius sperabis

90:5 scuto circumdabit te veritas eius non timebis a timore nocturno

90:6 a sagitta volante in die a negotio perambulante in tenebris ab incursu et daemonio meridiano

90:7 cadent a latere tuo mille et decem milia a dextris tuis ad te autem non adpropinquabit

90:8 verumtamen oculis tuis considerabis et retributionem peccatorum videbis

90:9 quoniam tu Domine spes mea Altissimum posuisti refugium tuum

90:10 non accedent ad te mala et flagellum non adpropinquabit tabernaculo tuo

90:11 quoniam angelis suis mandabit de te ut custodiant te in omnibus viis tuis

90:12 in manibus portabunt te ne forte offendas ad lapidem pedem tuum

90:13 super aspidem et basiliscum ambulabis et; conculcabis leonem et draconem

90:14 quoniam in me speravit et liberabo eum protegam eum quia cognovit nomen meum

90:15 clamabit ad me et exaudiam eum cum ipso sum in tribulatione eripiam eum et clarificabo eum

90:16 longitudine dierum replebo eum et ostendam illi salutare meum

91:1 psalmus cantici in die sabbati

91:2 bonum est confiteri Domino et psallere nomini tuo Altissime

91:3 ad adnuntiandum mane misericordiam tuam et veritatem tuam per noctem

91:4 in decacordo psalterio cum cantico in cithara

91:5 quia delectasti me Domine in factura tua et in operibus manuum tuarum exultabo

91:6 quam magnificata sunt opera tua Domine nimis profundae factae sunt cogitationes tuae

91:7 vir insipiens non cognoscet et stultus non intelleget haec

91:8 cum exorti fuerint peccatores sicut faenum et apparuerint omnes qui operantur iniquitatem ut intereant in saeculum saeculi;

91:9 tu autem Altissimus in aeternum Domine

91:10 *quoniam ecce inimici tui Domine; quoniam ecce inimici tui peribunt et dispergentur omnes qui operantur iniquitatem

91:11 et exaltabitur sicut unicornis cornu meum et senectus mea in misericordia uberi

91:12 et despexit oculus meus inimicis meis et insurgentibus in me malignantibus audiet auris mea

91:13 iustus ut palma florebit ut cedrus Libani multiplicabitur

91:14 plantati in domo Domini in atriis Dei nostri florebunt

91:15 adhuc multiplicabuntur in senecta uberi et bene patientes erunt

91:16 ut adnuntient quoniam rectus Dominus Deus noster et non est iniquitas in eo

92:1 laus cantici David in die ante sabbatum quando inhabitata est terra Dominus regnavit decore indutus est indutus est Dominus fortitudine et praecinxit se etenim firmavit orbem terrae qui non commovebitur

92:2 parata sedis tua ex tunc a saeculo tu es

92:3 elevaverunt flumina Domine elevaverunt flumina vocem suam *elevabunt flumina fluctus suos;

92:4 a vocibus aquarum multarum mirabiles elationes maris mirabilis in altis Dominus

92:5 testimonia tua credibilia facta sunt nimis domum tuam decet sanctitudo Domine in longitudine dierum

93:1 psalmus David quarta sabbati Deus ultionum Dominus Deus ultionum libere egit

93:2 exaltare qui iudicas terram redde retributionem superbis

93:3 usquequo peccatores Domine usquequo peccatores gloriabuntur

93:4 effabuntur et loquentur iniquitatem loquentur omnes qui operantur iniustitiam

93:5 populum tuum Domine humiliaverunt et hereditatem tuam vexaverunt

93:6 viduam et advenam interfecerunt et pupillos occiderunt

93:7 et dixerunt non videbit Dominus nec intelleget Deus Iacob

93:8 intellegite qui insipientes estis in populo et stulti aliquando sapite

93:9 qui plantavit aurem non audiet aut qui finxit oculum non considerat

93:10 qui corripit gentes non arguet qui docet hominem scientiam

93:11 Dominus scit cogitationes hominum quoniam vanae sunt

93:12 beatus homo quem tu erudieris Domine et de lege tua docueris eum

93:13 ut mitiges ei a diebus malis donec fodiatur peccatori fovea

93:14 quia non repellet Dominus plebem suam et hereditatem suam non derelinquet

93:15 quoadusque iustitia convertatur in iudicium et qui iuxta illam omnes qui recto sunt corde diapsalma

93:16 quis consurget mihi adversus malignantes aut quis stabit mecum adversus operantes iniquitatem

93:17 nisi quia Dominus adiuvit me paulo minus habitavit in inferno anima mea

93:18 si dicebam motus est pes meus misericordia tua Domine adiuvabat me

93:19 secundum multitudinem dolorum meorum in corde meo consolationes tuae laetificaverunt animam meam

93:20 numquid aderit tibi sedis iniquitatis qui fingis dolorem in praecepto

93:21 captabunt in animam iusti et sanguinem innocentem condemnabunt

93:22 et factus est Dominus mihi in refugium et Deus meus in adiutorem spei meae

93:23 et reddet illis iniquitatem ipsorum et in malitia eorum disperdet eos disperdet illos Dominus Deus noster

94:1 laus cantici David venite exultemus Domino iubilemus Deo salutari nostro

94:2 praeoccupemus faciem eius in confessione et in psalmis iubilemus ei

94:3 quoniam Deus magnus Dominus et rex magnus super omnes deos

94:4 quia in manu eius fines terrae et altitudines montium ipsius sunt

94:5 quoniam ipsius est mare et ipse fecit illud et siccam manus eius formaverunt

94:6 venite adoremus et procidamus et ploremus ante Dominum qui fecit nos

94:7 quia ipse est Deus noster et nos populus pascuae eius et oves manus eius

94:8 hodie si vocem eius audieritis nolite obdurare corda vestra

94:9 sicut in inritatione secundum diem temptationis in deserto ubi temptaverunt me patres vestri probaverunt *me; et viderunt opera mea

94:10 quadraginta annis offensus fui generationi illi et dixi semper errant corde

94:11 et isti non cognoverunt vias meas ut iuravi in ira mea si intrabunt in requiem meam

95:1 quando domus aedificabatur post captivitatem canticum huic David cantate Domino canticum novum cantate Domino omnis terra

95:2 cantate Domino benedicite nomini eius adnuntiate diem de die salutare eius

95:3 adnuntiate inter gentes gloriam eius in omnibus populis mirabilia eius

95:4 quoniam magnus Dominus et laudabilis valde terribilis est super omnes deos

95:5 quoniam omnes dii gentium daemonia at vero Dominus caelos fecit

95:6 confessio et pulchritudo in conspectu eius sanctimonia et magnificentia in sanctificatione eius

95:7 adferte Domino patriae gentium adferte Domino gloriam et honorem

95:8 adferte Domino gloriam nomini eius tollite hostias et introite in atria eius

95:9 adorate Dominum in atrio sancto eius commoveatur a facie eius universa terra

95:10 dicite in gentibus quia Dominus regnavit etenim correxit orbem qui non movebitur iudicabit populos in aequitate

95:11 laetentur caeli et exultet terra commoveatur mare et plenitudo eius

95:12 gaudebunt campi et omnia quae in eis sunt tunc exultabunt omnia ligna silvarum

95:13 a facie Domini quia venit quoniam venit iudicare terram iudicabit orbem terrae in aequitate et populos in veritate sua

96:1 huic David quando terra eius restituta est Dominus regnavit exultet terra laetentur insulae multae

96:2 nubes et caligo in circuitu eius iustitia et iudicium correctio sedis eius

96:3 ignis ante ipsum praecedet et inflammabit in circuitu inimicos eius

96:4 adluxerunt fulgora eius orbi terrae vidit et commota est terra

96:5 montes sicut cera fluxerunt *a facie Domini; a facie Domini omnis terrae

96:6 adnuntiaverunt caeli iustitiam eius et viderunt omnes populi gloriam eius

96:7 confundantur omnes qui adorant sculptilia qui gloriantur in simulacris suis adorate eum omnes angeli eius

96:8 audivit et laetata est Sion et exultaverunt filiae Iudaeae propter iudicia tua Domine

96:9 quoniam tu Dominus Altissimus super omnem terram nimis superexaltatus es super omnes deos

96:10 qui diligitis Dominum odite malum custodit animas sanctorum suorum de manu peccatoris liberabit eos

96:11 lux orta est iusto et rectis corde laetitia

96:12 laetamini iusti in Domino et confitemini memoriae sanctificationis eius

97:1 psalmus David cantate Domino canticum novum quoniam mirabilia fecit salvavit sibi dextera eius et brachium sanctum eius

97:2 notum fecit Dominus salutare suum in conspectu gentium revelavit iustitiam suam

97:3 recordatus est misericordiae suae et veritatem suam domui Israhel viderunt omnes termini terrae salutare Dei nostri

97:4 iubilate Domino omnis terra cantate et exultate et psallite

97:5 psallite Domino in cithara in cithara et voce psalmi

97:6 in tubis ductilibus et voce tubae corneae iubilate in conspectu regis Domini

97:7 moveatur mare et plenitudo eius orbis terrarum et qui habitant in eo

97:8 flumina plaudent manu simul montes exultabunt

97:9 a conspectu Domini quoniam venit iudicare terram iudicabit orbem terrarum in iustitia et populos in aequitate

98:1 psalmus David Dominus regnavit irascantur populi qui sedet super cherubin moveatur terra

98:2 Dominus in Sion magnus et excelsus est super omnes populos

98:3 confiteantur nomini tuo magno quoniam terribile et sanctum est

98:4 et honor regis iudicium diligit tu parasti directiones iudicium et iustitiam in Iacob tu fecisti

98:5 exaltate Dominum Deum nostrum et adorate scabillum pedum eius quoniam sanctum est

98:6 Moses et Aaron in sacerdotibus eius et Samuhel inter eos qui invocant nomen eius invocabant Dominum et ipse exaudiebat illos

98:7 in columna nubis loquebatur ad eos custodiebant testimonia eius et praeceptum quod dedit illis

98:8 Domine Deus noster tu exaudiebas illos Deus tu propitius fuisti eis et ulciscens in omnes adinventiones eorum

98:9 exaltate Dominum Deum nostrum et adorate in monte sancto eius quoniam sanctus Dominus Deus noster

99:1 psalmus in confessione

99:2 iubilate Domino omnis terra servite Domino in laetitia introite in conspectu eius in exultatione

99:3 scitote quoniam Dominus ipse est Deus ipse fecit nos et non ipsi nos populus eius et oves pascuae eius

99:4 introite portas eius in confessione atria eius in hymnis confitemini illi laudate nomen eius

99:5 quoniam suavis Dominus in aeternum misericordia eius et usque in generationem et generationem veritas eius

[zurück zum Register der Weisheitsbücher]

100:1 David psalmus misericordiam et iudicium cantabo tibi Domine psallam

100:2 et intellegam in via inmaculata quando venies ad me perambulabam in innocentia cordis mei in medio domus meae

100:3 non proponebam ante oculos meos rem iniustam facientes praevaricationes odivi non adhesit mihi

100:4 cor pravum declinante a me maligno non cognoscebam

100:5 detrahentem secreto proximo suo hunc persequebar superbo oculo et insatiabili corde cum hoc non edebam

100:6 oculi mei ad fideles terrae ut sederent mecum ambulans in via inmaculata hic mihi ministrabat

100:7 non habitabat in medio domus meae qui facit superbiam qui loquitur iniqua non direxit in conspectu oculorum meorum

100:8 in matutino interficiebam omnes peccatores terrae ut disperderem de civitate Domini omnes operantes iniquitatem

101:1 oratio pauperis cum anxius fuerit et coram Domino effuderit precem suam

101:2 Domine exaudi orationem meam et clamor meus ad te veniat

101:3 non avertas faciem tuam a me in quacumque die tribulor inclina ad me aurem tuam in quacumque die invocavero te velociter exaudi me

101:4 quia defecerunt sicut fumus dies mei et ossa mea sicut gremium aruerunt

101:5 percussum est ut faenum et aruit cor meum quia oblitus sum comedere panem meum

101:6 a voce gemitus mei adhesit os meum carni meae

101:7 similis factus sum pelicano solitudinis factus sum sicut nycticorax in domicilio

101:8 vigilavi et factus sum sicut passer solitarius in tecto

101:9 tota die exprobrabant mihi inimici mei et qui laudabant me adversus me iurabant

101:10 quia cinerem tamquam panem manducavi et poculum meum cum fletu miscebam

101:11 a facie irae et indignationis tuae quia elevans adlisisti me

101:12 dies mei sicut umbra declinaverunt et ego sicut faenum arui

101:13 tu autem Domine in aeternum permanes et memoriale tuum in generationem et generationem

101:14 tu exsurgens misereberis Sion quia tempus miserendi eius quia venit tempus

101:15 quoniam placuerunt servis tuis lapides eius et terrae eius miserebuntur

101:16 et timebunt gentes nomen Domini et omnes reges terrae gloriam tuam

101:17 quia aedificabit Dominus Sion et videbitur in gloria sua

101:18 respexit in orationem humilium et non sprevit precem eorum

101:19 scribantur haec in generationem alteram et populus qui creabitur laudabit Dominum

101:20 quia prospexit de excelso sancto suo Dominus de caelo in terram aspexit

101:21 ut audiret gemitum conpeditorum ut solvat filios interemptorum

101:22 ut adnuntiet in Sion nomen Domini et laudem suam in Hierusalem

101:23 in conveniendo populos in unum et reges ut serviant Domino

101:24 respondit ei in via virtutis suae paucitatem dierum meorum nuntia mihi

101:25 ne revoces me in dimidio dierum meorum in generationem et generationem anni tui

101:26 initio tu Domine terram fundasti et opera manuum tuarum sunt caeli

101:27 ipsi peribunt tu autem permanes et omnes sicut vestimentum veterescent et sicut opertorium mutabis eos et mutabuntur

101:28 tu autem idem ipse es et anni tui non deficient

101:29 filii servorum tuorum habitabunt et semen eorum in saeculum dirigetur

102:1 ipsi David benedic anima mea Domino et omnia quae intra me sunt nomini sancto eius

102:2 benedic anima mea Domino et noli oblivisci omnes retributiones eius

102:3 qui propitiatur omnibus iniquitatibus tuis qui sanat omnes infirmitates tuas

102:4 qui redimit de interitu vitam tuam qui coronat te in misericordia et miserationibus

102:5 qui replet in bonis desiderium tuum renovabitur ut aquilae iuventus tua

102:6 faciens misericordias Dominus et iudicium omnibus iniuriam patientibus

102:7 notas fecit vias suas Mosi filiis Israhel voluntates suas

102:8 miserator et misericors Dominus longanimis et multum misericors

102:9 non in perpetuum irascetur neque in aeternum comminabitur

102:10 non secundum peccata nostra fecit nobis nec secundum iniustitias nostras retribuit nobis

102:11 quoniam secundum altitudinem caeli a terra corroboravit misericordiam suam super timentes se

102:12 quantum distat ortus ab occidente longe fecit a nobis iniquitates nostras

102:13 quomodo miseretur pater filiorum misertus est Dominus timentibus se

102:14 quoniam ipse cognovit figmentum nostrum recordatus est quoniam pulvis sumus

102:15 homo sicut faenum dies eius tamquam flos agri sic efflorebit

102:16 quoniam spiritus pertransivit in illo et non subsistet et non cognoscet amplius locum suum

102:17 misericordia autem Domini ab aeterno et usque in aeternum super timentes eum et iustitia illius in filios filiorum

102:18 his qui servant testamentum eius et memores sunt mandatorum ipsius ad faciendum ea

102:19 Dominus in caelo paravit sedem suam et regnum ipsius omnibus dominabitur

102:20 benedicite Domino angeli eius potentes virtute facientes verbum illius ad audiendam vocem sermonum eius

102:21 benedicite Domino omnes virtutes eius ministri eius qui facitis voluntatem eius

102:22 benedicite Domino omnia opera eius in omni loco dominationis ipsius benedic anima mea Domino

103:1 ipsi David benedic anima mea Domino Domine Deus meus magnificatus es vehementer confessionem et decorem induisti

103:2 amictus lumine sicut vestimento extendens caelum sicut pellem

103:3 qui tegis in aquis superiora eius qui ponis nubem ascensum tuum qui ambulas super pinnas ventorum

103:4 qui facis angelos tuos spiritus et ministros tuos ignem urentem

103:5 qui fundasti terram super stabilitatem suam non inclinabitur in saeculum saeculi

103:6 abyssus sicut vestimentum amictus eius super montes stabunt aquae

103:7 ab increpatione tua fugient a voce tonitrui tui formidabunt

103:8 ascendunt montes et descendunt campi in locum quem fundasti eis

103:9 terminum posuisti quem non transgredientur neque convertentur operire terram

103:10 qui emittis fontes in convallibus inter medium montium pertransibunt aquae

103:11 potabunt omnes bestiae agri expectabunt onagri in siti sua

103:12 super ea volucres caeli habitabunt de medio petrarum dabunt vocem

103:13 rigans montes de superioribus suis de fructu operum tuorum satiabitur terra

103:14 producens faenum iumentis et herbam servituti hominum ut educas panem de terra

103:15 et vinum laetificat cor hominis ut exhilaret faciem in oleo et panis cor hominis confirmat

103:16 saturabuntur ligna campi et cedri Libani quas plantavit

103:17 illic passeres nidificabunt erodii domus dux est eorum

103:18 montes excelsi cervis petra refugium erinaciis

103:19 fecit lunam in tempora sol cognovit occasum suum

103:20 posuisti tenebras et facta est nox in ipsa pertransibunt omnes bestiae silvae

103:21 catuli leonum rugientes ut rapiant et quaerant a Deo escam sibi

103:22 ortus est sol et congregati sunt et in cubilibus suis conlocabuntur

103:23 exibit homo ad opus suum et ad operationem suam usque ad vesperum

103:24 quam magnificata sunt opera tua Domine omnia in sapientia fecisti impleta est terra possessione tua

103:25 hoc mare magnum et spatiosum *manibus; illic reptilia quorum non est numerus animalia pusilla cum magnis

103:26 illic naves pertransibunt draco iste quem formasti ad inludendum ei

103:27 omnia a te expectant ut des illis escam in tempore

103:28 dante te illis colligent aperiente te manum tuam omnia implebuntur bonitate

103:29 avertente autem te faciem turbabuntur auferes spiritum eorum et deficient et in pulverem suum revertentur

103:30 emittes spiritum tuum et creabuntur et renovabis faciem terrae

103:31 sit gloria Domini in saeculum laetabitur Dominus in operibus suis

103:32 qui respicit terram et facit eam tremere qui tangit montes et fumigant

103:33 cantabo Domino in vita mea psallam Deo meo quamdiu sum

103:34 iucundum sit ei eloquium meum ego vero delectabor in Domino

103:35 deficiant peccatores a terra et iniqui ita ut non sint benedic anima mea Domino

104:1 alleluia confitemini Domino et invocate nomen eius adnuntiate inter gentes opera eius

104:2 cantate ei et psallite ei narrate omnia mirabilia eius

104:3 laudamini in nomine sancto eius laetetur cor quaerentium Dominum

104:4 quaerite Dominum et confirmamini quaerite faciem eius semper

104:5 mementote mirabilium eius quae fecit prodigia eius et iudicia oris eius

104:6 semen Abraham servi eius filii Iacob electi eius

104:7 ipse Dominus Deus noster in universa terra iudicia eius

104:8 memor fuit in saeculum testamenti sui verbi quod mandavit in mille generationes

104:9 quod disposuit ad Abraham et iuramenti sui ad Isaac

104:10 et statuit illud Iacob in praeceptum et Israhel in testamentum aeternum

104:11 dicens tibi dabo terram Chanaan funiculum hereditatis vestrae

104:12 cum essent numero breves paucissimos et incolas eius

104:13 et pertransierunt de gente in gentem et de regno ad populum alterum

104:14 non reliquit hominem nocere eis et corripuit pro eis reges

104:15 nolite tangere christos meos et in prophetis meis nolite malignari

104:16 et vocavit famem super terram omne firmamentum panis contrivit

104:17 misit ante eos virum in servum venundatus est Ioseph

104:18 humiliaverunt in conpedibus pedes eius ferrum pertransiit anima eius

104:19 donec veniret verbum eius eloquium Domini inflammavit eum

104:20 misit rex et solvit eum princeps populorum et dimisit eum

104:21 constituit eum dominum domus suae et principem omnis possessionis suae

104:22 ut erudiret principes eius sicut semet ipsum et senes eius prudentiam doceret

104:23 et intravit Israhel in Aegyptum et Iacob accola fuit in terra Cham

104:24 et auxit populum eius vehementer et firmavit eum super inimicos eius

104:25 convertit cor eorum ut odirent populum eius ut dolum facerent in servos eius

104:26 misit Mosen servum suum Aaron quem elegit ipsum

104:27 posuit in eis verba signorum suorum et prodigiorum in terra Cham

104:28 misit tenebras et obscuravit et non exacerbavit sermones suos

104:29 convertit aquas eorum in sanguinem et occidit pisces eorum

104:30 dedit terra eorum ranas in penetrabilibus regum ipsorum

104:31 dixit et venit cynomia et scinifes in omnibus finibus eorum

104:32 posuit pluvias eorum grandinem ignem conburentem in terra ipsorum

104:33 et percussit vineas eorum et ficulneas eorum et contrivit lignum finium eorum

104:34 dixit et venit lucusta et bruchus cuius non erat numerus

104:35 et comedit omne faenum in terra eorum et comedit omnem fructum terrae eorum

104:36 et percussit omne primogenitum in terra eorum primitias omnis laboris eorum

104:37 et eduxit eos in argento et auro et non erat in tribubus eorum infirmus

104:38 laetata est Aegyptus in profectione eorum quia incubuit timor eorum super eos

104:39 expandit nubem in protectionem eorum et ignem ut luceret eis per noctem

104:40 petierunt et venit coturnix et panem caeli saturavit eos

104:41 disrupit petram et fluxerunt aquae abierunt in sicco flumina

104:42 quoniam memor fuit verbi sancti sui quod habuit ad Abraham puerum suum

104:43 et eduxit populum suum in exultatione et; electos suos in laetitia

104:44 et dedit illis regiones gentium et labores populorum possederunt

104:45 ut custodiant iustificationes eius et legem eius requirant

105:1 alleluia confitemini Domino quoniam bonus quoniam in saeculum misericordia eius

105:2 quis loquetur potentias Domini auditas faciet omnes laudes eius

105:3 beati qui custodiunt iudicium et faciunt iustitiam in omni tempore

105:4 memento nostri Domine in beneplacito populi tui visita nos in salutari tuo

105:5 ad videndum in bonitate electorum tuorum ad laetandum in laetitia gentis tuae et lauderis cum hereditate tua

105:6 peccavimus cum patribus nostris iniuste egimus iniquitatem fecimus

105:7 patres nostri in Aegypto non intellexerunt mirabilia tua non fuerunt memores multitudinis misericordiae tuae et inritaverunt ascendentes in mare * mare; Rubrum

105:8 et salvavit eos propter nomen suum ut notam faceret potentiam suam

105:9 et increpuit mare Rubrum et exsiccatum est et deduxit eos in abyssis sicut in deserto

105:10 et salvavit eos de manu odientium et redemit eos de manu inimici

105:11 et operuit aqua tribulantes eos unus ex eis non remansit

105:12 et crediderunt in verbis eius et laudaverunt laudem eius

105:13 cito fecerunt obliti sunt operum eius non sustinuerunt consilium eius

105:14 et concupierunt concupiscentiam in deserto et temptaverunt Deum in inaquoso

105:15 et dedit eis petitionem ipsorum et misit saturitatem in anima eorum

105:16 et inritaverunt Mosen in castris Aaron sanctum Domini

105:17 aperta est terra et degluttivit Dathan et operuit super congregationem Abiron

105:18 et exarsit ignis in synagoga eorum flamma conbusit peccatores

105:19 et fecerunt vitulum in Choreb et adoraverunt sculptile

105:20 et mutaverunt gloriam suam in similitudine vituli comedentis faenum

105:21 obliti sunt Deum qui salvavit eos qui fecit magnalia in Aegypto

105:22 mirabilia in terra Cham terribilia in mari Rubro

105:23 et dixit ut disperderet eos si non Moses electus eius stetisset in confractione in conspectu eius ut averteret iram eius ne disperderet eos

105:24 et pro nihilo habuerunt terram desiderabilem non crediderunt verbo eius

105:25 et murmurabant in tabernaculis suis non exaudierunt vocem Domini

105:26 et elevavit manum suam super eos ut prosterneret eos in deserto

105:27 et ut deiceret semen eorum in nationibus et dispergeret eos in regionibus

105:28 et initiati sunt Beelphegor et comederunt sacrificia mortuorum

105:29 et inritaverunt eum in adinventionibus suis et multiplicata est in eis ruina

105:30 et stetit Finees et placavit et cessavit quassatio

105:31 et reputatum est ei in iustitiam in generatione et generationem usque in sempiternum

105:32 et inritaverunt ad aquam Contradictionis et vexatus est Moses propter eos

105:33 quia exacerbaverunt spiritum eius et distinxit in labiis suis

105:34 non disperdiderunt gentes quas dixit Dominus illis

105:35 et commixti sunt inter gentes et didicerunt opera eorum

105:36 et servierunt sculptilibus eorum et factum est illis in scandalum

105:37 et immolaverunt filios suos et filias suas daemoniis

105:38 et effuderunt sanguinem innocentem sanguinem filiorum suorum et filiarum *suarum; quas sacrificaverunt sculptilibus Chanaan et interfecta est terra in sanguinibus

105:39 et contaminata est in operibus eorum et fornicati sunt in adinventionibus suis

105:40 et iratus est furore Dominus in populo suo et abominatus est hereditatem suam

105:41 et tradidit eos in manus gentium et dominati sunt eorum qui oderant eos

105:42 et tribulaverunt eos inimici eorum et humiliati sunt sub manibus eorum

105:43 saepe liberavit eos ipsi autem exacerbaverunt eum in consilio suo et humiliati sunt in iniquitatibus suis

105:44 et vidit cum tribularentur et audiret orationem eorum

105:45 et memor fuit testamenti sui et paenituit eum secundum multitudinem misericordiae suae

105:46 et dedit eos in misericordias in conspectu omnium qui ceperant eos

105:47 salvos fac nos Domine Deus noster et congrega nos de nationibus ut confiteamur nomini tuo sancto et gloriemur in laude tua

105:48 benedictus Dominus Deus Israhel a saeculo et usque in saeculum et dicet omnis populus fiat fiat

106:1 alleluia confitemini Domino quoniam bonus quoniam in saeculum misericordia eius

106:2 dicant qui redempti sunt a Domino quos redemit de manu inimici de regionibus congregavit eos

106:3 a solis ortu et occasu et ab aquilone et mari

106:4 erraverunt in solitudine in inaquoso viam civitatis habitaculi non invenerunt

106:5 esurientes et sitientes anima eorum in ipsis defecit

106:6 et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur et de necessitatibus eorum eripuit eos

106:7 et deduxit eos in viam rectam ut irent in civitatem habitationis

106:8 confiteantur Domino misericordiae eius et mirabilia eius filiis hominum

106:9 quia satiavit animam inanem et animam esurientem satiavit bonis

106:10 sedentes in tenebris et umbra mortis vinctos in mendicitate et ferro

106:11 quia exacerbaverunt eloquia Dei et consilium Altissimi inritaverunt

106:12 et humiliatum est in laboribus cor eorum infirmati sunt nec fuit qui adiuvaret

106:13 et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur et de necessitatibus eorum liberavit eos

106:14 et eduxit eos de tenebris et umbra mortis et vincula eorum disrupit

106:15 confiteantur Domino misericordiae eius et mirabilia eius filiis hominum

106:16 quia contrivit portas aereas et vectes ferreos confregit

106:17 suscepit eos de via iniquitatis eorum propter iniustitias enim suas humiliati sunt

106:18 omnem escam abominata est anima eorum et adpropinquaverunt usque ad portas mortis

106:19 et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur et de necessitatibus eorum liberavit eos

106:20 misit verbum suum et sanavit eos et eripuit eos de interitionibus eorum

106:21 confiteantur Domino misericordiae eius et mirabilia eius filiis hominum

106:22 et sacrificent sacrificium laudis et adnuntient opera eius in exultatione

106:23 qui descendunt mare in navibus facientes operationem in aquis multis

106:24 ipsi viderunt opera Domini et mirabilia eius in profundo

106:25 dixit et stetit spiritus procellae et exaltati sunt fluctus eius

106:26 ascendunt usque ad caelos et descendunt usque ad abyssos anima eorum in malis tabescebat

106:27 turbati sunt et moti sunt sicut ebrius et omnis sapientia eorum devorata est

106:28 et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur et de necessitatibus eorum eduxit eos

106:29 et statuit procellam eius; in auram et siluerunt fluctus eius

106:30 et laetati sunt quia siluerunt et deduxit eos in portum voluntatis eorum

106:31 confiteantur Domino misericordiae eius et mirabilia eius filiis hominum

106:32 exaltent eum in ecclesia plebis et in cathedra seniorum laudent eum

106:33 posuit flumina in desertum et exitus aquarum in sitim

106:34 terram fructiferam in salsuginem a malitia inhabitantium in ea

106:35 posuit desertum in stagna aquarum et terram sine aqua in exitus aquarum

106:36 et conlocavit illic esurientes et constituerunt civitatem habitationis

106:37 et seminaverunt agros et plantaverunt vineas et fecerunt fructum nativitatis

106:38 et benedixit eis et multiplicati sunt nimis et iumenta eorum non minoravit

106:39 et pauci facti sunt et vexati sunt a tribulatione malorum et dolore

106:40 effusa est contemptio super principes et errare fecit eos in invio et non in via

106:41 et adiuvit pauperem de inopia et posuit sicut oves familias

106:42 videbunt recti et laetabuntur et omnis iniquitas oppilabit os suum

106:43 quis sapiens et custodiet haec et intellegent misericordias Domini

107:1 canticum psalmi David

107:2 paratum cor meum Deus paratum cor meum cantabo et psallam in gloria mea

107:3 exsurge psalterium et cithara exsurgam diluculo

107:4 confitebor tibi in populis Domine et psallam tibi in nationibus

107:5 quia magna super caelos misericordia tua et usque ad nubes veritas tua

107:6 exaltare super caelos Deus et super omnem terram gloria tua

107:7 ut liberentur dilecti tui salvum fac dextera tua et exaudi me

107:8 Deus locutus est in sancto suo exaltabor et dividam Sicima et convallem tabernaculorum dimetiar

107:9 meus est Galaad et meus est Manasse et Effraim susceptio capitis mei Iuda rex meus

107:10 Moab lebes spei meae in Idumeam extendam calciamentum meum mihi alienigenae amici facti sunt

107:11 quis deducet me in civitatem munitam quis deducet me usque in Idumeam

107:12 nonne tu Deus qui reppulisti nos et non exibis Deus in virtutibus nostris

107:13 da nobis auxilium de tribulatione quia vana salus hominis

107:14 in Deo faciemus virtutem et ipse ad nihilum deducet inimicos nostros

108:1 in finem David psalmus

108:2 Deus laudem meam ne tacueris quia os peccatoris et os dolosi super me apertum est

108:3 locuti sunt adversum me lingua dolosa et sermonibus odii circuierunt me et expugnaverunt me gratis

108:4 pro eo ut me diligerent detrahebant mihi ego autem orabam

108:5 et posuerunt adversus me mala pro bonis et odium pro dilectione mea

108:6 constitue super eum peccatorem et diabulus stet a dextris eius

108:7 cum iudicatur exeat condemnatus et oratio eius fiat in peccatum

108:8 fiant dies eius pauci et episcopatum eius accipiat alter

108:9 fiant filii eius orfani et uxor eius vidua

108:10 nutantes transferantur filii eius et mendicent eiciantur de habitationibus suis

108:11 scrutetur fenerator omnem substantiam eius et diripiant alieni labores eius

108:12 non sit illi adiutor nec sit qui misereatur pupillis eius

108:13 fiant nati eius in interitum in generatione una deleatur nomen eius

108:14 in memoriam redeat iniquitas patrum eius in conspectu Domini et peccatum matris eius non deleatur

108:15 fiant contra Dominum semper et dispereat de terra memoria eorum

108:16 pro eo quod non est recordatus facere misericordiam

108:17 et persecutus est hominem inopem et mendicum et conpunctum corde mortificare

108:18 et dilexit maledictionem et veniet ei et noluit benedictionem et elongabitur ab eo et induit maledictionem sicut vestimentum et intravit sicut aqua in interiora eius et sicut oleum in ossibus eius

108:19 fiat ei sicut vestimentum quo operitur et sicut zona qua semper praecingitur

108:20 hoc opus eorum qui detrahunt mihi apud Dominum et qui loquuntur mala adversus animam meam

108:21 et tu Domine Domine fac mecum propter nomen tuum quia suavis misericordia tua libera me

108:22 quia egenus et pauper ego sum et cor meum turbatum est intra me

108:23 sicut umbra cum declinat ablatus sum excussus sum sicut lucustae

108:24 genua mea infirmata sunt a ieiunio et caro mea inmutata est propter oleum

108:25 et ego factus sum obprobrium illis viderunt me moverunt capita sua

108:26 adiuva me Domine Deus meus salvum fac me secundum misericordiam tuam

108:27 et sciant quia manus tua haec tu Domine fecisti eam

108:28 maledicent illi et tu benedices qui insurgunt in me confundantur servus autem tuus laetabitur

108:29 induantur qui detrahunt mihi pudore et operiantur sicut deploide confusione sua

108:30 confitebor Domino nimis in ore meo et in medio multorum laudabo eum

108:31 quia adstetit a dextris pauperis ut salvam faceret a persequentibus animam meam

109:1 David psalmus dixit Dominus Domino meo sede a dextris meis donec ponam inimicos tuos scabillum pedum tuorum

109:2 virgam virtutis tuae emittet Dominus ex Sion dominare in medio inimicorum tuorum

109:3 tecum principium in die virtutis tuae in splendoribus sanctorum ex utero ante luciferum genui te

109:4 iuravit Dominus et non paenitebit eum tu es sacerdos in aeternum secundum ordinem Melchisedech

109:5 Dominus a dextris tuis confregit in die irae suae reges

109:6 iudicabit in nationibus implebit cadavera conquassabit capita in terra multorum

109:7 de torrente in via bibet propterea exaltabit caput

110:1 alleluia reversionis Aggei et Zacchariae confitebor tibi Domine in toto corde meo in consilio iustorum et congregatione

110:2 magna opera Domini exquisita in omnes voluntates eius

110:3 confessio et magnificentia opus eius et iustitia eius manet in saeculum saeculi

110:4 memoriam fecit mirabilium suorum misericors et miserator Dominus

110:5 escam dedit timentibus se memor erit in saeculum testamenti sui

110:6 virtutem operum suorum adnuntiabit populo suo

110:7 ut det illis hereditatem gentium opera manuum eius veritas et iudicium

110:8 fidelia omnia mandata eius confirmata in saeculum saeculi facta in veritate et aequitate

110:9 redemptionem misit populo suo mandavit in aeternum testamentum suum sanctum et terribile nomen eius

110:10 initium sapientiae timor Domini intellectus bonus omnibus facientibus eum laudatio eius manet in saeculum saeculi;

111:1 alleluia reversionis Aggei et Zacchariae beatus vir qui timet Dominum in mandatis eius volet nimis

111:2 potens in terra erit semen eius generatio rectorum benedicetur

111:3 gloria et divitiae in domo eius et iustitia eius manet in saeculum saeculi

111:4 exortum est in tenebris lumen rectis misericors et miserator et iustus

111:5 iucundus homo qui miseretur et commodat disponet sermones suos in iudicio

111:6 quia in aeternum non commovebitur

111:7 in memoria aeterna erit iustus ab auditione mala non timebit paratum cor eius sperare in Domino

111:8 confirmatum est cor eius non commovebitur donec dispiciat inimicos suos

111:9 dispersit dedit pauperibus iustitia eius manet in saeculum saeculi cornu eius exaltabitur in gloria

111:10 peccator videbit et irascetur dentibus suis fremet et tabescet desiderium peccatorum peribit

112:1 alleluia laudate pueri Dominum laudate nomen Domini

112:2 sit nomen Domini benedictum ex hoc nunc et usque in saeculum

112:3 a solis ortu usque ad occasum laudabile nomen Domini

112:4 excelsus super omnes gentes Dominus super caelos gloria eius

112:5 quis sicut Dominus Deus noster qui in altis habitat

112:6 et humilia respicit in caelo et in terra

112:7 suscitans a terra inopem et de stercore erigens pauperem

112:8 ut conlocet eum cum principibus cum principibus populi sui

112:9 qui habitare facit sterilem in domo matrem filiorum laetantem

113:1 alleluia in exitu Israhel de Aegypto domus Iacob de populo barbaro

113:2 facta est Iudaea sanctificatio eius Israhel potestas eius

113:3 mare vidit et fugit Iordanis conversus est retrorsum

113:4 montes exultaverunt ut arietes colles sicut agni ovium

113:5 quid est tibi mare quod fugisti et tu Iordanis quia conversus es retrorsum

113:6 montes exultastis sicut arietes et colles sicut agni ovium

113:7 a facie Domini mota est terra a facie Dei Iacob

113:8 qui convertit petram in stagna aquarum et rupem in fontes aquarum

113:9 non nobis Domine non nobis sed nomini tuo da gloriam

113:10 super misericordia tua et veritate tua nequando dicant gentes ubi est Deus eorum

113:11 Deus autem noster in caelo omnia quaecumque voluit fecit

113:12 simulacra gentium argentum et aurum opera manuum hominum

113:13 os habent et non loquentur oculos habent et non videbunt

113:14 aures habent et non audient nares habent et non odorabuntur

113:15 manus habent et non palpabunt pedes habent et non ambulabunt non clamabunt in gutture suo

113:16 similes illis fiant qui faciunt ea et omnes qui confidunt in eis

113:17 domus Israhel speravit in Domino adiutor eorum et protector eorum est

113:18 domus Aaron speravit in Domino adiutor eorum et protector eorum est

113:19 qui timent Dominum speraverunt in Domino adiutor eorum et protector eorum est

113:20 Dominus memor fuit nostri et benedixit nobis benedixit domui Israhel benedixit domui Aaron

113:21 benedixit omnibus qui timent Dominum pusillis cum maioribus

113:22 adiciat Dominus super vos super vos et super filios vestros

113:23 benedicti vos Domino qui fecit caelum et terram

113:24 caelum caeli Domino terram autem dedit filiis hominum

113:25 non mortui laudabunt te Domine neque omnes qui descendunt in infernum

113:26 sed nos qui vivimus benedicimus Domino ex hoc nunc et usque in saeculum

114:1 alleluia dilexi quoniam exaudiet Dominus vocem orationis meae

114:2 quia inclinavit aurem suam mihi et in diebus meis invocabo te

114:3 circumdederunt me dolores mortis pericula inferni invenerunt me tribulationem et dolorem inveni

114:4 et nomen Domini invocavi o Domine libera animam meam

114:5 misericors Dominus et iustus et Deus noster miseretur

114:6 custodiens parvulos Dominus humiliatus sum et liberavit me

114:7 convertere anima mea in requiem tuam quia Dominus benefecit tibi

114:8 quia eripuit animam meam de morte oculos meos a lacrimis pedes meos a lapsu

114:9 placebo Domino in regione vivorum

115:10 alleluia credidi propter quod locutus sum ego autem humiliatus sum nimis

115:11 ego dixi in excessu meo omnis homo mendax

115:12 quid retribuam Domino pro omnibus quae retribuit mihi

115:13 calicem salutaris accipiam et nomen Domini invocabo

115:14 vota mea Domino reddam coram omni populo eius

115:15 pretiosa in conspectu Domini mors sanctorum eius

115:16 o Domine quia ego servus tuus ego servus tuus et filius ancillae tuae disrupisti vincula mea

115:17 tibi sacrificabo hostiam laudis et in nomine Domini invocabo

115:18 vota mea Domino reddam in conspectu omnis populi eius

115:19 in atriis domus Domini in medio tui Hierusalem

116:1 alleluia laudate Dominum omnes gentes laudate eum omnes populi

116:2 quoniam confirmata est super nos misericordia eius et veritas Domini manet in saeculum

117:1 alleluia confitemini Domino quoniam bonus quoniam in saeculum misericordia eius

117:2 dicat nunc Israhel quoniam bonus quoniam in saeculum misericordia eius

117:3 dicat nunc domus Aaron quoniam in saeculum misericordia eius

117:4 dicant nunc qui timent Dominum quoniam in saeculum misericordia eius

117:5 de tribulatione invocavi Dominum et exaudivit me in latitudinem Dominus

117:6 Dominus mihi adiutor non timebo quid faciat mihi homo

117:7 Dominus mihi adiutor et ego despiciam inimicos meos

117:8 bonum est confidere in Domino quam confidere in homine

117:9 bonum est sperare in Domino quam sperare in principibus

117:10 omnes gentes circumierunt me et in nomine Domini *quia; ultus sum in eos

117:11 circumdantes circumdederunt me in nomine autem Domini * quia; ultus sum in eos

117:12 circumdederunt me sicut apes et exarserunt sicut ignis in spinis et in nomine Domini * quia; ultus sum in eos

117:13 inpulsus eversus sum ut caderem et Dominus suscepit me

117:14 fortitudo mea et laudatio mea Dominus et factus est mihi in salutem

117:15 vox exultationis et salutis in tabernaculis iustorum

117:16 dextera Domini fecit virtutem dextera Domini exaltavit me dextera Domini fecit virtutem

117:17 non moriar sed vivam et narrabo opera Domini

117:18 castigans castigavit me Dominus et morti non tradidit me

117:19 aperite mihi portas iustitiae ingressus in eas confitebor Domino

117:20 haec porta Domini iusti intrabunt in eam

117:21 confitebor tibi quoniam exaudisti me et factus es mihi in salutem

117:22 lapidem quem reprobaverunt aedificantes hic factus est in caput anguli

117:23 a Domino factum est istud hoc est mirabile in oculis nostris

117:24 haec est dies quam fecit Dominus exultemus et laetemur in ea

117:25 o Domine salvum fac o Domine prosperare

117:26 benedictus qui venturus est in nomine Domini benediximus vobis de domo Domini

117:27 Deus Dominus et inluxit nobis constituite diem sollemnem in condensis usque ad cornua altaris

117:28 Deus meus es tu et confitebor tibi Deus meus es tu; et exaltabo te confitebor tibi quoniam exaudisti me et factus es mihi in salutem

117:29 confitemini Domino quoniam bonus quoniam in saeculum misericordia eius

118:1 alleluia aleph beati inmaculati in via qui ambulant in lege Domini

118:2 beati qui scrutantur testimonia eius in toto corde exquirent eum

118:3 non enim qui operantur iniquitatem in viis eius ambulaverunt

118:4 tu mandasti mandata tua custodire nimis

118:5 utinam dirigantur viae meae ad custodiendas iustificationes tuas

118:6 tunc non confundar cum perspexero in omnibus mandatis tuis

118:7 confitebor tibi in directione cordis in eo quod didici iudicia iustitiae tuae

118:8 iustificationes tuas custodiam non me derelinquas usquequaque

118:9 beth in quo corriget adulescentior viam suam in custodiendo sermones tuos

118:10 in toto corde meo exquisivi te non repellas me a mandatis tuis

118:11 in corde meo abscondi eloquia tua ut non peccem tibi

118:12 benedictus es Domine doce me iustificationes tuas

118:13 in labiis meis pronuntiavi omnia iudicia oris tui

118:14 in via testimoniorum tuorum delectatus sum sicut in omnibus divitiis

118:15 in mandatis tuis exercebor et considerabo vias tuas

118:16 in iustificationibus tuis meditabor non obliviscar sermones tuos

118:17 gimel retribue servo tuo vivifica me et custodiam sermones tuos

118:18 revela oculos meos et considerabo mirabilia de lege tua

118:19 incola ego sum in terra non abscondas a me mandata tua

118:20 concupivit anima mea desiderare iustificationes tuas in omni tempore

118:21 increpasti superbos maledicti qui declinant a mandatis tuis

118:22 aufer a me obprobrium et contemptum quia testimonia tua exquisivi

118:23 etenim sederunt principes et adversum me loquebantur servus autem tuus exercebatur in iustificationibus tuis

118:24 nam et testimonia tua meditatio mea et consilium meum iustificationes tuae

118:25 deleth adhesit pavimento anima mea vivifica me secundum verbum tuum

118:26 vias meas enuntiavi et exaudisti me doce me iustificationes tuas

118:27 viam iustificationum tuarum instrue me et exercebor in mirabilibus tuis

118:28 dormitavit anima mea prae taedio confirma me in verbis tuis

118:29 viam iniquitatis amove a me et lege tua miserere mei

118:30 viam veritatis elegi iudicia tua non sum oblitus

118:31 adhesi testimoniis tuis Domine noli me confundere

118:32 viam mandatorum tuorum cucurri cum dilatasti cor meum

118:33 he legem pone mihi Domine viam iustificationum tuarum et exquiram eam semper

118:34 da mihi intellectum et scrutabor legem tuam et custodiam illam in toto corde meo

118:35 deduc me in semita mandatorum tuorum quia ipsam volui

118:36 inclina cor meum in testimonia tua et non in avaritiam

118:37 averte oculos meos ne videant vanitatem in via tua vivifica me

118:38 statue servo tuo eloquium tuum in timore tuo

118:39 amputa obprobrium meum quod suspicatus sum quia iudicia tua iucunda

118:40 ecce concupivi mandata tua in aequitate tua vivifica me

118:41 vav et veniat super me misericordia tua Domine salutare tuum secundum eloquium tuum

118:42 et respondebo exprobrantibus mihi verbum quia speravi in sermonibus tuis

118:43 et ne auferas de ore meo verbum veritatis usquequaque quia in iudiciis tuis supersperavi

118:44 et custodiam legem tuam semper in saeculum et in saeculum saeculi

118:45 et ambulabam in latitudine quia mandata tua exquisivi

118:46 et loquebar in testimoniis tuis in conspectu regum et non confundebar

118:47 et meditabar in mandatis tuis quae dilexi

118:48 et levavi manus meas ad mandata quae dilexi et exercebar in iustificationibus tuis

118:49 zai memor esto verbi tui servo tuo in quo mihi spem dedisti

118:50 haec me consolata est in humilitate mea quia eloquium tuum vivificavit me

118:51 superbi inique agebant usquequaque a lege autem tua non declinavi

118:52 memor fui iudiciorum tuorum a saeculo Domine et consolatus sum

118:53 defectio tenuit me prae peccatoribus derelinquentibus legem tuam

118:54 cantabiles mihi erant iustificationes tuae in loco peregrinationis meae

118:55 memor fui in nocte nominis tui Domine et custodivi legem tuam

118:56 haec facta est mihi quia iustificationes tuas exquisivi

118:57 heth portio mea Dominus dixi custodire legem tuam

118:58 deprecatus sum faciem tuam in toto corde meo miserere mei secundum eloquium tuum

118:59 cogitavi vias meas et avertisti pedes meos in testimonia tua

118:60 paratus sum et non sum turbatus ut custodiam mandata tua

118:61 funes peccatorum circumplexi sunt me et legem tuam non sum oblitus

118:62 media nocte surgebam ad confitendum tibi super iudicia iustificationis tuae

118:63 particeps ego sum omnium timentium te et custodientium mandata tua

118:64 misericordia Domini plena est terra iustificationes tuas doce me

118:65 teth bonitatem fecisti cum servo tuo Domine secundum verbum tuum

118:66 bonitatem et disciplinam et scientiam doce me quia mandatis tuis credidi

118:67 priusquam humiliarer ego deliqui propterea eloquium tuum custodivi

118:68 bonus es tu et in bonitate tua doce me iustificationes tuas

118:69 multiplicata est super me iniquitas superborum ego autem in toto corde scrutabor mandata tua

118:70 coagulatum est sicut lac cor eorum ego vero legem tuam meditatus sum

118:71 bonum mihi quia humiliasti me ut discam iustificationes tuas

118:72 bonum mihi lex oris tui super milia auri et argenti

118:73 ioth manus tuae fecerunt me et plasmaverunt me da mihi intellectum et discam mandata tua

118:74 qui timent te videbunt me et laetabuntur quia in verba tua supersperavi

118:75 cognovi Domine quia aequitas iudicia tua et veritate humiliasti me

118:76 fiat misericordia tua ut consoletur me secundum eloquium tuum servo tuo

118:77 veniant mihi miserationes tuae et vivam quia lex tua meditatio mea est

118:78 confundantur superbi quia iniuste iniquitatem fecerunt in me ego autem exercebor in mandatis tuis

118:79 convertantur mihi timentes te et qui noverunt testimonia tua

118:80 fiat cor meum inmaculatum in iustificationibus tuis ut non confundar

118:81 caf defecit in salutare tuum anima mea in verbum tuum supersperavi

118:82 defecerunt oculi mei in eloquium tuum dicentes quando consolaberis me

118:83 quia factus sum sicut uter in pruina iustificationes tuas non sum oblitus

118:84 quot sunt dies servo tuo quando facies de persequentibus me iudicium

118:85 narraverunt mihi iniqui fabulationes sed non ut lex tua

118:86 omnia mandata tua veritas inique persecuti sunt me adiuva me

118:87 paulo minus consummaverunt me in terra ego autem non dereliqui mandata tua

118:88 secundum misericordiam tuam vivifica me et custodiam testimonia oris tui

118:89 lamed in aeternum Domine verbum tuum permanet in caelo

118:90 in generationem et generationem veritas tua fundasti terram et permanet

118:91 ordinatione tua perseverat dies quoniam omnia serviunt tibi

118:92 nisi quod lex tua meditatio mea est tunc forte perissem in humilitate mea

118:93 in aeternum non obliviscar iustificationes tuas quia in ipsis vivificasti me

118:94 tuus sum ego salvum me fac quoniam iustificationes tuas exquisivi

118:95 me expectaverunt peccatores ut perderent me testimonia tua intellexi

118:96 omni consummationi vidi finem latum mandatum tuum nimis

118:97 mem quomodo dilexi legem tuam tota die meditatio mea est

118:98 super inimicos meos prudentem me fecisti mandato tuo quia in aeternum mihi est

118:99 super omnes docentes me intellexi quia testimonia tua meditatio mea est

118:100 super senes intellexi quia mandata tua quaesivi

118:101 ab omni via mala prohibui pedes meos ut custodiam verba tua

118:102 a iudiciis tuis non declinavi quia tu legem posuisti mihi

118:103 quam dulcia faucibus meis eloquia tua super mel ori meo

118:104 a mandatis tuis intellexi propterea odivi omnem viam iniquitatis

118:105 nun lucerna pedibus meis verbum tuum et lumen semitis meis

118:106 iuravi et statui custodire iudicia iustitiae tuae

118:107 humiliatus sum usquequaque Domine vivifica me secundum verbum tuum

118:108 voluntaria oris mei beneplacita fac Domine et iudicia tua doce me

118:109 anima mea in manibus meis semper et legem tuam non sum oblitus

118:110 posuerunt peccatores laqueum mihi et de mandatis tuis non erravi

118:111 hereditate adquisivi testimonia tua in aeternum quia exultatio cordis mei sunt

118:112 inclinavi cor meum ad faciendas iustificationes tuas in aeternum propter retributionem

118:113 samech iniquos odio habui et legem tuam dilexi

118:114 adiutor meus et susceptor meus es tu in verbum tuum supersperavi

118:115 declinate a me maligni et scrutabor mandata Dei mei

118:116 suscipe me secundum eloquium tuum et vivam et non confundas me ab expectatione mea

118:117 adiuva me et salvus ero et meditabor in iustificationibus tuis semper

118:118 sprevisti omnes discedentes a iustitiis tuis quia iniusta cogitatio eorum

118:119 praevaricantes reputavi omnes peccatores terrae ideo dilexi testimonia tua

118:120 confige timore tuo carnes meas a iudiciis enim; tuis timui

118:121 ain feci iudicium et iustitiam non tradas me calumniantibus me

118:122 suscipe servum tuum in bonum non calumnientur me superbi

118:123 oculi mei defecerunt in salutare tuum et in eloquium iustitiae tuae

118:124 fac cum servo tuo secundum misericordiam tuam et iustificationes tuas doce me

118:125 servus tuus sum ego da mihi intellectum et sciam testimonia tua

118:126 tempus faciendi Domino dissipaverunt legem tuam

118:127 ideo dilexi mandata tua super aurum et topazion

118:128 propterea ad omnia mandata tua dirigebar omnem viam iniquam odio habui

118:129 fe mirabilia testimonia tua ideo scrutata est ea anima mea

118:130 declaratio sermonum tuorum inluminat et intellectum dat parvulis

118:131 os meum aperui et adtraxi spiritum quia mandata tua desiderabam

118:132 aspice in me et miserere mei secundum iudicium diligentium nomen tuum

118:133 gressus meos dirige secundum eloquium tuum et non dominetur mei omnis iniustitia

118:134 redime me a calumniis hominum et custodiam mandata tua

118:135 faciem tuam inlumina super servum tuum et doce me iustificationes tuas

118:136 exitus aquarum deduxerunt oculi mei quia non custodierunt legem tuam

118:137 sade iustus es Domine et rectum iudicium tuum

118:138 mandasti iustitiam testimonia tua et veritatem tuam nimis

118:139 tabescere me fecit zelus meus quia obliti sunt verba tua inimici mei

118:140 ignitum eloquium tuum vehementer et servus tuus dilexit illud

118:141 adulescentulus sum ego et contemptus iustificationes tuas non sum oblitus

118:142 iustitia tua iustitia in aeternum et lex tua veritas

118:143 tribulatio et angustia invenerunt me mandata tua meditatio mea

118:144 aequitas testimonia tua in aeternum intellectum da mihi et vivam

118:145 cof clamavi in toto corde exaudi me Domine iustificationes tuas requiram

118:146 clamavi te salvum me fac et custodiam mandata tua

118:147 praeveni in maturitate et clamavi in verba tua supersperavi

118:148 praevenerunt oculi mei ad diluculum ut meditarer eloquia tua

118:149 vocem meam audi secundum misericordiam tuam Domine secundum iudicium tuum vivifica me

118:150 adpropinquaverunt persequentes me iniquitate a lege autem tua longe facti sunt

118:151 prope es tu Domine et omnes viae tuae veritas

118:152 initio cognovi de testimoniis tuis quia in aeternum fundasti ea

118:153 res vide humilitatem meam et eripe me quia legem tuam non sum oblitus

118:154 iudica iudicium meum et redime me propter eloquium tuum vivifica me

118:155 longe a peccatoribus salus quia iustificationes tuas non exquisierunt

118:156 misericordiae tuae multae Domine secundum iudicia tua vivifica me

118:157 multi qui persequuntur me et tribulant me a testimoniis tuis non declinavi

118:158 vidi praevaricantes et tabescebam quia eloquia tua non custodierunt

118:159 vide quoniam mandata tua dilexi Domine in misericordia tua vivifica me

118:160 principium verborum tuorum veritas et in aeternum omnia iudicia iustitiae tuae

118:161 sen principes persecuti sunt me gratis et a verbis tuis formidavit cor meum

118:162 laetabor ego super eloquia tua sicut qui invenit spolia multa

118:163 iniquitatem odio habui et abominatus sum legem autem tuam dilexi

118:164 septies in die laudem dixi tibi super iudicia iustitiae tuae

118:165 pax multa diligentibus legem tuam et non est illis scandalum

118:166 expectabam salutare tuum Domine et mandata tua dilexi

118:167 custodivit anima mea testimonia tua et dilexi ea vehementer

118:168 servavi mandata tua et testimonia tua quia omnes viae meae in conspectu tuo

118:169 thau adpropinquet deprecatio mea in conspectu tuo Domine iuxta eloquium tuum da mihi intellectum

118:170 intret postulatio mea in conspectu tuo secundum eloquium tuum eripe me

118:171 eructabunt labia mea hymnum cum docueris me iustificationes tuas

118:172 pronuntiabit lingua mea eloquium tuum quia omnia mandata tua aequitas

118:173 fiat manus tua ut salvet me quoniam mandata tua elegi

118:174 concupivi salutare tuum Domine et lex tua meditatio mea

118:175 vivet anima mea et laudabit te et iudicia tua adiuvabunt me

118:176 erravi sicut ovis quae periit quaere servum tuum quia mandata tua non sum oblitus

119:1 canticum graduum ad Dominum cum tribularer clamavi et exaudivit me

119:2 Domine libera animam meam a labiis iniquis a lingua dolosa

119:3 quid detur tibi et quid adponatur tibi ad linguam dolosam

119:4 sagittae potentis acutae cum carbonibus desolatoriis

119:5 heu mihi quia incolatus meus prolongatus est habitavi cum habitationibus Cedar

119:6 multum incola fuit anima mea

119:7 cum his qui oderant pacem eram pacificus cum loquebar illis inpugnabant me gratis

120:1 canticum graduum levavi oculos meos in montes unde veniet auxilium mihi

120:2 auxilium meum a Domino qui fecit caelum et terram

120:3 non det in commotionem pedem tuum neque dormitet qui custodit te

120:4 ecce non dormitabit neque dormiet qui custodit Israhel

120:5 Dominus custodit te Dominus protectio tua super manum dexteram tuam

120:6 per diem sol non uret te neque luna per noctem

120:7 Dominus custodit te ab omni malo custodiat animam tuam Dominus

120:8 Dominus custodiat introitum tuum et exitum tuum ex hoc nunc et usque in saeculum

121:1 canticum graduum huic David laetatus sum in his quae dicta sunt mihi in domum Domini ibimus

121:2 stantes erant pedes nostri in atriis tuis Hierusalem

121:3 Hierusalem quae aedificatur ut civitas cuius participatio eius in id ipsum

121:4 illic enim ascenderunt tribus tribus Domini testimonium Israhel ad confitendum nomini Domini

121:5 quia illic sederunt sedes in iudicium sedes super domum David

121:6 rogate quae ad pacem sunt Hierusalem et abundantia diligentibus te

121:7 fiat pax in virtute tua et abundantia in turribus tuis

121:8 propter fratres meos et proximos meos loquebar pacem de te

121:9 propter domum Domini Dei nostri quaesivi bona tibi

122:1 canticum graduum ad te levavi oculos meos qui habitas in caelo

122:2 ecce sicut oculi servorum in manibus dominorum suorum sicut oculi ancillae in manibus dominae eius ita oculi nostri ad Dominum Deum nostrum donec misereatur nostri

122:3 miserere nostri Domine miserere nostri quia multum repleti sumus despectione

122:4 quia multum repleta est anima nostra obprobrium abundantibus et despectio superbis

123:1 canticum graduum huic David nisi quia Dominus erat in nobis dicat nunc Israhel

123:2 nisi quia Dominus erat in nobis cum exsurgerent in nos homines

123:3 forte vivos degluttissent nos cum irasceretur furor eorum in nos

123:4 forsitan aqua absorbuisset nos

123:5 torrentem pertransivit anima nostra forsitan pertransisset anima nostra aquam intolerabilem

123:6 benedictus Dominus qui non dedit nos in captionem dentibus eorum

123:7 anima nostra sicut passer erepta est de laqueo venantium laqueus contritus est et nos liberati sumus

123:8 adiutorium nostrum in nomine Domini qui fecit caelum et terram

124:1 canticum graduum qui confidunt in Domino sicut mons Sion non commovebitur in aeternum qui habitat

124:2 in Hierusalem montes in circuitu eius et Dominus in circuitu populi sui ex hoc nunc et usque in saeculum

124:3 quia non relinquet virgam peccatorum super sortem iustorum ut non extendant iusti ad iniquitatem manus suas

124:4 benefac Domine bonis et rectis corde

124:5 declinantes autem in obligationes adducet Dominus cum operantibus iniquitatem pax super Israhel

125:1 canticum graduum in convertendo Dominum captivitatem Sion facti sumus sicut consolati

125:2 tunc repletum est gaudio os nostrum et lingua nostra exultatione tunc dicent inter gentes magnificavit Dominus facere cum eis

125:3 magnificavit Dominus facere nobiscum facti sumus laetantes

125:4 converte Domine captivitatem nostram sicut torrens in austro

125:5 qui seminant in lacrimis in exultatione metent

125:6 euntes ibant et flebant portantes semina sua venientes autem venient in exultatione portantes manipulos suos

126:1 canticum graduum Salomonis nisi Dominus aedificaverit domum in vanum laboraverunt qui aedificant eam nisi Dominus custodierit civitatem frustra vigilavit qui custodit

126:2 vanum est vobis ante lucem surgere surgere postquam sederitis qui manducatis panem doloris cum dederit dilectis suis somnum

126:3 ecce hereditas Domini filii mercis fructus ventris

126:4 sicut sagittae in manu potentis ita filii excussorum

126:5 beatus vir qui implebit desiderium suum ex ipsis non confundentur cum loquentur inimicis suis in porta

127:1 canticum graduum beati omnes qui timent Dominum qui ambulant in viis eius

127:2 labores manuum tuarum *quia; manducabis beatus es et bene tibi erit

127:3 uxor tua sicut vitis abundans in lateribus domus tuae filii tui sicut novella olivarum in circuitu mensae tuae

127:4 ecce sic benedicetur homo qui timet Dominum

127:5 benedicat te Dominus ex Sion et videas bona Hierusalem omnibus diebus vitae tuae

127:6 et videas filios filiorum tuorum pax super Israhel

128:1 canticum graduum saepe expugnaverunt me a iuventute mea dicat nunc Israhel

128:2 saepe expugnaverunt me a iuventute mea etenim non potuerunt mihi

128:3 supra dorsum meum fabricabantur peccatores prolongaverunt iniquitatem suam

128:4 Dominus iustus concidet cervices peccatorum

128:5 confundantur et convertantur retrorsum omnes qui oderunt Sion

128:6 fiant sicut faenum tectorum quod priusquam evellatur exaruit

128:7 de quo non implevit manum suam qui metit et sinum suum qui manipulos colligit

128:8 et non dixerunt qui praeteribant benedictio Domini super vos benediximus vobis in nomine Domini

129:1 canticum graduum de profundis clamavi ad te Domine

129:2 Domine exaudi vocem meam fiant aures tuae intendentes in vocem deprecationis meae

129:3 si iniquitates observabis Domine Domine quis sustinebit

129:4 quia apud te propitiatio est propter legem tuam sustinui te Domine sustinuit anima mea in verbum eius

129:5 speravit anima mea in Domino

129:6 a custodia matutina usque ad noctem speret Israhel in Domino

129:7 quia apud Dominum misericordia et copiosa apud eum redemptio

129:8 et ipse redimet Israhel ex omnibus iniquitatibus eius

130:1 canticum graduum David Domine non est exaltatum cor meum neque elati sunt oculi mei neque ambulavi in magnis neque in mirabilibus super me

130:2 si non humiliter sentiebam sed exaltavi animam meam sicut ablactatum super matrem suam ita retributio in anima mea

130:3 speret Israhel in Domino ex hoc nunc et usque in saeculum

131:1 canticum graduum memento Domine David et omnis mansuetudinis eius

131:2 sicut iuravit Domino votum vovit Deo Iacob

131:3 si introiero in tabernaculum domus meae si ascendero in lectum strati mei

131:4 si dedero somnum oculis meis et palpebris meis dormitationem

131:5 et requiem temporibus meis donec inveniam locum Domino tabernaculum Deo Iacob

131:6 ecce audivimus eam in Efrata invenimus eam in campis silvae

131:7 introibimus in tabernacula eius adorabimus in loco ubi steterunt pedes eius

131:8 surge Domine in requiem tuam tu et arca sanctificationis tuae

131:9 sacerdotes tui induentur iustitia et sancti tui exultabunt

131:10 propter David servum tuum non avertas faciem christi tui

131:11 iuravit Dominus David veritatem et non frustrabit eum de fructu ventris tui ponam super sedem tuam

131:12 si custodierint filii tui testamentum meum et testimonia mea haec quae docebo eos et filii eorum usque in saeculum sedebunt super sedem tuam

131:13 quoniam elegit Dominus Sion elegit eam in habitationem sibi

131:14 haec requies mea in saeculum saeculi hic habitabo quoniam elegi eam

131:15 viduam eius benedicens benedicam pauperes eius saturabo panibus

131:16 sacerdotes eius induam salutari et sancti eius exultatione exultabunt

131:17 illic producam cornu David paravi lucernam christo meo

131:18 inimicos eius induam confusione super ipsum autem efflorebit sanctificatio mea

132:1 canticum graduum David ecce quam bonum et quam iucundum habitare fratres in unum

132:2 sicut unguentum in capite quod descendit in barbam barbam Aaron quod descendit in ora vestimenti eius

132:3 sicut ros Hermon qui descendit in montes Sion quoniam illic mandavit Dominus benedictionem et vitam usque in saeculum

133:1 canticum graduum ecce nunc benedicite Dominum omnes servi Domini qui statis in domo Domini in atriis domus Dei nostri;

133:2 in noctibus extollite manus vestras in sancta et benedicite Domino

133:3 benedicat te Dominus ex Sion qui fecit caelum et terram

134:1 alleluia laudate nomen Domini laudate servi Dominum

134:2 qui statis in domo Domini in atriis domus Dei nostri

134:3 laudate Dominum quia bonus Dominus psallite nomini eius quoniam suave

134:4 quoniam Iacob elegit sibi Dominus Israhel in possessionem sibi

134:5 quia ego cognovi quod magnus est Dominus et Deus noster prae omnibus diis

134:6 omnia quae voluit Dominus fecit in caelo et in terra in mare et in omnibus abyssis

134:7 educens nubes ab extremo terrae fulgora in pluviam fecit qui producit ventos de thesauris suis

134:8 qui percussit primogenita Aegypti ab homine usque ad pecus

134:9 emisit signa et prodigia in medio tui Aegypte in Pharaonem et in omnes servos eius

134:10 qui percussit gentes multas et occidit reges fortes

134:11 Seon regem Amorreorum et Og regem Basan et omnia regna Chanaan

134:12 et dedit terram eorum hereditatem hereditatem Israhel populo suo

134:13 Domine nomen tuum in aeternum Domine memoriale tuum in generationem et generationem

134:14 quia iudicabit Dominus populum suum et in servis suis deprecabitur

134:15 simulacra gentium argentum et aurum opera manuum hominum

134:16 os habent et non loquentur oculos habent et non videbunt

134:17 aures habent et non audient neque enim est spiritus in ore eorum

134:18 similes illis fiant qui faciunt ea et omnes qui sperant in eis

134:19 domus Israhel benedicite Domino domus Aaron benedicite Domino

134:20 domus Levi benedicite Domino qui timetis Dominum benedicite Domino

134:21 benedictus Dominus ex Sion qui habitat in Hierusalem

135:1 alleluia confitemini Domino quoniam bonus quoniam in aeternum misericordia eius

135:2 confitemini Deo deorum quoniam in aeternum misericordia eius

135:3 confitemini Domino dominorum quoniam in aeternum misericordia eius

135:4 qui facit mirabilia magna solus quoniam in aeternum misericordia eius

135:5 qui fecit caelos in intellectu quoniam in aeternum misericordia eius

135:6 qui firmavit terram super aquas quoniam in aeternum misericordia eius

135:7 qui fecit luminaria magna quoniam in aeternum misericordia eius

135:8 solem in potestatem diei quoniam in aeternum misericordia eius

135:9 lunam et stellas in potestatem noctis quoniam in aeternum misericordia eius

135:10 qui percussit Aegyptum cum primogenitis eorum quoniam in aeternum misericordia eius

135:11 qui eduxit Israhel de medio eorum quoniam in aeternum misericordia eius

135:12 in manu potenti et brachio excelso quoniam in aeternum misericordia eius

135:13 qui divisit Rubrum mare in divisiones quoniam in aeternum misericordia eius

135:14 et duxit Israhel per medium eius quoniam in aeternum misericordia eius

135:15 et excussit Pharaonem et virtutem eius in mari Rubro quoniam in aeternum misericordia eius

135:16 qui transduxit populum suum in deserto quoniam in aeternum misericordia eius

135:17 qui percussit reges magnos quoniam in aeternum misericordia eius

135:18 et occidit reges fortes quoniam in aeternum misericordia eius

135:19 Seon regem Amorreorum quoniam in aeternum misericordia eius

135:20 et Og regem Basan quoniam in aeternum misericordia eius

135:21 et dedit terram eorum hereditatem quoniam in aeternum misericordia eius

135:22 hereditatem Israhel servo suo quoniam in aeternum misericordia eius

135:23 quia in humilitate nostra memor fuit nostri quoniam in aeternum misericordia eius

135:24 et redemit nos ab inimicis nostris quoniam in aeternum misericordia eius

135:25 qui dat escam omni carni quoniam in aeternum misericordia eius

135:26 confitemini Deo caeli quoniam in aeternum misericordia eius confitemini Domino dominorum quoniam in aeternum misericordia eius

136:1 David Hieremiae super flumina Babylonis illic sedimus et flevimus cum recordaremur Sion

136:2 in salicibus in medio eius suspendimus organa nostra

136:3 quia illic interrogaverunt nos qui captivos duxerunt nos verba cantionum et qui abduxerunt nos hymnum cantate nobis de canticis Sion

136:4 quomodo cantabimus canticum Domini in terra aliena

136:5 si oblitus fuero tui Hierusalem oblivioni detur dextera mea

136:6 adhereat lingua mea faucibus meis si non meminero tui si non praeposuero Hierusalem in principio laetitiae meae

136:7 memor esto Domine filiorum Edom diem Hierusalem qui dicunt exinanite exinanite usque ad fundamentum in ea

136:8 filia Babylonis misera beatus qui retribuet tibi retributionem tuam quam retribuisti nobis

136:9 beatus qui tenebit et adlidet parvulos tuos ad petram

137:1 ipsi David confitebor tibi Domine in toto corde meo quoniam audisti verba oris mei in conspectu angelorum psallam tibi

137:2 adorabo ad templum sanctum tuum et confitebor nomini tuo super misericordia tua et veritate tua quoniam magnificasti super omne nomen sanctum tuum

137:3 in quacumque die invocavero te exaudi me multiplicabis me in anima mea virtute

137:4 confiteantur tibi Domine omnes reges terrae quia audierunt omnia verba oris tui

137:5 et cantent in viis Domini quoniam magna gloria Domini

137:6 quoniam excelsus Dominus et humilia respicit et alta a longe cognoscit

137:7 si ambulavero in medio tribulationis vivificabis me super iram inimicorum meorum extendisti manum tuam et salvum me fecit dextera tua

137:8 Dominus retribuet propter me Domine misericordia tua in saeculum opera manuum tuarum ne dispicias

138:1 in finem David psalmus

138:2 Domine probasti me et cognovisti me tu cognovisti sessionem meam et surrectionem meam

138:3 intellexisti cogitationes meas de longe semitam meam et funiculum meum investigasti

138:4 et omnes vias meas praevidisti quia non est sermo in lingua mea

138:5 ecce Domine tu cognovisti omnia novissima et antiqua tu formasti me et posuisti super me manum tuam

138:6 mirabilis facta est scientia tua ex me confortata est non potero ad eam

138:7 quo ibo ab spiritu tuo et quo a facie tua fugiam

138:8 si ascendero in caelum tu illic es si descendero ad infernum ades

138:9 si sumpsero pinnas meas diluculo et habitavero in extremis maris

138:10 etenim illuc manus tua deducet me et tenebit me dextera tua

138:11 et dixi forsitan tenebrae conculcabunt me et nox inluminatio in deliciis meis

138:12 quia tenebrae non obscurabuntur a te et nox sicut dies inluminabitur sicut tenebrae eius ita et lumen eius

138:13 quia tu possedisti renes meos suscepisti me de utero matris meae

138:14 confitebor tibi quia terribiliter magnificatus es mirabilia opera tua et anima mea cognoscit nimis

138:15 non est occultatum os meum a te quod fecisti in occulto et substantia mea in inferioribus terrae

138:16 inperfectum meum viderunt oculi tui et in libro tuo omnes scribentur die formabuntur et nemo in eis

138:17 mihi autem nimis honorificati sunt amici tui Deus nimis confirmati sunt principatus eorum

138:18 dinumerabo eos et super harenam multiplicabuntur exsurrexi et adhuc sum tecum

138:19 si occideris Deus peccatores et viri sanguinum declinate a me

138:20 quia dices in cogitatione accipient in vanitate civitates tuas

138:21 nonne qui oderunt te Domine oderam et super inimicos tuos tabescebam

138:22 perfecto odio oderam illos inimici facti sunt mihi

138:23 proba me Deus et scito cor meum interroga me et cognosce semitas meas

138:24 et vide si via iniquitatis in me est et deduc me in via aeterna

139:1 in finem psalmus David

139:2 eripe me Domine ab homine malo a viro iniquo eripe me

139:3 qui cogitaverunt iniquitates in corde tota die constituebant proelia

139:4 acuerunt linguam suam sicut serpentis venenum aspidum sub labiis eorum diapsalma

139:5 custodi me Domine de manu peccatoris ab hominibus iniquis eripe me qui cogitaverunt subplantare gressus meos

139:6 absconderunt superbi laqueum mihi et funes extenderunt in laqueum iuxta iter scandalum posuerunt mihi diapsalma

139:7 dixi Domino Deus meus es tu exaudi Domine vocem deprecationis meae

139:8 Domine Domine virtus salutis meae obumbrasti super caput meum in die belli

139:9 non tradas Domine desiderio meo peccatori cogitaverunt contra me ne derelinquas me ne forte exaltentur diapsalma

139:10 caput circuitus eorum labor labiorum ipsorum operiet eos

139:11 cadent super eos carbones in igne deicies eos in miseriis non subsistent

139:12 vir linguosus non dirigetur in terra virum iniustum mala capient in interitu

139:13 cognovi quia faciet Dominus iudicium inopis et vindictam pauperum

139:14 verumtamen iusti confitebuntur nomini tuo habitabunt recti cum vultu tuo

140:1 psalmus David Domine clamavi ad te exaudi me intende voci meae cum clamavero ad te

140:2 dirigatur oratio mea sicut incensum in conspectu tuo elevatio manuum mearum sacrificium vespertinum

140:3 pone Domine custodiam ori meo et ostium circumstantiae labiis meis

140:4 non declines cor meum in verba malitiae ad excusandas excusationes in peccatis cum hominibus operantibus iniquitatem et non communicabo cum electis eorum

140:5 corripiet me iustus in misericordia et increpabit me oleum autem; peccatoris non inpinguet caput meum quoniam adhuc et oratio mea in beneplacitis eorum

140:6 absorti sunt iuncti petrae iudices eorum audient verba mea quoniam potuerunt

140:7 sicut crassitudo terrae erupta est super terram dissipata sunt ossa nostra secus infernum

140:8 quia ad te Domine Domine oculi mei in te speravi non auferas animam meam

140:9 custodi me a laqueo quem statuerunt mihi et ab scandalis operantium iniquitatem

140:10 cadent in retiaculo eius peccatores singulariter sum ego donec transeam

141:1 intellectus David cum esset in spelunca oratio

141:2 voce mea ad Dominum clamavi voce mea ad Dominum deprecatus sum

141:3 effundo in conspectu eius deprecationem meam tribulationem meam ante ipsum pronuntio

141:4 in deficiendo ex me spiritum meum et tu cognovisti semitas meas in via hac qua ambulabam absconderunt laqueum mihi

141:5 considerabam ad dexteram et videbam et non erat qui cognosceret me periit fuga a me et non est qui requirit animam meam

141:6 clamavi ad te Domine dixi tu es spes mea portio mea in terra viventium

141:7 intende ad deprecationem meam quia humiliatus sum nimis libera me a persequentibus me quia confortati sunt super me

141:8 educ de custodia animam meam ad confitendum nomini tuo me expectant iusti donec retribuas mihi

142:1 psalmus David quando filius eum persequebatur Domine exaudi orationem meam auribus percipe obsecrationem meam in veritate tua exaudi me in tua iustitia

142:2 et non intres in iudicio cum servo tuo quia non iustificabitur in conspectu tuo omnis vivens

142:3 quia persecutus est inimicus animam meam humiliavit in terra vitam meam conlocavit me in obscuris sicut mortuos saeculi

142:4 et anxiatus est super me spiritus meus in me turbatum est cor meum

142:5 memor fui dierum antiquorum meditatus sum in omnibus operibus tuis in factis manuum tuarum meditabar

142:6 expandi manus meas ad te anima mea sicut terra sine aqua tibi diapsalma

142:7 velociter exaudi me Domine defecit spiritus meus non avertas faciem tuam a me et similis ero descendentibus in lacum

142:8 auditam mihi fac mane misericordiam tuam quia in te speravi notam fac mihi viam in qua ambulem quia ad te levavi animam meam

142:9 eripe me de inimicis meis Domine ad te confugi

142:10 doce me facere voluntatem tuam quia Deus meus es tu spiritus tuus bonus deducet me in terra recta

142:11 propter nomen tuum Domine vivificabis me in aequitate tua educes de tribulatione animam meam

142:12 et in misericordia tua disperdes inimicos meos et perdes omnes qui tribulant animam meam quoniam ego servus tuus sum

143:1 David adversus Goliad benedictus Dominus Deus meus qui docet manus meas ad proelium digitos meos ad bellum

143:2 misericordia mea et refugium meum susceptor meus et liberator meus protector meus et in eo speravi qui subdis populum meum sub me

143:3 Domine quid est homo quia innotuisti ei aut filius hominis quia reputas eum

143:4 homo vanitati similis factus est dies eius sicut umbra praetereunt

143:5 Domine inclina caelos tuos et descende tange montes et fumigabunt

143:6 fulgora coruscationem et dissipabis eos emitte sagittas tuas et conturbabis eos

143:7 emitte manum tuam de alto eripe me et libera me de aquis multis de manu filiorum alienorum

143:8 quorum os locutum est vanitatem et dextera eorum dextera iniquitatis

143:9 Deus canticum novum cantabo tibi in psalterio decacordo psallam tibi

143:10 qui das salutem regibus qui redimit David servum suum de gladio maligno

143:11 eripe me et eripe me de manu filiorum alienigenarum quorum os locutum est vanitatem et dextera eorum dextera iniquitatis

143:12 quorum filii sicut novella plantationis in iuventute sua filiae eorum conpositae circumornatae ut similitudo templi

143:13 promptuaria eorum plena eructantia ex hoc in illud oves eorum fetosae abundantes in egressibus suis

143:14 boves eorum crassi non est ruina maceriae neque transitus neque clamor in plateis eorum

143:15 beatum dixerunt populum cui haec sunt beatus populus cuius Dominus Deus eius

144:1 laudatio David exaltabo te Deus meus rex et benedicam nomini tuo in saeculum et in saeculum saeculi

144:2 per singulos dies benedicam tibi et laudabo nomen tuum in saeculum et in saeculum saeculi

144:3 magnus Dominus et laudabilis nimis et magnitudinis eius non est finis

144:4 generatio et generatio laudabit opera tua et potentiam tuam pronuntiabunt

144:5 magnificentiam gloriae sanctitatis tuae loquentur et mirabilia tua narrabunt

144:6 et virtutem terribilium tuorum dicent et magnitudinem tuam narrabunt

144:7 memoriam abundantiae suavitatis tuae eructabunt et iustitia tua exultabunt

144:8 miserator et misericors Dominus patiens et multum misericors

144:9 suavis Dominus universis et miserationes eius super omnia opera eius

144:10 confiteantur tibi Domine omnia opera tua et sancti tui confiteantur tibi

144:11 gloriam regni tui dicent et potentiam tuam loquentur

144:12 ut notam faciant filiis hominum potentiam tuam et gloriam magnificentiae regni tui

144:13 regnum tuum regnum omnium saeculorum et dominatio tua in omni generatione et progenie fidelis Dominus in omnibus verbis suis et sanctus in omnibus operibus suis

144:14 adlevat Dominus omnes qui corruunt et erigit omnes elisos

144:15 oculi omnium in te sperant et tu das escam illorum in tempore oportuno

144:16 aperis tu manum tuam et imples omne animal benedictione

144:17 iustus Dominus in omnibus viis suis et sanctus in omnibus operibus suis

144:18 prope est Dominus omnibus invocantibus eum omnibus invocantibus eum in veritate

144:19 voluntatem timentium se faciet et deprecationem eorum exaudiet et salvos faciet eos

144:20 custodit Dominus omnes diligentes se et omnes peccatores disperdet

144:21 laudationem Domini loquetur os meum et benedicat omnis caro nomini sancto eius in saeculum et in saeculum saeculi

145:1 alleluia Aggei et Zacchariae

145:2 lauda anima mea Dominum laudabo Dominum in vita mea psallam Deo meo quamdiu fuero nolite confidere in principibus

145:3 in filiis hominum quibus non est salus

145:4 exibit spiritus eius et revertetur in terram suam in illa die peribunt omnes cogitationes eorum

145:5 beatus cuius Deus Iacob adiutor eius spes eius in Domino Deo ipsius

145:6 qui fecit caelum et terram mare et omnia quae in eis

145:7 qui custodit veritatem in saeculum facit iudicium iniuriam patientibus dat escam esurientibus Dominus solvit conpeditos

145:8 Dominus inluminat caecos Dominus erigit adlisos Dominus diligit iustos

145:9 Dominus custodit advenas pupillum et viduam suscipiet et viam peccatorum disperdet

145:10 regnabit Dominus in saecula Deus tuus Sion in generationem et generationem

146:1 alleluia Aggei et Zacchariae laudate Dominum quoniam bonum psalmus Deo nostro sit iucunda * decoraque; laudatio

146:2 aedificans Hierusalem Dominus dispersiones Israhel congregabit

146:3 qui sanat contritos corde et alligat contritiones illorum

146:4 qui numerat multitudinem stellarum et omnibus eis nomina vocans

146:5 magnus Dominus noster et magna virtus eius et sapientiae eius non est numerus

146:6 suscipiens mansuetos Dominus humilians autem peccatores usque ad terram

146:7 praecinite Domino in confessione psallite Deo nostro in cithara

146:8 qui operit caelum nubibus et parat terrae pluviam qui producit in montibus faenum et herbam servituti hominum

146:9 et dat iumentis escam ipsorum et pullis corvorum invocantibus eum

146:10 non in fortitudine equi voluntatem habebit nec in tibiis viri beneplacitum erit ei

146:11 beneplacitum est Domino super timentes eum et in eis qui sperant super misericordia eius

147:12 alleluia lauda Hierusalem Dominum lauda Deum tuum Sion

147:13 quoniam confortavit seras portarum tuarum benedixit filiis tuis in te

147:14 qui posuit fines tuos pacem et adipe frumenti satiat te

147:15 qui emittit eloquium suum terrae velociter currit sermo eius

147:16 qui dat nivem sicut lanam nebulam sicut cinerem spargit

147:17 mittit cristallum suum sicut buccellas ante faciem frigoris eius quis sustinebit

147:18 emittet verbum suum et liquefaciet ea flabit spiritus eius et fluent aquae

147:19 qui adnuntiat verbum suum Iacob iustitias et iudicia sua Israhel

147:20 non fecit taliter omni nationi et iudicia sua non manifestavit eis

148:1 alleluia laudate Dominum de caelis laudate eum in excelsis

148:2 laudate eum omnes angeli eius laudate eum omnes virtutes eius

148:3 laudate eum sol et luna laudate eum omnes stellae et lumen

148:4 laudate eum caeli caelorum et aqua quae super caelum est

148:5 laudent nomen Domini quia ipse dixit et facta sunt ipse mandavit et creata sunt

148:6 statuit ea in saeculum et in saeculum saeculi praeceptum posuit et non praeteribit

148:7 laudate Dominum de terra dracones et omnes abyssi

148:8 ignis grando nix glacies spiritus procellarum quae faciunt verbum eius

148:9 montes et omnes colles ligna fructifera et omnes cedri

148:10 bestiae et universa pecora serpentes et volucres pinnatae

148:11 reges terrae et omnes populi principes et omnes iudices terrae

148:12 iuvenes et virgines senes cum iunioribus laudent nomen Domini

148:13 quia exaltatum est nomen eius solius

148:14 confessio eius super caelum et terram et exaltabit cornu populi sui hymnus omnibus sanctis eius filiis Israhel populo adpropinquanti sibi

149:1 alleluia cantate Domino canticum novum laus eius in ecclesia sanctorum

149:2 laetetur Israhel in eo qui fecit eum et filii Sion exultent in rege suo

149:3 laudent nomen eius in choro in tympano et psalterio psallant ei

149:4 quia beneplacitum est Domino in populo suo et exaltabit mansuetos in salute

149:5 exultabunt sancti in gloria laetabuntur in cubilibus suis

149:6 exaltationes Dei in gutture eorum et gladii ancipites in manibus eorum

149:7 ad faciendam vindictam in nationibus increpationes in populis

149:8 ad alligandos reges eorum in conpedibus et nobiles eorum in manicis ferreis

149:9 ut faciant in eis iudicium conscriptum gloria haec est omnibus sanctis eius

150:1 alleluia laudate Dominum in sanctis eius laudate eum in firmamento virtutis eius

150:2 laudate eum in virtutibus eius laudate eum secundum multitudinem magnitudinis eius

150:3 laudate eum in sono tubae laudate eum in psalterio et cithara

150:4 laudate eum in tympano et choro laudate eum in cordis et organo

150:5 laudate eum in cymbalis bene sonantibus laudate eum in cymbalis iubilationis

150:6 omnis spiritus laudet Dominum.

[weiter zum apokryphen Psalm CLI]

[zurück zum Register der Weisheitsbücher]

1:1 beatus vir qui non abiit in consilio impiorum et in via peccatorum non stetit in cathedra derisorum non sedit

1:2 sed in lege Domini voluntas eius et in lege eius meditabitur die ac nocte

1:3 et erit tamquam lignum transplantatum iuxta rivulos aquarum quod fructum suum dabit in tempore suo et folium eius non defluet et omne quod fecerit prosperabitur

1:4 non sic impii sed tamquam pulvis quem proicit ventus

1:5 propterea non resurgent impii in iudicio neque peccatores in congregatione iustorum

1:6 quoniam novit Dominus viam iustorum et iter impiorum peribit

2:1 quare turbabuntur gentes et tribus meditabuntur inania

2:2 consurgent reges terrae et principes tractabunt pariter adversum Dominum et adversum christum eius

2:3 disrumpamus vincula eorum et proiciamus a nobis laqueos eorum

2:4 habitator caeli ridebit Dominus subsannabit eos

2:5 tunc loquetur ad eos in ira sua et in furore suo conturbabit eos

2:6 ego autem orditus sum regem meum super Sion montem sanctum suum adnuntiabo Dei praeceptum

2:7 Dominus dixit ad me filius meus es tu ego hodie genui te

2:8 postula a me et dabo tibi gentes hereditatem tuam et possessionem tuam terminos terrae

2:9 pasces eos in virga ferrea ut vas figuli conteres eos

2:10 nunc ergo reges intellegite erudimini iudices terrae

2:11 servite Domino in timore et exultate in tremore

2:12 adorate pure ne forte irascatur et pereatis de via

2:13 cum exarserit post paululum furor eius beati omnes qui sperant in eum

3:1 canticum David cum fugeret a facie Abessalon filii sui

3:2 Domine quare multiplicati sunt hostes mei multi consurgunt adversus me

3:3 multi dicunt animae meae non est salus huic in Deo semper

3:4 tu autem Domine clipeus circa me gloria mea et exaltans caput meum

3:5 voce mea ad Dominum clamabo et exaudiet me de monte sancto suo semper

3:6 ego dormivi et soporatus sum evigilavi quia Dominus sustentavit me

3:7 non timebo milia populi quae circumdederunt me surge Domine salvum me fac Deus meus

3:8 quia percussisti omnium inimicorum meorum maxillam dentes impiorum confregisti

3:9 Domini est salus super populum tuum benedictio tua semper

4:1 victori in psalmis canticum David

4:2 invocante me exaudi me Deus iustitiae meae in tribulatione dilatasti mihi miserere mei et exaudi orationem meam

4:3 filii viri usquequo incliti mei ignominiose diligitis vanitatem quaerentes mendacium semper

4:4 et cognoscite quoniam mirabilem reddidit Dominus sanctum suum Dominus exaudiet cum clamavero ad eum

4:5 irascimini et nolite peccare loquimini in cordibus vestris super cubilia vestra et tacete semper

4:6 sacrificate sacrificium iustitiae et fidite in Domino multi dicunt quis ostendit nobis bonum

4:7 leva super nos lucem vultus tui Domine dedisti laetitiam in corde meo

4:8 in tempore frumentum et vinum eorum multiplicata sunt

4:9 in pace simul requiescam et dormiam

4:10 quia tu Domine specialiter securum habitare fecisti me

5:1 victori pro hereditatibus canticum David

5:2 verba mea audi Domine intellege murmur meum

5:3 rex meus et Deus meus

5:4 quia te deprecor Domine mane audies vocem meam

5:5 mane praeparabor ad te et contemplabor quoniam non es deus volens iniquitatem tu

5:6 nec habitabit iuxta te malignus non stabunt iniqui in conspectu oculorum tuorum

5:7 odisti omnes operantes iniquitatem perdes loquentes mendacium virum sanguinum et dolosum abominabitur Dominus

5:8 ego autem in multitudine misericordiae tuae introibo in domum tuam adorabo in templo sancto tuo in timore tuo

5:9 Domine deduc me in iustitia tua propter insidiatores meos dirige ante faciem meam viam tuam

5:10 non est enim in ore eorum rectum interiora eorum insidiae

5:11 sepulchrum patens guttur eorum linguam suam levificant condemna eos Deus decidant a consiliis suis iuxta multitudinem scelerum eorum expelle eos quoniam provocaverunt te

5:12 et laetentur omnes qui sperant in te in perpetuum laudabunt et proteges eos et laetabuntur in te qui diligunt nomen tuum

5:13 quia tu benedices iusto Domine ut scuto placabilitatis coronabis eum

6:1 victori in psalmis super octava canticum David

6:2 Domine ne in furore tuo arguas me neque in ira tua corripias me

6:3 miserere mei Domine quoniam infirmus sum sana me Domine quoniam conturbata sunt ossa mea

6:4 et anima mea turbata est valde et tu Domine usquequo

6:5 revertere Domine erue animam meam salva me propter misericordiam tuam

6:6 quoniam non est in morte recordatio tui in inferno quis confitebitur tibi

6:7 laboravi in gemitu meo natare faciam tota nocte lectulum meum lacrimis meis stratum meum rigabo

6:8 caligavit prae amaritudine oculus meus consumptus sum ab universis hostibus meis

6:9 recedite a me omnes qui operamini iniquitatem quia audivit Dominus vocem fletus mei

6:10 audivit Dominus deprecationem meam Dominus orationem meam suscipiet

6:11 confundantur et conturbentur vehementer omnes inimici mei revertantur et confundantur subito

7:1 pro ignoratione David quod cecinit Domino super verbis Aethiopis filii Iemini

7:2 Domine Deus meus in te speravi salva me ab omnibus persequentibus me et libera me

7:3 ne forte capiat ut leo animam meam laceret et non sit qui eruat

7:4 Domine Deus meus si feci istud si est iniquitas in manibus meis

7:5 si reddidi retribuentibus mihi malum et dimisi hostes meos vacuos

7:6 persequatur inimicus animam meam et adprehendat et conculcet in terra vitam meam et gloriam meam in pulverem conlocet semper

7:7 surge Domine in furore tuo elevare indignans super hostes meos et consurge ad me iudicio quod mandasti

7:8 et congregatio tribuum circumdet te et pro hac in altum revertere

7:9 Dominus iudicabit populos iudica me Domine secundum iustitiam meam et secundum simplicitatem meam quae est in me

7:10 consumatur malum iniquorum et confirmetur iustitia probator cordis et renum Deus iustus

7:11 clipeus meus in Deo qui salvat rectos corde

7:12 Deus iudex iustus et fortis comminans tota die

7:13 non convertenti gladium suum acuet arcum suum tetendit et paravit illum

7:14 et in ipso praeparavit vasa mortis sagittas suas ad conburendum operatus est

7:15 ecce parturit iniquitatem et concepto dolore peperit mendacium

7:16 lacum aperuit et effodit eum et incidet in interitum quem operatus est

7:17 revertetur dolor suus in caput eius et super verticem eius iniquitas sua descendet

7:18 confitebor Domino secundum iustitiam eius et cantabo nomini Domini altissimi

8:1 victori pro torcularibus canticum David

8:2 Domine Dominator noster quam grande est nomen tuum in universa terra qui posuisti gloriam tuam super caelos

8:3 ex ore infantium et lactantium perfecisti laudem propter adversarios meos ut quiescat inimicus et ultor

8:4 videbo enim caelos tuos opera digitorum tuorum lunam et stellas quae fundasti

8:5 quid est homo quoniam recordaris eius vel filius hominis quoniam visitas eum

8:6 minues eum paulo minus a Deo gloria et decore coronabis eum

8:7 dabis ei potestatem super opera manuum tuarum

8:8 cuncta posuisti sub pedibus eius oves et armenta omnia insuper et animalia agri

8:9 aves caeli et pisces maris qui pertranseunt semitas ponti

8:10 Domine Dominator noster quam grande est nomen tuum in universa terra

9:1 victori pro morte filii canticum David

9:2 confitebor Domino in toto corde meo narrabo omnia mirabilia tua

9:3 laetabor et gaudebo in te canam nomini tuo Altissimi

9:4 cum ceciderint inimici mei retrorsum et corruerint et perierint a facie tua

9:5 fecisti enim iudicium meum et causam meam sedisti super solium iudex iustitiae

9:6 increpuisti gentes periit impius nomen eorum delisti in sempiternum et iugiter

9:7 conpletae sunt solitudines in finem et civitates subvertisti periit memoria eorum cum ipsis

9:8 Dominus autem in sempiternum sedebit stabilivit ad iudicandum solium suum

9:9 et ipse iudicat orbem in iustitia iudicat populos in aequitatibus

9:10 et erit Dominus elevatio oppresso elevatio oportuna in angustia

9:11 et confident in te qui noverunt nomen tuum quoniam non dereliquisti quaerentes te Domine

9:12 cantate Domino habitatori Sion adnuntiate in populis commutationes eius

9:13 quoniam quaerens sanguinem eorum recordatus est nec oblitus est clamoris pauperum

9:14 misertus est mei Dominus vidit adflictionem meam ex inimicis meis

9:15 qui exaltat me de portis mortis ut narrem omnes laudes tuas in portis filiae Sion

9:16 exultabo in salutari tuo demersae sunt gentes in interitu quem fecerunt in rete quod absconderant captus est pes eorum

9:17 agnitus est Dominus iudicium faciens in opere manuum suarum corruit impius sonitu sempiterno

9:18 convertantur impii in infernum omnes gentes quae oblitae sunt Deum

9:19 quoniam non in aeternum oblivioni erit pauper expectatio pauperum non peribit in perpetuum

9:20 surge Domine non confortetur homo iudicentur gentes ante faciem tuam

9:21 pone Domine terrorem eis sciant gentes homines se esse semper

9:22 quare Domine stas a longe dispicis in temporibus angustiae

9:23 in superbia impii ardet pauper capiantur in sceleribus quae cogitaverunt

9:24 quia laudavit impius desiderium animae suae et avarus adplaudens sibi

9:25 blasphemavit Dominum impius secundum altitudinem furoris sui non requiret

9:26 nec est Deus in omnibus cogitationibus eius parturiunt viae eius in omni tempore longe sunt iudicia tua a facie eius omnes inimicos suos dispicit

9:27 loquitur in corde suo non movebor in generatione et generatione ero sine malo

9:28 maledictione os eius plenum est et dolis et avaritia sub lingua eius dolor et iniquitas

9:29 sedet insidians iuxta vestibula in absconditis ut interficiat innocentem

9:30 oculi eius robustos tuos circumspiciunt insidiatur in abscondito quasi leo in cubili insidiatur ut rapiat pauperem rapiet pauperem cum adtraxerit eum ad rete suum

9:31 et confractum subiciet et inruet viribus suis valenter

9:32 dixit in corde suo oblitus est Deus abscondit faciem suam non respiciet in perpetuum

9:33 surge Domine Deus leva manum tuam noli oblivisci pauperum

9:34 quare blasphemat impius Deum dicens in corde suo quod non requirat

9:35 vides quia tu laborem et furorem respicis ut detur in manu tua tibi relinquuntur fortes tui pupillo tu es factus adiutor

9:36 contere brachium impii et maligni quaeres impietatem eius et non invenies

9:37 Dominus rex saeculi et aeternitatis perierunt gentes de terra eius

9:38 desiderium pauperum audit Dominus praeparasti ut cor eorum audiat auris tua

9:39 ut iudices pupillum et oppressum et nequaquam ultra superbiat homo de terra

10:1 victori David

10:2 in Domino speravi quomodo dicitis animae meae transvola in montem ut avis

10:3 quia ecce impii tetenderunt arcum posuerunt sagittam suam super nervum ut sagittent in abscondito rectos corde

10:4 quia leges dissipatae sunt iustus quid operatus est

10:5 Dominus in templo sancto suo Dominus in caelo thronus eius oculi eius vident palpebrae eius probant filios hominum

10:6 Dominus iustum probat impium autem et diligentem iniquitatem odit anima eius

10:7 pluet super peccatores laqueos ignis et sulphur et spiritus tempestatum pars calicis eorum

10:8 quoniam iustus Dominus iustitias dilexit rectum videbunt facies eorum

11:1 victori pro octava canticum David

11:2 salva Domine quoniam defecit sanctus quoniam inminuti sunt fideles a filiis hominum

11:3 frustra loquuntur unusquisque proximo suo labium subdolum in corde et corde locuti sunt

11:4 disperdat Dominus omnia labia dolosa linguam magniloquam

11:5 qui dixerunt linguam nostram roboremus labia nostra nobiscum sunt quis dominus noster est

11:6 propter vastitatem inopum et gemitum pauperum nunc consurgam dicit Dominus ponam in salutari auxilium eorum

11:7 eloquia Domini eloquia munda argentum igne probatum separatum a terra colatum septuplum

11:8 tu Domine custodies ea servabis nos a generatione hac in aeternum

11:9 in circuitu impii ambulabunt cum exaltati fuerint vilissimi filiorum hominum

12:1 victori canticum David usquequo Domine oblivisceris mei penitus usquequo abscondes faciem tuam a me

12:2 usquequo ponam consilia in anima mea dolorem in corde meo per diem

12:3 usquequo exaltabitur inimicus meus super me

12:4 convertere exaudi me Domine Deus meus inlumina oculos meos ne umquam obdormiam in mortem

12:5 nequando dicat inimicus meus praevalui adversus eum hostes mei exultabunt cum motus fuero

12:6 ego autem in misericordia tua confido exultabit cor meum in salutari tuo cantabo Domino quia reddidit mihi

13:1 victori David dixit stultus in corde suo non est Deus corrupti sunt et abominabiles facti sunt studiose non est qui faciat bonum

13:2 Dominus de caelo prospexit super filios hominum ut videret si esset intellegens requirens Deum

13:3 omnes recesserunt simul conglutinati sunt non est qui faciat bonum non est usque ad unum

13:4 nonne cognoscent omnes qui operantur iniquitatem qui devorant populum meum ut cibum panis

13:5 Dominum non invocaverunt ibi timebunt formidine

13:6 quoniam Deus in generatione iusta est consilium pauperum confudistis quoniam Dominus spes eius est

13:7 quis dabit de Sion salutem Israhel quando reduxerit Dominus captivitatem populi sui exultabit Iacob et laetabitur Israhel

14:1 canticum David Domine quis peregrinabitur in tentorio tuo et quis habitabit in monte sancto tuo

14:2 qui ingreditur sine macula et operatur iustitiam

14:3 loquiturque veritatem in corde suo qui non est facilis in lingua sua neque fecit amico suo malum et obprobrium non sustinuit super vicino suo

14:4 dispicitur oculis eius inprobus timentes autem Dominum glorificat iurat ut se adfligat et non mutat

14:5 pecuniam suam non dedit ad usuram et munera adversum innoxium non accepit qui facit haec non movebitur in aeternum

15:1 humilis et simplicis David custodi me Deus quoniam speravi in te

15:2 dicens Deo Dominus meus es tu bene mihi non est sine te

15:3 sanctis qui in terra sunt et magnificis omnis voluntas mea in eis

15:4 multiplicabuntur idola eorum post tergum sequentium non litabo libamina eorum de sanguine neque adsumam nomina eorum in labiis meis

15:5 Dominus pars hereditatis meae et calicis mei tu possessor sortis meae

15:6 lineae ceciderunt mihi in pulcherrimis et hereditas speciosissima mea est

15:7 benedicam Domino qui dedit consilium mihi insuper et noctibus erudierunt me renes mei

15:8 proponebam in conspectu meo semper quia a dextris meis est ne commovear

15:9 propterea laetatum est cor meum et exultavit gloria mea et caro mea habitavit confidenter

15:10 non enim derelinques animam meam in inferno nec dabis sanctum tuum videre corruptionem ostendes mihi semitam vitae plenitudinem laetitiarum ante vultum tuum decores in dextera tua aeternos

16:1 oratio David audi Deus iustum intende deprecationem meam auribus percipe orationem meam absque labiis mendacii

16:2 de vultu tuo iudicium meum prodeat oculi tui videant aequitates

16:3 probasti cor meum visitasti nocte conflasti me et non invenisti

16:4 cogitationes meas transire os meum in opere hominum propter verbum labiorum tuorum ego observavi vias latronis

16:5 sustenta gressus meos in callibus tuis et non labentur vestigia mea

16:6 ego invocavi te quia exaudies me Deus inclina aurem tuam mihi audi eloquium meum

16:7 mirabilem fac misericordiam tuam salvator sperantium

16:8 a resistentibus dexterae tuae custodi me quasi pupillam intus in oculo in umbra alarum tuarum protege me

16:9 a facie impiorum vastantium me inimici mei animam meam circumdederunt

16:10 adipe suo concluserunt et ore locuti sunt superbe

16:11 incedentes adversum me nunc circumdederunt me oculos suos posuerunt declinare in terram

16:12 similitudo eius quasi leonis desiderantis praedam et quasi catuli leonis sedentis in absconditis

16:13 surge Domine praeveni faciem eius incurva eum salva animam meam ab impio qui est gladius tuus

16:14 a viris manus tuae Domine qui mortui sunt in profundo quorum pars in vita et quorum de absconditis tuis replesti ventrem qui satiabuntur filiis et dimittent reliquias suas parvulis eorum

16:15 ego in iustitia videbo faciem tuam implebor cum evigilavero similitudine tua

17:1 victori servo Domini David quae locutus est Domino verba cantici huius in die qua liberavit eum Dominus de manu omnium inimicorum suorum et de manu Saul et ait

17:2 diligam te Domine fortitudo mea

17:3 Domine petra mea et robur meum et salvator meus Deus meus fortis meus sperabo in eo scutum meum et cornu salutis meae susceptor meus

17:4 laudatum invocabo Dominum et ab inimicis meis salvus ero

17:5 circumdederunt me funes mortis et torrentes diabuli terruerunt me

17:6 funes inferi circumdederunt me praevenerunt me laquei mortis

17:7 in tribulatione mea invocabo Dominum et ad Deum meum clamabo exaudiet de templo suo vocem meam et clamor meus ante faciem eius veniet in aures eius

17:8 commota est et contremuit terra et fundamenta montium concussa sunt et conquassata quoniam iratus est

17:9 ascendit fumus de furore eius et ignis ex ore eius devorans carbones incensi sunt ab eo

17:10 inclinavit caelos et descendit et caligo sub pedibus eius

17:11 et ascendit super cherub et volavit super pinnas venti

17:12 posuit tenebras latibulum suum in circuitu eius tabernaculum eius tenebrosas aquas in nubibus aetheris

17:13 prae fulgore in conspectu eius nubes transierunt grando et carbones ignis

17:14 et intonuit de caelo Dominus et Altissimus dedit vocem suam grandinem et carbones ignis

17:15 et emisit sagittas suas et dissipavit eos fulgora multiplicavit et conturbavit illos

17:16 et apparuerunt effusiones aquarum et revelata sunt fundamenta orbis ab increpatione tua Domine ab inspiratione spiritus furoris tui

17:17 misit de alto et accepit me extraxit me de aquis multis

17:18 liberavit me de inimicis meis potentissimis et de his qui oderant me quoniam robustiores me erant

17:19 praevenerunt me in die adflictionis meae et factus est Dominus firmamentum meum

17:20 et eduxit me in latitudinem liberavit me quia placuit ei

17:21 retribuit mihi Dominus secundum iustitiam meam et secundum munditiam manuum mearum reddidit mihi

17:22 quia custodivi vias Domini et non egi impie a Deo meo

17:23 omnia enim iudicia eius in conspectu meo et praecepta eius non amovi a me

17:24 et fui inmaculatus cum eo et custodivi me ab iniquitate mea

17:25 et restituit Dominus mihi secundum iustitiam meam et secundum munditiam manuum mearum in conspectu oculorum eius

17:26 cum sancto sanctus eris cum viro innocente innocenter ages

17:27 cum electo electus eris et cum perverso pervertes

17:28 quia tu populum pauperem salvabis et oculos excelsos humiliabis

17:29 quia tu inluminabis lucernam meam Domine Deus meus inlustrabis tenebras meas

17:30 in te enim curram accinctus et in Deo meo transiliam murum

17:31 Deus inmaculata via eius eloquium Domini igne examinatum scutum est omnium sperantium in se

17:32 quis est deus praeter Dominum et quis fortis praeter Deum nostrum

17:33 Deus qui accingit me fortitudine et posuit inmaculatam viam meam

17:34 coaequans pedes meos cervis et super excelsa statuens me

17:35 docens manus meas ad proelium et conponens quasi arcum aereum brachia mea

17:36 dedisti mihi clipeum salutis tuae et dextera tua confortavit me et mansuetudo tua multiplicavit me

17:37 dilatabis gressus meos subtus me et non deficient tali mei

17:38 persequar inimicos meos et adprehendam et non revertar donec consumam eos

17:39 caedam eos et non poterunt surgere cadent sub pedibus meis

17:40 accinxisti me fortitudine ad proelium incurvabis resistentes mihi sub me

17:41 inimicorum meorum dedisti mihi dorsum et odientes me disperdidisti

17:42 clamabunt et non erit qui salvet ad Dominum et non exaudiet eos

17:43 delebo eos ut pulverem ante faciem venti ut lutum platearum proiciam eos

17:44 salvabis me a contradictionibus populi pones me in caput gentium

17:45 populus quem ignoravi serviet mihi auditione auris oboediet mihi

17:46 filii alieni mentientur mihi filii alieni defluent et contrahentur in angustiis suis

17:47 vivit Dominus et benedictus Deus meus et exaltabitur Deus salutis meae

17:48 Deus qui das vindictas mihi et congregas populos sub me qui servas me ab inimicis meis

17:49 et a resistentibus mihi elevas me a viro iniquo libera me

17:50 propterea confitebor tibi in gentibus Domine et nomini tuo cantabo

17:51 magnificanti salutes regis sui et facienti misericordiam christo suo David et semini eius usque in aeternum

18:1 victori canticum David

18:2 caeli enarrant gloriam Dei et opus manus eius adnuntiat firmamentum

18:3 dies diei eructat verbum et nox nocti indicat scientiam

18:4 non est sermo et non sunt verba quibus non audiatur vox eorum

18:5 in universam terram exivit sonus eorum et in finibus orbis verba eorum

18:6 soli posuit tabernaculum in eis et ipse quasi sponsus procedens de thalamo suo exultavit ut fortis ad currendam viam

18:7 a summitate caeli egressus eius et cursus eius usque ad summitatem illius nec est qui se abscondat a calore eius

18:8 lex Domini inmaculata convertens animam testimonium Domini fidele sapientiam praestans parvulis

18:9 praecepta Domini recta laetificantia cor mandatum Domini lucidum inluminans oculos

18:10 timor Domini mundus perseverans in saecula iudicia Domini vera iustificata in semet ipsis

18:11 desiderabilia super aurum et lapidem pretiosum multum et dulciora super mel et favum redundantem

18:12 unde et servus tuus docebit ea in custodiendis eis fructus multus

18:13 errores quis intelleget ab occultis munda me

18:14 a superbis quoque libera servum tuum si non fuerint dominati mei tunc inmaculatus ero et mundabor a delicto maximo

18:15 sint placentes sermones oris mei meditatio cordis mei in conspectu tuo Domine fortitudo mea et redemptor meus

19:1 victori canticum David

19:2 exaudiat te Dominus in die tribulationis protegat te nomen Dei Iacob

19:3 mittat tibi auxilium de sancto et de Sion roboret te

19:4 memor sit omnis sacrificii tui et holocaustum tuum pingue fiat semper

19:5 det tibi secundum cor tuum et omnem voluntatem tuam impleat

19:6 laudabimus in salutari tuo et in nomine Dei nostri ducemus choros

19:7 impleat Dominus omnes petitiones tuas nunc scio quoniam salvabit Dominus christum suum exaudiet eum de caelo sancto suo in fortitudine salutis dexterae suae

19:8 hii in curribus et hii in equis nos autem nominis Domini Dei nostri recordabimur

19:9 ipsi incurvati sunt et ceciderunt nos autem resurreximus et erecti sumus

19:10 Domine salva rex exaudiet nos in die qua invocaverimus

20:1 victori canticum David

20:2 Domine in fortitudine tua laetabitur rex et in salutari tuo exultabit vehementer

20:3 desiderium cordis eius dedisti ei et voluntate labiorum eius non fraudasti eum semper

20:4 quoniam praevenies eum benedictionibus bonitatis pones in capite eius coronam de lapide pretioso

20:5 vitam petivit te et dedisti ei longitudinem dierum in saeculum et in aeternum

20:6 magna gloria eius in salutari tuo gloriam et decorem pones super eum

20:7 pones enim eum benedictionem sempiternam et hilarabis eum laetitia apud vultum tuum

20:8 quia rex confidet in Domino et in misericordia Excelsi non decipietur

20:9 inveniet manus tua omnes inimicos tuos dextera tua inveniet odientes te

20:10 pones eos ut clibanum ignis in tempore vultus tui Dominus in furore suo praecipitabit eos et devorabit eos ignis

20:11 fructum eorum de terra perdes et semen eorum de filiis hominum

20:12 quoniam inclinaverunt super te malum cogitaverunt scelus quod non potuerunt

20:13 quia pones eos umerum funes tuos firmabis contra facies eorum

20:14 exaltare Domine in fortitudine tua cantabimus et psallemus fortitudines tuas

21:1 victori pro cervo matutino canticum

21:2 Deus Deus meus quare dereliquisti me longe a salute mea verba rugitus mei

21:3 Deus meus clamabo per diem et non exaudies et nocte nec est silentium mihi

21:4 et tu sancte habitator Laus Israhel

21:5 in te confisi sunt patres nostri confisi sunt et salvasti eos

21:6 ad te clamaverunt et salvati sunt in te confisi sunt et non sunt confusi

21:7 ego autem sum vermis et non homo obprobrium hominum et dispectio plebis

21:8 omnes videntes me subsannant me dimittunt labium movent caput

21:9 confugit ad Dominum salvet eum liberet eum quoniam vult eum

21:10 tu autem propugnator meus ex utero fiducia mea ab uberibus matris meae

21:11 in te proiectus sum ex vulva de ventre matris meae Deus meus es tu

21:12 ne longe fias a me quoniam tribulatio proxima est quoniam non est adiutor

21:13 circumdederunt me vituli multi tauri pingues vallaverunt me

21:14 aperuerunt super me os suum quasi leo capiens et rugiens

21:15 sicut aqua effusus sum et separata sunt omnia ossa mea factum est cor meum sicut cera liquefacta in medio ventris mei

21:16 aruit velut testa fortitudo mea et lingua mea adhesit palato meo et in pulverem mortis detraxisti me

21:17 circumdederunt me venatores concilium pessimorum vallavit me vinxerunt manus meas et pedes meos

21:18 numeravi omnia ossa mea quae ipsi respicientes viderunt in me

21:19 diviserunt vestimenta mea sibi et super vestimentum meum miserunt sortem

21:20 tu autem Domine ne longe fias fortitudo mea in auxilium meum festina

21:21 erue a gladio animam meam de manu canis solitariam meam

21:22 salva me ex ore leonis et de cornibus unicornium exaudi me

21:23 narrabo nomen tuum fratribus meis in medio ecclesiae laudabo te

21:24 qui timetis Dominum laudate eum omne semen Iacob glorificate eum

21:25 et metuite eum universum semen Israhel quoniam non dispexit neque contempsit modestiam pauperis et non abscondit faciem suam ab eo et cum clamaret ad eum audivit

21:26 apud te laus mea in ecclesia multa vota mea reddam in conspectu timentium eum

21:27 comedent mites et saturabuntur laudabunt Dominum quaerentes eum vivet cor vestrum in sempiternum

21:28 recordabuntur et convertentur ad Dominum omnes fines terrae et adorabunt coram eo universae cognationes gentium

21:29 quia Domini est regnum et dominabitur gentibus

21:30 comederunt et adoraverunt omnes pingues terrae ante faciem eius curvabunt genu universi qui descendunt in pulverem

21:31 et anima eius ipsi vivet semen serviet ei

21:32 narrabitur Domino in generatione venient et adnuntiabunt iustitias eius populo qui nascetur quas fecit

22:1 canticum David Dominus pascit me nihil mihi deerit

22:2 in pascuis herbarum adclinavit me super aquas refectionis enutrivit me

22:3 animam meam refecit duxit me per semitas iustitiae propter nomen suum

22:4 sed et si ambulavero in valle mortis non timebo malum quoniam tu mecum es virga tua et baculus tuus ipsa consolabuntur me

22:5 pones coram me mensam ex adverso hostium meorum inpinguasti oleo caput meum calix meus inebrians

22:6 sed et benignitas et misericordia subsequetur me omnibus diebus vitae meae et habitabo in domo Domini in longitudine dierum

23:1 David canticum Domini est terra et plenitudo eius orbis et habitatores eius

23:2 quia ipse super maria fundavit eum et super flumina stabilivit illum

23:3 quis ascendet in montem Domini et quis stabit in loco sancto eius

23:4 innocens manibus et mundo corde qui non exaltavit frustra animam suam et non iuravit dolose

23:5 accipiet benedictionem a Domino et iustitiam a Deo salutari suo

23:6 haec generatio quaerentium eum quaerentium faciem tuam Iacob semper

23:7 levate portae capita vestra et elevamini ianuae sempiternae et ingrediatur rex gloriae

23:8 quis est iste rex gloriae Dominus fortis et potens Dominus fortis in proelio

23:9 levate portae capita vestra et erigite ianuae sempiternae et ingrediatur rex gloriae

23:10 quis est iste rex gloriae Dominus exercituum ipse est rex gloriae semper

24:1 David ad te Domine animam meam levabo

24:2 Deus meus in te confisus sum ne confundar

24:3 ne laetentur inimici mei sed et universi qui sperant in te non confundantur

24:4 confundantur qui iniqua gerunt frustra vias tuas Domine ostende mihi semitas tuas doce me

24:5 deduc me in veritate tua et doce me quia tu Deus salvator meus te expectavi tota die

24:6 recordare miserationum tuarum Domine et misericordiarum tuarum quia ex sempiterno sunt

24:7 peccatorum adulescentiae meae et scelerum meorum ne memineris secundum misericordiam tuam recordare mei propter bonitatem tuam Domine

24:8 bonus et rectus Dominus propterea docebit peccatores in via

24:9 deducet mansuetos in iudicio et docebit modestos viam suam

24:10 omnes semitae Domini misericordia et veritas his qui custodiunt pactum eius et testificationem eius

24:11 propter nomen tuum propitiare iniquitati meae quoniam grandis est

24:12 quis est iste vir timens Dominum quem docebit in via quam elegerit

24:13 anima eius in bono commorabitur et semen eius hereditabit terram

24:14 secretum Domini timentibus eum et pactum suum ostendet eis

24:15 oculi mei semper ad Dominum quia ipse educet de rete pedes meos

24:16 respice in me et miserere mei quoniam solus et pauper sum ego

24:17 tribulationes cordis mei multiplicatae sunt de angustiis meis educ me

24:18 vide adflictionem meam et laborem meum et porta omnia peccata mea

24:19 vide inimicos meos quia multiplicati sunt et odio iniquo oderunt me

24:20 custodi animam meam et libera me non confundar quia speravi in te

24:21 simplicitas et aequitas servabunt me quia expectavi te

24:22 redime Deus Israhelem ex omnibus angustiis suis

25:1 David iudica me Deus quoniam ego in simplicitate mea ambulavi et in Domino confidens non deficiam

25:2 proba me Domine et tempta me ure renes meos et cor meum

25:3 quia misericordia tua in conspectu oculorum meorum est et ambulabo in veritate tua

25:4 non sedi cum viris vanitatis et cum superbis non ingrediar

25:5 odivi ecclesiam pessimorum et cum iniquis non sedebo

25:6 lavabo in innocentia manus meas et circuibo altare tuum Domine

25:7 ut clara voce praedicem laudem et narrem omnia mirabilia tua

25:8 Domine dilexi habitaculum domus tuae et locum tabernaculi gloriae tuae

25:9 ne auferas cum peccatoribus animam meam cum viris sanguinum vitam meam

25:10 in quorum manibus scelus est et dextera eorum repleta est muneribus

25:11 ego autem in simplicitate mea gradiar redime me et miserere mei

25:12 pes meus stetit in recto in ecclesiis benedicam Domino

26:1 David Dominus lux mea et salutare meum quem timebo Dominus fortitudo vitae meae quem formidabo

26:2 cum adpropinquarent mihi maligni ut comederent carnem meam hostes mei et inimici mei ipsi inpigerunt et ceciderunt

26:3 si steterint adversus me castra non timebit cor meum si surrexerit contra me bellum in hoc ego confidam

26:4 unum petivi a Domino hoc requiram ut habitem in domo Domini omnibus diebus vitae meae ut videam pulchritudinem Domini et adtendam templum eius

26:5 abscondet enim me in umbra sua in die pessima abscondet me in secreto tabernaculi sui

26:6 in petra exaltabit me nunc quoque exaltabit caput meum super inimicos meos qui sunt in circuitu meo et immolabo in tabernaculo eius hostias iubili cantabo et psallam Domino

26:7 audi Domine vocem meam invocantis miserere mei et exaudi me

26:8 tibi dixit cor meum quaesivit vultus meus faciem tuam Domine et requiram

26:9 ne abscondas faciem tuam a me ne declines in furore tuo a servo tuo auxilium meum fuisti ne derelinquas me et ne dimittas me Deus salvator meus

26:10 pater enim meus et mater mea dereliquerunt me Dominus autem collegit me

26:11 ostende mihi Domine viam tuam et deduc me in semita recta propter insidiatores meos

26:12 ne tradas me Domine animae tribulantium me quoniam surrexerunt contra me testes falsi et apertum mendacium

26:13 ego autem credo quod videam bona Domini in terra viventium

26:14 expecta Dominum confortare et roboretur cor tuum et sustine Dominum

27:1 David ad te Domine clamabo Fortis meus ne obsurdescas mihi ne forte tacente te mihi conparer his qui descendunt in lacum

27:2 audi Domine deprecationem meam cum clamavero ad te cum levavero manus meas ad oraculum sanctum tuum

27:3 ne trahas me cum impiis et cum operantibus iniquitatem qui loquuntur pacem cum amicis suis et est malum in corde eorum

27:4 da eis secundum opus suum et secundum malum adinventionum suarum iuxta opus manuum suarum da eis redde retributionem suam illis

27:5 quoniam non intellegunt opera Domini et opus manuum eius destrues eos et non aedificabis

27:6 benedictus Dominus qui audivit vocem deprecationis meae

27:7 Dominus fortitudo mea et scutum meum in ipso confisum est cor meum et habui adiutorium gavisum est cor meum et in cantico meo confitebor illi

27:8 Dominus fortitudo mea et robur salutarium christi sui est

27:9 salva populum tuum et benedic hereditati tuae et pasce eos et subleva eos usque in sempiternum

28:1 canticum David adferte Domino filios arietum

28:2 adferte Domino gloriam et imperium adferte Domino gloriam nomini eius adorate Dominum in decore sancto

28:3 vox Domini super aquas Deus gloriae intonuit Dominus super aquas multas

28:4 vox Domini in fortitudine vox Domini in decore

28:5 vox Domini confringentis cedros et confringet Dominus cedros Libani

28:6 et disperget eas quasi vitulus Libani et Sarion quasi filius rinocerotis

28:7 vox Domini dividens flammas ignis

28:8 vox Domini parturire faciens desertum Cades

28:9 vox Domini obsetricans cervis et revelans saltus et in templo eius omnis loquetur gloriam

28:10 Dominus diluvium inhabitat et sedebit Dominus rex in aeternum

28:11 Dominus fortitudinem populo suo dabit Dominus benedicet populo suo in pace

29:1 psalmus cantici pro dedicatione domus David

29:2 exaltabo te Domine quoniam salvasti me et non delectasti inimicos meos super me

29:3 Domine Deus meus clamavi ad te et sanasti me

29:4 Domine eduxisti de inferno animam meam vivificasti me ne descenderem in lacum

29:5 cantate Domino sancti eius et confitemini memoriae sanctitatis eius

29:6 quoniam ad momentum est ira eius et vita in repropitiatione eius ad vesperum commorabitur fletus et in matutino laus

29:7 ego autem dixi in abundantia mea non commovebor in sempiternum

29:8 Domine in voluntate tua posuisti monti meo fortitudinem abscondisti faciem tuam et factus sum conturbatus

29:9 ad Dominum clamabo et Dominum deprecabor

29:10 quae est utilitas in sanguine meo cum descendero in corruptionem numquid confitebitur tibi pulvis aut adnuntiabit veritatem tuam

29:11 audi Domine et miserere mei Domine esto adiutor

29:12 convertisti planctum meum in chorum mihi solvisti saccum meum et accinxisti me laetitia

29:13 ut laudet te gloria et non taceat Domine Deus meus in sempiternum confitebor tibi

30:1 victori canticum David

30:2 in te Domine speravi non confundar in aeternum in iustitia tua salva me

30:3 inclina ad me aurem tuam velociter libera me esto mihi in lapidem fortissimum et in domum munitam ut salves me

30:4 quia petra mea et munitio mea tu es et propter nomen tuum dux meus eris et enutries me

30:5 educes me de rete quod absconderunt mihi quia tu fortitudo mea es

30:6 in manu tua commendabo spiritum meum redemisti me Domine Deus veritatis

30:7 odisti custodientes vanitates frustra ego autem in Domino confisus sum

30:8 exultabo et laetabor in misericordia tua quia vidisti adflictionem meam cognovisti tribulationes animae meae

30:9 et non conclusisti me in manibus inimici posuisti in latitudine pedes meos

30:10 miserere mei Domine quoniam tribulor caligavit in furore oculus meus anima mea et venter meus

30:11 quia consumptae sunt in maerore vitae meae et anni mei in gemitu infirmata est in iniquitate fortitudo mea et ossa mea contabuerunt

30:12 apud omnes hostes meos factus sum obprobrium et vicinis meis nimis et timor notis meis qui videbant me in plateis fugiebant me

30:13 oblivioni traditus sum quasi mortuus a corde factus sum quasi vas perditum

30:14 audivi enim obprobrium multorum congregationem in circuitu cum inirent consilium adversum me et ut auferrent animam meam cogitarent

30:15 ego autem in te speravi Domine dixi Deus meus es tu

30:16 in manu tua tempora mea libera me de manu inimicorum meorum et persequentium me

30:17 ostende faciem tuam super servum tuum salva me in misericordia tua

30:18 Domine ne confundar quia invocavi te confundantur impii taceant in inferno

30:19 muta fiant labia mendacii quae loquuntur contra iustum vetera in superbia et despectione

30:20 quam multa est bonitas tua quam abscondisti timentibus te operatus es sperantibus in te in conspectu filiorum hominum

30:21 abscondes eos in protectione vultus tui a duritia viri abscondes eos in umbra a contradictione linguarum

30:22 benedictus Dominus qui mirabilem fecit misericordiam suam mihi in civitate munita

30:23 ego autem dixi in stupore meo proiectus sum de conspectu oculorum eius ergone audisti vocem deprecationis meae cum clamarem ad te

30:24 diligite Dominum omnes sancti eius fideles servat Dominus et retribuet his qui satis operantur superbiam

30:25 confortamini et roboretur cor vestrum omnes qui expectatis Dominum

31:1 David eruditi beatus cui dimissa est iniquitas et absconditum est peccatum

31:2 beatus homo cui non inputabit Dominus iniquitatem nec est in spiritu eius dolus

31:3 quia tacui adtrita sunt ossa mea in rugitu meo tota die

31:4 die enim et nocte gravatur super me manus tua versatus sum in miseria mea cum exardesceret messis iugiter

31:5 peccatum meum notum facio tibi et iniquitatem meam non abscondo dixi confitebor scelus meum Domino et tu dimisisti iniquitatem peccati mei semper

31:6 pro hoc orat omnis sanctus ad te tempus inveniens ut cum inundaverint aquae multae ad illum non accedant

31:7 tu es protectio mea ab hoste custodies me laus mea salvans circumdabis me semper

31:8 doceam te et monstrabo tibi viam per quam ambules cogitabo de te oculo meo

31:9 nolite fieri sicut equus et mulus quibus non est intellegentia in camo et freno maxillas eorum constringe qui non accedunt ad te

31:10 multi dolores impii confidentem autem in Domino misericordia circumdabit

31:11 laetamini in Domino et exultate iusti et laudate omnes recti corde

32:1 laudate iusti Dominum rectos decet laudatio

32:2 confitemini Domino in cithara in psalterio decacordo cantate ei

32:3 cantate ei canticum novum diligenter psallite in iubilo

32:4 quia rectum est verbum Domini et omne opus eius in fide

32:5 diligit iustitiam et iudicium misericordia Domini plena est terra

32:6 verbo Domini caeli facti sunt et spiritu oris eius omnis ornatus eorum

32:7 congregans quasi in utre aquas maris ponens in thesauris abyssos

32:8 timeat Dominum omnis terra ipsum formident universi habitatores orbis

32:9 quia ipse mandavit et factus est ipso praecipiente stetit

32:10 Dominus dissolvit consilium gentium irritas fecit cogitationes populorum

32:11 consilium Domini in aeternum stabit cogitationes cordis eius in generatione et generatione

32:12 beata gens cuius Dominus Deus eius populus quem elegit in hereditatem sibi

32:13 de caelo respexit Dominus vidit omnes filios Adam

32:14 de firmissimo solio suo prospexit ad universos habitatores terrae

32:15 fingens pariter cor eorum intellegens omnia opera eorum

32:16 non salvatur rex in multitudine exercitus nec fortis liberabitur in multiplicatione virtutis

32:17 fallax equus ad salutem et in multitudine roboris sui non salvabit

32:18 ecce oculus Domini super timentes eum et expectantes misericordiam eius

32:19 ut eruat de morte animam eorum et vivificet eos in fame

32:20 anima nostra expectavit Dominum auxilium nostrum et clipeus noster est

32:21 in ipso enim laetabitur cor nostrum quia in nomine sancto eius speravimus

32:22 sit misericordia tua Domine super nos sicut expectavimus te

33:1 David quando commutavit os suum coram Abimelech et eiecit eum et abiit

33:2 benedicam Domino in omni tempore semper laus eius in ore meo

33:3 in Domino laetabitur anima mea audiant mites et laetentur

33:4 magnificate Dominum mecum et exaltemus nomen eius pariter

33:5 quaesivi Dominum et exaudivit me et de omnibus angustiis meis liberavit me

33:6 respicite ad eum et confluite et vultus vestri non confundentur

33:7 hic pauper clamavit et Dominus exaudivit de omnibus tribulationibus salvabit eum

33:8 circumdat angelus Domini in gyro timentes eum et eruet eos

33:9 gustate et videte quoniam bonus Dominus beatus vir qui sperat in eo

33:10 timete Dominum sancti eius quoniam non est inopia timentibus eum

33:11 leones indiguerunt et esurierunt quaerentibus autem Dominum non deerit omne bonum

33:12 venite filii audite me timorem Domini docebo vos

33:13 quis est vir qui velit vitam diligens dies videre bonos

33:14 custodi linguam tuam a malo et labia tua ne loquantur dolum

33:15 recede a malo et fac bonum quaere pacem et persequere eam

33:16 oculi Domini ad iustos et aures eius ad clamorem eorum

33:17 vultus Domini super facientes malum ut perdat de terra memoriam eorum

33:18 clamaverunt et Dominus exaudivit et ex omnibus tribulationibus eorum liberavit eos

33:19 iuxta est Dominus contritis corde et confractos spiritu salvabit

33:20 multae tribulationes iusti et ex omnibus illis liberabit eum Dominus

33:21 custodit omnia ossa eius unum ex eis non confringetur

33:22 interficiet impium malitia et odientes iustum superabuntur

33:23 redimet Dominus animam servorum suorum et non peccabunt omnes sperantes in eo

34:1 David iudica Domine adversarios meos pugna contra pugnantes me

34:2 adprehende scutum et hastam et consurge in auxilium meum

34:3 evagina gladium et praeoccupa ex adverso persequentem me dic animae meae salus tua ego sum

34:4 confundantur et revereantur qui quaerunt animam meam convertantur retrorsum et confundantur qui cogitant malum mihi

34:5 fiant sicut pulvis ante faciem venti et angelus Domini inpellat

34:6 sit via eorum tenebrae et lubricum et angelus Domini persequatur eos

34:7 quia frustra absconderunt mihi insidias retis sui sine causa foderunt animae meae

34:8 veniat ei calamitas quam ignorat et rete suum quod abscondit conprehendat eum et cadat in laqueum

34:9 anima autem mea exultabit in Domino et laetabitur in salute sua

34:10 omnia ossa mea dicent Domine quis similis tui eruens inopem a validiore et pauperem et mendicum a violento

34:11 surgentes testes iniqui quae nesciebam interrogabant me

34:12 reddebant mihi mala pro bono sterilitatem animae meae

34:13 ego autem cum infirmarer ab eis induebar cilicio humiliabam in ieiunio animam meam et oratio mea ad sinum meum revertetur

34:14 quasi ad amicum quasi ad fratrem meum sic ambulabam quasi lugens mater tristis incurvabar

34:15 et in infirmitate mea laetabantur et congregabantur collecti sunt adversum me percutientes et nesciebam

34:16 scindentes et non tacentes in simulatione verborum fictorum frendebant contra me dentibus suis

34:17 Domine quanta aspicies converte animam meam a calamitatibus suis a leonibus solitariam meam

34:18 confitebor tibi in ecclesia grandi in populo forti laudabo te

34:19 non laetentur super me inimici mei mendaces odientes me frustra coniventes oculo

34:20 non enim pacem loquuntur sed in rapina terrae verba fraudulenta concinnant

34:21 et dilataverunt super me os suum dixerunt va va vidit oculus noster

34:22 vidisti Domine ne taceas Domine ne elongeris a me

34:23 consurge et evigila in iudicium meum Deus meus et Domine in causam meam

34:24 iudica me secundum iustitiam meam Domine Deus meus et ne insultent mihi

34:25 ne dicant in corde suo va va va animae nostrae ne dicant absorbuimus eum

34:26 confundantur et revereantur pariter qui laetantur in adflictione mea induantur confusione et verecundia qui magnificantur super me

34:27 laudent et laetentur qui volunt iustitiam meam et dicant semper magnificetur Dominus qui vult pacem servi sui

34:28 et lingua mea meditabitur iustitiam tuam tota die laudem tuam

35:1 pro victoria servi Domini David

35:2 dixit scelus impii in medio cordis eius non esse timorem Dei ante oculos eius

35:3 quia dolose egit adversum eum in oculis suis ut inveniret iniquitatem eius ad odiendum

35:4 verba oris eius iniquitas et dolus cessavit cogitare benefacere

35:5 iniquitatem cogitat in cubili suo stabit in via non bona malum non abiciet

35:6 Domine in caelo misericordia tua fides tua usque ad nubes

35:7 iustitia tua quasi montes Domine iudicium tuum abyssus multa homines et iumenta salvos facies Domine

35:8 quam pretiosa est misericordia tua Domine et filii Adam in umbra alarum tuarum sperabunt

35:9 inebriabuntur de pinguidine domus tuae et torrente deliciarum tuarum potabis eos

35:10 quoniam tecum est fons vitae in lumine tuo videbimus lumen

35:11 adtrahe misericordiam tuam scientibus te et iustitiam tuam rectis corde

35:12 ne veniat mihi pes superbiae et manus impiorum non me commoveat

35:13 ibi ceciderunt operantes iniquitatem expulsi sunt et non potuerunt surgere

36:1 David aleph noli contendere cum malignis neque aemuleris facientes iniquitatem

36:2 quoniam sicut herba velociter conterentur et sicut holus viride arescent

36:3 beth spera in Domino et fac bonum peregrinare in terra et pascere fide

36:4 et delectare in Domino et dabit tibi petitiones cordis tui

36:5 gimel volve super Dominum viam tuam et confide in eo et ipse faciet

36:6 et educet sicut lumen iustitiam tuam et iudicium tuum sicut meridiem

36:7 deleth tace Domino et expecta eum noli contendere adversum eum qui proficit in via sua adversum virum qui facit quae cogitat

36:8 he dimitte iram et relinque furorem noli contendere ut malefacias

36:9 quoniam qui malefaciunt interibunt expectantes autem Dominum ipsi hereditabunt terram

36:10 vav adhuc enim modicum et non erit impius et cogitabis de loco eius et non subsistet

36:11 mites autem hereditabunt terram et delectabuntur in multitudine pacis

36:12 zai cogitat impius de iusto et frendet adversum eum dentibus suis

36:13 Dominus deridebit eum videns quod venit dies eius

36:14 heth gladium evaginaverunt impii tetenderunt arcum suum ut percutiant egenum et pauperem et interficiant rectos in via

36:15 gladius eorum ingrediatur in cor eorum et arcus eorum confringantur

36:16 teth melius est parum iusto quam divitiae impiorum multae

36:17 quia brachia impiorum confringentur sublevat autem iustos Dominus

36:18 ioth novit Dominus diem inmaculatorum et hereditas eorum aeterna erit

36:19 non confundentur in tempore malo et in diebus famis saturabuntur

36:20 caph quia impii peribunt et inimici Domini gloriantes ut monocerotes consumentur sicut fumus consumitur

36:21 lameth fenus accipit impius et non reddit iustus autem donat et tribuit

36:22 quia qui benedicti fuerint ab eo hereditabunt terram et qui maledicti interibunt

36:23 mem a Domino gressus viri firmantur et viam eius volet

36:24 cum ceciderit non adlidetur quia Dominus sustentat manum eius

36:25 nun puer fui siquidem senui et non vidi iustum derelictum neque semen eius quaerens panem

36:26 tota die donat et commodat et semen eius in benedictione

36:27 samech recede a malo et fac bonum et habita in sempiterno

36:28 quia Dominus diligit iudicium et non derelinquet sanctos suos ain in aeternum custoditi sunt et semen impiorum periit

36:29 iusti hereditabunt terram et habitabunt in saeculum super eam

36:30 fe os iusti meditabitur sapientiam et lingua eius loquetur iudicium

36:31 lex Dei eius in corde eius non deficient gressus eius

36:32 sade considerat impius iustum et quaerit ut occidat eum

36:33 Dominus non derelinquet eum in manu eius et non condemnabit eum cum iudicatur

36:34 coph expecta Dominum et custodi viam eius et exaltabit te ut possideas terram cum interibunt impii videbis

36:35 res vidi impium robustum et fortissimum sicut indigenam virentem

36:36 et transivi et ecce non erat et quaesivi eum et non est inventus

36:37 sen custodi simplicitatem et vide rectum quia erit ad extremum viro pax

36:38 iniqui autem delebuntur pariter et novissimum impiorum peribit

36:39 thau salus iustorum a Domino fortitudo eorum in tempore tribulationis

36:40 et auxiliabitur eis Dominus et salvabit eos ab impiis quia speraverunt in eo

37:1 canticum David in commemoratione

37:2 Domine ne in ira tua arguas me neque in furore tuo corripias me

37:3 quia sagittae tuae infixae sunt mihi et tetigit me manus tua

37:4 non est sanitas in carne mea a facie indignationis tuae non est pax ossibus meis a facie peccati mei

37:5 quia iniquitates meae transierunt caput meum quasi onus grave adgravatae sunt super me

37:6 conputruerunt et tabuerunt cicatrices meae a facie insipientiae meae

37:7 adflictus sum et incurvatus nimis tota die maerens ambulabam

37:8 quia lumbi mei repleti sunt ignominia et non est sanitas in carne mea

37:9 evigilavi et adflictus sum nimis rugiebam a gemitu cordis mei

37:10 Domine in conspectu tuo omne desiderium meum et gemitus meus a te non est absconditus

37:11 cor meum fluctuabat dereliquit me fortitudo mea et lux oculorum meorum etiam ipsa non est mecum

37:12 cari mei et amici mei quasi contra lepram meam steterunt et vicini mei longe steterunt

37:13 et inruebant quaerentes animam meam et investigantes mala mihi loquebantur insidias et dolos tota die meditabantur

37:14 ego autem quasi surdus non audiebam et quasi mutus non aperiebam os meum

37:15 et eram quasi homo non audiens nec habens in ore suo redargutiones

37:16 te enim Domine expectabam tu exaudies Domine Deus meus

37:17 quia dixi ne forte insultent mihi et cum vacillaverint pedes mei super me magnificentur

37:18 quia ego ad plagas paratus et dolor meus contra me est semper

37:19 quia iniquitatem meam adnuntio sollicitus ero pro peccato meo

37:20 inimici autem mei viventes confortati sunt et multiplicati sunt odientes me mendaciter

37:21 et qui reddunt malum pro bono adversabantur mihi quia sequebar bonum

37:22 ne derelinquas me Domine Deus meus ne elongeris a me

37:23 festina in auxilium meum Domine salutis meae

38:1 pro victoria Idithun canticum David

38:2 dixi custodiam vias meas ne peccem in lingua mea custodiam os meum silentio donec est impius contra me

38:3 obmutui silentio tacui de bono et dolor meus conturbatus est

38:4 incaluit cor meum in medio mei in meditatione mea incensus sum igni

38:5 locutus sum lingua mea ostende mihi Domine finem meum et mensuram dierum meorum quae sit ut sciam quid mihi desit

38:6 ecce breves posuisti dies meos et vita mea quasi non sit in conspectu tuo omnia enim vanitas omnis homo stans semper

38:7 tantum in imagine ambulat homo tantum frustra turbatur congregat et ignorat cui dimittat ea

38:8 nunc ergo quid expecto Domine praestolatio mea tu es

38:9 ab omnibus iniquitatibus meis libera me obprobrium stulto ne ponas me

38:10 obmutui non aperiam os meum quia tu fecisti

38:11 tolle a me plagas tuas

38:12 a contentione manus tuae ego consumptus sum in increpationibus pro iniquitate corripuisti virum et posuisti quasi tineam desiderabilia eius verumtamen vanitas omnis homo semper

38:13 audi orationem meam Domine et clamorem meum exaudi ad lacrimam meam ne obsurdescas quia advena ego sum apud te et peregrinus sicut omnes patres mei

38:14 parce mihi ut rideam antequam vadam et non subsistam

39:1 pro victoria David canticum

39:2 expectans expectavi Dominum et inclinatus est ad me

39:3 et audivit clamorem meum et eduxit me de lacu famoso de luto caeni et statuit super petram pedes meos stabilivit gressus meos

39:4 et dedit in ore meo canticum novum laudem Deo nostro videbunt multi et timebunt et sperabunt in Domino

39:5 beatus vir qui posuit Dominum confidentiam suam et non est aversus ad superbias pompasque mendacii

39:6 multa fecisti tu Domine Deus meus mirabilia tua et cogitationes tuas pro nobis non invenio ordinem coram te si narrare voluero et numerare plura sunt quam ut narrari queant

39:7 victima et oblatione non indiges aures fodisti mihi holocaustum et pro peccato non petisti

39:8 tunc dixi ecce venio in volumine libri scriptum est de me

39:9 ut facerem placitum tibi Deus meus volui et legem tuam in medio ventris mei

39:10 adnuntiavi iustum in ecclesia multa ecce labia mea non prohibebo Domine tu nosti

39:11 iustitiam tuam non abscondi in medio cordis mei fidem tuam et salutare tuum dixi non abscondi misericordiam tuam et veritatem tuam in ecclesia multa

39:12 tu Domine non prohibebis misericordias tuas a me misericordia tua et veritas iugiter servabunt me

39:13 circumdederunt enim me mala quorum non est numerus conprehenderunt me iniquitates meae et non potui videre plures factae sunt quam capilli capitis mei et cor meum dereliquit me

39:14 placeat tibi Domine ut liberes me Domine ad adiuvandum me festina

39:15 confundantur et revereantur simul quaerentes animam meam ut auferant eam convertantur retrorsum et confundantur qui volunt mala mihi

39:16 pereant post confusionem suam qui dicunt mihi va va

39:17 gaudeant et laetentur in te qui quaerunt te dicant iugiter magnificetur Dominus qui diligunt salutare tuum

39:18 ego autem sum egens et pauper Dominus sollicitus erit pro me auxilium meum et salutare meum tu Deus meus ne moreris

40:1 pro victoria canticum David

40:2 beatus qui cogitat de paupere in die mala salvabit eum Dominus

40:3 Dominus custodiet eum et vivificabit eum et beatus erit in terra et non tradet eum animae inimicorum suorum

40:4 Dominus confortabit eum in lecto infirmitatis totum stratum eius vertisti in aegrotatione sua

40:5 ego dixi Domine miserere mei sana animam meam quoniam peccavi tibi

40:6 inimici mei loquentur malum mihi quando morietur et periet nomen eius

40:7 et si venerit ut visitet vana loquetur cor eius congregabit iniquitatem sibi et egrediens foras detrahet

40:8 simul adversum me murmurabant omnes odientes me contra cogitabant malum mihi

40:9 verbum diabuli infundebant sibi qui dormivit non addet ut resurgat

40:10 sed et homo pacificus meus in quo habui fiduciam qui manducabat panem meum levavit contra me plantam

40:11 tu autem Domine miserere mei et leva me ut reddam eis

40:12 in hoc cognovi quod velis me quia non insultavit inimicus meus mihi

40:13 ego autem in simplicitate mea adiutus sum a te et statues me ante faciem tuam in perpetuum

40:14 benedictus Dominus Deus Israhel a saeculo et usque in saeculum amen amen

41:1 pro victoria doctissimi filiorum Core

41:2 sicut areola praeparata ad inrigationes aquarum sic anima mea praeparata est ad te Deus

41:3 sitivit anima mea Deum fortem viventem quando veniam et parebo ante faciem tuam

41:4 fuerunt mihi lacrimae meae panis per diem ac noctem cum diceretur mihi tota die ubi est Deus tuus

41:5 horum recordatus sum et effudi in me animam meam quia veniam ad umbraculum tacebo usque ad domum Dei in voce laudis et confessionis multitudinis festa celebrantis

41:6 quare incurvaris anima mea et conturbas me expecta Dominum quia adhuc confitebor ei salutaribus vultus eius

41:7 Deus meus in memet ipso anima mea incurvatur propterea recordabor tui de terra Iordanis et Hermoniim de monte minimo

41:8 abyssus abyssum vocat in voce cataractarum tuarum omnes gurgites tui et fluctus tui super me transierunt

41:9 per diem mandavit Dominus misericordiam suam et in nocte canticum eius mecum oratio Deo vitae meae

41:10 dicam Deo petra mea quare oblitus es mei quare tristis incedo adfligente inimico

41:11 cum me interficerent in ossibus meis exprobraverunt mihi hostes mei dicentes tota die ubi est Deus tuus

41:12 quare incurvaris anima mea et conturbas me expecta Dominum quoniam adhuc confitebor ei salutibus vultus mei et Deo meo

42:1 iudica me Deus et discerne causam meam a gente non sancta a viro doloso et iniquo salva me

42:2 tu enim Deus fortitudo mea quare proiecisti me quare tristis incedo adfligente inimico

42:3 mitte lucem tuam et veritatem tuam ipsae ducent me et introducent ad montem sanctum tuum et ad tabernaculum tuum

42:4 et introibo ad altare tuum ad Deum laetitiae et exultationis meae et confitebor tibi in cithara Deus Deus meus

42:5 quare incurvaris anima mea et quare conturbas me expecta Dominum quoniam adhuc confitebor ei salutibus vultus mei et Deo meo

43:1 pro victoria filiorum Core eruditionis

43:2 Deus auribus nostris audivimus patres nostri narraverunt nobis opus quod operatus es in diebus eorum in diebus antiquis

43:3 tu manu tua gentes delisti et plantasti eos adflixisti populos et emisisti eos

43:4 non enim in gladio suo possederunt terram neque brachium eorum salvavit eos sed dextera tua et brachium tuum et lux vultus tui quia conplacuisti tibi

43:5 tu es rex meus Deus praecipe pro salutibus Iacob

43:6 in te hostes nostros ventilabimus in nomine tuo conculcabimus adversarios nostros

43:7 non enim in arcu meo confidam neque gladius meus salvabit me

43:8 quia salvasti nos de hostibus nostris et eos qui oderant nos confudisti

43:9 in Domino gaudebimus tota die et in nomine tuo in aeternum confitebimur semper

43:10 verum tu proiecisti et confudisti nos et non egredieris in exercitibus nostris

43:11 vertisti terga nostra hosti et qui oderant nos diripuerunt nos

43:12 dedisti nos quasi gregem ad vorandum et in gentibus dispersisti nos

43:13 vendidisti populum tuum sine pretio nec grandis fuit commutatio eorum

43:14 posuisti nos obprobrium vicinis nostris subsannationem et inrisum his qui erant in circuitu nostro

43:15 posuisti nos similitudinem in gentibus commotionem capitis in tribubus

43:16 tota die confusio mea contra me et ignominia faciei meae cooperuit me

43:17 a voce exprobrantis et blasphemantis a facie inimici et ultoris

43:18 omnia haec venerunt super nos et non sumus obliti tui nec mentiti fuimus in pacto tuo

43:19 non est conversum retro cor nostrum nec declinaverunt gressus nostri a semita tua

43:20 quoniam deiecisti nos in loco draconum et operuisti nos umbra mortis

43:21 si obliti sumus nominis Dei nostri et expandimus manus nostras ad deum alienum

43:22 numquid non Deus investigabit istud ipse enim novit cogitationes cordis quoniam propter te mortificati sumus tota die reputati sumus ut grex occisionis

43:23 consurge quare dormitas Domine evigila quare proicis nos in sempiternum

43:24 quare faciem tuam abscondis oblivisceris adflictiones et angustias nostras

43:25 quoniam incurvata est in pulvere anima nostra adhesit terrae venter noster

43:26 surge auxiliare nobis et redime nos propter misericordiam tuam

44:1 victori pro liliis filiorum Core eruditionis canticum amantissimi

44:2 eructavit cor meum verbum bonum dico ego opera mea regi lingua mea stilus scribae velocis

44:3 decore pulchrior es filiis hominum effusa est gratia in labiis tuis propterea benedixit tibi Deus in aeternum

44:4 accingere gladio tuo super femur fortissime

44:5 gloria tua et decore tuo decore tuo prospere ascende propter veritatem et mansuetudinem iustitiae et docebit te terribilia dextera tua

44:6 sagittae tuae acutae populi sub te cadent in corde inimicorum regis

44:7 thronus tuus Deus in saeculum et in aeternum sceptrum aequitatis sceptrum regni tui

44:8 dilexisti iustitiam et odisti iniquitatem propterea unxit te Deus Deus tuus oleo exultationis prae participibus tuis

44:9 zmyrna et stacte et cassia in cunctis vestimentis tuis de domibus eburneis quibus laetificaverunt te

44:10 filiae regum in honore tuo stetit coniux in dextera tua in diademate aureo

44:11 audi filia et vide et inclina aurem tuam et obliviscere populi tui et domus patris tui

44:12 et concupiscet rex decorem tuum quia ipse est dominus tuus et adora eum

44:13 et o filia fortissimi in muneribus faciem tuam deprecabuntur divites populi

44:14 omnis gloria filiae regis intrinsecus fasceis aureis vestita est

44:15 in scutulatis ducetur ad regem virgines sequentur eam amicae eius ducentur illuc

44:16 ducentur in laetitiis et exultatione ingredientur thalamum regis

44:17 pro patribus tuis erunt filii tibi pones eos principes in universa terra

44:18 recordabor nominis tui in omni generatione et generatione propterea populi confitebuntur tibi in saeculum et in aeternum

45:1 victori filiorum Core pro iuventutibus canticum

45:2 Deus nostra spes et fortitudo auxilium in tribulationibus inventus es validum

45:3 ideo non timebimus cum fuerit translata terra et concussi montes in corde maris

45:4 sonantibus et intumescentibus gurgitibus eius et agitatis montibus in potentia eius semper

45:5 fluminis divisiones laetificant civitatem Dei sanctum tabernaculum Altissimi

45:6 Dominus in medio eius non commovebitur auxiliabitur ei Deus in ipso ortu matutino

45:7 conturbatae sunt gentes concussa sunt regna dedit vocem suam prostrata est terra

45:8 Dominus exercituum nobiscum protector noster Deus Iacob semper

45:9 venite et videte opera Domini quantas posuerit solitudines in terra

45:10 conpescuit bella usque ad extremum terrae arcum confringet et concidet hastam plaustra conburet igni

45:11 cessate et cognoscite quoniam ego sum Deus exaltabor in gentibus exaltabor in terra

45:12 Dominus exercituum nobiscum fortitudo nostra Deus Iacob semper

46:1 victori filiorum Core canticum

46:2 omnes populi plaudite manibus iubilate Deo in voce laudis

46:3 quoniam Dominus altissimus terribilis rex magnus super omnem terram

46:4 congregavit populos subter nos et tribus sub pedibus nostris

46:5 elegit nobis hereditatem nostram gloriam Iacob quam dilexit semper

46:6 ascendit Deus in iubilo Deus in voce bucinae

46:7 canite Deo canite canite regi nostro canite

46:8 quia rex universae terrae Deus canite erudite

46:9 regnavit Deus super gentes Deus sedet super thronum sanctum suum

46:10 principes populorum congregati sunt populus Dei Abraham quoniam Dei scuta terrae vehementer elevata sunt

47:1 canticum psalmi filiorum Core

47:2 magnus Dominus et laudabilis nimis in civitate Dei nostri in monte sancto suo

47:3 specioso germini gaudio universae terrae monti Sion lateribus aquilonis civitatulae regis magni

47:4 Deus in domibus eius agnitus est in auxiliando

47:5 quia ecce reges congregati sunt venerunt simul

47:6 ipsi videntes sic obstipuerunt conturbati sunt admirati sunt

47:7 horror possedit eos ibi dolor quasi parturientis

47:8 in vento uredinis confringes naves maris

47:9 sicut audivimus ita vidimus in civitate Dei exercituum in civitate Dei nostri Deus fundavit eam usque in aeternum semper

47:10 aestimavimus Deus misericordiam tuam in medio templi tui

47:11 secundum nomen tuum Deus sic laus tua usque ad extremum terrae iustitia repleta est dextera tua

47:12 laetetur mons Sion exultent filiae Iudae propter iudicia tua

47:13 circumdate Sion et circumite eam numerate turres eius

47:14 ponite cor vestrum in moenibus separate palatia eius ut narretis in generatione novissima

47:15 quia ipse Deus Deus noster in saeculum et in perpetuum ipse erit dux noster in morte

48:1 victori filiorum Core canticum

48:2 audite hoc omnes populi auribus percipite universi habitatores occidentis

48:3 tam filii Adam quam filii singulorum simul dives et pauper

48:4 os meum loquitur sapientias et meditatio cordis mei prudentias

48:5 inclino ad parabulam aurem meam aperiam in cithara enigma meum

48:6 quare timebo in diebus mali iniquitas calcanei mei circumdabit me

48:7 qui fiduciam habent in fortitudine sua et in multitudine divitiarum suarum superbiunt

48:8 fratrem redimens non redimet vir nec dabit Deo propitiationem pro eo

48:9 neque pretium redemptionis animae eorum sed quiescet in saeculo

48:10 et vivet ultra in sempiternum

48:11 et non videbit interitum cum viderit sapientes morientes simul insipiens et indoctus peribunt et derelinquent alienis divitias suas

48:12 interiora sua domus suas in saeculo tabernacula sua in generatione et generatione vocaverunt nominibus suis terras suas

48:13 et homo in honore non commorabitur adsimilatus est iumentis et exaequatus est

48:14 haec est via insipientiae eorum et post eos iuxta os eorum current semper

48:15 quasi grex in inferno positi sunt mors pascet eos et subicient eos recti in matutino et figura eorum conteretur in inferno post habitaculum suum

48:16 verumtamen Deus redimet animam meam de manu inferi cum adsumpserit me semper

48:17 noli timere cum ditatus fuerit vir cum multiplicata fuerit gloria domus eius

48:18 neque enim moriens tollet omnia nec descendet post eum gloria eius

48:19 quia animae suae in vita sua benedicet laudabunt inquient te cum benefeceris tibi

48:20 intrabit usque ad generationes patrum suorum usque ad finem non videbunt lucem

48:21 homo cum in honore esset non intellexit conparavit se iumentis et silebitur

49:1 canticum Asaph fortis Deus Dominus locutus est et vocavit terram ab ortu solis usque ad occasum eius

49:2 de Sion perfecta decore Deus apparuit

49:3 veniet Deus noster et non tacebit ignis coram eo vorabit et in circuitu eius tempestas valida

49:4 vocabit caelum desursum et terram ut iudicet populum suum

49:5 congregate mihi sanctos meos qui feriunt pactum meum in sacrificio

49:6 et adnuntiabunt caeli iustitiam eius quia Deus iudex est semper

49:7 audi popule meus et loquar Israhel et contestabor te Deus Deus tuus ego sum

49:8 non propter victimas tuas arguam te et holocaustomata tua coram me sunt semper

49:9 non accipiam de domo tua vitulum neque de gregibus tuis hircos

49:10 mea sunt enim omnia animalia silvarum pecudes in montibus milium

49:11 scio omnes aves montium et universitas agri mecum est

49:12 si esuriero non dicam tibi meus est enim orbis et plenitudo eius

49:13 numquid comedam carnem taurorum aut sanguinem hircorum bibam

49:14 immola Deo laudem et redde Altissimo vota tua

49:15 et invoca me in die tribulationis liberabo te et glorificabis me

49:16 impio autem dixit Deus quid tibi est cum narratione praeceptorum meorum et ut adsumas pactum meum in ore tuo

49:17 qui odisti disciplinam et proiecisti verba mea post te

49:18 si videbas furem consentiebas ei et cum adulteris erat pars tua

49:19 os tuum dimisisti ad malitiam et lingua tua concinnavit dolum

49:20 sedens adversum fratrem tuum loquebaris et adversum filium matris tuae fabricabaris obprobrium

49:21 haec fecisti et tacui existimasti futurum me similem tui arguam te et proponam te ante oculos tuos

49:22 intellegite hoc qui obliviscimini Deum ne forte capiam et non sit qui liberet

49:23 qui immolat confessionem glorificat me et qui ordinate ambulat ostendam ei salutare Dei

[zurück zum Register der Weisheitsbücher]

50:1 victori canticum David

50:2 cum venisset ad eum Nathan propheta quando ingressus est ad Bethsabee

50:3 miserere mei Deus secundum misericordiam tuam iuxta multitudinem miserationum tuarum dele iniquitates meas

50:4 multum lava me ab iniquitate mea et a peccato meo munda me

50:5 quoniam iniquitates meas ego novi et peccatum meum contra me est semper

50:6 tibi soli peccavi et malum coram te feci ut iustificeris in sermonibus tuis et vincas cum iudicaveris

50:7 ecce in iniquitate conceptus sum et in peccato peperit me mater mea

50:8 ecce enim veritatem diligis absconditum et arcanum sapientiae manifestasti mihi

50:9 asparges me hysopo et mundabor lavabis me et super nivem dealbabor

50:10 auditum mihi facies gaudium et laetitiam ut exultent ossa quae confregisti

50:11 absconde faciem tuam a peccatis meis et omnes iniquitates meas dele

50:12 cor mundum crea mihi Deus et spiritum stabilem renova in visceribus meis

50:13 ne proicias me a facie tua et spiritum sanctum tuum ne auferas a me

50:14 redde mihi laetitiam Iesu tui et spiritu potenti confirma me

50:15 docebo iniquos vias tuas et peccatores ad te revertentur

50:16 libera me de sanguinibus Deus Deus salutis meae laudabit lingua mea iustitiam tuam

50:17 Domine labia mea aperies et os meum adnuntiabit laudem tuam

50:18 non enim vis ut victimam feriam nec holocaustum tibi placet

50:19 sacrificium Dei spiritus contribulatus cor contritum et humiliatum Deus non dispicies

50:20 benefac Domine in voluntate tua Sion et aedificentur muri Hierusalem

50:21 tunc suscipies sacrificium iustitiae oblationes et holocausta tunc inponent super altare tuum vitulos

51:1 victori ab erudito David

51:2 cum venisset Doec Idumeus et adnuntiasset Saul dicens ei venit David in domum Achimelech

51:3 quid gloriaris in malitia potens misericordia Dei tota est die

51:4 insidias cogitat lingua tua quasi novacula acuta faciens dolum

51:5 dilexisti malum magis quam bonum mendacium magis quam loqui iustitiam semper

51:6 dilexisti omnia verba ad devorandum lingua dolosa

51:7 sed Deus destruet te in sempiternum terrebit et evellet te de tabernaculo et eradicabit te de terra viventium semper

51:8 videbunt iusti et timebunt et super eum ridebunt

51:9 ecce vir qui non posuit Deum fortitudinem suam sed speravit in multitudine divitiarum suarum confortatus est in insidiis suis

51:10 ego sicut oliva virens in domo Dei speravi in misericordia Dei in saeculum sempiternum

51:11 confitebor tibi in saeculo quoniam fecisti et expectabo nomen tuum quoniam bonum in conspectu sanctorum tuorum

52:1 victori per chorum eruditi David dixit stultus in corde suo non est Deus

52:2 corrupti sunt et abominabiles facti sunt in iniquitate non est qui faciat bonum

52:3 Deus de caelo prospexit super filios hominum ut videret si esset intellegens requirens Deum

52:4 omnes aversi sunt pariter adheserunt non est qui faciat bonum non est usque ad unum

52:5 numquid non cognoverunt qui operantur iniquitatem qui comedunt populum meum ut cibum panis

52:6 Deum non invocaverunt ibi timuerunt timore ubi non est timor quoniam Deus dispersit ossa circumdantium te confunderis quia Deus proiecit eos

52:7 quis dabit ex Sion salutare Israhel cum reduxerit Deus captivitatem populi sui exultabit Iacob laetabitur Israhel

53:1 victori in psalmis eruditi David

53:2 quando venerunt Ziphei et dixerunt Saul nonne David absconditus est apud nos

53:3 Deus in nomine tuo salva me et in fortitudine tua ulciscere me

53:4 Deus exaudi orationem meam auribus percipe verba oris mei

53:5 quia alieni insurrexerunt adversus me et fortes quaesierunt animam meam et non posuerunt Deum in conspectu suo semper

53:6 ecce Deus auxiliatur mihi Dominus sustentans animam meam

53:7 reddet malum insidiatoribus meis in veritate tua disperde eos

53:8 voluntarie sacrificabo tibi confitebor nomini tuo Domine quoniam bonum est

53:9 quoniam ex omni tribulatione liberavit me et inimicos meos dispexit oculus meus

54:1 victori in psalmis eruditi David

54:2 exaudi Deus orationem meam et ne dispicias deprecationem meam

54:3 adtende mihi et exaudi me humiliatus sum in meditatione mea et conturbatus

54:4 a voce inimici a facie persequentis impii quoniam proiecerunt super me iniquitatem et in furore adversabantur mihi

54:5 cor meum doluit in vitalibus meis et terrores mortis ceciderunt super me

54:6 timor et tremor venit super me et operuit me caligo

54:7 et dixi quis dabit mihi pinnas columbae ut volem et requiescam

54:8 ut procul abeam et commorer in deserto semper

54:9 festinabo ut salver ab spiritu tempestatis et turbinis

54:10 praecipita Domine divide linguas eorum quoniam vidi iniquitatem et contradictionem in civitate

54:11 die et nocte circumeuntes muros eius scelus et dolorem in medio eius

54:12 insidiae in vitalibus eius et non recedet de plateis eius damnum et fraudulentia

54:13 non enim inimicus exprobravit mihi ut sustineam neque is qui me oderat super me magnificatus est ut abscondar ab eo

54:14 sed tu homo unianimis meus dux meus et notus meus

54:15 qui simul habuimus dulce secretum in domo Dei ambulavimus in terrore

54:16 veniat mors super eos descendant in infernum viventes quia nequitiae in congregatione eorum et in medio eorum

54:17 ego ad Deum clamabo et Dominus salvabit me

54:18 vespere et mane et meridie eloquar et resonabo et exaudiet vocem meam

54:19 redimet in pace animam meam ab adpropinquantibus mihi multi enim fuerunt adversum me

54:20 exaudiet Deus et humiliabit eos qui iudex est ab initio semper non enim mutantur neque timent Deum

54:21 extendit manum suam ad pacifica sua contaminabit pactum suum

54:22 nitidius butyro os eius pugnat autem cor illius molliores sermones eius oleo cum sint lanceae

54:23 proice super Dominum caritatem tuam et ipse enutriet te non dabit in aeternum fluctuationem iusto

54:24 tu autem Deus deduces eos in puteum interitus viri sanguinum et dolosi non dimidiabunt dies suos ego autem fiduciam habeo tui

55:1 victori pro columba muta eo quod procul abierit David humilis et simplex quando tenuerunt eum Palestini in Geth

55:2 miserere mei Deus quoniam conculcavit me homo tota die pugnans tribulavit me

55:3 conculcaverunt me insidiatores mei tota die multi enim qui pugnant contra me Altissime

55:4 quacumque die territus fuero ego in te confidam

55:5 in Deo laudavi verbum in Deo speravi non timebo quid faciat caro mihi

55:6 tota die sermonibus me adfligebant contra me omnes cogitationes eorum in malum

55:7 congregabuntur abscondite plantas meas observabunt expectantes animam meam

55:8 quia nullus est salvus in eis in furore populos detrahet Deus

55:9 secretiora mea numerasti pone lacrimam meam in conspectu tuo sed non in narratione tua

55:10 tunc convertentur inimici mei retrorsum in quacumque die invocavero hoc scio quia Deus meus es

55:11 in Deo laudabo verbum in Domino praedicabo sermonem in Deo speravi non timebo quid faciat homo mihi

55:12 in me sunt Deus vota tua reddam gratiarum actiones tibi

55:13 quia liberasti animam meam de morte et pedes meos de lapsu ut ambulem coram Deo in luce viventium

56:1 pro victoria ut non disperdas David humilem et simplicem quando fugit a facie Saul in spelunca

56:2 miserere mei Deus miserere mei quoniam in te sperat anima mea in umbra alarum tuarum sperabo donec transeant insidiae

56:3 invocabo Deum altissimum Deum ultorem meum

56:4 mittet de caelo et salvabit me exprobrabit conculcantibus me semper mittet Deus misericordiam suam et veritatem suam

56:5 anima mea in medio leonum dormivit ferocientium filii hominum dentes eorum lancea et sagittae et lingua eorum gladius acutus

56:6 exaltare super caelos Deus in omni terra gloria tua

56:7 rete paraverunt gressibus meis ad incurvandam animam meam foderunt ante me foveam ceciderunt in medium eius semper

56:8 paratum cor meum Deus paratum cor meum cantabo et psallam

56:9 surge gloria mea surge psalterium et cithara surgam mane

56:10 confitebor tibi in populis Domine cantabo tibi in gentibus

56:11 quia magna usque ad caelos misericordia tua et usque ad nubes veritas tua

56:12 exaltare super caelos Deus in omni terra gloria tua

57:1 victori ut non disperdas David humilem et simplicem

57:2 si vere utique iustitiam loquimini recta iudicate filii hominum

57:3 etenim in corde iniquitates operamini in terra iniquitatis manus vestras adpendite

57:4 alienati sunt peccatores a vulva erraverunt ab utero loquentes mendacium

57:5 furor eorum sicut furor serpentis sicut reguli surdi obturantis aurem suam

57:6 ut non audiat vocem murmurantium nec incantatoris incantationes callidas

57:7 Deus excute dentes eorum ex ore eorum molares leonum confringe Domine

57:8 dissolvantur quasi aquae quae defluent intendet arcum suum donec conterantur

57:9 quasi vermis tabefactus pertranseant quasi abortivum mulieris quod non vidit solem

57:10 antequam crescant spinae vestrae in ramnum quasi viventes quasi in ira tempestas rapiet eas

57:11 laetabitur iustus cum viderit ultionem pedes suos lavabit in sanguinem impii

57:12 et dicet homo vere fructus est iusto vere est Deus iudicans in terra

58:1 victori ut non disperdas David humilem et simplicem quando misit Saul et custodierunt domum ut occiderent eum

58:2 erue me de inimicis meis Deus meus et a resistentibus mihi protege me

58:3 libera me ab operariis iniquitatis et a viris sanguinum salva me

58:4 quia ecce insidiati sunt animae meae congregantur adversum me fortissimi

58:5 absque iniquitate mea et absque peccato meo Domine non egi inique et illi currunt et praeparantur

58:6 surge ex adverso pro me et respice et tu Domine Deus exercituum Deus Israhel evigila ut visites omnes gentes non miserearis universis qui operantur iniquitatem semper

58:7 revertantur ad vesperam et latrent ut canis et circumeant civitatem

58:8 ecce loquuntur in ore suo gladii in labiis eorum quasi nemo audiat

58:9 tu autem Domine deridebis eos subsannabis omnes gentes

58:10 fortitudinem meam ad te servabo quoniam tu Deus elevator meus

58:11 Dei mei misericordia praeveniet me

58:12 Deus ostendit mihi in insidiatoribus meis ne occidas eos ne forte obliviscantur populi mei disperge eos in fortitudine tua et destrue eos protector noster Domine

58:13 in peccato oris sui in sermone labiorum suorum et capiantur in superbia sua maledictionem et mendacium narrantes

58:14 consume in furore consume ut non subsistant et sciant quoniam Deus dominatur Iacob in finibus terrae semper

58:15 et convertantur ad vesperam et latrent ut canis et circumeant civitatem

58:16 ipsi vagabuntur ut comedant et cum saturati non fuerint murmurabunt

58:17 ego autem cantabo imperium tuum et laudabo mane misericordiam tuam quoniam factus es fortitudo mea et refugium in die tribulationis meae

58:18 tibi cantabo quoniam Deus adiutor meus fortitudo mea Deus misericordia mea

59:1 victori pro liliis testimonium humilis et perfecti David ad docendum

59:2 quando pugnavit adversum Syriam Mesopotamiae et adversum Syriam Suba et reversus est Ioab et percussit Edom in valle Salinarum duodecim milia

59:3 Deus proiecisti nos et scidisti iratus convertisti nos

59:4 commovisti terram et disrupisti eam sana contritiones eius quoniam commota est

59:5 ostendisti populo tuo duritiam potasti nos vino consopiente

59:6 dedisti timentibus te signum ut fugerent a facie arcus semper ut liberentur amici tui

59:7 salva dextera tua et exaudi me

59:8 Deus locutus est in sanctuario suo laetabor dividam Sicimam et vallem Soccoth dimetiar

59:9 meus est Galaad et meus Manasse et Efraim fortitudo capitis mei Iudas legifer meus

59:10 Moab olla lavacri mei super Idumeam incedam calciamento meo mihi Palestina foederata est

59:11 quis deducet me ad civitatem munitam quis deducet me usque ad Idumeam

59:12 nonne tu Deus qui proiecisti nos et non egredieris Deus in exercitibus nostris

59:13 da nobis auxilium in tribulatione vana est enim salus ab homine

59:14 in Deo faciemus virtutem et ipse conculcabit tribulantes nos

60:1 victori in psalmis David

60:2 exaudi Deus laudationem meam intende orationi meae

60:3 de novissimo terrae ad te clamabo cum triste fuerit cor meum cum fortis elevabitur adversum me tu eris ductor meus

60:4 fuisti spes mea turris munitissima a facie inimici

60:5 habitabo in tabernaculo tuo iugiter sperabo in protectione alarum tuarum semper

60:6 tu enim Deus exaudisti orationem meam dedisti hereditatem timentibus nomen tuum

60:7 dies super dies regis adicies annos eius donec est generatio et generatio

60:8 sedebit semper ante faciem Dei misericordia et veritas servabunt eum

60:9 sic canam nomini tuo iugiter reddens vota mea per singulos dies

61:1 victori per Idithun canticum David

61:2 attamen apud Deum silebit anima mea ex eo salus mea

61:3 attamen ipse est scutum meum et salus mea fortitudo mea non commovebor amplius

61:4 usquequo insidiamini contra virum interficitis omnes quasi murus inclinus et maceria corruens

61:5 partem enim eius cogitaverunt expellere placuerunt sibi in mendacio ore suo singuli benedicunt et corde suo maledicunt semper

61:6 verumtamen Deo retice anima mea ab ipso enim praestolatio mea

61:7 ipse est fortitudo mea et salus mea susceptor meus non timebo

61:8 in Deo salutare meum et gloria mea robur fortitudinis meae salus mea in Deo

61:9 sperate in eo omni tempore populi effundite coram eo cor vestrum Deus spes nostra est semper

61:10 verumtamen vanitas filii Adam mendacium filii viri in stateris dolosis fraudulenter agunt simul

61:11 nolite confidere in calumnia et in rapina ne frustremini divitiae si fluxerint ne adponatis cor

61:12 unum locutus est Deus duo haec audivi quia imperium Dei est

61:13 et tibi Domine misericordia quia tu reddes unicuique secundum opus suum

62:1 canticum David cum esset in deserto Iuda

62:2 Deus fortitudo mea tu es de luce consurgam ad te sitivit te anima mea desideravit te caro mea

62:3 in terra invia et conficiente ac sine aqua sic in sancto apparui tibi ut videam fortitudinem tuam et gloriam tuam

62:4 melior est enim misericordia tua quam vitae labia mea laudabunt te

62:5 sic benedicam tibi in vita mea in nomine tuo levabo manus meas

62:6 quasi adipe et pinguidine implebitur anima mea et labiis laudantibus canet os meum

62:7 recordans tui in cubili meo per singulas vigilias meditabor tibi

62:8 quia fuisti auxilium meum in umbra alarum tuarum laudabo

62:9 adhesit anima mea post te me suscepit dextera tua

62:10 ipsi vero interficere quaerunt animam meam ingrediantur in extrema terrae

62:11 congregentur in manus gladii pars vulpium erunt

62:12 rex autem laetabitur in Deo laudabitur omnis qui iurat in eo quia obstruetur os loquentium mendacium

63:1 victori canticum David

63:2 audi Deus vocem meam loquentis a timore inimici serva vitam meam

63:3 absconde me a consilio malignorum a tumultu operantium iniquitatem

63:4 qui exacuerunt quasi gladium linguam suam tetenderunt sagittam suam verbum amarissimum

63:5 ut sagittarent in absconditis simplicem

63:6 subito sagittabunt eum et non timebunt confortaverunt sibi sermonem pessimum narraverunt ut absconderent laqueos dixerunt quis videbit nos

63:7 scrutati sunt iniquitates defecerunt scrutantes scrutinio cogitationibus singulorum et corde profundo

63:8 sagittabit ergo eos Deus iaculo repentino inferentur plagae eorum

63:9 et corruent in semet ipsos linguis suis fugient omnes qui viderint eos

63:10 et timebunt omnes homines et adnuntiabunt opus Dei et opera eius intellegent

63:11 laetabitur iustus in Domino et sperabit in eo et exultabunt omnes recti corde

64:1 victori carmen David cantici

64:2 tibi silens laus Deus in Sion et tibi reddetur votum

64:3 exaudi orationem donec ad te omnis caro veniat

64:4 verba iniquitatum praevaluerunt adversum me sceleribus nostris tu propitiaberis

64:5 beatus quem elegeris et susceperis habitabit enim in atriis tuis replebimur bonis domus tuae sanctificatione templi tui

64:6 terribilis in iustitia exaudi nos Deus salvator noster confidentia omnium finium terrae et maris longinqui

64:7 praeparans montes in virtute tua accinctus fortitudine

64:8 conpescens sonitum maris fremitum fluctuum eius et multitudinem gentium

64:9 et timebunt qui habitant in extremis a signis tuis egressus matutinos et vespere laudantes facies

64:10 visita terram et inriga eam ubertate dita eam rivus Dei plenus aqua praeparabis frumentum eorum quia sic fundasti eam

64:11 sulcos eius inebria multiplica fruges eius pluviis inriga eam et germini eius benedic

64:12 volvetur annus in bonitate tua et vestigia tua rorabunt pinguidine

64:13 pinguescent pascua deserti et exultatione colles accingentur

64:14 vestientur agnis greges et valles plenae erunt frumento coaequabuntur et canent

65:1 victori canticum psalmi iubilate Deo omnis terra

65:2 cantate gloriam nomini eius date gloriam laudi eius

65:3 dicite Deo quam terribile opus tuum in multitudine fortitudinis tuae mentientur tibi inimici tui

65:4 omnis terra adoret te et cantet tibi cantet nomini tuo semper

65:5 venite et videte opera Dei terribilia consilia super filiis hominum

65:6 convertit mare in aridam in flumine pertransibunt pede ibi laetabimur in eo

65:7 qui dominatur in fortitudine sua saeculo oculi eius gentes aspiciunt qui increduli sunt non exaltentur in semet ipsis semper

65:8 benedicite populi Deo nostro et auditam facite vocem laudis eius

65:9 qui posuit animam nostram in vitam et non dedit in commotione pedes nostros

65:10 probasti enim nos Deus igne nos conflasti sicut conflatur argentum

65:11 introduxisti nos in obsidione posuisti stridorem in dorso nostro

65:12 inposuisti homines super caput nostrum transivimus per ignem et aquam et eduxisti nos in refrigerium

65:13 ingrediar domum tuam in holocaustis reddam tibi vota mea

65:14 quae promiserunt tibi labia mea et locutum est os meum cum tribularer

65:15 holocausta medullata offeram tibi cum incensu arietum faciam boves cum hircis semper

65:16 venite audite et narrabo omnes qui timetis Deum quanta fecerit animae meae

65:17 ipsum ore meo invocavi et exaltavi in lingua mea

65:18 iniquitatem si vidi in corde meo non exaudiat Dominus

65:19 ideo exaudivit Deus et adtendit vocem deprecationis meae

65:20 benedictus Deus qui non abstulit orationem meam et misericordiam suam a me

66:1 victori in psalmis canticum carminis

66:2 Deus misereatur nostri et benedicat nobis inlustret faciem suam super nos semper

66:3 ut nota fiat in terra via tua in universis gentibus salus tua

66:4 confiteantur tibi populi Deus confiteantur tibi populi omnes

66:5 laetentur et laudent gentes quoniam iudicas populos in aequitate et gentium quae in terra sunt ductor es sempiternus

66:6 confiteantur tibi populi Deus confiteantur tibi populi omnes

66:7 terra dedit germen suum benedicat nobis Deus Deus noster

66:8 benedicat nobis Deus et timeant eum omnes fines terrae

67:1 victori David psalmus cantici

67:2 exsurgat Deus et dissipentur inimici eius et fugiant qui oderunt eum a facie eius

67:3 sicut deficit fumus deficiant sicut tabescit cera a facie ignis pereant impii a facie Dei

67:4 iusti autem laetentur exultent in conspectu Dei et gaudeant in laetitia

67:5 cantate Deo canite nomini eius praeparate viam ascendenti per deserta in Domino nomen eius et exultate coram eo

67:6 patri pupillorum et defensori viduarum Deus in habitaculo sancto suo

67:7 Deus habitare facit solitarios in domo educit vinctos in fortitudine increduli autem habitaverunt in siccitatibus

67:8 Deus cum egredereris ante populum tuum et ambulares per desertum semper

67:9 terra commota est et caeli stillaverunt a facie tua Deus hoc est in Sinai a facie Dei Dei Israhel

67:10 pluviam voluntariam elevasti Deus hereditatem tuam laborantem tu confortasti

67:11 animalia tua habitaverunt in ea praeparasti in bonitate tua pauperi Deus

67:12 Domine dabis sermonem adnuntiatricibus fortitudinis plurimae

67:13 reges exercituum foederabuntur foederabuntur et pulchritudo domus dividet spolia

67:14 si dormieritis inter medios terminos pinnae columbae deargentatae et posteriora eius in virore auri

67:15 cum divideret Robustissimus reges in ea nive dealbata est in Selmon

67:16 mons Dei mons pinguis mons excelsus mons pinguis

67:17 quare contenditis montes excelsi adversum montem quem dilexit Deus ut habitaret in eo siquidem Dominus habitabit semper

67:18 currus Dei innumerabilis milia abundantium Dominus in eis in Sina in sancto

67:19 ascendisti in excelsum captivam duxisti captivitatem accepisti dona in hominibus insuper et non credentes habitare Dominum Deum

67:20 benedictus Dominus per singulos dies portabit nos Deus salutis nostrae semper

67:21 Deus noster Deus salutis et Domini Dei mortis egressus

67:22 verumtamen Deus confringet capita inimicorum suorum verticem crinis ambulantis in delictis suis

67:23 dixit Dominus de Basan convertam convertam de profundis maris

67:24 ut calcet pes tuus in sanguine lingua canum tuorum ex inimicis a temet ipso

67:25 viderunt itinera tua Deus itinera Dei mei regis mei in sancto

67:26 praecesserunt cantores eos qui post tergum psallebant in medio puellarum tympanistriarum

67:27 in ecclesiis benedicite Deo Domino de fontibus Israhel

67:28 ibi Beniamin parvulus continens eos principes Iuda in purpura sua principes Zabulon principes Nepthali

67:29 praecepit Deus tuus de fortitudine tua conforta Deus hoc quod operatus es nobis

67:30 de templo tuo quod est in Hierusalem tibi offerent reges munera

67:31 increpa bestiam calami congregatio fortium in vitulis populorum calcitrantium contra rotas argenteas disperge populos qui bella volunt

67:32 offerant velociter ex Aegypto Aethiopia festinet dare manus Deo

67:33 regna terrae cantate Deo canite Domino semper

67:34 qui ascendit super caelum caeli a principio ecce dabit voci suae vocem fortitudinis

67:35 date gloriam Deo super Israhel magnificentia eius et fortitudo eius in caelis

67:36 terribilis Deus de sanctuario suo Deus Israhel ipse dabit fortitudinem et robur populo benedictus Deus

68:1 victori pro liliis David

68:2 salva me Deus quoniam venerunt aquae usque ad animam

68:3 infixus sum in limo profundi et non possum consistere veni in profundum aquarum et flumen operuit me

68:4 laboravi clamans exasperatum est guttur meum defecerunt oculi mei expectantes Deum meum

68:5 multiplicati sunt super capillos capitis mei qui oderunt me gratis confortati sunt qui persequebantur me inimici mei iniuste quae non rapueram tunc reddebam

68:6 Deus tu scis stultitiam meam et peccata mea a te non sunt abscondita

68:7 non confundantur in me qui expectant te Domine Deus exercituum non confundantur in me qui quaerunt te Deus Israhel

68:8 quia propter te portavi obprobrium operuit confusio faciem meam

68:9 alienus factus sum fratribus meis et peregrinus filiis matris meae

68:10 quia zelus domus tuae comedit me et obprobrium exprobrantium tibi cecidit super me

68:11 et flevi in ieiunio animam meam et factum est in obprobria mihi

68:12 et posui vestimentum meum saccum et factus sum eis in parabulam

68:13 contra me loquebantur qui sedebant in porta et cantabant bibentes vinum

68:14 mea autem oratio ad te Domine tempus reconciliationis est Deus in multitudine misericordiae tuae exaudi me in veritate salutaris tui

68:15 erue me de luto ut non infigar libera me ab his qui oderunt me et de profundis aquis

68:16 ne operiat me fluvius aquae et ne absorbeat me profundum et non coronet super me puteus os suum

68:17 exaudi me Domine quoniam bona est misericordia tua secundum multitudinem miserationum tuarum respice ad me

68:18 et ne abscondas faciem tuam a servo tuo quoniam tribulor cito exaudi me

68:19 accede ad animam meam redime eam propter inimicos meos libera me

68:20 tu scis obprobrium meum et confusionem meam et ignominiam meam

68:21 coram te sunt omnes hostes mei obprobrio contritum est cor meum et desperatus sum et expectavi qui contristaretur et non fuit et qui consolaretur et non inveni

68:22 et dederunt in esca mea fel et in siti mea potaverunt me aceto

68:23 sit mensa eorum coram eis in laqueum et in retributiones ad corruendum

68:24 contenebrentur oculi eorum ne videant et dorsum eorum semper incurva

68:25 effunde super eos indignationem tuam et ira furoris tui conprehendat eos

68:26 fiat commoratio eorum deserta in tabernaculis eorum non sit qui habitet

68:27 quoniam quem tu percussisti persecuti sunt et ut adfligerent vulneratos tuos narrabant

68:28 da iniquitatem super iniquitatem eorum et non veniant in iustitia tua

68:29 deleantur de libro viventium et cum iustis non scribantur

68:30 ego autem pauper et dolens salus tua Deus suscipiet me

68:31 laudabo nomen Dei in cantico et magnificabo eum in confessione

68:32 et placebit Domino super vitulum novellum cornua efferentem et ungulas

68:33 videntes mansueti laetabuntur qui quaeritis Deum vivet anima vestra

68:34 quoniam exaudivit pauperes Dominus et vinctos suos non dispexit

68:35 laudent eum caeli et terra maria et omne quod movetur in eis

68:36 quia Deus salvabit Sion et aedificabit civitates Iuda et habitabunt ibi et possidebunt eam

68:37 et semen servorum eius possidebit eam et qui diligunt nomen eius habitabunt in ea

69:1 victori David ad recordandum

69:2 Deus ut liberes me Domine ut auxilieris mihi festina

69:3 confundantur et erubescant qui quaerunt animam meam

69:4 convertantur retrorsum et erubescant qui volunt malum mihi revertantur ad vestigium confusionis suae qui dicunt va va

69:5 gaudeant et laetentur in te omnes qui quaerunt te et dicant semper magnificetur Deus qui diligunt salutare tuum

69:6 ego autem egenus et pauper Deus festina pro me auxilium meum et salvator meus tu Domine ne moreris

70:1 in te Domine speravi ne confundar in aeternum

70:2 iustitia tua erue me et libera inclina ad me aurem tuam et salva me

70:3 esto mihi robustum habitaculum ut ingrediar iugiter praecepisti ut salvares me quia petra mea et fortitudo mea es tu

70:4 Deus meus salva me de manu impii de manu iniqui et nocentis

70:5 quia tu es expectatio mea Deus Domine fiducia mea ab adulescentia mea

70:6 a te sustentatus sum ex utero de ventre matris meae tu es protector meus in te laus mea semper

70:7 quasi portentum factus sum multis et tu spes mea fortissima

70:8 impleatur os meum laude tua tota die magnitudine tua

70:9 ne proicias me in tempore senectutis cum defecerit fortitudo mea ne derelinquas me

70:10 quia dixerunt inimici mei mihi et qui observabant animam meam inierunt consilium pariter

70:11 dicentes Deus dereliquit eum persequimini et conprehendite eum quia non est qui eruat

70:12 Deus ne elongeris a me Deus meus ad auxiliandum mihi festina

70:13 confundantur et consumantur adversarii animae meae operiantur obprobrio et confusione qui quaerunt malum mihi

70:14 ego autem iugiter expectabo et adiciam super omnes laudationes tuas

70:15 os meum narrabit iustitiam tuam tota die salutare tuum quia non cognovi litteraturas

70:16 ingrediar in fortitudine Domini Dei recordabor iustitiae tuae solius

70:17 Deus docuisti me ab adulescentia mea et usque nunc adnuntiabo mirabilia tua

70:18 insuper et usque ad senectutem et canos Deus ne derelinquas me donec adnuntiem brachium tuum generationi cunctisque qui venturi sunt fortitudines tuas

70:19 et iustitiam tuam Deus usque in excelsum quanta fecisti magnalia Deus quis similis tibi

70:20 qui ostendisti mihi tribulationes plurimas et adflictiones conversus vivificabis nos et de abyssis terrae rursum educes nos

70:21 multiplicabis magnitudinem meam et conversus consolaberis me

70:22 ego autem confitebor tibi in vasis psalterii veritatem tuam Deus meus cantabo tibi in cithara Sancte Israhel

70:23 laudabunt labia mea cum cantavero tibi et anima mea quam redemisti

70:24 insuper et lingua mea tota die meditabitur iustitiam tuam quia confusi sunt et dehonestati quaerentes malum mihi

71:1 Salomonis

71:2 Deus iudicium regi da et iustitiam tuam filio regis iudicabit populum tuum in iustitia et pauperes tuos in iudicio

71:3 adsument montes pacem populo et colles iustitiam

71:4 iudicabit pauperes populi salvabit filios pauperis et confringet calumniatorem

71:5 et timebunt te quamdiu erit sol et ultra lunam in generatione generationum

71:6 descendet ut pluvia super vellus ut stillae inrorantes terram

71:7 germinabit in diebus eius iustitia et multitudo pacis donec non sit luna

71:8 et dominabitur a mari usque ad mare et a flumine usque ad terminos terrae

71:9 ante eum procident Aethiopes et inimici eius pulverem lingent

71:10 reges Tharsis et insulae munera offerent reges Arabiae et Saba tributum conferent

71:11 et adorabunt eum omnes reges universae nationes servient ei

71:12 quia eruet pauperem a potente et inopem cui non est adiutor

71:13 parcet inopi et pauperi et animas pauperum salvabit

71:14 ab usura et iniquitate redimet animam eorum et pretiosus erit sanguis eorum coram oculis eius

71:15 et vivet et dabitur ei de auro Saba et orabunt de eo iugiter tota die benedicent ei

71:16 erit memorabile triticum in terra in capite montium elevabitur sicut Libani fructus eius et florebunt de civitate sicut faenum terrae

71:17 erit nomen eius in aeternum ultra solem perseverabit nomen eius et benedicentur in eo omnes gentes et beatificabunt eum

71:18 benedictus Dominus Deus Deus Israhel qui facit mirabilia solus

71:19 et benedictum nomen gloriae eius in sempiternum et implebitur gloria eius universa terra amen amen

71:20 conpletae sunt orationes David filii Iesse

72:1 canticum Asaph attamen bonus est Israhel Deus his qui mundo sunt corde

72:2 mei autem paene vacillaverunt pedes paene effusi sunt gressus mei

72:3 quia aemulatus sum contra iniquos pacem impiorum videns

72:4 quod non recogitaverint de morte sua et firma sint vestibula eorum

72:5 in labore hominum non sunt et cum hominibus non flagellabuntur

72:6 ideo nutriti sunt ad superbiam circumdederunt iniquitatem sibi

72:7 processerunt a pinguidine oculi eorum transierunt cogitationes cordis

72:8 inriserunt et locuti sunt in malitia calumniam de excelso loquentes

72:9 posuerunt in caelo os suum et lingua eorum deambulavit in terra

72:10 propterea convertetur populus eius hic et quis plenus invenietur in eis

72:11 et dixerunt quomodo novit Deus et si est scientia in Excelso

72:12 ecce isti impii et abundantes in saeculo multiplicaverunt divitias

72:13 ergone frustra mundavi cor meum et lavi in innocentia manus meas

72:14 et fui flagellatus tota die et increpatio mea in matutinis

72:15 dixi si narravero sic ecce generationem filiorum tuorum reliqui

72:16 et cogitavi ut intellegerem istud labor est in oculis meis

72:17 donec veniam ad sanctuaria Dei intellegam in novissimo eorum

72:18 verumtamen in lubrico posuisti eos deiecisti eos ad interitum

72:19 quomodo vastati sunt subito defecerunt consumpti sunt quasi non sint

72:20 quasi somnium evigilantis Domine in civitate tua imaginem eorum ad nihilum rediges

72:21 quia contractum est cor meum et lumbi mei velut ignis fumigans

72:22 et ego insipiens et nescius

72:23 quasi iumentum factus sum apud te et eram semper tecum

72:24 et tenebas manum dexteram meam in consilium tuum deduces me et postea in gloria suscipies me

72:25 quid mihi est in caelo et tecum nolui in terra

72:26 consumpta est caro mea et cor meum robur cordis mei et pars mea Deus in aeternum

72:27 quia ecce qui elongant se a te peribunt perdidisti omnem fornicantem a te

72:28 mihi autem adpropinquare Deo bonum est posui in Domino Deo spem meam ut narrem omnes adnuntiationes tuas

73:1 eruditionis Asaph ut quid Deus reppulisti in finem fumavit furor tuus in gregem pascuae tuae

73:2 recordare congregationis tuae quam possedisti ab initio et redemisti virgam hereditatis tuae montis Sion in quo habitasti

73:3 sublimitas pedum tuorum dissipata est usque ad finem omnia mala egit inimicus in sanctuario

73:4 fremuerunt hostes tui in medio pacti tui posuerunt signa sua in tropeum

73:5 manifesta in introitu desuper in saltu lignorum secures

73:6 et nunc scalpturas eius pariter bipinne et dolatoriis deraserunt

73:7 miserunt ignem in sanctuarium tuum in terram contaminaverunt habitaculum nominis tui

73:8 dixerunt in cordibus suis posteri eorum simul incenderunt omnes sollemnitates Dei in terra

73:9 signa nostra non vidimus non est ultra propheta et non est nobiscum qui sciat usquequo

73:10 usquequo Deus exprobrabit adversarius blasphemabit inimicus nomen tuum in finem

73:11 quare convertis manum tuam et dexteram tuam ad medium sinum tuum consume

73:12 Deus autem rex meus ab initio operatur salutes in medio terrae

73:13 tu dissipasti in fortitudine tua mare contrivisti capita draconum in aquis

73:14 tu confregisti capita Leviathan dedisti eum in escam populo Aethiopum

73:15 tu disrupisti fontem et torrentem tu exsiccasti flumina fortia

73:16 tua est dies et tua est nox tu ordinasti luminaria et solem

73:17 tu statuisti omnes terminos terrae aestatem et hiemem tu plasmasti

73:18 memento huius inimicus exprobravit Domino et populus insipiens blasphemavit nomen tuum

73:19 ne tradas bestiis animam eruditam lege tua vitae pauperum tuorum ne obliviscaris in perpetuum

73:20 respice ad pactum quia repletae sunt tenebris terrae habitationes iniquae subrutae

73:21 ne revertatur confractus et confusus egenus et pauper laudabunt nomen tuum

73:22 surge Deus iudica causam tuam memento obprobrii tui ab insipiente tota die

73:23 ne obliviscaris vocis hostium tuorum sonitus adversariorum tuorum ascendit iugiter

74:1 victori ut non disperdas psalmus Asaph cantici

74:2 confitebimur tibi Deus confitebimur et iuxta nomen tuum narrabunt mirabilia tua

74:3 cum accepero tempus ego iustitias iudicabo

74:4 dissolvetur terra cum omnibus habitatoribus suis ego adpendi columnas eius semper

74:5 dixi inique agentibus nolite inique agere et impiis nolite exaltare cornu

74:6 nolite exaltare in excelsum cornu vestrum loquentes in cervice veteri

74:7 quia nec ab oriente neque ab occidente neque a solitudine montium

74:8 sed Deus iudex hunc humiliabit et hunc exaltabit

74:9 quia calix in manu Domini est et vino meraco usque ad plenum mixtus et propinabit ex eo verumtamen feces eius epotabunt bibentes omnes impii terrae

74:10 ego autem adnuntiabo in sempiternum cantabo Deo Iacob

74:11 et omnia cornua impiorum confringam exaltabuntur cornua iusti

75:1 victori in psalmis canticum Asaph carminis

75:2 cognoscetur in Iudaea Deus in Israhel magnum nomen eius

75:3 et erit in Salem tabernaculum eius et habitatio eius in Sion

75:4 ibi confringet volatilia arcus scutum et gladium et bellum semper

75:5 lumen tu es Magnifice a montibus captivitatis

75:6 spoliati sunt superbi corde dormitaverunt somnum suum et non invenerunt omnes viri exercitus manus suas

75:7 ab increpatione tua Deus Iacob consopitus est et currus et equus

75:8 tu terribilis es et quis stabit adversum te ex tunc ira tua

75:9 de caelo adnuntiabis iudicium terra timens tacebit

75:10 cum surrexerit ad iudicandum Deus ut salvos faciat omnes mites terrae semper

75:11 quia ira hominis confitebitur tibi reliquiis irae accingeris

75:12 vovete et reddite Domino Deo vestro omnes qui in circuitu eius sunt offerent dona terribili

75:13 auferenti spiritum ducum terribili regibus terrae

76:1 victori per Idithun psalmus Asaph

76:2 voce mea ad Dominum clamavi voce mea ad Dominum et exaudivit me

76:3 in die tribulationis meae Dominum requisivi manus mea nocte extenditur et non quiescit noluit consolari anima mea

76:4 recordans Dei conturbabar loquebar in memet ipso et deficiebat spiritus meus semper

76:5 prohibebam suspectum oculorum meorum stupebam et non loquebar

76:6 recogitabam dies antiquos annos pristinos

76:7 recordabar psalmorum meorum in nocte cum corde meo loquebar et scobebam spiritum meum

76:8 ergone in aeternum proiciet Dominus et non repropitiabitur ultra

76:9 ergone conplebit usque in finem misericordiam suam consummabit verbum de generatione et generatione

76:10 numquid oblitus est misereri Deus aut conplebit in furore misericordias suas semper

76:11 et dixi inbecillitas mea est haec commutatio dexterae Excelsi

76:12 recordabor cogitationum Domini reminiscens antiqua mirabilia tua

76:13 et meditabor in omni opere tuo et adinventiones tuas loquar

76:14 Deus in sanctuario via tua quis deus magnus ut Deus

76:15 tu es Deus faciens mirabilia ostendens in populis potentiam tuam

76:16 redemisti in brachio populum tuum filios Iacob et Ioseph semper

76:17 videntes te aquae Deus videntes te aquae parturierunt et commotae sunt abyssi

76:18 excusserunt aquas nubila vocem dederunt nubes et sagittae tuae discurrebant

76:19 vox tonitrui tui in rota apparuerunt fulgora tua orbi concussa est et commota est terra

76:20 in mari via tua et semitae tuae in aquis multis et vestigia tua non sunt agnita

76:21 deduxisti quasi gregem populum tuum in manu Mosi et Aaron

77:1 eruditionis Asaph ausculta populus meus legem meam inclinate aurem vestram ad verba oris mei

77:2 aperiam in parabula os meum loquar enigmata antiqua

77:3 quae audivimus et cognovimus et patres nostri narraverunt nobis

77:4 non sunt abscondita a filiis eorum a generatione sequenti narrante laudes Domini et potentiam eius et mirabilia eius quae fecit

77:5 statuit contestationem Iacob et legem posuit in Israhel quae mandavit patribus nostris ut docerent filios suos

77:6 ut cognosceret generatio subsequens filii nascituri surgent et narrabunt filiis suis

77:7 ut ponant in Deo spem suam et non obliviscantur cogitationum eius et mandata eius custodiant

77:8 ut non sint sicut patres eorum generatio declinans et provocans generatio quae non praeparavit cor suum et non credidit Deo spiritus eius

77:9 filii Efraim intendentes et mittentes arcum terga verterunt in die belli

77:10 non custodierunt pactum Dei sui et in lege eius noluerunt ingredi

77:11 et obliti sunt commutationum eius et mirabilium eius quae ostendit eis

77:12 coram patribus eorum fecit mirabilia in terra Aegypto in regione Taneos

77:13 divisit mare et transduxit eos et stare fecit aquas quasi acervum

77:14 et duxit eos in nube per diem et tota nocte in lumine ignis

77:15 scidit petram in deserto et potum dedit quasi de abyssis magnis

77:16 et eduxit rivos de petra et elicuit quasi flumina aquas

77:17 et addiderunt ultra peccare ei ut provocarent Excelsum in invio

77:18 et temptaverunt Deum in cordibus suis petentes cibum animae suae

77:19 et loquentes contra Deum dicebant numquid poterit Deus ponere mensam in solitudine

77:20 ecce percussit petram et fluxerunt aquae et torrentes inundaverunt numquid et panem poterit dare aut praeparare carnem populo suo

77:21 ideo audivit Dominus et non distulit et ignis accensus est in Iacob et furor ascendit in Israhel

77:22 quia non crediderunt Deo nec habuerunt fiduciam in salutari eius

77:23 et praecepit nubibus desuper et portas caeli aperuit

77:24 et pluit super eos man ut comederent et triticum caeli dedit eis

77:25 panem fortium comedit vir cibaria misit eis in saturitatem

77:26 abstulit eurum de caelo et induxit in fortitudine sua africum

77:27 et pluit super eos quasi pulverem carnes et quasi harenam maris volatilia pinnata

77:28 et ceciderunt in medio castrorum eius in circuitu tabernaculorum eius

77:29 et comederunt et saturati sunt nimis et desiderium eorum adtulit eis

77:30 non indiguerunt de cupiditate sua cum adhuc cibus esset in ore eorum

77:31 furor ergo Dei ascendit super eos et occidit pingues eorum et electos Israhel incurvavit

77:32 in omnibus his peccaverunt ultra et non crediderunt mirabilibus eius

77:33 et consumpsit in vanitate dies eorum et annos eorum velociter

77:34 si occidebat eos tunc requirebant eum et convertebantur et diluculo consurgebant ad Deum

77:35 et recordabantur quia Deus fortitudo eorum et Deus excelsus redemptor eorum

77:36 et lactaverunt eum in ore suo et lingua sua mentiti sunt ei

77:37 cor autem eorum non erat firmum cum eo nec permanserunt in pacto eius

77:38 ipse vero misericors propitiabitur iniquitati et non disperdet multumque avertit iram suam et non suscitavit totum furorem suum

77:39 sed recordatus est quia caro essent spiritus vadens et non revertens

77:40 quotiens provocaverunt eum in deserto adflixerunt eum in solitudine

77:41 et conversi sunt et temptaverunt Deum et Sanctum Israhel concitaverunt

77:42 non sunt recordati manus eius diei qua redemit eos a tribulante

77:43 qui fecit in Aegypto signa sua et ostenta sua in regione Taneos

77:44 qui convertit in sanguine fluvios eorum et rivos eorum ut non biberent

77:45 qui inmisit eis genus omne muscarum ut comederent eos et ranas ut disperderent eos

77:46 qui dedit brucho germen eorum et laborem eorum lucustae

77:47 qui occidit in grandine vineas eorum et sycomoros eorum in frigore

77:48 qui tradidit grandini pascua eorum et iumenta eorum volucribus

77:49 qui misit in eos iram furoris sui indignationem et comminationem et angustiam inmissionem angelorum malorum

77:50 munivit semitam furori suo non pepercit morti animae eorum et animantia eorum pesti tradidit

77:51 et percussit omne primogenitum in Aegypto principium partus in tabernaculis Cham

77:52 et tulit veluti oves populum suum et minavit eos sicut gregem in deserto

77:53 et duxit eos cum fiducia et absque timore inimicos autem eorum operuit mare

77:54 et adduxit eos ad terminum sanctificatum suum montem istum quem possedit dextera eius et eiecit a facie eorum gentes et possidere eos fecit in funiculo hereditatem

77:55 et conlocavit in tabernaculis eorum tribus Israhel

77:56 et temptaverunt et provocaverunt Deum excelsum et testimonia eius non custodierunt

77:57 et aversi sunt et praevaricati sunt ut patres eorum incurvati sunt quasi arcus inutilis

77:58 et provocaverunt eum in excelsis suis et in sculptilibus suis ad aemulandum concitaverunt

77:59 audivit Deus et non distulit et proiecit vehementer Israhel

77:60 et reliquit tabernaculum Selo tentorium quod conlocavit inter homines

77:61 tradidit in captivitatem gloriam suam et decorem suum in manu hostis

77:62 et conclusit in gladio populum suum et in hereditate sua non distulit

77:63 iuvenes eius devoravit ignis et virgines eius nemo luxit

77:64 sacerdotes eius gladio ceciderunt et viduae eius non sunt fletae

77:65 et evigilavit quasi dormiens Dominus quasi fortis post crapulam vini

77:66 et percussit hostes suos retrorsum obprobrium sempiternum dedit eos

77:67 et proiecit tabernaculum Ioseph et tribum Efraim non elegit

77:68 sed elegit tribum Iuda montem Sion quem dilexit

77:69 et aedificavit in similitudinem monoceroton sanctuarium suum quasi terram fundavit illud in saeculum

77:70 et elegit David servum suum et tulit eum de gregibus ovium sequentem fetas adduxit eum

77:71 ut pasceret Iacob populum eius et Israhel hereditatem eius

77:72 qui pavit eos in simplicitate cordis sui et in prudentia manuum suarum dux eorum fuit

78:1 canticum Asaph Deus venerunt gentes in hereditatem tuam polluerunt templum sanctum tuum posuerunt Hierusalem in acervis lapidum

78:2 dederunt cadavera servorum tuorum escam volatilibus caeli carnes sanctorum tuorum bestiis terrae

78:3 effuderunt sanguinem eorum quasi aquam in circuitu Hierusalem et non erat qui sepeliret

78:4 facti sumus obprobrium vicinis nostris subsannatio et derisio his qui in circuitu nostro sunt

78:5 usquequo Domine irasceris in finem ardebit quasi ignis zelus tuus

78:6 effunde furorem tuum super gentes quae non cognoverunt te et super regna quae nomen tuum non invocaverunt

78:7 quia comederunt Iacob et decorem eius desolaverunt

78:8 ne recorderis iniquitatum nostrarum veterum cito occupent nos misericordiae tuae quia adtenuati sumus nimis

78:9 auxiliare nobis Deus Iesus noster propter gloriam nominis tui et libera nos et propitiare peccatis nostris propter nomen tuum

78:10 quare dicunt gentes ubi est Deus eorum nota fiat in gentibus ante oculos nostros ultio sanguinis servorum tuorum qui effusus est

78:11 ingrediatur coram te gemitus vinctorum in magnitudine brachii tui relinque filios interitus

78:12 et redde vicinis nostris septuplum in sinu eorum obprobrium suum quo exprobraverunt tibi Domine

78:13 nos enim populus tuus et grex pascuae tuae confitebimur tibi in sempiternum in generatione et generatione narrabimus laudes tuas

79:1 victori pro liliis testimonii Asaph canticum

79:2 qui pascis Israhel ausculta qui ducis quasi gregem Ioseph qui sedes super cherubin ostendere

79:3 ante Efraim et Beniamin et Manasse suscita fortitudinem tuam et veni ut salvos facias nos

79:4 Deus converte nos et ostende faciem tuam et salvi erimus

79:5 Domine Deus exercituum usquequo fumabis ad orationem populi tui

79:6 cibasti nos pane flebili et potasti nos in lacrimis tripliciter

79:7 posuisti nos contentionem vicinis nostris et inimici nostri subsannaverunt nos

79:8 Deus exercituum converte nos et ostende faciem tuam et salvi erimus

79:9 vineam de Aegypto tulisti eiecisti gentes et plantasti eam

79:10 praeparasti ante faciem eius et stabilisti radices eius et implevit terram

79:11 operti sunt montes umbra eius et ramis illius cedri Dei

79:12 expandit comas suas usque ad mare et usque ad Flumen germina sua

79:13 quare dissipasti maceriam eius et vindemiaverunt eam omnes qui transeunt per viam

79:14 vastavit eam aper de silva et omnes bestiae agri depastae sunt eam

79:15 Deus exercituum revertere obsecro respice de caelo et vide et visita vineam hanc

79:16 et radicem quam plantavit dextera tua et filium quem confirmasti tibi

79:17 succensam igni et deramatam ab increpatione faciei tuae pereant

79:18 fiat manus tua super virum dexterae tuae et super filium hominis quem confirmasti tibi

79:19 et non recedemus a te vivificabis nos et nomine tuo vocabimur

79:20 Domine Deus exercituum converte nos et ostende faciem tuam et salvi erimus

80:1 victori in torcularibus Asaph

80:2 laudate Deum fortitudinem nostram iubilate Deo Iacob

80:3 adsumite carmen et date tympanum citharam decoram cum psalterio

80:4 clangite in neomenia bucina et in medio mense die sollemnitatis nostrae

80:5 quia legitimum Israhel est et iudicium Dei Iacob

80:6 testimonium in Ioseph posuit cum egrederetur terra Aegypti labium quod nesciebam audivi

80:7 amovi ab onere umerum eius manus eius a cofino recesserunt

80:8 in tribulatione invocasti et erui te exaudivi te in abscondito tonitrui probavi te super aquam Contradictionis semper

80:9 audi populus meus et contestor te Israhel si audieris me

80:10 non sit in te deus alienus et non adores deum peregrinum

80:11 ego sum Dominus Deus tuus qui eduxi te de terra Aegypti dilata os tuum et implebo illud

80:12 et non audivit populus meus vocem meam et Israhel non credidit mihi

80:13 et dimisi eum in pravitate cordis sui ambulabunt in consiliis suis

80:14 utinam populus meus audisset me Israhel in viis meis ambulasset

80:15 quasi nihilum inimicos eius humiliassem et super hostes eorum vertissem manum meam

80:16 qui oderunt Dominum negabunt eum et erit tempus eorum in saeculo

80:17 et cibavit eos de adipe frumenti et de petra mellis saturavit eos

81:1 canticum Asaph Deus stetit in coetu Dei in medio Deus iudicat

81:2 usquequo iudicatis iniquitatem et facies impiorum suscipitis semper

81:3 iudicate pauperi et pupillo egeno et inopi iuste facite

81:4 salvate inopem et pauperem de manu impiorum liberate

81:5 non cognoscunt nec intellegunt in tenebris ambulant movebuntur omnia fundamenta terrae

81:6 ego dixi dii estis et filii Excelsi omnes vos

81:7 ergo quasi Adam moriemini et quasi unus de principibus cadetis

81:8 surge Domine iudica terram quoniam hereditabis omnes gentes

82:1 canticum psalmi Asaph

82:2 Deus ne taceas ne sileas et non quiescas Deus

82:3 quia ecce inimici tui tumultuati sunt et qui oderunt te levaverunt caput

82:4 contra populum tuum nequiter tractaverunt et inierunt consilium adversum arcanum tuum

82:5 dixerunt venite et conteramus eos de gente et non sit memoria nominis Israhel ultra

82:6 quoniam tractaverunt pariter contra te foedus pepigerunt

82:7 tabernacula Idumeae et Ismahelitarum Moab et Aggareni

82:8 Gebal et Ammon et Amalech Palestina cum habitatoribus Tyri

82:9 sed et Assur venit cum eis facti sunt brachium filiorum Loth semper

82:10 fac illis sicut Madian et Sisarae sicut Iabin in torrente Cison

82:11 contriti sunt in Aendor fuerunt quasi sterquilinium terrae

82:12 pone duces eorum sicut Oreb et Zeb et Zebee et Salmana omnes principes eorum

82:13 qui dixerunt possideamus nobis pulchritudinem Dei

82:14 Deus meus pone eos ut rotam quasi stipulam ante faciem venti

82:15 quomodo ignis conburit silvam et sicut flamma devorat montes

82:16 sic persequere eos in tempestate tua et in turbine tuo conturba eos

82:17 imple facies eorum ignominia et quaerent nomen tuum Domine

82:18 confundantur et conturbentur usque in saeculum et erubescant et pereant

82:19 et sciant quia nomen tuum est Dominus solus tu Excelsus super omnem terram

83:1 victori pro torculari filiorum Core canticum

83:2 quam dilecta tabernacula tua Domine exercituum

83:3 desiderat et defecit anima mea in atria Domini cor meum et caro mea laudabunt Deum viventem

83:4 siquidem avis invenit domum et passer nidum sibi ubi ponat pullos suos altaria tua Domine exercituum rex meus et Deus meus

83:5 beati qui habitant in domo tua adhuc laudabunt te semper

83:6 beatus homo cuius fortitudo est in te semitae in corde eius

83:7 transeuntes in valle fletus fontem ponent eam

83:8 benedictione quoque amicietur doctor ibunt de fortitudine in fortitudinem parebunt apud Deum in Sion

83:9 Domine Deus exercituum exaudi orationem meam ausculta Deus Iacob semper

83:10 clipeus noster vide Deus et adtende faciem christi tui

83:11 quoniam melior est dies in atriis tuis super milia elegi abiectus esse in domo Dei mei magis quam habitare in tabernaculis impietatis

83:12 quia sol et scutum Dominus Deus gratiam et gloriam dabit Dominus

83:13 nec prohibebit bonum ab his qui ambulant in perfectione Domine exercituum beatus homo qui confidet in te

84:1 victori filiorum Core canticum

84:2 placatus es Domine terrae tuae reduxisti captivitatem Iacob

84:3 dimisisti iniquitatem populo tuo operuisti omnes iniquitates eorum semper

84:4 continuisti omnem indignationem tuam conversus es ab ira furoris tui

84:5 converte nos Deus Iesus noster et solve iram tuam adversum nos

84:6 noli in aeternum irasci nobis extendens iram tuam in generationem et generationem

84:7 nonne tu revertens vivificabis nos et populus tuus laetabitur in te

84:8 ostende nobis Domine misericordiam tuam et salutare tuum da nobis

84:9 audiam quid loquatur Dominus Deus loquetur enim pacem ad populum suum et ad sanctos suos ut non convertantur ad stultitiam

84:10 verumtamen prope est his qui timent eum salutare eius ut habitet gloria in terra nostra

84:11 misericordia et veritas occurrerunt iustitia et pax deosculatae sunt

84:12 veritas de terra orta est et iustitia de caelo prospexit

84:13 sed et Dominus dabit bonum et terra nostra dabit germen suum

84:14 iustitia ante eum ibit et ponet in via gressus suos

85:1 oratio David inclina Domine aurem tuam exaudi me quia egenus et pauper ego sum

85:2 custodi animam meam quia sanctus sum salva servum tuum tu Deus meus qui confidit in te

85:3 miserere mei Domine quoniam ad te clamabo tota die

85:4 laetifica animam servi tui quia ad te animam meam levo

85:5 tu enim es Domine bonus et propitiabilis et multus misericordia omnibus qui invocant te

85:6 exaudi Domine orationem meam et ausculta vocem deprecationum mearum

85:7 in die tribulationis meae invocabo te quia exaudies me

85:8 non est similis tui in diis Domine non est iuxta opera tua

85:9 omnes gentes quas fecisti venient et adorabunt coram te Domine et glorificabunt nomen tuum

85:10 quia magnus tu et faciens mirabilia tu Deus solus

85:11 doce me Domine viam tuam ut ambulem in veritate tua unicum fac cor meum ut timeat nomen tuum

85:12 confitebor tibi Domine Deus meus in toto corde meo et glorificabo nomen tuum in sempiternum

85:13 quia misericordia tua magna super me et eruisti animam meam de inferno extremo

85:14 Deus superbi surrexerunt adversus me et coetus robustorum quaesivit animam meam et non posuerunt te in conspectu suo

85:15 tu autem Domine Deus misericors et clemens patiens et multae misericordiae et verus

85:16 respice ad me et miserere mei da fortitudinem tuam servo tuo et salva filium ancillae tuae

85:17 fac mecum signum in bonitate et videant qui oderunt me et confundantur quia tu Domine auxiliatus es mihi et consolatus es me

86:1 filiorum Core psalmus cantici fundamentum eius in montibus sanctuarii

86:2 diligit Dominus portas Sion super omnia tabernacula Iacob

86:3 gloriosa dicta sunt in te civitas Dei semper

86:4 commemorabo superbiae et Babylonis scientes me ecce Palestina et Tyrus cum Aethiopia iste natus est ibi

86:5 ad Sion autem dicetur vir et vir natus est in ea et ipse fundavit eam Excelsus

86:6 Dominus numerabit scribens populos ipse natus est in ea semper

86:7 et cantabunt quasi in choris omnes fontes mei in te

87:1 canticum carminis filiorum Core victori per chorum ad praecinendum eruditionis Eman Ezraitae

87:2 Domine Deus salutis meae per diem clamavi in nocte coram te

87:3 ingrediatur ante te oratio mea inclina aurem tuam ad laudationem meam

87:4 quia repleta est malis anima mea et vita mea ad infernum descendit

87:5 reputatus sum cum descendentibus lacum factus sum quasi homo invalidus

87:6 inter mortuos liber sicut interfecti et dormientes in sepulchro quorum non recordaris amplius et qui a manu tua abscisi sunt

87:7 posuisti me in lacu novissimo in tenebris in profundis

87:8 super me confirmatus est furor tuus et cunctis fluctibus tuis adflixisti me semper

87:9 longe fecisti notos meos a me posuisti me abominationem eis clausum et non prodeuntem

87:10 oculus meus infirmatus est ab adflictione invocavi te Domine tota die expandi ad te palmas meas

87:11 numquid mortuis facies mirabilia aut gigantes surgent et confitebuntur tibi semper

87:12 numquid narrabitur in sepulchro misericordia tua et veritas tua in perditione

87:13 numquid noscentur in tenebris mirabilia tua et iustitia tua in terra quae oblivioni tradita est

87:14 ego autem ad te Domine clamavi et mane oratio mea praeveniet te

87:15 quare Domine abicis animam meam abscondis faciem tuam a me

87:16 pauper ego et aerumnosus ab adulescentia portavi furorem tuum et conturbatus sum

87:17 per me transierunt irae tuae terrores tui oppresserunt me

87:18 circumdederunt me quasi aquae tota die vallaverunt me pariter

87:19 longe fecisti a me amicum et sodalem notos meos abstulisti

88:1 eruditionis Aethan Ezraitae

88:2 misericordias Domini in aeternum cantabo in generatione et generatione adnuntiabo veritatem tuam in ore meo

88:3 quia dixisti sempiterna misericordia aedificabitur caelos fundabis et veritas tua in eis

88:4 percussi foedus cum electo meo iuravi David servo meo

88:5 usque in aeternum stabiliam semen tuum et aedificabo in generationem et generationem thronum tuum semper

88:6 confitebuntur caeli mirabilia tua Domine et veritatem tuam in ecclesia sanctorum

88:7 quis enim in nubibus adaequabitur Domino adsimilabitur Domino de filiis Dei

88:8 Deus inclitus in arcano sanctorum nimio et terribilis in cunctis qui circum eum sunt

88:9 Domine Deus exercituum quis similis tui fortissime Domine et veritas tua in circuitu tuo

88:10 tu dominaris superbiae maris et elationes gurgitum eius tu conprimis

88:11 tu confregisti quasi vulneratum superbum in brachio forti tuo dispersisti inimicos tuos

88:12 tui sunt caeli et tua est terra orbem et plenitudinem eius tu fundasti

88:13 aquilonem et dexteram tu creasti Thabor et Hermon nomen tuum laudabunt

88:14 tuum brachium cum fortitudine roboretur manus tua exaltetur dextera tua

88:15 iustitia et iudicium firmamentum throni tui misericordia et veritas praecedent faciem tuam

88:16 beatus populus qui novit iubilum Domine in lumine vultus tui ambulabunt

88:17 in nomine tuo exultabunt tota die et in iustitia tua exaltabuntur

88:18 quia gloria fortitudinis eorum tu es et in misericordia tua elevabis cornu nostrum

88:19 quia a Domino est protectio nostra et a Sancto Israhel rege nostro

88:20 tunc locutus es per visionem sanctis tuis et dixisti posui adiutorium super robustum exaltavi electum de populo

88:21 inveni David servum meum oleo sancto meo unxi eum

88:22 cum quo manus mea firma erit et brachium meum roborabit eum

88:23 non decipiet inimicus eum et filius iniquitatis non adfliget eum

88:24 sed concidam ante faciem eius hostes illius et qui eum oderunt percutiam

88:25 veritas autem mea et misericordia mea erit cum eo et in nomine meo exaltabitur cornu eius

88:26 et ponam in mari manum eius et in fluminibus dexteram eius

88:27 ipse vocabit me pater meus es tu Deus meus et fortitudo salutis meae

88:28 ego autem primogenitum ponam eum excelsum regibus terrae

88:29 in aeternum custodiam ei misericordiam meam et pactum meum fidele ei erit

88:30 et ponam perpetuum semen eius et thronum eius sicut dies caeli

88:31 si autem dereliquerint filii eius legem meam et in iudiciis meis non ambulaverint

88:32 si caerimonias meas profanaverint et praecepta mea non custodierint

88:33 visitabo in virga scelera eorum et in plagis iniquitatem eorum

88:34 misericordiam autem meam non auferam ab eo nec mentiar in veritate mea

88:35 non violabo pactum meum et quod egressum est de labiis meis non mutabo

88:36 semel iuravi in sancto meo ne David mentiar

88:37 semen eius in sempiternum erit

88:38 et thronus eius sicut sol in conspectu meo sicut luna stabilietur in sempiternum et testis in caelo fidelis semper

88:39 tu autem reppulisti et proiecisti iratus es adversum christum tuum

88:40 adtenuasti pactum servi tui profanasti in terra diadema eius

88:41 dissipasti omnes macerias eius posuisti munitiones eius pavorem

88:42 diripuerunt eum omnes qui transeunt per viam factus est obprobrium vicinis suis

88:43 elevasti dexteram hostium eius laetificasti omnes inimicos illius

88:44 avertisti robur gladii eius et non sublevasti eum in proelio

88:45 quiescere fecisti munditiam eius et thronum illius in terram detraxisti

88:46 adbreviasti dies adulescentiae eius operuisti eum ignominia sempiterna

88:47 usquequo Domine absconderis in finem succendetur quasi ignis indignatio tua

88:48 memento mei de profundo alioquin quare frustra creasti filios hominum

88:49 quis est vir qui vivat et non videat mortem salvans animam suam de manu inferi semper

88:50 ubi sunt misericordiae tuae antiquae Domine quas iurasti David in veritate tua

88:51 recordare Domine obprobrii servorum tuorum quia portavi in sinu meo omnes iniquitates populorum

88:52 quas exprobraverunt inimici tui Domine quibus exprobraverunt vestigia christi tui

88:53 benedictus Dominus in sempiternum amen et amen

89:1 oratio Mosi viri Dei Domine habitaculum tu factus es nobis in generatione et generatione

89:2 antequam montes nascerentur et parturiretur terra et orbis a saeculo et usque in saeculum tu es

89:3 convertes hominem usque ad contritionem et dices revertimini filii Adam

89:4 quia mille anni in oculis tuis sicut dies hesterna quae pertransiit et vigilia nocturna

89:5 percutiente te eos somnium erunt

89:6 mane quasi herba pertransiens mane floruit et abiit ad vesperam conteretur atque siccabitur

89:7 consumpti enim sumus in furore tuo et in indignatione tua conturbati sumus

89:8 posuisti iniquitates nostras coram te neglegentias nostras in luce vultus tui

89:9 omnes enim dies nostri transierunt in furore tuo consumpsimus annos nostros quasi sermonem loquens

89:10 dies annorum nostrorum in ipsis septuaginta anni si autem multum octoginta anni et quod amplius est labor et dolor quoniam transivimus cito et avolavimus

89:11 quis novit fortitudinem irae tuae et secundum timorem tuum indignationem tuam

89:12 ut numerentur dies nostri sic ostende et veniemus corde sapienti

89:13 revertere Domine usquequo et exorabilis esto super servis tuis

89:14 imple nos matutina misericordia tua et laudabimus et laetabimur in cunctis diebus nostris

89:15 laetifica nos pro diebus quibus adflixisti nos et annis in quibus vidimus mala

89:16 appareat apud servos tuos opus tuum et gloria tua super filios eorum

89:17 et sit decor Domini Dei nostri super nos et opus manuum nostrarum fac stabile super nos opus manuum nostrarum confirma

90:1 qui habitat in abscondito Excelsi in umbraculo Domini commorabitur

90:2 dicens Domino spes mea et fortitudo mea Deus meus confidam in eum

90:3 quia ipse liberabit te de laqueo venantium de morte insidiarum

90:4 in scapulis suis obumbrabit tibi et sub alis eius sperabis

90:5 scutum et protectio veritas eius non timebis a timore nocturno

90:6 a sagitta volante per diem a peste in tenebris ambulante a morsu insanientis meridie

90:7 cadent a latere tuo mille et decem milia a dextris tuis ad te autem non adpropinquabit

90:8 verumtamen oculis tuis videbis et ultionem impiorum cernes

90:9 tu enim es Domine spes mea Excelsum posuisti habitaculum tuum

90:10 non accedet ad te malum et lepra non adpropinquabit tabernaculo tuo

90:11 quia angelis suis mandabit de te ut custodiant te in omnibus viis tuis

90:12 in manibus portabunt te ne forte offendat ad lapidem pes tuus

90:13 super aspidem et basiliscum calcabis conculcabis leonem et draconem

90:14 quoniam mihi adhesit et liberabo eum exaltabo eum quoniam cognovit nomen meum

90:15 invocabit me et exaudiam eum cum ipso ero in tribulatione eruam eum et glorificabo

90:16 longitudine dierum implebo illum et ostendam ei salutare meum

91:1 psalmus cantici in die sabbati

91:2 bonum est confiteri Domino et psallere nomini tuo Altissime

91:3 ad adnuntiandam mane misericordiam tuam et fidem tuam in nocte

91:4 in decacordo et in psalterio in cantico in cithara

91:5 quoniam laetificasti me Domine in opere tuo in facturis manuum tuarum laudabo

91:6 quam magnificata sunt opera tua Domine satis profundae factae sunt cogitationes tuae

91:7 vir insipiens non cognoscet et stultus non intelleget istud

91:8 germinaverunt impii quasi faenum et floruerunt omnes qui operantur iniquitatem ut contererentur usque in sempiternum

91:9 tu autem Excelsus in aeternum Domine

91:10 ecce enim inimici tui Domine ecce inimici tui peribunt et dissipabuntur omnes qui operantur iniquitatem

91:11 et exaltabitur quasi monocerotis cornu meum et senecta mea in oleo uberi

91:12 et dispiciet oculus meus eos qui insidiantur mihi de his qui consurgunt adversum me malignantibus audit auris mea

91:13 iustus ut palma florebit ut cedrus in Libano multiplicabitur

91:14 transplantati in domo Domini in atriis Dei nostri germinabunt

91:15 adhuc fructificabunt in senectute pingues et frondentes erunt

91:16 adnuntiantes quia rectus Dominus fortitudo mea et non est iniquitas in eo

92:1 Dominus regnavit gloria indutus est indutus est Dominus fortitudine et accinctus est insuper adpendit orbem qui non commovebitur

92:2 firmum solium tuum ex tunc ab aeterno tu es

92:3 levaverunt flumina Domine levaverunt flumina voces suas levaverunt flumina gurgites suos

92:4 a vocibus aquarum multarum grandes fluctus maris grandis in excelso Dominus

92:5 testimonia tua fidelia facta sunt nimis domum tuam decet sanctitas Domine in longitudine dierum

93:1 Deus ultionum Domine Deus ultionum ostendere

93:2 elevare qui iudicas terram redde vicissitudinem superbis

93:3 usquequo impii Domine usquequo impii exultabunt

93:4 fluent loquentes antiquum garrient omnes qui operantur iniquitatem

93:5 populum tuum Domine conterent et hereditatem tuam adfligent

93:6 viduam et advenam interficient et pupillos occident

93:7 et dixerunt non videbit Dominus et non intelleget Deus Iacob

93:8 intellegite stulti in populo et insipientes aliquando discite

93:9 qui plantavit aurem non audiet aut qui finxit oculum non videbit

93:10 qui erudit gentes non arguet qui docet hominem scientiam

93:11 Dominus novit cogitationes hominum quia vanae sunt

93:12 beatus vir quem erudieris Domine et de lege tua docueris eum

93:13 ut quiescat a diebus adflictionis donec fodiatur impio interitus

93:14 non enim derelinquet Dominus populum suum et hereditatem suam non deseret

93:15 quoniam ad iustitiam revertetur iudicium et sequentur illud omnes recti corde

93:16 quis stabit pro me adversum malos quis stabit pro me adversum operarios iniquitatis

93:17 nisi quia Dominus auxiliator meus paulo minus habitasset in inferno anima mea

93:18 si dicebam commotus est pes meus misericordia tua Domine sustentabat me

93:19 in multitudine cogitationum mearum quae sunt in me intrinsecus consolationes tuae delectabunt animam meam

93:20 numquid particeps erit tui thronus insidiarum fingens laborem in praecepto

93:21 copulabuntur adversus animam iusti et sanguinem innocentem condemnabunt

93:22 erit autem Dominus mihi in refugium et Deus meus quasi petra spei meae

93:23 et restitues super eos iniquitatem suam et in malitia sua perdes eos perdet eos Dominus Deus noster

94:1 venite laudemus Dominum iubilemus petrae Iesu nostro

94:2 praeoccupemus vultum eius in actione gratiarum in canticis iubilemus ei

94:3 quoniam fortis et magnus Dominus et rex magnus super omnes deos

94:4 in cuius manu fundamenta terrae et excelsa montium ipsius sunt

94:5 cuius est mare ipse enim fecit illud et siccam manus eius plasmaverunt

94:6 venite adoremus et curvemur flectamus genua ante faciem Domini factoris nostri

94:7 quia ipse est Deus noster et nos populus pascuae eius et grex manus eius

94:8 hodie si vocem eius audieritis nolite indurare corda vestra

94:9 sicut in contradictione sicut in die temptationis in deserto ubi temptaverunt me patres vestri probaverunt me et viderunt opus meum

94:10 quadraginta annis displicuit mihi generatio illa et dixi populus errans corde est

94:11 et non cognoscens vias meas et iuravi in furore meo ut non introirent in requiem meam

95:1 canite Domino canticum novum canite Domino omnis terra

95:2 canite Domino benedicite nomini eius adnuntiate de die in diem salutare eius

95:3 narrate in gentibus gloriam eius in universis populis mirabilia eius

95:4 quia magnus Dominus et laudabilis nimis terribilis est super omnes deos

95:5 omnes enim dii populorum sculptilia Dominus autem caelos fecit

95:6 gloria et decor ante vultum eius fortitudo et exultatio in sanctuario eius

95:7 adferte Domino familiae populorum adferte Domino gloriam et fortitudinem

95:8 adferte Domino gloriam nomini eius levate munera et introite in atria eius

95:9 adorate Dominum in decore sanctuarii paveat a facie eius omnis terra

95:10 dicite in gentibus Dominus regnavit siquidem adpendit orbem inmobilem iudicabit populos in aequitate

95:11 laetamini caeli et exultet terra tonet mare et plenitudo eius

95:12 gaudeat ager et omnia quae in eo sunt tunc laudabunt universa ligna saltus

95:13 ante faciem Domini quoniam venit quoniam venit iudicare terram iudicabit orbem in iusto et populos in fide sua

96:1 Dominus regnavit exultabit terra laetabuntur insulae multae

96:2 nubes et caligo in circuitu eius iustitia et iudicium firmamentum solii eius

96:3 ignis ante faciem eius ibit et exuret per circuitum hostes eius

96:4 apparuerunt fulgora eius orbi vidit et contremuit terra

96:5 montes sicut cera tabefacti sunt a facie Domini a facie dominatoris omnis terrae

96:6 adnuntiaverunt caeli iustitiam eius et viderunt omnes populi gloriam eius

96:7 confundantur universi qui serviunt sculptili qui gloriantur in idolis adorate eum omnes dii

96:8 audivit et laetata est Sion et exultaverunt filiae Iudae propter iudicia tua Domine

96:9 tu enim Dominus Excelsus super omnem terram vehementer elevatus es super universos deos

96:10 qui diligitis Dominum odite malum custodit animas sanctorum suorum de manu impiorum eruet eos

96:11 lux orta est iusto et rectis corde laetitia

96:12 laetamini iusti in Domino et confitemini memoriae sanctae eius

97:1 canticum cantate Domino canticum novum quia mirabilia fecit salvavit sibi dextera eius et brachium sanctum eius

97:2 notum fecit Dominus salutare suum in conspectu gentium revelavit iustitiam suam

97:3 recordatus est misericordiae suae et veritatis suae domui Iacob viderunt omnes fines terrae salutare Dei nostri

97:4 iubilate Domino omnis terra vociferamini et laudate et canite

97:5 cantate Domino in cithara in cithara et voce carminis

97:6 in tubis et clangore bucinae iubilate coram rege Domino

97:7 tonet mare et plenitudo eius orbis et habitatores eius

97:8 flumina plaudent manu simul montes laudabunt

97:9 ante Dominum quia venit iudicare terram iudicabit orbem in iustitia et populos in aequitatibus

98:1 Dominus regnavit commoveantur populi sessor cherubin concutiatur terra

98:2 Dominus in Sion magnus et excelsus est super omnes populos

98:3 confiteantur nomini tuo magno et terribili sanctoque

98:4 imperium regis iudicium diligit tu fundasti aequitates iudicium et iustitiam in Iacob tu fecisti

98:5 exaltate Dominum Deum nostrum et adorate scabillum pedum eius quia sanctus est

98:6 Moses et Aaron in sacerdotibus eius et Samuhel in his qui invocant nomen eius invocabant Dominum et ipse exaudivit eos

98:7 in columna nubis loquebatur ad eos custodierunt testimonia eius et praeceptum dedit eis

98:8 Domine Deus noster tu exaudisti eos Domine propitius fuisti eis et ultor super commutationibus eorum

98:9 exaltate Dominum Deum nostrum et adorate in monte sancto eius quia sanctus Dominus Deus noster

99:1 canticum in gratiarum actione

99:2 iubilate Domino omnis terra servite Domino in laetitia ingredimini coram eo in laude

99:3 scitote quoniam Dominus ipse est Deus ipse fecit nos et ipsius sumus populus eius et grex pascuae eius

99:4 ingredimini portas eius in gratiarum actione atria eius in laude confitemini ei benedicite nomini eius

99:5 quia bonus Dominus in sempiternum misericordia eius et usque ad generationem et generationem fides eius

[zurück zum Register der Weisheitsbücher]

100:1 David canticum misericordiam et iudicium cantabo tibi Domine psallam

100:2 erudiar in via perfecta quando venies ad me ambulabo in simplicitate cordis mei in medio domus meae

100:3 non ponam coram oculis meis verbum Belial facientem declinationes odivi nec adhesit mihi

100:4 cor pravum recedet a me malum nesciam

100:5 loquentem in abscondito contra proximum suum hunc interficiam superbum oculis et altum corde cum hoc esse non potero

100:6 oculi mei ad fideles terrae ut habitent mecum ambulans in via simpliciter hic ministrabit mihi

100:7 non habitabit in medio domus meae faciens dolum loquens mendacium non placebit in conspectu oculorum meorum

100:8 mane perdam omnes impios terrae ut interficiam de civitate Domini universos qui operantur iniquitatem

101:1 oratio pauperis quando sollicitus fuerit et coram Domino fuderit eloquium suum

101:2 Domine audi orationem meam et clamor meus ad te veniat

101:3 ne abscondas faciem tuam a me in die tribulationis meae inclina ad me aurem tuam in quacumque die invocavero velociter exaudi me

101:4 quoniam consumpti sunt sicut fumus dies mei et ossa mea quasi frixa contabuerunt

101:5 percussum est quasi faenum et arefactum est cor meum quia oblitus sum comedere panem meum

101:6 a voce gemitus mei adhesit os meum carni meae

101:7 adsimilatus sum pelicano deserti factus sum quasi bubo solitudinum

101:8 vigilavi et fui sicut avis solitaria super tectum

101:9 tota die exprobrabant mihi inimici mei exultantes per me iurabant

101:10 quia cinerem sicut panem comedi et potum meum cum fletu miscui

101:11 a facie indignationis et irae tuae quia elevasti me et adlisisti me

101:12 dies mei quasi umbra inclinati sunt et ego quasi faenum arui

101:13 tu autem Domine in aeternum permanes memoriale tuum in generatione et generatione

101:14 tu suscitans misereberis Sion quia tempus est ut miserearis eius quoniam venit tempus quoniam venit pactum

101:15 quoniam placitos fecerunt servi tui lapides eius et pulverem eius miserabilem

101:16 et timebunt gentes nomen Domini et universi reges terrae gloriam tuam

101:17 quia aedificavit Dominus Sion apparuit in gloria sua

101:18 respexit ad orationem vacui et non dispexit orationem eorum

101:19 scribatur hoc in generatione novissima et populus qui creabitur laudabit Dominum

101:20 quoniam prospexit de excelso sanctuario suo Dominus de caelo terram contemplatus est

101:21 ut audiret gemitum vincti ut solveret filios mortis

101:22 ut narretur in Sion nomen Domini et laudatio eius in Hierusalem

101:23 cum congregati fuerint populi simul et regna ut serviant Domino

101:24 adflixit in via fortitudinem meam adbreviavit dies meos

101:25 dicam Deus meus ne rapias me in dimidio dierum meorum in generatione generationum anni tui

101:26 a principio terram fundasti et opus manuum tuarum caeli

101:27 ipsi peribunt tu autem stabis et omnes quasi vestimentum adterentur et quasi pallium mutabis illos et mutabuntur

101:28 tu autem ipse es et anni tui non deficient

101:29 filii servorum tuorum habitabunt et semen eorum ante faciem eorum perseverabit

102:1 David benedic anima mea Domino et omnia viscera mea nomini sancto eius

102:2 benedic anima mea Domino et noli oblivisci omnium retributionum eius

102:3 qui propitiatur cunctis iniquitatibus tuis et sanat omnes infirmitates tuas

102:4 qui redimit de corruptione vitam tuam et coronat te misericordia et miserationibus

102:5 qui replet bonis ornamentum tuum innovabitur sicut aquilae iuventus tua

102:6 faciens iustitias Dominus et iudicia cunctis qui calumniam sustinent

102:7 notas fecit vias suas Mosi filiis Israhel cogitationes suas

102:8 misericors et clemens Dominus patiens et multae miserationis

102:9 non in sempiternum iudicabit neque in aeternum irascetur

102:10 non secundum peccata nostra fecit nobis neque secundum iniquitates nostras retribuit nobis

102:11 quantum enim excelsius est caelum terra tantum confortata est misericordia eius super timentes eum

102:12 quantum longe est oriens ab occidente tantum longe fecit a nobis scelera nostra

102:13 sicut miseretur pater filiorum misertus est Dominus timentibus se

102:14 ipse enim novit plasmationem nostram recordatus est quia pulvis sumus

102:15 homo quasi herba dies eius sicut flos agri sic florebit

102:16 quia spiritus pertransiit eum et non subsistet et non cognoscet eum ultra locus eius

102:17 misericordia autem Domini ab aeterno et usque in aeternum super timentes eum et iustitia eius in filios filiorum

102:18 his qui custodiunt pactum eius et recordantur praeceptorum eius ad facienda ea

102:19 Dominus in caelo stabilivit thronum suum et regnum illius omnium dominatur

102:20 benedicite Domino angeli eius fortes robore facientes verbum eius oboedientes voci sermonis eius

102:21 benedicite Domino omnes exercitus eius ministri eius qui facitis placitum illius

102:22 benedicite Domino universa opera eius in omnibus locis potestatis eius benedic anima mea Domino

103:1 benedic anima mea Domino Domine Deus meus magnificatus es nimis gloria et decore indutus es

103:2 amictus luce quasi vestimento extendens caelos ut pellem

103:3 qui tegis aquis cenacula eius qui ponis nubes currum tuum qui ambulas super pinnas venti

103:4 qui facis angelos tuos spiritus ministros tuos ignem urentem

103:5 qui fundasti terram super basem suam non commovebitur in saeculum et in saeculum

103:6 abysso quasi vestimento operuisti eam super montes stabunt aquae

103:7 ab increpatione tua fugient a voce tonitrui tui formidabunt

103:8 ascendent montes et descendent campi ad locum quem fundasti eis

103:9 terminum posuisti quem non pertransibunt nec revertentur ut operiant terram

103:10 qui emittis fontes in convallibus ut inter medios montes fluant

103:11 ut bibant omnia animalia regionum et reficiat onager sitim suam

103:12 super ea volucres caeli morabuntur de medio nemorum dabunt vocem

103:13 qui inrigas montes de cenaculis tuis de fructu operum tuorum implebitur terra

103:14 germinans herbam iumentis et faenum servituti hominum ut educat panem de terra

103:15 et vinum laetificat cor hominis ad exhilarandam faciem oleo panis autem cor hominis roborat

103:16 saturabuntur ligna Domini cedri Libani quas plantasti

103:17 ibi aves nidificabunt milvo abies domus eius

103:18 montes excelsi cervis petra refugium ericiis

103:19 fecit lunam per tempora sol cognovit occubitum suum

103:20 posuisti tenebras et facta est nox in ipsa moventur omnes bestiae silvae

103:21 leones rugientes ad praedam et quaerentes a Deo escam sibi

103:22 oriente sole recedent et in speluncis suis cubabunt

103:23 egreditur homo ad opus suum et ad servitutem suam usque ad vesperam

103:24 quam multa sunt opera tua Domine omnia in sapientia fecisti impleta est terra possessione tua

103:25 hoc mare magnum et latum manibus ibi reptilia innumerabilia animalia parva cum grandibus

103:26 ibi naves pertranseunt Leviathan istum plasmasti ut inluderet ei

103:27 omnia in te sperant ut des cibum eis in tempore suo

103:28 dante te illis colligent aperiente manum tuam replebuntur bono

103:29 abscondes vultum tuum et turbabuntur auferes spiritum eorum et deficient et in pulverem suum revertentur

103:30 emittes spiritum tuum et creabuntur et instaurabis faciem terrae

103:31 sit gloria Domini in sempiternum laetabitur Dominus in operibus suis

103:32 qui respicit terram et tremet tangit montes et fumabunt

103:33 cantabo Domino in vita mea psallam Deo quamdiu sum

103:34 placeat ei eloquium meum ego autem laetabor in Domino

103:35 deficiant peccatores de terra et impii ultra non sint benedic anima mea Domino

104:1 alleluia confitemini Domino invocate nomen eius notas facite populis cogitationes eius

104:2 canite ei et psallite illi loquimini in universis mirabilibus eius

104:3 exultate in nomine sancto eius laetetur cor quaerentium Dominum

104:4 quaerite Dominum et virtutem eius quaerite faciem eius iugiter

104:5 recordamini mirabilium eius quae fecit signorum et iudiciorum oris eius

104:6 semen Abraham servi eius filii Iacob electi eius

104:7 ipse Dominus Deus noster in universa terra iudicia eius

104:8 recordatus est in aeternum pacti sui verbi quod praecepit in mille generationes

104:9 quod pepigit cum Abraham et iuramenti sui cum Isaac

104:10 et firmavit illud cum Iacob in lege cum Israhel pactum sempiternum

104:11 dicens tibi dabo terram Chanaan funiculum hereditatis vestrae

104:12 cum essent viri pauci modici et advenae in ea

104:13 et transierunt de gente in gentem de regno ad populum alterum

104:14 non dimisit hominem ut noceret eis et corripuit pro eis reges

104:15 nolite tangere christos meos et prophetas meos nolite adfligere

104:16 et vocavit famem super terram omnem virgam panis contrivit

104:17 misit ante faciem eorum virum in servum venundatus est Ioseph

104:18 adflixerunt in conpede pedes eius in ferrum venit anima eius

104:19 usque ad tempus donec veniret sermo eius eloquium Domini probavit eum

104:20 misit rex et solvit eum princeps populorum et dimisit illum

104:21 posuit eum dominum domus suae et principem in omni possessione sua

104:22 ut erudiret principes eius secundum voluntatem suam et senes eius sapientiam doceret

104:23 et ingressus est Israhel Aegyptum et Iacob advena fuit in terra Ham

104:24 et crescere fecit populum suum nimis et roboravit eum super hostes eius

104:25 convertit cor eorum ut odio haberent populum eius ut dolose agerent contra servos illius

104:26 misit Mosen servum suum Aaron quem elegit sibi

104:27 posuit in eis verba signorum suorum et portentorum in terra Ham

104:28 misit tenebras et contenebravit et non fuerunt increduli verbis eius

104:29 commutavit aquas eorum in sanguinem et occidit pisces eorum

104:30 ebullivit terra eorum ranas in cubiculis regum eorum

104:31 dixit et venit musca omnimoda scinifes in universis terminis eorum

104:32 dedit pluvias eorum grandinem ignem flammantem in terra eorum

104:33 et percussit vineam eorum et ficum eorum et confregit lignum finium eorum

104:34 dixit et venit lucusta et bruchus cuius non erat numerus

104:35 et comedit omne faenum terrae eorum et devoravit fructum terrae eorum

104:36 et percussit omne primogenitum in terra eorum primitias universi partus eorum

104:37 et eduxit eos cum argento et auro et non erat in tribubus eorum infirmus

104:38 laetata est Aegyptus cum egrederentur quoniam inruerat terror eorum super eos

104:39 expandit nubem in tentorium et ignem ut luceret nocte

104:40 petierunt et adduxit ortygometran et pane caelesti saturavit eos

104:41 aperuit petram et fluxerunt aquae cucurrerunt in aridis flumina

104:42 quia recordatus est verbi sancti sui cum Abraham servo suo

104:43 et eduxit populum suum in laetitia laudantes electos suos

104:44 et dedit eis terras gentium et laborem tribuum possederunt

104:45 ut custodirent caerimonias eius et leges eius servarent alleluia

105:1 alleluia confitemini Domino quoniam bonus quoniam in aeternum misericordia eius

105:2 quis loquetur fortitudines Domini auditas faciet omnes laudes eius

105:3 beati qui custodiunt iudicium et faciunt iustitiam in omni tempore

105:4 recordare mei Domine in repropitiatione populi tui visita me in salutari tuo

105:5 ut videam bona electorum tuorum et laeter in laetitia gentis tuae et exultem cum hereditate tua

105:6 peccavimus cum patribus nostris inique fecimus impie egimus

105:7 patres nostri in Aegypto non intellexerunt mirabilia tua non sunt recordati multitudinis misericordiae tuae et ad iracundiam provocaverunt super mare in mari Rubro

105:8 salvavit autem eos propter nomen suum ut ostenderet fortitudinem suam

105:9 et comminatus est mari Rubro et aruit et transduxit eos per abyssos quasi in deserto

105:10 et salvavit eos de manu odientis et redemit eos de manu inimici

105:11 et operuit aqua hostes eorum unus de ipsis non superfuit

105:12 et crediderunt verbis eius cecineruntque laudem eius

105:13 cito obliti sunt operum illius nec expectaverunt voluntatem eius

105:14 et desideraverunt desiderium in deserto et temptaverunt Deum in solitudine

105:15 dedit ergo eis petitionem eorum et misit tenuitatem in animam eorum

105:16 et zelati sunt Mosen in castris Aaron sanctum Domini

105:17 aperta est terra et devoravit Dathan et operuit synagogam Abiram

105:18 et succensus est ignis in synagoga eorum flamma exusit impios

105:19 fecerunt vitulum in Horeb et adoraverunt conflatile

105:20 et mutaverunt gloriam suam in similitudine bovis comedentis faenum

105:21 obliti sunt Dei salvatoris sui qui fecit magnalia in Aegypto

105:22 mirabilia in terra Ham terribilia super mare Rubrum

105:23 dixit ergo ut contereret eos nisi Moses electus eius stetisset medius contra faciem illius ut converteret indignationem eius et non interficeret

105:24 et dispexerunt terram desiderabilem nec crediderunt sermoni eius

105:25 et murmuraverunt in tabernaculis suis non audierunt vocem Domini

105:26 et levavit manum suam super eos ut deiceret eos in deserto

105:27 et ut deiceret semen eorum in gentibus et dispergeret eos in terris

105:28 et consecrati sunt Beelphegor et comederunt victimas mortuorum

105:29 et concitaverunt eum in studiis suis et percussit eos plaga

105:30 stetit autem Finees et deiudicavit et est retenta percussio

105:31 et reputatum est ei in iustitia in generatione et generatione usque in aeternum

105:32 et provocaverunt super aquam Contradictionis et adflictus est Moses propter eos

105:33 quia provocaverunt spiritum eius et praecepit labiis suis

105:34 non exterminaverunt populos quos dixit Dominus eis

105:35 et commixti sunt gentibus et didicerunt opera eorum

105:36 et servierunt sculptilibus eorum et factum est eis in scandalum

105:37 et immolaverunt filios suos et filias suas daemonibus

105:38 et effuderunt sanguinem innocentem sanguinem filiorum suorum et filiarum suarum quos immolaverunt sculptilibus Chanaan et polluta est terra sanguinibus

105:39 et coinquinati sunt in operibus suis et fornicati sunt in studiis suis

105:40 iratus est itaque furor Domini in populum suum et abominatus est hereditatem suam

105:41 et dedit eos in manu gentium et dominati sunt eorum qui oderant eos

105:42 et adflixerunt eos inimici sui et humiliati sunt sub manu eorum

105:43 multis vicibus liberavit eos ipsi vero provocabant in consiliis suis et humiliati sunt propter iniquitates suas

105:44 et vidit tribulationem eorum cum audiret eos rogantes

105:45 et recordatus est pacti sui cum eis et paenituit eum secundum multitudinem misericordiae suae

105:46 et dedit eos miserabiles coram omnibus qui ceperant eos

105:47 salva nos Domine Deus noster et congrega nos de gentibus ut confiteamur nomini sancto tuo et canamus laudantes te

105:48 benedictus Dominus Deus Israhel ab aeterno et usque in aeternum et dicet omnis populus amen alleluia

106:1 confitemini Domino quoniam bonus quoniam in aeternum misericordia eius

106:2 dicant qui redempti sunt a Domino quos redemit de manu hostis et de terris congregavit eos

106:3 ab oriente et ab occidente ab aquilone et mari

106:4 erraverunt in solitudine in deserta via civitatem quae habitaretur non reppererunt

106:5 esurientes et sitientes anima eorum in ipsis deficiebat

106:6 et clamaverunt ad Dominum in tribulatione sua de adflictione eorum eripuit eos

106:7 et duxit illos per viam rectam ut venirent in civitatem habitabilem

106:8 confiteantur Domino misericordiam eius et mirabilia eius in filios hominum

106:9 quia saturavit animam vacuam et animam esurientem implevit bonis

106:10 habitantes in tenebris et umbra mortis alligatos inopia et ferro

106:11 quia provocaverunt sermones Dei et consilium Excelsi blasphemaverunt

106:12 et humiliavit in labore cor eorum ceciderunt et non erat qui adiuvaret

106:13 et clamaverunt ad Dominum in tribulatione sua et de angustiis eorum salvavit eos

106:14 et eduxit eos de tenebris et umbra mortis et vincula eorum disrupit

106:15 confiteantur Domino misericordiam eius et mirabilia eius in filios hominum

106:16 quia contrivit portas aereas et vectes ferreos confregit

106:17 stultos propter viam sceleris eorum et propter iniquitates adflictos

106:18 omnem cibum abominata est anima eorum et accesserunt ad portas mortis

106:19 et clamaverunt ad Dominum in tribulatione sua de angustiis eorum salvavit eos

106:20 misit verbum suum et sanavit eos et salvavit de interitu

106:21 confiteantur Domino misericordiam eius et mirabilia eius in filios hominum

106:22 et immolent hostias gratiarum et narrent opera eius in laude

106:23 qui descendunt in mare navibus facientes opus in aquis multis

106:24 ipsi viderunt opera Domini et mirabilia eius in profundo

106:25 dixit et surrexit ventus tempestatis et elevavit gurgites eius

106:26 ascendunt in caelum et descendunt in abyssos anima eorum in adflictione consumitur

106:27 obstipuerunt et intremuerunt quasi ebrius et universa sapientia eorum absorta est

106:28 clamabunt autem ad Dominum in tribulatione sua et de angustia educet eos

106:29 statuet turbinem in tranquillitatem et silebunt fluctus eius

106:30 laetabuntur quoniam quieverunt et deducet eos ad portum quem voluerunt

106:31 confiteantur Domino misericordiam eius et mirabilia eius in filios hominum

106:32 et exaltent eum in ecclesia populi et in cathedra seniorum laudent eum

106:33 ponet flumina in desertum et fontes aquarum in sitim

106:34 terram fructiferam in salsuginem prae malitia habitatorum eius

106:35 ponet desertum in paludes aquarum et terram inviam in fontes aquarum

106:36 et conlocabit ibi esurientes et fundabunt urbem ad habitandum

106:37 et serent agros et plantabunt vineas et facient fruges genimina

106:38 et benedicet eis et multiplicabuntur nimis et pecora eorum non inminuet

106:39 inminuta sunt autem et adflicta propter angustiam mali et doloris

106:40 et effundet despectionem super principes et errare eos faciet in solitudine devia

106:41 et sublevabit pauperem de inopia et ponet quasi gregem familias

106:42 videbunt recti et laetabuntur et omnis iniquitas contrahet os suum

106:43 quis sapiens et custodiet haec et intellegent misericordias Domini

107:1 canticum psalmi David

107:2 paratum cor meum Deus cantabo et psallam sed et gloria mea

107:3 consurge psalterium et cithara consurgam mane

107:4 confitebor tibi in populis Domine et cantabo te in nationibus

107:5 quoniam magna super caelos misericordia tua et usque ad aethera veritas tua

107:6 exaltare super caelos Deus et super omnem terram gloria tua

107:7 ut liberentur dilecti tui salva dextera tua et exaudi me

107:8 Deus locutus est in sanctuario suo gaudebo dividam Sychem et vallem Socchoth dimetiar

107:9 meus est Galaad et meus est Manasse et Efraim hereditas capitis mei Iuda dux meus

107:10 Moab lebes pelvis meae super Idumeam proiciam calciamentum meum cum Philisthim foederabor

107:11 quis deducet me in civitatem munitam quis deducet me usque in Idumeam

107:12 nonne tu Deus qui proieceras nos et non exieras Deus in exercitibus nostris

107:13 da nobis auxilium in tribulatione vana est enim salus ab homine

107:14 in Deo erimus fortes et ipse conculcabit hostes nostros

108:1 pro victoria David canticum

108:2 Deus laudabilis mihi ne taceas quia os impii et os dolosi contra me apertum est

108:3 locuti sunt de me lingua mendacii verbis odii circumdederunt me et expugnaverunt me frustra

108:4 pro eo quod eos diligebam adversabantur mihi ego autem orabam

108:5 et posuerunt contra me malum pro bono et odium pro dilectione mea

108:6 constitue super eum impium et Satan astet a dextris eius

108:7 cum fuerit iudicatus exeat condemnatus et oratio eius sit in peccatum

108:8 fiant dies eius parvi episcopatum eius accipiat alter

108:9 sint filii eius pupilli et uxor eius vidua

108:10 instabiles vagentur liberi eius et mendicent et quaerantur in parietinis suis

108:11 scrutetur exactor universa quae habet et diripiant alieni laborem eius

108:12 non sit qui eius misereatur nec qui clemens sit in pupillos eius

108:13 fiat novissimum eius interitus in generatione altera deleatur nomen eius

108:14 redeat in memoria iniquitas patrum eius apud Deum et iniquitas matris eius ne deleatur

108:15 sit contra Dominum semper et intereat de terra memoria eorum

108:16 eo quod non est recordatus facere misericordiam

108:17 et persecutus est virum inopem et pauperem et conpunctum corde ut interficeret

108:18 et dilexit maledictionem quae veniet ei et noluit benedictionem quae elongabitur ab eo et indutus est maledictione quasi vestimento suo et ingredietur quasi aqua in viscera eius et quasi oleum in ossa eius

108:19 sit ei quasi pallium quo circumdatur et quasi cingulum quo semper accingitur

108:20 haec est retributio his qui adversantur mihi a Domino et qui loquuntur malum contra animam meam

108:21 tu autem Deus Domine fac mecum propter nomen tuum quoniam bona est misericordia tua libera me

108:22 quoniam egenus et pauper sum et cor meum vulneratum est intrinsecus

108:23 quasi umbra cum inclinatur abductus sum et excussus quasi lucusta

108:24 genua mea vacillaverunt a ieiunio et caro mea mutata est absque oleo

108:25 et ego factus sum obprobrium eis videntes me moverunt caput suum

108:26 adiuva me Domine Deus meus salva me secundum misericordiam tuam

108:27 et sciant quoniam manus tua haec tu Domine fecisti eam

108:28 maledicent illi et tu benedices restiterunt et confundentur servus autem tuus laetabitur

108:29 induantur adversarii mei confusione et operiantur quasi indumento confusione sua

108:30 confitebor Domino vehementer in ore meo et in medio populorum laudabo eum

108:31 quoniam stabit a dextris pauperis ut salvet a iudicibus animam eius

109:1 David canticum dixit Dominus Domino meo sede a dextris meis donec ponam inimicos tuos scabillum pedum tuorum

109:2 virgam fortitudinis tuae emittet Dominus ex Sion dominare in medio inimicorum tuorum

109:3 populi tui spontanei erunt in die fortitudinis tuae in montibus sanctis quasi de vulva orietur tibi ros adulescentiae tuae

109:4 iuravit Dominus et non paenitebit eum tu es sacerdos in aeternum secundum ordinem Melchisedech

109:5 Dominus ad dexteram tuam percussit in die furoris sui reges

109:6 iudicabit in gentibus implebit valles percutiet caput in terra multa

109:7 de torrente in via bibet propterea exaltabit caput

110:1 alleluia aleph confitebor Domino in toto corde beth in consilio iustorum et congregatione

110:2 gimel magna opera Domini deleth exquirenda in cunctis voluntatibus suis

110:3 he gloria et decor opus eius vav et iustitia eius perseverans semper

110:4 zai memoriam fecit mirabilium suorum heth clemens et misericors Dominus

110:5 teth escam dedit timentibus se ioth memor erit in sempiternum pacti sui

110:6 caph fortitudinem operum suorum adnuntiabit populo suo

110:7 lameth ut det eis hereditatem gentium mem opus manuum eius veritas et iudicium

110:8 nun fidelia omnia praecepta eius samech firmata in sempiternum iugiter ain facta in veritate et aequitate

110:9 fe redemptionem misit populo suo sade mandavit in aeternum pactum suum coph sanctum et terribile nomen eius

110:10 res principium sapientiae timor Domini sen doctrina bona cunctis qui faciunt ea thau laus eius perseverans iugiter alleluia

111:1 aleph beatus vir qui timet Dominum beth in mandatis eius volet nimis

111:2 gimel potens in terra erit semen eius deleth generatio iustorum benedicetur

111:3 he substantia et divitiae in domo eius vav et iustitia eius perseverans semper

111:4 zai ortum est in tenebris lumen iustis heth clemens et misericors et iustus

111:5 teth bonus vir clemens et fenerans ioth dispensabit verba sua in iudicio

111:6 caph quia in aeternum non commovebitur

111:7 lameth in memoria sempiterna erit iustus mem ab auditu malo non timebit nun paratum cor eius confidens in Domino

111:8 samech firmum cor eius non timebit ain donec aspiciat hostibus suis

111:9 phe dispersit dedit pauperibus sade iustitia eius permanet in aeternum coph cornu eius exaltabitur in gloria

111:10 res impius videbit et irascetur sen dentibus suis frendet et tabescet thau desiderium impiorum peribit

112:1 alleluia laudate servi Dominum laudate nomen Domini

112:2 sit nomen Domini benedictum amodo et usque in aeternum

112:3 ab ortu solis usque ad occasum eius laudabile nomen Domini

112:4 excelsus super omnes gentes Dominus super caelum gloria eius

112:5 quis ut Dominus Deus noster qui in excelsis habitans

112:6 humilia respicit in caelo et in terra

112:7 suscitans de terra inopem et de stercore elevat pauperem

112:8 ut eum sedere faciat cum principibus cum principibus populi sui

112:9 qui conlocat sterilem in domo matrem filiorum laetantem alleluia

113:1 cum egrederetur Israhel de Aegypto domus Iacob de populo barbaro

113:2 factus est Iudas in sanctificatione eius Israhel potestas eius

113:3 mare vidit et fugit Iordanis conversus est retrorsum

113:4 montes subsilierunt quasi arietes colles quasi filii gregis

113:5 quid tibi est mare quia fugisti Iordanis quia conversus es retrorsum

113:6 montes sussultastis quasi arietes colles quasi filii gregis

113:7 a facie Domini contremesce terra a facie Dei Iacob

113:8 qui convertit petram in paludes aquarum silicem in fontes aquarum

113:9 non nobis Domine non nobis sed nomini tuo da gloriam

113:10 propter misericordiam tuam et veritatem tuam ne dicant gentes ubi est Deus eorum

113:11 Deus autem noster in caelo universa quae voluit fecit

113:12 idola gentium argentum et aurum opus manuum hominum

113:13 os habent et non loquentur oculos habent et non videbunt

113:14 aures habent et non audient nasum habent et non odorabuntur

113:15 manus habent et non palpabunt pedes habent et non ambulabunt nec sonabunt in gutture suo

113:16 similes illis fiant qui faciunt ea omnis qui confidit in eis

113:17 Israhel confidet in Domino auxiliator et protector eorum est

113:18 domus Aaron confidet in Domino auxiliator et protector eorum est

113:19 timentes Dominum confident in Domino auxiliator et protector eorum est

113:20 Dominus recordatus nostri benedicet benedicet domui Israhel benedicet domui Aaron

113:21 benedicet timentibus Dominum parvis et magnis

113:22 addat Dominus super vos super vos et super filios vestros

113:23 benedicti vos Domino qui fecit caelos et terram

113:24 caelum caelorum Domino terram autem dedit filiis hominum

113:25 non mortui laudabunt Dominum nec omnes qui descendunt in silentium

113:26 sed nos benedicimus Domino amodo et usque in aeternum alleluia

114:1 dilexi quoniam audies Domine vocem deprecationis meae

114:2 inclinavit aurem suam mihi et in diebus meis invocabo

114:3 circumdederunt me funes mortis et munitiones inferni invenerunt me angustiam et dolorem repperi

114:4 et nomen Domini invocavi obsecro Domine salva animam meam

114:5 clemens Dominus et iustus et Deus noster misericors

114:6 custodit parvulos Dominus adtenuatus sum et salvavit me

114:7 revertere anima mea in requiem tuam quia Dominus reddet tibi

114:8 quia eruit animam meam de morte oculos meos a lacrimis pedes meos ab offensa

114:9 deambulabo coram Domino in terris viventium

115:10 credidi propter quod locutus sum ego adflictus sum nimis

115:11 ego dixi in stupore meo omnis homo mendacium

115:12 quid reddam Domino pro omnibus quae tribuit mihi

115:13 calicem salutis accipiam et nomen Domini invocabo

115:14 vota mea Domino reddam coram omni populo eius

115:15 gloriosa in conspectu Domini mors sanctorum eius

115:16 obsecro Domine quia ego servus tuus ego servus tuus filius ancillae tuae dissolvisti vincula mea

115:17 tibi immolabo hostiam laudis et in nomine Domini invocabo

115:18 vota mea Domino reddam in conspectu omnis populi eius

115:19 in atriis domus Domini in medio tui Hierusalem alleluia

116:1 laudate Dominum omnes gentes conlaudate eum universi populi

116:2 quia confortata est super nos misericordia eius et veritas Domini in aeternum alleluia

117:1 confitemini Domino quoniam bonus quoniam in aeternum misericordia eius

117:2 dicat nunc Israhel quoniam in aeternum misericordia eius

117:3 dicat domus Aaron quoniam in aeternum misericordia eius

117:4 dicant qui timent Dominum quoniam in aeternum misericordia eius

117:5 cum tribularer invocavi Dominum et exaudivit me in latitudine Dominus

117:6 Dominus meus es non timebo quid faciat mihi homo

117:7 Dominus mihi auxiliator et ego despiciam odientes me

117:8 melius est sperare in Domino quam sperare in homine

117:9 melius est sperare in Domino quam sperare in principibus

117:10 omnes gentes circumdederunt me et in nomine Domini ultus sum eas

117:11 circumdederunt me et obsederunt me sed in nomine Domini ultus sum eas

117:12 circumdederunt me quasi apes extinctae sunt quasi ignis spinarum in nomine Domini quia ultus sum eas

117:13 inpulsus pellebar ut caderem et Dominus sustentavit me

117:14 fortitudo mea et laus mea Dominus et factus est mihi in salutem

117:15 vox laudis et salutis in tabernaculis iustorum

117:16 dextera Domini fecit fortitudinem dextera Domini excelsa dextera Domini fecit fortitudinem

117:17 non moriar sed vivam et narrabo opera Domini

117:18 corripiens arguit me Dominus et morti non tradidit me

117:19 aperite mihi portas iustitiae ingressus eas confitebor Domino

117:20 haec est porta Domini iusti intrabunt in eam

117:21 confitebor tibi quoniam exaudisti me et factus es mihi in salutem

117:22 lapis quem reprobaverunt aedificantes factus est in caput anguli

117:23 a Domino factum est istud et hoc mirabile in oculis nostris

117:24 haec est dies quam fecit Dominus exultemus et laetemur in ea

117:25 obsecro Domine salva obsecro obsecro Domine prosperare obsecro

117:26 benedictus qui venit in nomine Domini benediximus vobis de domo Domini

117:27 Deus Dominus et apparuit nobis frequentate sollemnitatem in frondosis usque ad cornua altaris

117:28 Deus meus es tu et confitebor tibi Deus meus es tu exaltabo te

117:29 confitemini Domino quoniam bonus quoniam in aeternum misericordia eius

118:1 aleph beati inmaculati in via qui ambulant in lege Domini

118:2 beati qui custodiunt testimonia eius in toto corde requirunt eum

118:3 nec enim qui operantur iniquitatem in viis eius ambulaverunt

118:4 tu mandasti praecepta tua custodire nimis

118:5 utinam dirigantur viae meae ad custodienda praecepta tua

118:6 tunc non confundar cum respexero ad omnia mandata tua

118:7 confitebor tibi in directione cordis cum didicero iudicia iustitiae tuae

118:8 praecepta tua custodiam ne derelinquas me nimis

118:9 beth in quo corrigit iuvenis semitam suam cum custodierit verba tua

118:10 in toto corde meo exquisivi te ne errare me facias a mandatis tuis

118:11 in corde meo abscondi eloquium tuum ut non peccem tibi

118:12 benedictus tu Domine doce me praecepta tua

118:13 in labiis meis narravi omnes iustitias oris tui

118:14 in via testimoniorum tuorum laetatus sum quasi in omnibus divitiis

118:15 in praeceptis tuis meditabor et contemplabor semitas tuas

118:16 iustitiis tuis delectabor non obliviscar verba tua

118:17 gimel tribue servo tuo vivam et custodiam verba tua

118:18 revela oculos meos et videbo mirabilia in lege tua

118:19 advena ego sum in terra ne abscondas a me mandata tua

118:20 desideravit anima mea desiderare iudicia tua in omni tempore

118:21 increpasti superbos maledicti qui recedunt a mandatis tuis

118:22 aufer a me obprobrium et contemptum quoniam testimonia tua custodivi

118:23 etenim sedentes principes adversum me loquebantur servus autem tuus meditabatur praecepta tua

118:24 sed et testimonia tua voluntas mea quasi viri amicissimi mei

118:25 deleth adhesit pulveri anima mea vivifica me iuxta verbum tuum

118:26 vias meas exposui et exaudisti doce me iustitiam tuam

118:27 viam praeceptorum tuorum fac me intellegere et loquar in mirabilibus tuis

118:28 destillavit anima mea prae stultitia serva me iuxta eloquium tuum

118:29 viam mendacii aufer a me et legem tuam dona mihi

118:30 viam fidei elegi iudicia tua proponebam

118:31 adhesi testimoniis tuis Domine ne confundas me

118:32 viam mandatorum tuorum curram quoniam dilatasti cor meum

118:33 he ostende mihi Domine viam praeceptorum tuorum et custodiam eam per vestigium

118:34 doce me et observabo legem tuam et custodiam eam in toto corde

118:35 deduc me in semita mandatorum tuorum quia ipsam volui

118:36 inclina cor meum ad testimonia tua et non ad avaritiam

118:37 averte oculos meos ne videant vanitatem in via tua vivifica me

118:38 suscita servo tuo eloquium tuum in timorem tuum

118:39 averte obprobrium meum quod reveritus sum iudicia tua bona

118:40 ecce desideravi praecepta tua iustitia tua vivifica me

118:41 vav et veniant mihi misericordiae tuae Domine et salus tua iuxta eloquium tuum

118:42 et respondebo exprobranti mihi sermonem quia speravi in sermone tuo

118:43 et ne auferas de ore meo verbum veritatis usque nimis quoniam iudicia tua expectavi

118:44 et custodiam legem tuam iugiter in sempiternum et ultra

118:45 et ambulabo in spatioso quia praecepta tua quaesivi

118:46 et loquar in testimoniis tuis coram regibus et non confundar

118:47 et delectabor in mandatis tuis quae dilexi

118:48 et levabo manus meas ad mandata tua quae dilexi et loquar in praeceptis tuis

118:49 zai memento sermonis servo tuo quem me sperare fecisti

118:50 haec est consolatio mea in adflictione mea quia eloquium tuum vivificavit me

118:51 superbi deridebant me nimis a lege tua non declinavi

118:52 recordatus sum iudiciorum tuorum a saeculo Domine et consolatus sum

118:53 horror obtinuit me ab impiis qui dereliquerunt legem tuam

118:54 carmina erant mihi praecepta tua in domo peregrinationis meae

118:55 recordatus sum in nocte nominis tui Domine et custodivi legem tuam

118:56 hoc factum est mihi quia praecepta tua custodivi

118:57 heth pars mea Domine dixi ut custodiam verbum tuum

118:58 deprecatus sum vultum tuum in toto corde miserere mei secundum eloquium tuum

118:59 recogitavi vias meas et converti pedes meos ad testimonia tua

118:60 festinavi et non neglexi custodire mandata tua

118:61 funes impiorum inplicaverunt me legem tuam non sum oblitus

118:62 medio noctis surgam ad confitendum tibi super iudicia iustificationis tuae

118:63 particeps ego sum omnium timentium te et custodientium praecepta tua

118:64 misericordia tua conpleta est terra praecepta tua doce me

118:65 teth benefecisti servo tuo Domine secundum verbum tuum

118:66 bonum sermonem et scientiam doce me quia mandatis tuis credidi

118:67 antequam audirem ego ignoravi nunc autem eloquium tuum custodivi

118:68 bonus tu et beneficus doce me praecepta tua

118:69 adplicabant mihi mendacium superbi ego autem in toto corde servabam praecepta tua

118:70 incrassatum est velut adeps cor eorum et ego in lege tua delectabar

118:71 bonum mihi quia adflictus sum ut discerem praecepta tua

118:72 melior mihi est lex oris tui super milia auri et argenti

118:73 ioth manus tuae fecerunt me et firmaverunt me doce me et discam mandata tua

118:74 qui timent te videbunt me et laetabuntur quia sermonem tuum expectavi

118:75 scio Domine quia iustum iudicium tuum et vere adflixisti me

118:76 sit obsecro misericordia tua in consolatione mea sicut locutus es servo tuo

118:77 veniant mihi misericordiae tuae et vivam quia lex tua delectatio mea

118:78 confundantur superbi quoniam inique contriverunt me ego autem loquar in praeceptis tuis

118:79 revertantur ad me qui timent te et qui sciunt testimonium tuum

118:80 fiat cor meum perfectum in praeceptis tuis ut non confundar

118:81 caph defecit in salutare tuum anima mea verbum tuum expectavi

118:82 consumpti sunt oculi mei in verbum tuum dicentes quando consolaberis me

118:83 et cum essem quasi uter in pruinam praecepta tua non sum oblitus

118:84 quot sunt dies servi tui quando facies in persequentibus me iudicium

118:85 foderunt mihi superbi foveas quae non erant iuxta legem tuam

118:86 omnia mandata tua vera falso persecuti sunt me auxiliare mihi

118:87 paulo minus consumpserunt me in terra ego autem non dimisi praecepta tua

118:88 secundum misericordiam tuam vivifica me et custodiam testimonium oris tui

118:89 lameth in aeternum Domine verbum tuum perstat in caelo

118:90 in generatione et generatione fides tua fundasti terram et stat

118:91 iudicio tuo stant usque hodie quia omnia serviunt tibi

118:92 nisi quod lex tua delectatio mea forte perissem in pressura mea

118:93 in sempiternum non obliviscar praeceptorum tuorum quia per ipsa vivificasti me

118:94 tuus ego sum salva me quoniam praecepta tua quaesivi

118:95 me expectaverunt impii ut perderent me testimonium tuum considerabo

118:96 omni consummationi vidi finem latum mandatum tuum nimis

118:97 mem quam dilexi legem tuam tota die haec meditatio mea

118:98 super inimicos meos instruis me mandata tua quia in sempiternum hoc est mihi

118:99 super omnes qui docebant me eruditus sum quia testimonia tua meditatio mea

118:100 super senes intellexi quia praecepta tua servavi

118:101 ab omni semita mala prohibui pedes meos ut custodirem verba tua

118:102 a iudiciis tuis non recessi quia tu inluminasti me

118:103 quam dulce gutturi meo eloquium tuum super mel ori meo

118:104 praecepta tua considerabam propterea odivi omnem semitam mendacii

118:105 nun lucerna pedi meo verbum tuum et lux semitae meae

118:106 iuravi et perseverabo ut custodiam iudicia iustitiae tuae

118:107 adflictus sum usque nimis Domine vivifica me iuxta verbum tuum

118:108 voluntaria oris mei conplaceant tibi Domine et secundum iudicia tua doce me

118:109 anima mea in manu mea semper et legis tuae non sum oblitus

118:110 posuerunt impii laqueum mihi et a praeceptis tuis non aberravi

118:111 hereditas mea testimonia tua in sempiternum quia gaudium cordis mei sunt

118:112 inclinavi cor meum ut facerem iustitias tuas propter aeternam retributionem

118:113 samech tumultuosos odivi et legem tuam dilexi

118:114 protectio mea et scutum meum tu es verbum tuum expectavi

118:115 recedite a me maligni et custodiam mandata Dei mei

118:116 confirma me secundum verbum tuum et vivam et noli me confundere ab expectatione mea

118:117 auxiliare mihi et salvus ero et delectabor in praeceptis tuis iugiter

118:118 abiecisti omnes qui adversantur praecepta tua quia mendax cogitatio eorum

118:119 quasi scoriam conputasti omnes impios terrae propterea dilexi testimonia tua

118:120 horripilavit a timore tuo caro mea et iudicia tua timui

118:121 ain feci iudicium et iustitiam ne derelinquas me his qui calumniantur me

118:122 sponde pro servo tuo in bonum ne calumnientur me superbi

118:123 oculi mei defecerunt in salutare tuum et in eloquium iustitiae tuae

118:124 fac cum servo tuo iuxta misericordiam tuam et praecepta tua doce me

118:125 servus tuus ego instrue me et cognoscam testimonia tua

118:126 tempus est ut facias Domine praevaricati sunt legem tuam

118:127 propterea dilexi mandata tua super aurum et topazium

118:128 propterea in universa praecepta direxi omnem semitam mendacii odio habui

118:129 fe mirabilia testimonia tua idcirco custodivit ea anima mea

118:130 ostium sermonum tuorum lucidum doce parvulos

118:131 os meum aperui et respiravi quia mandata tua desiderabam

118:132 respice ad me et miserere mei iuxta iudicium diligentium nomen tuum

118:133 gressus meos firma in sermone tuo et non des potestatem in me universae iniquitati

118:134 redime me a calumnia hominis et custodiam praecepta tua

118:135 vultum tuum ostende servo tuo et doce me praecepta tua

118:136 rivi aquarum fluebant de oculis meis quia non custodierunt legem tuam

118:137 sade iustus es Domine et rectum iudicium tuum

118:138 praecepisti iustitiam testimonii tui et veritatem nimis

118:139 consumpsit me zelus meus quia obliti sunt verborum tuorum hostes mei

118:140 probatus sermo tuus nimis et servus tuus dilexit illum

118:141 parvulus ego sum et contemptibilis sed praecepta tua non sum oblitus

118:142 iustitia tua iustitia sempiterna et lex tua veritas

118:143 tribulatio et angustia invenerunt me mandata tua voluntas mea

118:144 iusta testimonia tua semper doce me et vivam

118:145 coph clamavi in toto corde exaudi me Domine praecepta tua custodiam

118:146 invocavi te salvum me fac et custodiam testimonia tua

118:147 surgebam adhuc in tenebris et clamabam verbum tuum expectans

118:148 praeveniebant oculi mei vigilias ut meditarer in sermonibus tuis

118:149 vocem meam audi iuxta misericordiam tuam Domine secundum iudicium tuum vivifica me

118:150 adpropinquaverunt persecutores mei sceleri et a lege tua procul facti sunt

118:151 prope es tu Domine et omnia mandata tua veritas

118:152 a principio novi de testimoniis tuis quod in aeternum fundaveris ea

118:153 res vide adflictionem meam et eripe me quia legis tuae non sum oblitus

118:154 iudica causam meam et redime me sermone tuo vivifica me

118:155 longe ab impiis salus quia praecepta tua non quaesierunt

118:156 misericordiae tuae multae Domine iuxta iudicia tua vivifica me

118:157 multi qui persequuntur me et adfligunt me a testimoniis tuis non declinavi

118:158 vidi praevaricatores tuos et maerebam qui verbum tuum non custodierunt

118:159 vide quoniam praecepta tua dilexi Domine iuxta misericordiam tuam vivifica me

118:160 caput verborum tuorum veritas et sempiternum omne iudicium iustitiae tuae

118:161 sen principes persecuti sunt me sine causa verba autem tua timuit cor meum

118:162 gaudens ego sum in eloquio tuo sicut qui invenit spolia multa

118:163 mendacium odio habui et detestatus sum legem autem tuam dilexi

118:164 septies in die laudavi te super iudiciis iustitiae tuae

118:165 pax multa diligentibus legem tuam et non est illis scandalum

118:166 expectavi salutare tuum Domine et mandata tua feci

118:167 custodivit anima mea testimonia tua et dilexi ea nimis

118:168 custodivi praecepta tua et testimonia tua quia omnes viae meae in conspectu tuo

118:169 thau ingrediatur laus mea coram te Domine secundum verbum tuum doce me

118:170 veniat deprecatio mea ante vultum tuum secundum eloquium tuum libera me

118:171 fundant labia mea hymnum docebis enim me praecepta tua

118:172 loquetur lingua mea sermonem tuum quia omnia mandata tua iusta

118:173 sit manus tua auxiliatrix mea quia praecepta tua elegi

118:174 desideravi salutare tuum Domine et lex tua voluntas mea

118:175 vivet anima mea et laudabit te et iudicia tua auxiliabuntur mihi

118:176 erravi quasi ovis perdita quaere servum tuum quia mandatorum tuorum non sum oblitus

119:1 canticum graduum ad Dominum in tribulatione mea clamavi et exaudivit me

119:2 Domine libera animam meam a labio mendacii a lingua dolosa

119:3 quid detur tibi aut quid adponatur tibi ad linguam dolosam

119:4 sagittae potentis acutae cum carbonibus iuniperorum

119:5 heu mihi quia peregrinatio mea prolongata est habitavi cum tabernaculis Cedar

119:6 multum peregrinata est anima mea

119:7 cum odientibus pacem ego pacifica loquebar et illi bellantia

120:1 canticum graduum levavi oculos meos in montes unde veniet auxilium meum

120:2 auxilium meum a Domino factore caeli et terrae

120:3 non det in commotionem pedem tuum nec dormitet qui custodit te

120:4 ecce non dormitabit neque dormiet qui custodiet Israhel

120:5 Dominus custodiet te Dominus protectio tua super manum dexteram tuam

120:6 per diem sol non percutiet te neque luna per noctem

120:7 Dominus custodiet te ab omni malo custodiat animam tuam

120:8 Dominus custodiat exitum tuum et introitum tuum amodo et usque in aeternum

121:1 canticum graduum David laetatus sum eo quod dixerint mihi in domum Domini ibimus

121:2 stantes erant pedes nostri in portis tuis Hierusalem

121:3 Hierusalem quae aedificaris ut civitas cuius participatio eius simul

121:4 quia ibi ascenderunt tribus tribus Domini testimonium Israhel ad confitendum nomini Domini

121:5 quia ibi sederunt sedes in iudicio sedes domui David

121:6 rogate pacem Hierusalem sit bene his qui diligunt te

121:7 sit pax in muris tuis abundantia in domibus tuis

121:8 propter fratres meos et amicos meos loquar pacem tibi

121:9 propter domum Domini Dei nostri quaeram bona tibi

122:1 canticum graduum ad te levavi oculos meos qui habitas in caelis

122:2 ecce sicut oculi servorum ad manum dominorum suorum sicut oculi ancillae ad manum dominae suae sic oculi nostri ad Dominum Deum nostrum donec misereatur nostri

122:3 miserere nostri Domine miserere nostri quoniam multum repleti sumus despectione

122:4 multum repleta est anima nostra obprobrii abundantium et despectionis superborum

123:1 canticum graduum David nisi Dominus fuisset in nobis dicat nunc Israhel

123:2 nisi Dominus fuisset in nobis cum exsurgerent super nos homines

123:3 forsitan vivos absorbuissent nos cum irasceretur furor eorum super nos

123:4 forsitan aquae circumdedissent nos

123:5 torrens transisset super animam nostram forsitan transissent super animam nostram aquae superbae

123:6 benedictus Dominus qui non dedit nos in praedam dentibus eorum

123:7 anima nostra quasi avis erepta est de laqueo venantium laqueus contritus est et nos liberati sumus

123:8 auxilium nostrum in nomine Domini qui fecit caelum et terram

124:1 canticum graduum qui confidunt in Domino quasi mons Sion inmobilis in aeternum habitabilis

124:2 Hierusalem montes in circuitu eius et Dominus in circuitu populi sui amodo et usque in aeternum

124:3 quia non requiescet virga impietatis super sortem iustorum ut non mittant iusti in iniquitatem manus suas

124:4 benefac Domine bonis et rectis corde

124:5 qui autem declinant ad pravitates suas deducet eos Dominus cum his qui operantur iniquitatem pax super Israhel

125:1 canticum graduum cum converteret Dominus captivitatem Sion facti sumus quasi somniantes

125:2 tunc implebitur risu os nostrum et lingua nostra laude tunc dicent in gentibus magnificavit Dominus facere cum istis

125:3 magnificavit Dominus facere nobiscum facti sumus laetantes

125:4 converte Domine captivitatem nostram sicut rivum in austro

125:5 qui seminant in lacrimis in exultatione metent

125:6 qui ambulans ibat et flebat portans ad seminandum sementem veniens veniet in exultatione portans manipulos suos

126:1 canticum graduum Salomonis nisi Dominus aedificaverit domum in vanum laboraverunt qui aedificant eam nisi Dominus custodierit civitatem frustra vigilat qui custodit eam

126:2 frustra vobis est de mane consurgere postquam sederitis qui manducatis panem idolorum sic dabit diligentibus se somnum

126:3 ecce hereditas Domini filii mercis fructus ventris

126:4 sicut sagittae in manu potentis ita filii iuventutis

126:5 beatus vir qui implevit faretram suam ex ipsis non confundentur cum loquentur inimicis in porta

127:1 canticum graduum beatus omnis qui timet Dominum qui ambulat in viis eius

127:2 laborem manuum tuarum cum comederis beatus tu et bene tibi erit

127:3 uxor tua sicut vitis fructifera in penetrabilibus domus tuae filii tui sicut germina olivarum in circuitu mensae tuae

127:4 ecce sic benedicetur viro qui timet Dominum

127:5 benedicat tibi Dominus ex Sion et videas bona Hierusalem omnibus diebus vitae tuae

127:6 et videas filios filiorum tuorum pacem super Israhel

128:1 canticum graduum saepe expugnaverunt me ab adulescentia mea dicat nunc Israhel

128:2 saepe expugnaverunt me ab adulescentia mea sed non potuerunt mihi

128:3 super cervicem meam arabant arantes prolongaverunt sulcum suum

128:4 Dominus iustus concidet laqueos impiorum

128:5 confundantur et revertantur retrorsum omnes qui oderunt Sion

128:6 fiant sicut faenum tectorum quod statim ut viruerit arescet

128:7 de quo non implebit manum suam messor et sinum suum manipulos faciens

128:8 de quo non dixerunt transeuntes benedictio Domini super vos benediximus vobis in nomine Domini

129:1 canticum graduum de profundis clamavi ad te Domine

129:2 Domine exaudi vocem meam fiant aures tuae intendentes ad vocem deprecationis meae

129:3 si iniquitates observabis Domine Domine quis sustinebit

129:4 quia tecum est propitiatio cum terribilis sis sustinui Dominum sustinuit anima mea et verbum eius expectavi

129:5 anima mea ad Dominum

129:6 a vigilia matutina usque ad vigiliam matutinam expectet Israhel Dominum

129:7 quia apud Dominum misericordia et multa apud eum redemptio

129:8 et ipse redimet Israhel ex omnibus iniquitatibus eius

130:1 canticum graduum Domine non est exaltatum cor meum neque elati sunt oculi mei et non ambulavi in magnis et in mirabilibus super me

130:2 si non proposui et silere feci animam meam sicut ablactatus ad matrem suam ita ablactata ad me anima mea

130:3 expecta Israhel Dominum amodo et usque in aeternum

131:1 canticum graduum memento Domine David et omnis adflictionis eius

131:2 qui iuravit Domino votum vovit Deo Iacob

131:3 si intravero in tabernaculum domus meae si adsedero super lectum straminis mei

131:4 si dedero somnum oculis meis et palpebris dormitationem

131:5 donec inveniam locum Domino tabernacula Deo Iacob

131:6 ecce audivimus illum in Ephrata invenimus illum in regione saltus

131:7 intremus in tabernacula eius adoremus scabillum pedum eius

131:8 surge Domine in requiem tuam tu et arca fortitudinis tuae

131:9 sacerdotes tui induantur iustitia et sancti tui laudent

131:10 propter David servum tuum ne avertas faciem christi tui

131:11 iuravit Dominus David veritatem non avertetur ab ea de fructu ventris tui ponam super sedem tuam

131:12 si custodierint filii tui pactum meum et testificationem meam quam docuero eos et filii eorum usque in aeternum sedebunt super thronum tuum

131:13 quia elegit Dominus Sion desideravit eam in habitaculum suum

131:14 haec est requies mea in sempiternum hic habitabo quia desideravi eam

131:15 venationem eius benedicens benedicam pauperes eius saturabo pane

131:16 sacerdotes eius induam salutari et sancti eius laude laudabunt

131:17 ibi oriri faciam cornu David paravi lucernam christo meo

131:18 inimicos eius induam confusione super ipsum autem florebit sanctificatio eius

132:1 canticum graduum David ecce quam bonum et quam decorum habitare fratres in uno

132:2 sicut unguentum optimum in capite quod descendit in barbam barbam Aaron quod descendit super oram vestimentorum eius

132:3 sicut ros Hermon qui descendit super montana Sion quoniam ibi mandavit Dominus benedictionem vitam usque in aeternum

133:1 canticum graduum ecce benedicite Domino omnes servi Domini qui statis in domo Domini

133:2 in noctibus levate manus vestras ad sanctum et benedicite Domino

133:3 benedicat tibi Dominus ex Sion factor caeli et terrae

134:1 alleluia laudate nomen Domini laudate servi Dominum

134:2 qui statis in domo Domini in atriis domus Dei nostri

134:3 laudate Dominum quoniam bonus Dominus cantate nomini eius quoniam decens

134:4 quia Iacob elegit sibi Dominus Israhel in peculium suum

134:5 quia ego scio quod magnus Dominus et Dominus noster prae omnibus diis

134:6 omnia quae voluit Dominus fecit in caelo et in terra in mari et in cunctis abyssis

134:7 levans nubes de summitatibus terrae fulgura in pluviam fecit educens ventos de thesauris suis

134:8 qui percussit primitiva Aegypti ab homine usque ad pecus

134:9 misit signa et portenta in medio tui Aegypte in Pharao et in cunctos servos eius

134:10 qui percussit gentes multas et occidit reges fortes

134:11 Seon regem Amorreorum et Og regem Basan et omnia regna Chanaan

134:12 et dedit terram eorum hereditatem hereditatem Israhel populo suo

134:13 Domine nomen tuum in aeternum Domine memoriale tuum in generatione et generatione

134:14 quia iudicabit Dominus populum suum et in servos suos erit placabilis

134:15 idola gentium argentum et aurum opera manuum hominum

134:16 os habent et non loquentur oculos habent et non videbunt

134:17 aures habent et non audient sed nec spiritus in ore eorum

134:18 similes illis fiant qui faciunt ea omnis qui confidit in eis

134:19 domus Israhel benedicite Domino domus Aaron benedicite Domino

134:20 domus Levi benedicite Domino timentes Dominum benedicite Domino

134:21 benedictus Dominus ex Sion qui habitat in Hierusalem alleluia

135:1 confitemini Domino quoniam bonus quoniam in aeternum misericordia eius

135:2 confitemini Deo deorum quoniam in aeternum misericordia eius

135:3 confitemini Domino dominorum quoniam in aeternum misericordia eius

135:4 qui facit mirabilia magna solus quoniam in aeternum misericordia eius

135:5 qui fecit caelos in sapientia quoniam in aeternum misericordia eius

135:6 qui firmavit terram super aquas quoniam in aeternum misericordia eius

135:7 qui fecit luminaria magna quoniam in aeternum misericordia eius

135:8 solem in potestatem diei quoniam in aeternum misericordia eius

135:9 lunam et stellas in potestatem noctis quoniam in aeternum misericordia eius

135:10 qui percussit Aegyptum cum primitivis suis quoniam in aeternum misericordia eius

135:11 et eduxit Israhel de medio eorum quoniam in aeternum misericordia eius

135:12 in manu valida et in brachio extento quoniam in aeternum misericordia eius

135:13 qui divisit mare Rubrum in divisiones quoniam in aeternum misericordia eius

135:14 et eduxit Israhel in medio eius quoniam in aeternum misericordia eius

135:15 et convolvit Pharao et exercitum eius in mari Rubro quoniam in aeternum misericordia eius

135:16 qui duxit populum suum per desertum quoniam in aeternum misericordia eius

135:17 qui percussit reges magnos quoniam in aeternum misericordia eius

135:18 et occidit reges magnificos quoniam in aeternum misericordia eius

135:19 Seon regem Amorreorum quoniam in aeternum misericordia eius

135:20 et Og regem Basan quoniam in aeternum misericordia eius

135:21 et dedit terram eorum in hereditatem quoniam in aeternum misericordia eius

135:22 hereditatem Israhel servo suo quoniam in aeternum misericordia eius

135:23 quia in humilitate nostra memor fuit nostri quoniam in aeternum misericordia eius

135:24 et redemit nos de hostibus nostris quoniam in aeternum misericordia eius

135:25 qui dat panem omni carni quoniam in aeternum misericordia eius

135:26 confitemini Deo caeli quoniam in aeternum misericordia eius

136:1 super flumina Babylonis ibi sedimus et flevimus cum recordaremur Sion

136:2 super salices in medio eius suspendimus citharas nostras

136:3 quoniam ibi interrogaverunt nos qui captivos duxerunt nos verba carminis et qui adfligebant nos laeti canite nobis de canticis Sion

136:4 quomodo cantabimus canticum Domini in terra aliena

136:5 si oblitus fuero tui Hierusalem in oblivione sit dextera mea

136:6 adhereat lingua mea gutturi meo si non recordatus fuero tui si non praeposuero Hierusalem in principio laetitiae meae

136:7 memento Domine filiorum Edom in diem Hierusalem dicentium evacuate evacuate usque ad fundamentum eius

136:8 filia Babylon vastata beatus qui retribuet tibi vicissitudinem tuam quam retribuisti nobis

136:9 beatus qui tenebit et adlidet parvulos tuos ad petram

137:1 David confitebor tibi in toto corde meo in conspectu deorum cantabo tibi

137:2 adorabo in templo sancto tuo et confitebor nomini tuo super misericordia tua et super veritate tua quia magnificasti super omne nomen tuum eloquium tuum

137:3 in die invocabo et exaudies me dilatabis animae meae fortitudinem

137:4 confiteantur tibi Domine omnes reges terrae quoniam audierunt eloquia oris tui

137:5 et cantent in viis Domini quoniam magna gloria Domini

137:6 quoniam excelsus Dominus et humilem respicit et excelsa de longe cognoscit

137:7 si ambulavero in medio tribulationis vivificabis me super furorem inimicorum meorum mittes manum tuam et salvabit me dextera tua

137:8 Dominus operabitur pro me Domine misericordia tua in aeternum opera manuum tuarum ne dimittas

138:1 pro victoria David canticum Domine investigasti me et cognovisti

138:2 tu cognovisti sessionem meam et surrectionem meam

138:3 intellexisti malum meum de longe semitam meam et accubitionem meam eventilasti

138:4 et omnes vias meas intellexisti quia non est eloquium in lingua mea

138:5 ecce Domine nosti omnia retrorsum et ante formasti me et posuisti super me manum tuam

138:6 super me est scientia et excelsior est non potero ad eam

138:7 quo ibo ab spiritu tuo et quo a facie tua fugiam

138:8 si ascendero in caelum ibi es tu si iacuero in inferno ades

138:9 si sumpsero pinnas diluculo habitavero in novissimo maris

138:10 etiam ibi manus tua deducet me et tenebit me dextera tua

138:11 si dixero forte tenebrae operient me nox quoque lux erit circa me

138:12 nec tenebrae habent tenebras apud te et nox quasi dies lucet similes sunt tenebrae et lux

138:13 quoniam tu possedisti renes meos orsusque es me in utero matris meae

138:14 confitebor tibi quoniam terribiliter magnificasti me mirabilia opera tua et anima mea novit nimis

138:15 non sunt operta ossa mea a te quibus factus sum in abscondito imaginatus sum in novissimis terrae

138:16 informem adhuc me viderunt oculi tui et in libro tuo omnes scribentur dies formatae sunt et non est una in eis

138:17 mihi autem quam honorabiles facti sunt amici tui Deus quam fortes pauperes eorum

138:18 dinumerabo eos et harena plures erunt evigilavi et adhuc sum tecum

138:19 si occideris Deus impium viri sanguinum declinate a me

138:20 qui contradicent tibi scelerate elati sunt frustra adversarii tui

138:21 nonne odientes te Domine odivi et contra adversarios tuos distabui

138:22 perfecto odio oderam illos inimici facti sunt mihi

138:23 scrutare me Deus et cognosce cor meum proba me et scito cogitationes meas

138:24 et vide si via idoli in me est et deduc me in via aeterna

139:1 pro victoria canticum David

139:2 erue me Domine ab homine malo a viris iniquis serva me

139:3 qui cogitaverunt malitias in corde tota die versati sunt in proeliis

139:4 exacuerunt linguam suam quasi serpens venenum aspidis sub labiis eorum semper

139:5 custodi me Domine de manu impii a viro iniquitatum serva me qui cogitaverunt subplantare gressus meos

139:6 absconderunt superbi laqueum mihi et funibus extenderunt rete iuxta semitam offendiculum posuerunt mihi semper

139:7 dixi Domino Deus meus tu audi Domine vocem deprecationis meae

139:8 Domine Deus fortitudo salutis meae protexisti caput meum in die belli

139:9 ne des Domine desideria impii scelera eius ne effundantur et eleventur semper

139:10 amaritudo convivarum meorum labor labiorum eorum operiat eos

139:11 cadent super eos carbones ignis deicies eos in foveas ut non consurgant

139:12 vir linguosus non dirigetur in terra virum iniquum mala capient in interitu

139:13 scio quod faciet Dominus causam inopis iudicia pauperum

139:14 attamen iusti confitebuntur nomini tuo habitabunt recti cum vultu tuo

140:1 canticum David Domine clamavi ad te festina mihi exaudi vocem meam clamantis ad te

140:2 dirigatur oratio mea sicut incensum in conspectu tuo elevatio manuum mearum sacrificium vespertinum

140:3 pone Domine custodem ori meo serva paupertatem labiorum meorum

140:4 ne declines cor meum in verbum malum volvere cogitationes impias cum viris operantibus iniquitatem neque comedere in deliciis eorum

140:5 corripiat me iustus in misericordia et arguat me oleum amaritudinis non inpinguet caput meum quia adhuc et oratio mea pro malitiis eorum

140:6 sublati sunt iuxta petram iudices eorum et audient verba mea quoniam decora sunt

140:7 sicut agricola cum scindit terram sic dissipata sunt ossa nostra in ore inferi

140:8 quia ad te Domine Deus oculi mei in te speravi ne evacues animam meam

140:9 custodi me de manibus laquei quod posuerunt mihi et de offendiculis operantium iniquitatem

140:10 incident in rete eius impii simul ego autem transibo

141:1 eruditio David cum esset in spelunca oratio

141:2 voce mea ad Dominum clamavi voce mea ad Dominum deprecatus sum

141:3 effundam in conspectu eius eloquium meum tribulationem meam coram illo adnuntiabo

141:4 cum anxius in me fuerit spiritus meus tu enim nosti semitam meam in via hac qua ambulabo absconderunt laqueum mihi

141:5 respice ad dexteram et vide quia non sit qui cognoscat me periit fuga a me non est qui quaerat animam meam

141:6 clamavi ad te Domine dixi tu spes mea pars mea in terra viventium

141:7 ausculta deprecationem meam quoniam infirmatus sum nimis libera me a persecutoribus quoniam confortati sunt super me

141:8 educ de carcere animam meam ut confiteatur nomini tuo me expectant iusti cum retribueris mihi

142:1 canticum David Domine exaudi orationem meam ausculta deprecationem meam in veritate tua exaudi me in iustitia tua

142:2 et non venias ad iudicandum cum servo tuo quia non iustificabitur in conspectu tuo omnis vivens

142:3 persecutus est enim inimicus animam meam confregit in terra vitam meam posuit me in tenebris quasi mortuos antiquos

142:4 et anxius fuit in me spiritus meus in medio mei sollicitum fuit cor meum

142:5 recordabar dierum antiquorum meditabar omnia opera tua facta manuum tuarum loquebar

142:6 expandi manus meas ad te anima mea quasi terra sitiens ad te semper

142:7 cito exaudi me Domine defecit spiritus meus ne abscondas faciem tuam a me et conparabor descendentibus in lacum

142:8 fac me audire mane misericordiam tuam quoniam in te confido notam fac mihi viam in qua ambulo quoniam ad te levavi animam meam

142:9 libera me de inimicis meis Domine a te protectus sum

142:10 doce me ut faciam voluntatem tuam quia tu Deus meus spiritus tuus bonus deducet me in terra recta

142:11 propter nomen tuum Domine vivificabis me in iustitia tua educes de angustia animam meam

142:12 et in misericordia tua dissipabis inimicos meos et perdes omnes ligantes animam meam ego enim sum servus tuus

143:1 David benedictus Dominus fortis meus qui docet manus meas ad proelium digitos meos ad bellum

143:2 misericordia mea et fortitudo mea auxiliator meus et salvator meus scutum meum et in ipso speravi qui subiecit populos mihi

143:3 Domine quid est homo quia cognoscis eum filius hominis quia conputas eum

143:4 homo vanitati adsimilatus est dies eius quasi umbra pertransiens

143:5 Domine inclina caelos tuos et descende tange montes et fumigabunt

143:6 mica fulmine et dissipa eos mitte sagittam tuam et interfice illos

143:7 extende manum tuam de excelso libera me et erue me de aquis multis de manu filiorum alienorum

143:8 quorum os locutum est vanitatem et dextera eorum dextera mendacii

143:9 Deus canticum novum cantabo tibi in psalterio decacordo psallam tibi

143:10 qui dat salutem regibus qui eruit David servum suum de gladio pessimo

143:11 libera me et erue me de manu filiorum alienorum quorum os locutum est vanitatem et dextera eorum dextera mendacii

143:12 ut sint filii nostri quasi plantatio crescens in adulescentia sua filiae nostrae quasi anguli ornati ad similitudinem templi

143:13 promptuaria nostra plena et supereffundentia ex hoc in illud pecora nostra in milibus et innumerabilia in conpitis nostris

143:14 tauri nostri pingues non est interruptio et non est egressus et non est ululatus in plateis nostris

143:15 beatus populus cuius talia sunt beatus populus cuius Dominus Deus suus

144:1 hymnus David aleph exaltabo te Deus meus rex et benedicam nomini tuo in aeternum et ultra

144:2 beth in omni die benedicam tibi et laudabo nomen tuum in sempiternum iugiter

144:3 gimel magnus Deus et laudabilis nimis et magnificentiae eius non est inventio

144:4 deleth generatio ad generationem laudabit opera tua et fortitudines tuas adnuntiabunt

144:5 he decorem gloriae magnitudinis tuae et verba mirabilium tuorum loquar

144:6 vav et fortitudinem horribilium tuorum loquentur et magnitudines tuas narrabo

144:7 zai memoriam multae bonitatis tuae loquentur et iustitias tuas laudabunt

144:8 heth clemens et misericors Dominus patiens et multae miserationis

144:9 teth bonus Dominus omnibus et misericordiae eius in universa opera eius

144:10 ioth confiteantur tibi Domine omnia opera tua et sancti tui benedicant tibi

144:11 caph gloriam regni tui dicent et fortitudines tuas loquentur

144:12 lameth ut ostendant filiis hominum fortitudines eius et gloriam decoris regni eius

144:13 mem regnum tuum regnum omnium saeculorum et potestas tua in omni generatione et generatione

144:14 samech sustentat Dominus omnes corruentes et erigit universos iacentes

144:15 ain oculi eorum in te sperant et tu das eis escam suam in tempore suo

144:16 fe aperis manus tuas et imples omne animal refectione

144:17 sade iustus Dominus in omnibus viis suis et sanctus in omnibus operibus suis

144:18 coph iuxta est Dominus omnibus qui invocant eum omnibus qui invocant eum in veritate

144:19 res placitum timentium se faciet et clamorem eorum audiet et salvabit eos

144:20 sen custodit Dominus omnes diligentes se et universos impios conteret

144:21 thau laudem Domini loquetur os meum et benedicet omnis caro nomini sancto eius in aeternum et iugiter

145:1 alleluia

145:2 lauda anima mea Dominum laudabo Dominum in vita mea cantabo Deo meo quamdiu sum nolite confidere in principibus

145:3 in filio hominis cui non est salus

145:4 egredietur spiritus eius et revertetur in humum suam in die illa peribunt cogitationes eius

145:5 beatus cuius Deus Iacob auxiliator eius spes eius in Domino Deo suo

145:6 qui fecit caelos et terram mare et omnia quae in eis sunt

145:7 et custodit veritatem in sempiternum qui facit iudicium calumniam sustinentibus et dat panem esurientibus Dominus solvit vinctos

145:8 Dominus inluminat caecos Dominus erigit adlisos Dominus diligit iustos

145:9 Dominus custodit advenas pupillum et viduam suscipiet et viam impiorum conteret

145:10 regnabit Dominus in aeternum Deus tuus Sion in generationem et generationem

146:1 alleluia laudate Dominum quoniam bonum est canticum Dei nostri quoniam decorum est pulchra laudatio

146:2 aedificabit Hierusalem Dominus eiectos Israhel congregabit

146:3 qui sanat contritos corde et alligat plagas eorum

146:4 qui numerat multitudinem stellarum et omnes nomine suo vocat

146:5 magnus Dominus noster et multus fortitudine prudentiae eius non est numerus

146:6 suscipiens mansuetos Dominus humilians impios usque ad terram

146:7 canite Domino in confessione canite Deo nostro in cithara

146:8 qui operit caelos nubibus et praebet terrae pluviam et oriri facit in montibus germen

146:9 qui dat iumentis panem suum filiis corvi clamantibus

146:10 non est in fortitudine equi voluntas eius neque in tibiis viri placetur ei

146:11 placetur Domino in his qui timent eum et expectant misericordiam eius

147:12 lauda Hierusalem Dominum cane Deum tuum Sion

147:13 quia confortavit vectes portarum tuarum benedixit filiis tuis in medio tui

147:14 qui posuit terminum tuum pacem adipe frumenti saturavit te

147:15 qui emittit eloquium suum terrae velociter curret verbum eius

147:16 qui dat nivem quasi lanam pruinas quasi cinerem spargit

147:17 proicit glaciem suam quasi buccellas ante faciem frigoris eius quis stabit

147:18 mittet verbum suum et solvet illa spirabit spiritu suo et fluent aquae

147:19 qui adnuntiat verbum suum Iacob praecepta sua et iudicia sua Israhel

147:20 non fecit similiter omni genti et iudicia eius non cognoscent alleluia

148:1 alleluia laudate Dominum de caelis laudate eum in excelsis

148:2 laudate eum omnes angeli eius laudate eum omnes exercitus eius

148:3 laudate eum sol et luna laudate eum omnes stellae luminis

148:4 laudate eum caeli caelorum et aquae quae super caelos sunt

148:5 laudent nomen Domini quoniam ipse mandavit et creata sunt

148:6 et statuit ea in saeculum et in saeculum praeceptum dedit et non praeteribit

148:7 laudate Dominum de terra dracones et omnes abyssi

148:8 ignis et grando nix et glacies ventus turbo quae facitis sermonem eius

148:9 montes et omnes colles lignum fructiferum et universae cedri

148:10 bestiae et omnia iumenta reptilia et aves volantes

148:11 reges terrae et omnes populi principes et universi iudices terrae

148:12 iuvenes et virgines senes cum pueris laudent nomen Domini

148:13 quoniam sublime nomen eius solius

148:14 gloria eius in caelo et in terra et exaltavit cornu populi sui laus omnibus sanctis eius filiis Israhel populo adpropinquanti sibi alleluia

149:1 alleluia cantate Domino canticum novum laus eius in congregatione sanctorum

149:2 laetetur Israhel in factore suo filii Sion exultent in rege suo

149:3 laudent nomen eius in choro in tympano et cithara cantent ei

149:4 quia conplacet sibi Dominus in populo suo exaltabit mansuetos in Iesu

149:5 exultabunt sancti in gloria laudabunt in cubilibus suis

149:6 exaltationes Dei in gutture eorum et gladii ancipites in manibus eorum

149:7 ad faciendam vindictam in gentibus increpationes in populis

149:8 ut alligent reges eorum catenis et inclitos eorum conpedibus ferreis

149:9 ut faciant in eis iudicium scriptum decor est omnium sanctorum eius alleluia

150:1 alleluia laudate Deum in sancto eius laudate eum in fortitudine potentiae eius

150:2 laudate eum in fortitudinibus eius laudate eum iuxta multitudinem magnificentiae suae

150:3 laudate eum in clangore bucinae laudate eum in psalterio et cithara

150:4 laudate eum in tympano et choro laudate eum in cordis et organo

150:5 laudate eum in cymbalis sonantibus laudate eum in cymbalis tinnientibus

150:6 omne quod spirat laudet Dominum alleluia.

[weiter zum apokryphen Psalm CLI]

[zurück zum Register der Weisheitsbücher]

1:1 parabolae Salomonis filii David regis Israhel

1:2 ad sciendam sapientiam et disciplinam

1:3 ad intellegenda verba prudentiae et suscipiendam eruditionem doctrinae iustitiam et iudicium et aequitatem

1:4 ut detur parvulis astutia adulescenti scientia et intellectus

1:5 audiens sapiens sapientior erit et intellegens gubernacula possidebit

1:6 animadvertet parabolam et interpretationem verba sapientium et enigmata eorum

1:7 timor Domini principium scientiae sapientiam atque doctrinam stulti despiciunt

1:8 audi fili mi disciplinam patris tui et ne dimittas legem matris tuae

1:9 ut addatur gratia capiti tuo et torques collo tuo

1:10 fili mi si te lactaverint peccatores ne adquiescas

1:11 si dixerint veni nobiscum insidiemur sanguini abscondamus tendiculas contra insontem frustra

1:12 degluttiamus eum sicut infernus viventem et integrum quasi descendentem in lacum

1:13 omnem pretiosam substantiam repperiemus implebimus domos nostras spoliis

1:14 sortem mitte nobiscum marsuppium unum sit omnium nostrum

1:15 fili mi ne ambules cum eis prohibe pedem tuum a semitis eorum

1:16 pedes enim illorum ad malum currunt et festinant ut effundant sanguinem

1:17 frustra autem iacitur rete ante oculos pinnatorum

1:18 ipsique contra sanguinem suum insidiantur et moliuntur fraudes contra animas suas

1:19 sic semitae omnis avari animas possidentium rapiunt

1:20 sapientia foris praedicat in plateis dat vocem suam

1:21 in capite turbarum clamitat in foribus portarum urbis profert verba sua dicens

1:22 usquequo parvuli diligitis infantiam et stulti ea quae sibi sunt noxia cupiunt et inprudentes odibunt scientiam

1:23 convertimini ad correptionem meam en proferam vobis spiritum meum et ostendam verba mea

1:24 quia vocavi et rennuistis extendi manum meam et non fuit qui aspiceret

1:25 despexistis omne consilium meum et increpationes meas neglexistis

1:26 ego quoque in interitu vestro ridebo et subsannabo cum vobis quod timebatis advenerit

1:27 cum inruerit repentina calamitas et interitus quasi tempestas ingruerit quando venerit super vos tribulatio et angustia

1:28 tunc invocabunt me et non exaudiam mane consurgent et non invenient me

1:29 eo quod exosam habuerint disciplinam et timorem Domini non susceperint

1:30 nec adquieverint consilio meo et detraxerint universae correptioni meae

1:31 comedent igitur fructus viae suae suisque consiliis saturabuntur

1:32 aversio parvulorum interficiet eos et prosperitas stultorum perdet illos

1:33 qui autem me audierit absque terrore requiescet et abundantia perfruetur malorum timore sublato

2:1 fili mi si susceperis sermones meos et mandata mea absconderis penes te

2:2 ut audiat sapientiam auris tua inclina cor tuum ad noscendam prudentiam

2:3 si enim sapientiam invocaveris et inclinaveris cor tuum prudentiae

2:4 si quaesieris eam quasi pecuniam et sicut thesauros effoderis illam

2:5 tunc intelleges timorem Domini et scientiam Dei invenies

2:6 quia Dominus dat sapientiam et ex ore eius scientia et prudentia

2:7 custodiet rectorum salutem et proteget gradientes simpliciter

2:8 servans semitas iustitiae et vias sanctorum custodiens

2:9 tunc intelleges iustitiam et iudicium et aequitatem et omnem semitam bonam

2:10 si intraverit sapientia cor tuum et scientia animae tuae placuerit

2:11 consilium custodiet te prudentia servabit te

2:12 ut eruaris de via mala ab homine qui perversa loquitur

2:13 qui relinquunt iter rectum et ambulant per vias tenebrosas

2:14 qui laetantur cum malefecerint et exultant in rebus pessimis

2:15 quorum viae perversae et infames gressus eorum

2:16 ut eruaris a muliere aliena et ab extranea quae mollit sermones suos

2:17 et relinquit ducem pubertatis suae

2:18 et pacti Dei sui oblita est inclinata est enim ad mortem domus eius et ad impios semitae ipsius

2:19 omnes qui ingrediuntur ad eam non revertentur nec adprehendent semitas vitae

2:20 ut ambules in via bona et calles iustorum custodias

2:21 qui enim recti sunt habitabunt in terra et simplices permanebunt in ea

2:22 impii vero de terra perdentur et qui inique agunt auferentur ex ea

3:1 fili mi ne obliviscaris legis meae et praecepta mea custodiat cor tuum

3:2 longitudinem enim dierum et annos vitae et pacem adponent tibi

3:3 misericordia et veritas non te deserant circumda eas gutturi tuo et describe in tabulis cordis tui

3:4 et invenies gratiam et disciplinam bonam coram Deo et hominibus

3:5 habe fiduciam in Domino ex toto corde tuo et ne innitaris prudentiae tuae

3:6 in omnibus viis tuis cogita illum et ipse diriget gressus tuos

3:7 ne sis sapiens apud temet ipsum time Dominum et recede a malo

3:8 sanitas quippe erit umbilico tuo et inrigatio ossuum tuorum

3:9 honora Dominum de tua substantia et de primitiis omnium frugum tuarum

3:10 et implebuntur horrea tua saturitate et vino torcularia redundabunt

3:11 disciplinam Domini fili mi ne abicias nec deficias cum ab eo corriperis

3:12 quem enim diligit Dominus corripit et quasi pater in filio conplacet sibi

3:13 beatus homo qui invenit sapientiam et qui affluit prudentia

3:14 melior est adquisitio eius negotiatione argenti et auro primo fructus eius

3:15 pretiosior est cunctis opibus et omnia quae desiderantur huic non valent conparari

3:16 longitudo dierum in dextera eius in sinistra illius divitiae et gloria

3:17 viae eius viae pulchrae et omnes semitae illius pacificae

3:18 lignum vitae est his qui adprehenderint eam et qui tenuerit eam beatus

3:19 Dominus sapientia fundavit terram stabilivit caelos prudentia

3:20 sapientia illius eruperunt abyssi et nubes rore concrescunt

3:21 fili mi ne effluant haec ab oculis tuis custodi legem atque consilium

3:22 et erit vita animae tuae et gratia faucibus tuis

3:23 tunc ambulabis fiducialiter in via tua et pes tuus non inpinget

3:24 si dormieris non timebis quiesces et suavis erit somnus tuus

3:25 ne paveas repentino terrore et inruentes tibi potentias impiorum

3:26 Dominus enim erit in latere tuo et custodiet pedem tuum ne capiaris

3:27 noli prohibere benefacere eum qui potest si vales et ipse benefac

3:28 ne dicas amico tuo vade et revertere et cras dabo tibi cum statim possis dare

3:29 ne moliaris amico tuo malum cum ille in te habeat fiduciam

3:30 ne contendas adversus hominem frustra cum ipse tibi nihil mali fecerit

3:31 ne aemuleris hominem iniustum nec imiteris vias eius

3:32 quia abominatio Domini est omnis inlusor et cum simplicibus sermocinatio eius

3:33 egestas a Domino in domo impii habitacula autem iustorum benedicentur

3:34 inlusores ipse deludet et mansuetis dabit gratiam

3:35 gloriam sapientes possidebunt stultorum exaltatio ignominia

4:1 audite filii disciplinam patris et adtendite ut sciatis prudentiam

4:2 donum bonum tribuam vobis legem meam ne derelinquatis

4:3 nam et ego filius fui patris mei tenellus et unigenitus coram matre mea

4:4 et docebat me atque dicebat suscipiat verba mea cor tuum custodi praecepta mea et vives

4:5 posside sapientiam posside prudentiam ne obliviscaris neque declines a verbis oris mei

4:6 ne dimittas eam et custodiet te dilige eam et servabit te

4:7 principium sapientiae posside sapientiam et in omni possessione tua adquire prudentiam

4:8 arripe illam et exaltabit te glorificaberis ab ea cum eam fueris amplexatus

4:9 dabit capiti tuo augmenta gratiarum et corona inclita proteget te

4:10 audi fili mi et suscipe verba mea ut multiplicentur tibi anni vitae

4:11 viam sapientiae monstravi tibi duxi te per semitas aequitatis

4:12 quas cum ingressus fueris non artabuntur gressus tui et currens non habebis offendiculum

4:13 tene disciplinam ne dimittas eam custodi illam quia ipsa est vita tua

4:14 ne delecteris semitis impiorum nec tibi placeat malorum via

4:15 fuge ab ea ne transeas per illam declina et desere eam

4:16 non enim dormiunt nisi malefecerint et rapitur somnus ab eis nisi subplantaverint

4:17 comedunt panem impietatis et vinum iniquitatis bibunt

4:18 iustorum autem semita quasi lux splendens procedit et crescit usque ad perfectam diem

4:19 via impiorum tenebrosa nesciunt ubi corruant

4:20 fili mi ausculta sermones meos et ad eloquia mea inclina aurem tuam

4:21 ne recedant ab oculis tuis custodi ea in medio cordis tui

4:22 vita enim sunt invenientibus ea et universae carni sanitas

4:23 omni custodia serva cor tuum quia ex ipso vita procedit

4:24 remove a te os pravum et detrahentia labia sint procul a te

4:25 oculi tui recta videant et palpebrae tuae praecedant gressus tuos

4:26 dirige semitam pedibus tuis et omnes viae tuae stabilientur

4:27 ne declines ad dexteram et ad sinistram averte pedem tuum a malo

5:1 fili mi adtende sapientiam meam et prudentiae meae inclina aurem tuam

5:2 ut custodias cogitationes et disciplinam labia tua conservent

5:3 favus enim stillans labia meretricis et nitidius oleo guttur eius

5:4 novissima autem illius amara quasi absinthium et acuta quasi gladius biceps

5:5 pedes eius descendunt in mortem et ad inferos gressus illius penetrant

5:6 per semitam vitae non ambulat vagi sunt gressus eius et investigabiles

5:7 nunc ergo fili audi me et ne recedas a verbis oris mei

5:8 longe fac ab ea viam tuam et ne adpropinques foribus domus eius

5:9 ne des alienis honorem tuum et annos tuos crudeli

5:10 ne forte impleantur extranei viribus tuis et labores tui sint in domo aliena

5:11 et gemas in novissimis quando consumpseris carnes et corpus tuum et dicas

5:12 cur detestatus sum disciplinam et increpationibus non adquievit cor meum

5:13 nec audivi vocem docentium me et magistris non inclinavi aurem meam

5:14 paene fui in omni malo in medio ecclesiae et synagogae

5:15 bibe aquam de cisterna tua et fluenta putei tui

5:16 deriventur fontes tui foras et in plateis aquas tuas divide

5:17 habeto eas solus nec sint alieni participes tui

5:18 sit vena tua benedicta et laetare cum muliere adulescentiae tuae

5:19 cerva carissima et gratissimus hinulus ubera eius inebrient te omni tempore in amore illius delectare iugiter

5:20 quare seduceris fili mi ab aliena et foveris sinu alterius

5:21 respicit Dominus vias hominis et omnes gressus illius considerat

5:22 iniquitates suae capiunt impium et funibus peccatorum suorum constringitur

5:23 ipse morietur quia non habuit disciplinam et multitudine stultitiae suae decipietur

6:1 fili mi si spoponderis pro amico tuo defixisti apud extraneum manum tuam

6:2 inlaqueatus es verbis oris tui et captus propriis sermonibus

6:3 fac ergo quod dico fili mi et temet ipsum libera quia incidisti in manu proximi tui discurre festina suscita amicum tuum

6:4 ne dederis somnum oculis tuis nec dormitent palpebrae tuae

6:5 eruere quasi dammula de manu et quasi avis de insidiis aucupis

6:6 vade ad formicam o piger et considera vias eius et disce sapientiam

6:7 quae cum non habeat ducem nec praeceptorem nec principem

6:8 parat aestate cibum sibi et congregat in messe quod comedat

6:9 usquequo piger dormis quando consurges ex somno tuo

6:10 paululum dormies paululum dormitabis paululum conseres manus ut dormias

6:11 et veniet tibi quasi viator egestas et pauperies quasi vir armatus

6:12 homo apostata vir inutilis graditur ore perverso

6:13 annuit oculis terit pede digito loquitur

6:14 pravo corde machinatur malum et in omni tempore iurgia seminat

6:15 huic extemplo veniet perditio sua et subito conteretur nec habebit ultra medicinam

6:16 sex sunt quae odit Dominus et septimum detestatur anima eius

6:17 oculos sublimes linguam mendacem manus effundentes innoxium sanguinem

6:18 cor machinans cogitationes pessimas pedes veloces ad currendum in malum

6:19 proferentem mendacia testem fallacem et eum qui seminat inter fratres discordias

6:20 conserva fili mi praecepta patris tui et ne dimittas legem matris tuae

6:21 liga ea in corde tuo iugiter et circumda gutturi tuo

6:22 cum ambulaveris gradiantur tecum cum dormieris custodiant te et evigilans loquere cum eis

6:23 quia mandatum lucerna est et lex lux et via vitae increpatio disciplinae

6:24 ut custodiant te a muliere mala et a blanda lingua extraneae

6:25 non concupiscat pulchritudinem eius cor tuum nec capiaris nutibus illius

6:26 pretium enim scorti vix unius est panis mulier autem viri pretiosam animam capit

6:27 numquid abscondere potest homo ignem in sinu suo ut vestimenta illius non ardeant

6:28 aut ambulare super prunas et non conburentur plantae eius

6:29 sic qui ingreditur ad mulierem proximi sui non erit mundus cum tetigerit eam

6:30 non grandis est culpae cum quis furatus fuerit furatur enim ut esurientem impleat animam

6:31 deprehensus quoque reddet septuplum et omnem substantiam domus suae tradet

6:32 qui autem adulter est propter cordis inopiam perdet animam suam

6:33 turpitudinem et ignominiam congregat sibi et obprobrium illius non delebitur

6:34 quia zelus et furor viri non parcet in die vindictae

6:35 nec adquiescet cuiusquam precibus nec suscipiet pro redemptione dona plurima

7:1 fili mi custodi sermones meos et praecepta mea reconde tibi

7:2 serva mandata mea et vives et legem meam quasi pupillam oculi tui

7:3 liga eam in digitis tuis scribe illam in tabulis cordis tui

7:4 dic sapientiae soror mea es et prudentiam voca amicam tuam

7:5 ut custodiat te a muliere extranea et ab aliena quae verba sua dulcia facit

7:6 de fenestra enim domus meae per cancellos prospexi

7:7 et video parvulos considero vecordem iuvenem

7:8 qui transit in platea iuxta angulum et propter viam domus illius graditur

7:9 in obscuro advesperascente die in noctis tenebris et caligine

7:10 et ecce mulier occurrit illi ornatu meretricio praeparata ad capiendas animas garrula et vaga

7:11 quietis inpatiens nec valens in domo consistere pedibus suis

7:12 nunc foris nunc in plateis nunc iuxta angulos insidians

7:13 adprehensumque deosculatur iuvenem et procaci vultu blanditur dicens

7:14 victimas pro salute debui hodie reddidi vota mea

7:15 idcirco egressa sum in occursum tuum desiderans te videre et repperi

7:16 intexui funibus lectum meum stravi tapetibus pictis ex Aegypto

7:17 aspersi cubile meum murra et aloe et cinnamomo

7:18 veni inebriemur uberibus donec inlucescat dies et fruamur cupitis amplexibus

7:19 non est enim vir in domo sua abiit via longissima

7:20 sacculum pecuniae secum tulit in die plenae lunae reversurus est domum suam

7:21 inretivit eum multis sermonibus et blanditiis labiorum protraxit illum

7:22 statim eam sequitur quasi bos ductus ad victimam et quasi agnus lasciviens et ignorans quod ad vincula stultus trahatur

7:23 donec transfigat sagitta iecur eius velut si avis festinet ad laqueum et nescit quia de periculo animae illius agitur

7:24 nunc ergo fili audi me et adtende verba oris mei

7:25 ne abstrahatur in viis illius mens tua neque decipiaris semitis eius

7:26 multos enim vulneratos deiecit et fortissimi quique interfecti sunt ab ea

7:27 viae inferi domus eius penetrantes interiora mortis

8:1 numquid non sapientia clamitat et prudentia dat vocem suam

8:2 in summis excelsisque verticibus super viam in mediis semitis stans

8:3 iuxta portas civitatis in ipsis foribus loquitur dicens

8:4 o viri ad vos clamito et vox mea ad filios hominum

8:5 intellegite parvuli astutiam et insipientes animadvertite

8:6 audite quoniam de rebus magnis locutura sum et aperientur labia mea ut recta praedicent

8:7 veritatem meditabitur guttur meum et labia mea detestabuntur impium

8:8 iusti sunt omnes sermones mei non est in eis pravum quid neque perversum

8:9 recti sunt intellegentibus et aequi invenientibus scientiam

8:10 accipite disciplinam meam et non pecuniam doctrinam magis quam aurum eligite

8:11 melior est enim sapientia cunctis pretiosissimis et omne desiderabile ei non potest conparari

8:12 ego sapientia habito in consilio et eruditis intersum cogitationibus

8:13 timor Domini odit malum arrogantiam et superbiam et viam pravam et os bilingue detestor

8:14 meum est consilium et aequitas mea prudentia mea est fortitudo

8:15 per me reges regnant et legum conditores iusta decernunt

8:16 per me principes imperant et potentes decernunt iustitiam

8:17 ego diligentes me diligo et qui mane vigilant ad me invenient me

8:18 mecum sunt divitiae et gloria opes superbae et iustitia

8:19 melior est fructus meus auro et pretioso lapide et genimina mea argento electo

8:20 in viis iustitiae ambulo in medio semitarum iudicii

8:21 ut ditem diligentes me et thesauros eorum repleam

8:22 Dominus possedit me initium viarum suarum antequam quicquam faceret a principio

8:23 ab aeterno ordita sum et ex antiquis antequam terra fieret

8:24 necdum erant abyssi et ego iam concepta eram necdum fontes aquarum eruperant

8:25 necdum montes gravi mole constiterant ante colles ego parturiebar

8:26 adhuc terram non fecerat et flumina et cardines orbis terrae

8:27 quando praeparabat caelos aderam quando certa lege et gyro vallabat abyssos

8:28 quando aethera firmabat sursum et librabat fontes aquarum

8:29 quando circumdabat mari terminum suum et legem ponebat aquis ne transirent fines suos quando adpendebat fundamenta terrae

8:30 cum eo eram cuncta conponens et delectabar per singulos dies ludens coram eo omni tempore

8:31 ludens in orbe terrarum et deliciae meae esse cum filiis hominum

8:32 nunc ergo filii audite me beati qui custodiunt vias meas

8:33 audite disciplinam et estote sapientes et nolite abicere eam

8:34 beatus homo qui audit me qui vigilat ad fores meas cotidie et observat ad postes ostii mei

8:35 qui me invenerit inveniet vitam et hauriet salutem a Domino

8:36 qui autem in me peccaverit laedet animam suam omnes qui me oderunt diligunt mortem

9:1 sapientia aedificavit sibi domum excidit columnas septem

9:2 immolavit victimas suas miscuit vinum et proposuit mensam suam

9:3 misit ancillas suas ut vocarent ad arcem et ad moenia civitatis

9:4 si quis est parvulus veniat ad me et insipientibus locuta est

9:5 venite comedite panem meum et bibite vinum quod miscui vobis

9:6 relinquite infantiam et vivite et ambulate per vias prudentiae

9:7 qui erudit derisorem ipse sibi facit iniuriam et qui arguit impium generat maculam sibi

9:8 noli arguere derisorem ne oderit te argue sapientem et diliget te

9:9 da sapienti et addetur ei sapientia doce iustum et festinabit accipere

9:10 principium sapientiae timor Domini et scientia sanctorum prudentia

9:11 per me enim multiplicabuntur dies tui et addentur tibi anni vitae

9:12 si sapiens fueris tibimet ipsi eris si inlusor solus portabis malum

9:13 mulier stulta et clamosa plenaque inlecebris et nihil omnino sciens

9:14 sedit in foribus domus suae super sellam in excelso urbis loco

9:15 ut vocaret transeuntes viam et pergentes itinere suo

9:16 quis est parvulus declinet ad me et vecordi locuta est

9:17 aquae furtivae dulciores sunt et panis absconditus suavior

9:18 et ignoravit quod gigantes ibi sint et in profundis inferni convivae eius

10:1 parabolae Salomonis filius sapiens laetificat patrem filius vero stultus maestitia est matris suae

10:2 non proderunt thesauri impietatis iustitia vero liberabit a morte

10:3 non adfliget Dominus fame animam iusti et insidias impiorum subvertet

10:4 egestatem operata est manus remissa manus autem fortium divitias parat

10:5 qui congregat in messe filius sapiens est qui autem stertit aestate filius confusionis

10:6 benedictio super caput iusti os autem impiorum operit iniquitatem

10:7 memoria iusti cum laudibus et nomen impiorum putrescet

10:8 sapiens corde praecepta suscipiet stultus caeditur labiis

10:9 qui ambulat simpliciter ambulat confidenter qui autem depravat vias suas manifestus erit

10:10 qui annuit oculo dabit dolorem stultus labiis verberabitur

10:11 vena vitae os iusti et os impiorum operiet iniquitatem

10:12 odium suscitat rixas et universa delicta operit caritas

10:13 in labiis sapientis invenietur sapientia et virga in dorso eius qui indiget corde

10:14 sapientes abscondunt scientiam os autem stulti confusioni proximum est

10:15 substantia divitis urbs fortitudinis eius pavor pauperum egestas eorum

10:16 opus iusti ad vitam fructus impii ad peccatum

10:17 via vitae custodienti disciplinam qui autem increpationes relinquit errat

10:18 abscondunt odium labia mendacia qui profert contumeliam insipiens est

10:19 in multiloquio peccatum non deerit qui autem moderatur labia sua prudentissimus est

10:20 argentum electum lingua iusti cor impiorum pro nihilo

10:21 labia iusti erudiunt plurimos qui autem indocti sunt in cordis egestate morientur

10:22 benedictio Domini divites facit nec sociabitur ei adflictio

10:23 quasi per risum stultus operatur scelus sapientia autem est viro prudentia

10:24 quod timet impius veniet super eum desiderium suum iustis dabitur

10:25 quasi tempestas transiens non erit impius iustus autem quasi fundamentum sempiternum

10:26 sicut acetum dentibus et fumus oculis sic piger his qui miserunt eum

10:27 timor Domini adponet dies et anni impiorum breviabuntur

10:28 expectatio iustorum laetitia spes autem impiorum peribit

10:29 fortitudo simplicis via Domini et pavor his qui operantur malum

10:30 iustus in aeternum non commovebitur impii autem non habitabunt in terram

10:31 os iusti parturiet sapientiam lingua pravorum peribit

10:32 labia iusti considerant placita et os impiorum perversa

11:1 statera dolosa abominatio apud Dominum et pondus aequum voluntas eius

11:2 ubi fuerit superbia ibi erit et contumelia ubi autem humilitas ibi et sapientia

11:3 simplicitas iustorum diriget eos et subplantatio perversorum vastabit illos

11:4 non proderunt divitiae in die ultionis iustitia autem liberabit a morte

11:5 iustitia simplicis diriget viam eius et in impietate sua corruet impius

11:6 iustitia rectorum liberabit eos et in insidiis suis capientur iniqui

11:7 mortuo homine impio nulla erit ultra spes et expectatio sollicitorum peribit

11:8 iustus de angustia liberatus est et tradetur impius pro eo

11:9 simulator ore decipit amicum suum iusti autem liberabuntur scientia

11:10 in bonis iustorum exultabit civitas et in perditione impiorum erit laudatio

11:11 benedictione iustorum exaltabitur civitas et ore impiorum subvertetur

11:12 qui despicit amicum suum indigens corde est vir autem prudens tacebit

11:13 qui ambulat fraudulenter revelat arcana qui autem fidelis est animi celat commissum

11:14 ubi non est gubernator populus corruet salus autem ubi multa consilia

11:15 adfligetur malo qui fidem facit pro extraneo qui autem cavet laqueos securus erit

11:16 mulier gratiosa inveniet gloriam et robusti habebunt divitias

11:17 benefacit animae suae vir misericors qui autem crudelis est et propinquos abicit

11:18 impius facit opus instabile seminanti autem iustitiam merces fidelis

11:19 clementia praeparat vitam et sectatio malorum mortem

11:20 abominabile Domino pravum cor et voluntas eius in his qui simpliciter ambulant

11:21 manus in manu non erit innocens malus semen autem iustorum salvabitur

11:22 circulus aureus in naribus suis mulier pulchra et fatua

11:23 desiderium iustorum omne bonum est praestolatio impiorum furor

11:24 alii dividunt propria et ditiores fiunt alii rapiunt non sua et semper in egestate sunt

11:25 anima quae benedicit inpinguabitur et qui inebriat ipse quoque inebriabitur

11:26 qui abscondit frumenta maledicetur in populis benedictio autem super caput vendentium

11:27 bene consurgit diluculo qui quaerit bona qui autem investigator malorum est opprimetur ab eis

11:28 qui confidet in divitiis suis corruet iusti autem quasi virens folium germinabunt

11:29 qui conturbat domum suam possidebit ventos et qui stultus est serviet sapienti

11:30 fructus iusti lignum vitae et qui suscipit animas sapiens est

11:31 si iustus in terra recipit quanto magis impius et peccator

12:1 qui diligit disciplinam diligit scientiam qui autem odit increpationes insipiens est

12:2 qui bonus est hauriet a Domino gratiam qui autem confidit cogitationibus suis impie agit

12:3 non roborabitur homo ex impietate et radix iustorum non commovebitur

12:4 mulier diligens corona viro suo et putredo in ossibus eius quae confusione res dignas gerit

12:5 cogitationes iustorum iudicia et consilia impiorum fraudulentia

12:6 verba impiorum insidiantur sanguini os iustorum liberabit eos

12:7 verte impios et non erunt domus autem iustorum permanebit

12:8 doctrina sua noscetur vir qui autem vanus et excors est patebit contemptui

12:9 melior est pauper et sufficiens sibi quam gloriosus et indigens pane

12:10 novit iustus animas iumentorum suorum viscera autem impiorum crudelia

12:11 qui operatur terram suam saturabitur panibus qui autem sectatur otium stultissimus est

12:12 desiderium impii munimentum est pessimorum radix autem iustorum proficiet

12:13 propter peccata labiorum ruina proximat malo effugiet autem iustus de angustia

12:14 de fructu oris sui unusquisque replebitur bonis et iuxta opera manuum suarum retribuetur ei

12:15 via stulti recta in oculis eius qui autem sapiens est audit consilia

12:16 fatuus statim indicat iram suam qui autem dissimulat iniuriam callidus est

12:17 qui quod novit loquitur index iustitiae est qui autem mentitur testis est fraudulentus

12:18 est qui promittit et quasi gladio pungitur conscientiae lingua autem sapientium sanitas est

12:19 labium veritatis firmum erit in perpetuum qui autem testis est repentinus concinnat linguam mendacii

12:20 dolus in corde cogitantium mala qui autem ineunt pacis consilia sequitur eos gaudium

12:21 non contristabit iustum quicquid ei acciderit impii autem replebuntur malo

12:22 abominatio Domino labia mendacia qui autem fideliter agunt placent ei

12:23 homo versutus celat scientiam et cor insipientium provocabit stultitiam

12:24 manus fortium dominabitur quae autem remissa est tributis serviet

12:25 maeror in corde viri humiliabit illud et sermone bono laetificabitur

12:26 qui neglegit damnum propter amicum iustus est iter autem impiorum decipiet eos

12:27 non inveniet fraudulentus lucrum et substantia hominis erit auri pretium

12:28 in semita iustitiae vita iter autem devium ducit ad mortem

13:1 filius sapiens doctrina patris qui autem inlusor est non audit cum arguitur

13:2 de fructu oris homo saturabitur bonis anima autem praevaricatorum iniqua

13:3 qui custodit os suum custodit animam suam qui autem inconsideratus est ad loquendum sentiet mala

13:4 vult et non vult piger anima autem operantium inpinguabitur

13:5 verbum mendax iustus detestabitur impius confundit et confundetur

13:6 iustitia custodit innocentis viam impietas vero peccato subplantat

13:7 est quasi dives cum nihil habeat et est quasi pauper cum in multis divitiis sit

13:8 redemptio animae viri divitiae suae qui autem pauper est increpationem non sustinet

13:9 lux iustorum laetificat lucerna autem impiorum extinguetur

13:10 inter superbos semper iurgia sunt qui autem agunt cuncta consilio reguntur sapientia

13:11 substantia festinata minuetur quae autem paulatim colligitur manu multiplicabitur

13:12 spes quae differtur adfligit animam lignum vitae desiderium veniens

13:13 qui detrahit alicui rei ipse se in futurum obligat qui autem timet praeceptum in pace versabitur

13:14 lex sapientis fons vitae ut declinet a ruina mortis

13:15 doctrina bona dabit gratiam in itinere contemptorum vorago

13:16 astutus omnia agit cum consilio qui autem fatuus est aperit stultitiam

13:17 nuntius impii cadet in malum legatus fidelis sanitas

13:18 egestas et ignominia ei qui deserit disciplinam qui autem adquiescit arguenti glorificabitur

13:19 desiderium si conpleatur delectat animam detestantur stulti eos qui fugiunt mala

13:20 qui cum sapientibus graditur sapiens erit amicus stultorum efficietur similis

13:21 peccatores persequetur malum et iustis retribuentur bona

13:22 bonus relinquet heredes filios et nepotes et custoditur iusto substantia peccatoris

13:23 multi cibi in novalibus patrum et alii congregantur absque iudicio

13:24 qui parcit virgae suae odit filium suum qui autem diligit illum instanter erudit

13:25 iustus comedit et replet animam suam venter autem impiorum insaturabilis

14:1 sapiens mulier aedificavit domum suam insipiens instructam quoque destruet manibus

14:2 ambulans recto itinere et timens Deum despicitur ab eo qui infami graditur via

14:3 in ore stulti virga superbiae labia sapientium custodiunt eos

14:4 ubi non sunt boves praesepe vacuum est ubi autem plurimae segetes ibi manifesta fortitudo bovis

14:5 testis fidelis non mentietur profert mendacium testis dolosus

14:6 quaerit derisor sapientiam et non inveniet doctrina prudentium facilis

14:7 vade contra virum stultum et nescito labia prudentiae

14:8 sapientia callidi est intellegere viam suam et inprudentia stultorum errans

14:9 stultis inludet peccatum inter iustos morabitur gratia

14:10 cor quod novit amaritudinem animae suae in gaudio eius non miscebitur extraneus

14:11 domus impiorum delebitur tabernacula iustorum germinabunt

14:12 est via quae videtur homini iusta novissima autem eius deducunt ad mortem

14:13 risus dolore miscebitur et extrema gaudii luctus occupat

14:14 viis suis replebitur stultus et super eum erit vir bonus

14:15 innocens credit omni verbo astutus considerat gressus suos

14:16 sapiens timet et declinat malum stultus transilit et confidit

14:17 inpatiens operabitur stultitiam et vir versutus odiosus est

14:18 possidebunt parvuli stultitiam et astuti expectabunt scientiam

14:19 iacebunt mali ante bonos et impii ante portas iustorum

14:20 etiam proximo suo pauper odiosus erit amici vero divitum multi

14:21 qui despicit proximum suum peccat qui autem miseretur pauperi beatus erit

14:22 errant qui operantur malum misericordia et veritas praeparant bona

14:23 in omni opere erit abundantia ubi autem verba sunt plurima frequenter egestas

14:24 corona sapientium divitiae eorum fatuitas stultorum inprudentia

14:25 liberat animas testis fidelis et profert mendacia versipellis

14:26 in timore Domini fiducia fortitudinis et filiis eius erit spes

14:27 timor Domini fons vitae ut declinet a ruina mortis

14:28 in multitudine populi dignitas regis et in paucitate plebis ignominia principis

14:29 qui patiens est multa gubernatur prudentia qui autem inpatiens exaltat stultitiam suam

14:30 vita carnium sanitas cordis putredo ossuum invidia

14:31 qui calumniatur egentem exprobrat factori eius honorat autem eum qui miseretur pauperis

14:32 in malitia sua expelletur impius sperat autem iustus in morte sua

14:33 in corde prudentis requiescit sapientia et indoctos quoque erudiet

14:34 iustitia elevat gentem miseros facit populos peccatum

14:35 acceptus est regi minister intellegens iracundiam eius inutilis sustinebit

15:1 responsio mollis frangit iram sermo durus suscitat furorem

15:2 lingua sapientium ornat scientiam os fatuorum ebullit stultitiam

15:3 in omni loco oculi Domini contemplantur malos et bonos

15:4 lingua placabilis lignum vitae quae inmoderata est conteret spiritum

15:5 stultus inridet disciplinam patris sui qui autem custodit increpationes astutior fiet

15:6 domus iusti plurima fortitudo et in fructibus impii conturbatur

15:7 labia sapientium disseminabunt scientiam cor stultorum dissimile erit

15:8 victimae impiorum abominabiles Domino vota iustorum placabilia

15:9 abominatio est Domino via impii qui sequitur iustitiam diligetur ab eo

15:10 doctrina mala deserenti viam qui increpationes odit morietur

15:11 infernus et perditio coram Domino quanto magis corda filiorum hominum

15:12 non amat pestilens eum qui se corripit nec ad sapientes graditur

15:13 cor gaudens exhilarat faciem in maerore animi deicitur spiritus

15:14 cor sapientis quaerit doctrinam et os stultorum pascetur inperitia

15:15 omnes dies pauperis mali secura mens quasi iuge convivium

15:16 melius est parum cum timore Domini quam thesauri magni et insatiabiles

15:17 melius est vocare ad holera cum caritate quam ad vitulum saginatum cum odio

15:18 vir iracundus provocat rixas qui patiens est mitigat suscitatas

15:19 iter pigrorum quasi sepes spinarum via iustorum absque offendiculo

15:20 filius sapiens laetificat patrem et stultus homo despicit matrem suam

15:21 stultitia gaudium stulto et vir prudens dirigit gressus

15:22 dissipantur cogitationes ubi non est consilium ubi vero plures sunt consiliarii confirmantur

15:23 laetatur homo in sententia oris sui et sermo oportunus est optimus

15:24 semita vitae super eruditum ut declinet de inferno novissimo

15:25 domum superborum demolietur Dominus et firmos facit terminos viduae

15:26 abominatio Domini cogitationes malae et purus sermo pulcherrimus

15:27 conturbat domum suam qui sectatur avaritiam qui autem odit munera vivet

15:28 mens iusti meditatur oboedientiam os impiorum redundat malis

15:29 longe est Dominus ab impiis et orationes iustorum exaudiet

15:30 lux oculorum laetificat animam fama bona inpinguat ossa

15:31 auris quae audit increpationes vitae in medio sapientium commorabitur

15:32 qui abicit disciplinam despicit animam suam qui adquiescit increpationibus possessor est cordis

15:33 timor Domini disciplina sapientiae et gloriam praecedit humilitas

16:1 hominis est animum praeparare et Dei gubernare linguam

16:2 omnes viae hominum patent oculis eius spirituum ponderator est Dominus

16:3 revela Domino opera tua et dirigentur cogitationes tuae

16:4 universa propter semet ipsum operatus est Dominus impium quoque ad diem malum

16:5 abominatio Domini omnis arrogans etiam si manus ad manum fuerit non erit innocens

16:6 misericordia et veritate redimitur iniquitas et in timore Domini declinatur a malo

16:7 cum placuerint Domino viae hominis inimicos quoque eius convertet ad pacem

16:8 melius est parum cum iustitia quam multi fructus cum iniquitate

16:9 cor hominis disponet viam suam sed Domini est dirigere gressus eius

16:10 divinatio in labiis regis in iudicio non errabit os eius

16:11 pondus et statera iudicia Domini sunt et opera eius omnes lapides sacculi

16:12 abominabiles regi qui agunt impie quoniam iustitia firmatur solium

16:13 voluntas regum labia iusta qui recta loquitur diligetur

16:14 indignatio regis nuntii mortis et vir sapiens placabit eam

16:15 in hilaritate vultus regis vita et clementia eius quasi imber serotinus

16:16 posside sapientiam quia auro melior est et adquire prudentiam quia pretiosior est argento

16:17 semita iustorum declinat mala custos animae suae servat viam suam

16:18 contritionem praecedit superbia et ante ruinam exaltatur spiritus

16:19 melius est humiliari cum mitibus quam dividere spolia cum superbis

16:20 eruditus in verbo repperiet bona et qui in Domino sperat beatus est

16:21 qui sapiens corde est appellabitur prudens et qui dulcis eloquio maiora percipiet

16:22 fons vitae eruditio possidentis doctrina stultorum fatuitas

16:23 cor sapientis erudiet os eius et labiis illius addet gratiam

16:24 favus mellis verba conposita dulcedo animae et sanitas ossuum

16:25 est via quae videtur homini recta et novissimum eius ducit ad mortem

16:26 anima laborantis laborat sibi quia conpulit eum os suum

16:27 vir impius fodit malum et in labiis eius ignis ardescit

16:28 homo perversus suscitat lites et verbosus separat principes

16:29 vir iniquus lactat amicum suum et ducit eum per viam non bonam

16:30 qui adtonitis oculis cogitat prava mordens labia sua perficit malum

16:31 corona dignitatis senectus in viis iustitiae repperietur

16:32 melior est patiens viro forte et qui dominatur animo suo expugnatore urbium

16:33 sortes mittuntur in sinu sed a Domino temperantur

17:1 melior est buccella sicca cum gaudio quam domus plena victimis cum iurgio

17:2 servus sapiens dominabitur filiis stultis et inter fratres hereditatem dividet

17:3 sicut igne probatur argentum et aurum camino ita corda probat Dominus

17:4 malus oboedit linguae iniquae et fallax obtemperat labiis mendacibus

17:5 qui despicit pauperem exprobrat factori eius et qui in ruina laetatur alterius non erit inpunitus

17:6 corona senum filii filiorum et gloria filiorum patres sui

17:7 non decent stultum verba conposita nec principem labium mentiens

17:8 gemma gratissima expectatio praestolantis quocumque se verterit prudenter intellegit

17:9 qui celat delictum quaerit amicitias qui altero sermone repetit separat foederatos

17:10 plus proficit correptio apud prudentem quam centum plagae apud stultum

17:11 semper iurgia quaerit malus angelus autem crudelis mittetur contra eum

17:12 expedit magis ursae occurrere raptis fetibus quam fatuo confidenti sibi in stultitia sua

17:13 qui reddit mala pro bonis non recedet malum de domo eius

17:14 qui dimittit aquam caput est iurgiorum et antequam patiatur contumeliam iudicium deserit

17:15 et qui iustificat impium et qui condemnat iustum abominabilis est uterque apud Dominum

17:16 quid prodest habere divitias stultum cum sapientiam emere non possit

17:17 omni tempore diligit qui amicus est et frater in angustiis conprobatur

17:18 homo stultus plaudet manibus cum spoponderit pro amico suo

17:19 qui meditatur discordiam diligit rixas et qui exaltat ostium quaerit ruinam

17:20 qui perversi cordis est non inveniet bonum et qui vertit linguam incidet in malum

17:21 natus est stultus in ignominiam suam sed nec pater in fatuo laetabitur

17:22 animus gaudens aetatem floridam facit spiritus tristis exsiccat ossa

17:23 munera de sinu impius accipit ut pervertat semitas iudicii

17:24 in facie prudentis lucet sapientia oculi stultorum in finibus terrae

17:25 ira patris filius stultus et dolor matris quae genuit eum

17:26 non est bonum damnum inferre iusto nec percutere principem qui recta iudicat

17:27 qui moderatur sermones suos doctus et prudens est et pretiosi spiritus vir eruditus

17:28 stultus quoque si tacuerit sapiens putabitur et si conpresserit labia sua intellegens

18:1 occasiones quaerit qui vult recedere ab amico omni tempore erit exprobrabilis

18:2 non recipit stultus verba prudentiae nisi ea dixeris quae versantur in corde eius

18:3 impius cum in profundum venerit peccatorum contemnit sed sequitur eum ignominia et obprobrium

18:4 aqua profunda verba ex ore viri et torrens redundans fons sapientiae

18:5 accipere personam impii non est bonum ut declines a veritate iudicii

18:6 labia stulti inmiscunt se rixis et os eius iurgia provocat

18:7 os stulti contritio eius et labia illius ruina animae eius

18:8 verba bilinguis quasi simplicia et ipsa perveniunt usque ad interiora ventris

18:9 qui mollis et dissolutus est in opere suo frater est sua opera dissipantis

18:10 turris fortissima nomen Domini ad ipsum currit iustus et exaltabitur

18:11 substantia divitis urbs roboris eius et quasi murus validus circumdans eum

18:12 antequam conteratur exaltatur cor hominis et antequam glorificetur humiliatur

18:13 qui prius respondit quam audiat stultum se esse demonstrat et confusione dignum

18:14 spiritus viri sustentat inbecillitatem suam spiritum vero ad irascendum facilem quis poterit sustinere

18:15 cor prudens possidebit scientiam et auris sapientium quaerit doctrinam

18:16 donum hominis dilatat viam eius et ante principes spatium ei facit

18:17 iustus prior est accusator sui venit amicus eius et investigavit eum

18:18 contradictiones conprimit sors et inter potentes quoque diiudicat

18:19 frater qui adiuvatur a fratre quasi civitas firma et iudicia quasi vectes urbium

18:20 de fructu oris viri replebitur venter eius et genimina labiorum illius saturabunt eum

18:21 mors et vita in manu linguae qui diligunt eam comedent fructus eius

18:22 qui invenit mulierem invenit bonum et hauriet iucunditatem a Domino

18:23 cum obsecrationibus loquetur pauper et dives effabitur rigide

18:24 vir amicalis ad societatem magis amicus erit quam frater

19:1 melior est pauper qui ambulat in simplicitate sua quam torquens labia insipiens

19:2 ubi non est scientia animae non est bonum et qui festinus est pedibus offendit

19:3 stultitia hominis subplantat gressus eius et contra Deum fervet animo suo

19:4 divitiae addunt amicos plurimos a paupere autem et hii quos habuit separantur

19:5 testis falsus non erit inpunitus et qui mendacia loquitur non effugiet

19:6 multi colunt personam potentis et amici sunt dona tribuenti

19:7 fratres hominis pauperis oderunt eum insuper et amici procul recesserunt ab eo qui tantum verba sectatur nihil habebit

19:8 qui autem possessor est mentis diligit animam suam et custos prudentiae inveniet bona

19:9 testis falsus non erit inpunitus et qui loquitur mendacia peribit

19:10 non decent stultum deliciae nec servum dominari principibus

19:11 doctrina viri per patientiam noscitur et gloria eius est iniqua praetergredi

19:12 sicut fremitus leonis ita et regis ira et sicut ros super herbam ita hilaritas eius

19:13 dolor patris filius stultus et tecta iugiter perstillantia litigiosa mulier

19:14 domus et divitiae dantur a patribus a Domino autem proprie uxor prudens

19:15 pigredo inmittit soporem et anima dissoluta esuriet

19:16 qui custodit mandatum custodit animam suam qui autem neglegit vias suas mortificabitur

19:17 feneratur Domino qui miseretur pauperis et vicissitudinem suam reddet ei

19:18 erudi filium tuum ne desperes ad interfectionem autem eius ne ponas animam tuam

19:19 qui inpatiens est sustinebit damnum et cum rapuerit aliud adponet

19:20 audi consilium et suscipe disciplinam ut sis sapiens in novissimis tuis

19:21 multae cogitationes in corde viri voluntas autem Domini permanebit

19:22 homo indigens misericors est et melior pauper quam vir mendax

19:23 timor Domini ad vitam et in plenitudine commorabitur absque visitatione pessimi

19:24 abscondit piger manum suam sub ascella nec ad os suum adplicat eam

19:25 pestilente flagellato stultus sapientior erit sin autem corripueris sapientem intelleget disciplinam

19:26 qui adfligit patrem et fugat matrem ignominiosus est et infelix

19:27 non cesses fili audire doctrinam nec ignores sermones scientiae

19:28 testis iniquus deridet iudicium et os impiorum devorat iniquitatem

19:29 parata sunt derisoribus iudicia et mallei percutientes stultorum corporibus

20:1 luxuriosa res vinum et tumultuosa ebrietas quicumque his delectatur non erit sapiens

20:2 sicut rugitus leonis ita terror regis qui provocat eum peccat in animam suam

20:3 honor est homini qui separat se a contentionibus omnes autem stulti miscentur contumeliis

20:4 propter frigus piger arare noluit mendicabit ergo aestate et non dabitur ei

20:5 sicut aqua profunda sic consilium in corde viri sed homo sapiens exhauriet illud

20:6 multi homines misericordes vocantur virum autem fidelem quis inveniet

20:7 iustus qui ambulat in simplicitate sua beatos post se filios derelinquet

20:8 rex qui sedet in solio iudicii dissipat omne malum intuitu suo

20:9 quis potest dicere mundum est cor meum purus sum a peccato

20:10 pondus et pondus mensura et mensura utrumque abominabile est apud Deum

20:11 ex studiis suis intellegitur puer si munda et si recta sint opera eius

20:12 aurem audientem et oculum videntem Dominus fecit utrumque

20:13 noli diligere somnum ne te egestas opprimat aperi oculos tuos et saturare panibus

20:14 malum est malum est dicit omnis emptor et cum recesserit tunc gloriabitur

20:15 est aurum et multitudo gemmarum vas autem pretiosum labia scientiae

20:16 tolle vestimentum eius qui fideiussor extitit alieni et pro extraneis aufer pignus ab eo

20:17 suavis est homini panis mendacii et postea implebitur os eius calculo

20:18 cogitationes consiliis roborantur et gubernaculis tractanda sunt bella

20:19 ei qui revelat mysteria et ambulat fraudulenter et dilatat labia sua ne commiscearis

20:20 qui maledicit patri suo et matri extinguetur lucerna eius in mediis tenebris

20:21 hereditas ad quam festinatur in principio in novissimo benedictione carebit

20:22 ne dicas reddam malum expecta Dominum et liberabit te

20:23 abominatio est apud Deum pondus et pondus statera dolosa non est bona

20:24 a Domino diriguntur gressus viri quis autem hominum intellegere potest viam suam

20:25 ruina est hominis devorare sanctos et post vota tractare

20:26 dissipat impios rex sapiens et curvat super eos fornicem

20:27 lucerna Domini spiraculum hominis quae investigat omnia secreta ventris

20:28 misericordia et veritas custodiunt regem et roboratur clementia thronus eius

20:29 exultatio iuvenum fortitudo eorum et dignitas senum canities

20:30 livor vulneris absterget mala et plagae in secretioribus ventris

21:1 sicut divisiones aquarum ita cor regis in manu Domini quocumque voluerit inclinabit illud

21:2 omnis via viri recta sibi videtur adpendit autem corda Dominus

21:3 facere misericordiam et iudicium magis placent Domino quam victimae

21:4 exaltatio oculorum et dilatatio cordis lucerna impiorum peccatum

21:5 cogitationes robusti semper in abundantia omnis autem piger semper in egestate

21:6 qui congregat thesauros lingua mendacii vanus est et inpingetur ad laqueos mortis

21:7 rapinae impiorum detrahent eos quia noluerunt facere iudicium

21:8 perversa via viri aliena est qui autem mundus est rectum opus eius

21:9 melius est sedere in angulo domatis quam cum muliere litigiosa et in domo communi

21:10 anima impii desiderat malum non miserebitur proximo suo

21:11 multato pestilente sapientior erit parvulus et si sectetur sapientem sumet scientiam

21:12 excogitat iustus de domo impii ut detrahat impios in malum

21:13 qui obturat aurem suam ad clamorem pauperis et ipse clamabit et non exaudietur

21:14 munus absconditum extinguet iras et donum in sinu indignationem maximam

21:15 gaudium iusto est facere iudicium et pavor operantibus iniquitatem

21:16 vir qui erraverit a via doctrinae in coetu gigantum commorabitur

21:17 qui diligit epulas in egestate erit qui amat vinum et pinguia non ditabitur

21:18 pro iusto datur impius et pro rectis iniquus

21:19 melius est habitare in terra deserta quam cum muliere rixosa et iracunda

21:20 thesaurus desiderabilis et oleum in habitaculo iusti et inprudens homo dissipabit illud

21:21 qui sequitur iustitiam et misericordiam inveniet vitam et iustitiam et gloriam

21:22 civitatem fortium ascendit sapiens et destruxit robur fiduciae eius

21:23 qui custodit os suum et linguam suam custodit ab angustiis animam suam

21:24 superbus et arrogans vocatur indoctus qui in ira operatur superbiam

21:25 desideria occidunt pigrum noluerunt enim quicquam manus eius operari

21:26 tota die concupiscit et desiderat qui autem iustus est tribuet et non cessabit

21:27 hostiae impiorum abominabiles quia offeruntur ex scelere

21:28 testis mendax peribit vir oboediens loquitur victoriam

21:29 vir impius procaciter obfirmat vultum suum qui autem rectus est corrigit viam suam

21:30 non est sapientia non est prudentia non est consilium contra Dominum

21:31 equus paratur ad diem belli Dominus autem salutem tribuet

22:1 melius est nomen bonum quam divitiae multae super argentum et aurum gratia bona

22:2 dives et pauper obviaverunt sibi utriusque operator est Dominus

22:3 callidus vidit malum et abscondit se innocens pertransiit et adflictus est damno

22:4 finis modestiae timor Domini divitiae et gloria et vita

22:5 arma et gladii in via perversi custos animae suae longe recedit ab eis

22:6 proverbium est adulescens iuxta viam suam etiam cum senuerit non recedet ab ea

22:7 dives pauperibus imperat et qui accipit mutuum servus est fenerantis

22:8 qui seminat iniquitatem metet mala et virga irae suae consummabitur

22:9 qui pronus est ad misericordiam benedicetur de panibus enim suis dedit pauperi

22:10 eice derisorem et exibit cum eo iurgium cessabuntque causae et contumeliae

22:11 qui diligit cordis munditiam propter gratiam labiorum suorum habebit amicum regem

22:12 oculi Domini custodiunt scientiam et subplantantur verba iniqui

22:13 dicit piger leo foris in medio platearum occidendus sum

22:14 fovea profunda os alienae cui iratus est Dominus incidet in eam

22:15 stultitia conligata est in corde pueri et virga disciplinae fugabit eam

22:16 qui calumniatur pauperem ut augeat divitias suas dabit ipse ditiori et egebit

22:17 inclina aurem tuam et audi verba sapientium adpone autem cor ad doctrinam meam

22:18 quae pulchra erit tibi cum servaveris eam in ventre tuo et redundabit in labiis tuis

22:19 ut sit in Domino fiducia tua unde et ostendi eam tibi hodie

22:20 ecce descripsi eam tibi tripliciter in cogitationibus et scientia

22:21 ut ostenderem tibi firmitatem et eloquia veritatis respondere ex his illi qui misit te

22:22 non facias violentiam pauperi quia pauper est neque conteras egenum in porta

22:23 quia Dominus iudicabit causam eius et configet eos qui confixerint animam eius

22:24 noli esse amicus homini iracundo neque ambules cum viro furioso

22:25 ne forte discas semitas eius et sumas scandalum animae tuae

22:26 noli esse cum his qui defigunt manus suas et qui vades se offerunt pro debitis

22:27 si enim non habes unde restituas quid causae est ut tollat operimentum de cubili tuo

22:28 ne transgrediaris terminos antiquos quos posuerunt patres tui

22:29 vidisti virum velocem in opere suo coram regibus stabit nec erit ante ignobiles

23:1 quando sederis ut comedas cum principe diligenter adtende quae posita sunt ante faciem tuam

23:2 et statue cultrum in gutture tuo si tamen habes in potestate animam tuam

23:3 ne desideres de cibis eius in quo est panis mendacii

23:4 noli laborare ut diteris sed prudentiae tuae pone modum

23:5 ne erigas oculos tuos ad opes quas habere non potes quia facient sibi pinnas quasi aquilae et avolabunt in caelum

23:6 ne comedas cum homine invido et ne desideres cibos eius

23:7 quoniam in similitudinem arioli et coniectoris aestimat quod ignorat comede et bibe dicet tibi et mens eius non est tecum

23:8 cibos quos comederas evomes et perdes pulchros sermones tuos

23:9 in auribus insipientium ne loquaris quia despicient doctrinam eloquii tui

23:10 ne adtingas terminos parvulorum et agrum pupillorum ne introeas

23:11 propinquus enim eorum Fortis est et ipse iudicabit contra te causam illorum

23:12 ingrediatur ad doctrinam cor tuum et aures tuae ad verba scientiae

23:13 noli subtrahere a puero disciplinam si enim percusseris eum virga non morietur

23:14 tu virga percuties eum et animam eius de inferno liberabis

23:15 fili mi si sapiens fuerit animus tuus gaudebit tecum cor meum

23:16 et exultabunt renes mei cum locuta fuerint rectum labia tua

23:17 non aemuletur cor tuum peccatores sed in timore Domini esto tota die

23:18 quia habebis spem in novissimo et praestolatio tua non auferetur

23:19 audi fili mi et esto sapiens et dirige in via animum tuum

23:20 noli esse in conviviis potatorum nec in comesationibus eorum qui carnes ad vescendum conferunt

23:21 quia vacantes potibus et dantes symbola consumentur et vestietur pannis dormitatio

23:22 audi patrem tuum qui genuit te et ne contemnas cum senuerit mater tua

23:23 veritatem eme et noli vendere sapientiam et doctrinam et intellegentiam

23:24 exultat gaudio pater iusti qui sapientem genuit laetabitur in eo

23:25 gaudeat pater tuus et mater tua et exultet quae genuit te

23:26 praebe fili mi cor tuum mihi et oculi tui vias meas custodiant

23:27 fovea enim profunda est meretrix et puteus angustus aliena

23:28 insidiatur in via quasi latro et quos incautos viderit interficit

23:29 cui vae cuius patri vae cui rixae cui foveae cui sine causa vulnera cui suffusio oculorum

23:30 nonne his qui morantur in vino et student calicibus epotandis

23:31 ne intuearis vinum quando flavescit cum splenduerit in vitro color eius ingreditur blande

23:32 sed in novissimo mordebit ut coluber et sicut regulus venena diffundet

23:33 oculi tui videbunt extraneas et cor tuum loquetur perversa

23:34 et eris sicut dormiens in medio mari et quasi sopitus gubernator amisso clavo

23:35 et dices verberaverunt me sed non dolui traxerunt me et ego non sensi quando evigilabo et rursum vina repperiam

24:1 ne aemuleris viros malos nec desideres esse cum eis

24:2 quia rapinas meditatur mens eorum et fraudes labia eorum loquuntur

24:3 sapientia aedificabitur domus et prudentia roborabitur

24:4 in doctrina replebuntur cellaria universa substantia pretiosa et pulcherrima

24:5 vir sapiens et fortis est et vir doctus robustus et validus

24:6 quia cum dispositione initur bellum et erit salus ubi multa consilia sunt

24:7 excelsa stulto sapientia in porta non aperiet os suum

24:8 qui cogitat malefacere stultus vocabitur

24:9 cogitatio stulti peccatum est et abominatio hominum detractor

24:10 si desperaveris lassus in die angustiae inminuetur fortitudo tua

24:11 erue eos qui ducuntur ad mortem et qui trahuntur ad interitum liberare ne cesses

24:12 si dixeris vires non suppetunt qui inspector est cordis ipse intellegit et servatorem animae tuae nihil fallit reddetque homini iuxta opera sua

24:13 comede fili mi mel quia bonum est et favum dulcissimum gutturi tuo

24:14 sic et doctrina sapientiae animae tuae quam cum inveneris habebis in novissimis et spes tua non peribit

24:15 ne insidieris et quaeras impietatem in domo iusti neque vastes requiem eius

24:16 septies enim cadet iustus et resurget impii autem corruent in malum

24:17 cum ceciderit inimicus tuus ne gaudeas et in ruina eius ne exultet cor tuum

24:18 ne forte videat Dominus et displiceat ei et auferat ab eo iram suam

24:19 ne contendas cum pessimis nec aemuleris impios

24:20 quoniam non habent futurorum spem mali et lucerna impiorum extinguetur

24:21 time Dominum fili mi et regem et cum detractoribus non commiscearis

24:22 quoniam repente consurget perditio eorum et ruinam utriusque quis novit

24:23 haec quoque sapientibus cognoscere personam in iudicio non est bonum

24:24 qui dicit impio iustus es maledicent ei populi et detestabuntur eum tribus

24:25 qui arguunt laudabuntur et super ipsos veniet benedictio

24:26 labia deosculabitur qui recta verba respondet

24:27 praepara foris opus tuum et diligenter exerce agrum tuum ut postea aedifices domum tuam

24:28 ne sis testis frustra contra proximum tuum nec lactes quemquam labiis tuis

24:29 ne dicas quomodo fecit mihi sic faciam ei reddam unicuique secundum opus suum

24:30 per agrum hominis pigri transivi et per vineam viri stulti

24:31 et ecce totum repleverant urticae operuerant superficiem eius spinae et maceria lapidum destructa erat

24:32 quod cum vidissem posui in corde meo et exemplo didici disciplinam

24:33 parum inquam dormies modicum dormitabis pauxillum manus conseres ut quiescas

24:34 et veniet quasi cursor egestas tua et mendicitas quasi vir armatus

25:1 haec quoque parabolae Salomonis quas transtulerunt viri Ezechiae regis Iuda

25:2 gloria Dei celare verbum et gloria regum investigare sermonem

25:3 caelum sursum et terra deorsum et cor regum inscrutabile

25:4 aufer robiginem de argento et egredietur vas purissimum

25:5 aufer impietatem de vultu regis et firmabitur iustitia thronus eius

25:6 ne gloriosus appareas coram rege et in loco magnorum ne steteris

25:7 melius est enim ut dicatur tibi ascende huc quam ut humilieris coram principe

25:8 quae viderunt oculi tui ne proferas in iurgio cito ne postea emendare non possis cum dehonestaveris amicum tuum

25:9 causam tuam tracta cum amico tuo et secretum extraneo non reveles

25:10 ne forte insultet tibi cum audierit et exprobrare non cesset

25:11 mala aurea in lectis argenteis qui loquitur verbum in tempore suo

25:12 inauris aurea et margaritum fulgens qui arguit sapientem et aurem oboedientem

25:13 sicut frigus nivis in die messis ita legatus fidelis ei qui misit eum animam illius requiescere facit

25:14 nubes et ventus et pluviae non sequentes vir gloriosus et promissa non conplens

25:15 patientia lenietur princeps et lingua mollis confringet duritiam

25:16 mel invenisti comede quod sufficit tibi ne forte saturatus evomas illud

25:17 subtrahe pedem tuum de domo proximi tui nequando satiatus oderit te

25:18 iaculum et gladius et sagitta acuta homo qui loquitur contra proximum suum testimonium falsum

25:19 dens putridus et pes lapsus qui sperat super infideli in die angustiae

25:20 et amittit pallium in die frigoris acetum in nitro et qui cantat carmina cordi pessimo

25:21 si esurierit inimicus tuus ciba illum et si sitierit da ei aquam bibere

25:22 prunam enim congregabis super caput eius et Dominus reddet tibi

25:23 ventus aquilo dissipat pluvias et facies tristis linguam detrahentem

25:24 melius est sedere in angulo domatis quam cum muliere litigiosa et in domo communi

25:25 aqua frigida animae sitienti et nuntius bonus de terra longinqua

25:26 fons turbatus pede et vena corrupta iustus cadens coram impio

25:27 sicut qui mel multum comedit non est ei bonum sic qui scrutator est maiestatis opprimitur gloria

25:28 sicut urbs patens et absque murorum ambitu ita vir qui non potest in loquendo cohibere spiritum suum

26:1 quomodo nix aestate et pluvia in messe sic indecens est stulto gloria

26:2 sicut avis ad alia transvolans et passer quolibet vadens sic maledictum frustra prolatum in quempiam superveniet

26:3 flagellum equo et camus asino et virga dorso inprudentium

26:4 ne respondeas stulto iuxta stultitiam suam ne efficiaris ei similis

26:5 responde stulto iuxta stultitiam suam ne sibi sapiens esse videatur

26:6 claudus pedibus et iniquitatem bibens qui mittit verba per nuntium stultum

26:7 quomodo pulchras frustra habet claudus tibias sic indecens est in ore stultorum parabola

26:8 sicut qui mittit lapidem in acervum Mercurii ita qui tribuit insipienti honorem

26:9 quomodo si spina nascatur in manu temulenti sic parabola in ore stultorum

26:10 iudicium determinat causas et qui inponit stulto silentium iras mitigat

26:11 sicut canis qui revertitur ad vomitum suum sic inprudens qui iterat stultitiam suam

26:12 vidisti hominem sapientem sibi videri magis illo spem habebit stultus

26:13 dicit piger leaena in via leo in itineribus

26:14 sicut ostium vertitur in cardine suo ita piger in lectulo suo

26:15 abscondit piger manus sub ascellas suas et laborat si ad os suum eas converterit

26:16 sapientior sibi piger videtur septem viris loquentibus sententias

26:17 sicut qui adprehendit auribus canem sic qui transit et inpatiens commiscetur rixae alterius

26:18 sicut noxius est qui mittit lanceas et sagittas et mortem

26:19 sic vir qui fraudulenter nocet amico suo et cum fuerit deprehensus dicit ludens feci

26:20 cum defecerint ligna extinguetur ignis et susurrone subtracto iurgia conquiescunt

26:21 sicut carbones ad prunam et ligna ad ignem sic homo iracundus suscitat rixas

26:22 verba susurronis quasi simplicia et ipsa perveniunt ad intima ventris

26:23 quomodo si argento sordido ornare velis vas fictile sic labia tumentia cum pessimo corde sociata

26:24 labiis suis intellegitur inimicus cum in corde tractaverit dolos

26:25 quando submiserit vocem suam ne credideris ei quoniam septem nequitiae sunt in corde illius

26:26 qui operit odium fraudulenter revelabitur malitia eius in concilio

26:27 qui fodit foveam incidet in eam et qui volvit lapidem revertetur ad eum

26:28 lingua fallax non amat veritatem et os lubricum operatur ruinas

27:1 ne glorieris in crastinum ignorans quid superventura pariat dies

27:2 laudet te alienus et non os tuum extraneus et non labia tua

27:3 grave est saxum et onerosa harena sed ira stulti utroque gravior

27:4 ira non habet misericordiam nec erumpens furor et impetum concitati ferre quis poterit

27:5 melior est manifesta correptio quam amor absconditus

27:6 meliora sunt vulnera diligentis quam fraudulenta odientis oscula

27:7 anima saturata calcabit favum anima esuriens et amarum pro dulce sumet

27:8 sicut avis transmigrans de nido suo sic vir qui relinquit locum suum

27:9 unguento et variis odoribus delectatur cor et bonis amici consiliis anima dulcoratur

27:10 amicum tuum et amicum patris tui ne dimiseris et domum fratris tui ne ingrediaris in die adflictionis tuae melior est vicinus iuxta quam frater procul

27:11 stude sapientiae fili mi et laetifica cor meum ut possim exprobranti respondere sermonem

27:12 astutus videns malum absconditus est parvuli transeuntes sustinuere dispendia

27:13 tolle vestimentum eius qui spopondit pro extraneo et pro alienis auferto pignus

27:14 qui benedicit proximo suo voce grandi de nocte consurgens maledicenti similis erit

27:15 tecta perstillantia in die frigoris et litigiosa mulier conparantur

27:16 qui retinet eam quasi qui ventum teneat et oleum dexterae suae vocabit

27:17 ferrum ferro acuitur et homo exacuit faciem amici sui

27:18 qui servat ficum comedet fructus eius et qui custos est domini sui glorificabitur

27:19 quomodo in aquis resplendent vultus prospicientium sic corda hominum manifesta sunt prudentibus

27:20 infernus et perditio non replentur similiter et oculi hominum insatiabiles

27:21 quomodo probatur in conflatorio argentum et in fornace aurum sic probatur homo ore laudantis

27:22 si contuderis stultum in pila quasi tisanas feriente desuper pilo non auferetur ab eo stultitia eius

27:23 diligenter agnosce vultum pecoris tui tuosque greges considera

27:24 non enim habebis iugiter potestatem sed corona tribuetur in generatione generationum

27:25 aperta sunt prata et apparuerunt herbae virentes et collecta sunt faena de montibus

27:26 agni ad vestimentum tuum et hedi agri pretium

27:27 sufficiat tibi lac caprarum in cibos tuos in necessaria domus tuae et ad victum ancillis tuis

28:1 fugit impius nemine persequente iustus autem quasi leo confidens absque terrore erit

28:2 propter peccata terrae multi principes eius et propter hominis sapientiam et horum scientiam quae dicuntur vita ducis longior erit

28:3 vir pauper calumnians pauperes similis imbri vehementi in quo paratur fames

28:4 qui derelinquunt legem laudant impium qui custodiunt succenduntur contra eum

28:5 viri mali non cogitant iudicium qui autem requirunt Dominum animadvertunt omnia

28:6 melior est pauper ambulans in simplicitate sua quam dives pravis itineribus

28:7 qui custodit legem filius sapiens est qui pascit comesatores confundit patrem suum

28:8 qui coacervat divitias usuris et fenore liberali in pauperes congregat eas

28:9 qui declinat aurem suam ne audiat legem oratio eius erit execrabilis

28:10 qui decipit iustos in via mala in interitu suo corruet et simplices possidebunt bona

28:11 sapiens sibi videtur vir dives pauper autem prudens scrutabitur eum

28:12 in exultatione iustorum multa gloria regnantibus impiis ruinae hominum

28:13 qui abscondit scelera sua non dirigetur qui confessus fuerit et reliquerit ea misericordiam consequetur

28:14 beatus homo qui semper est pavidus qui vero mentis est durae corruet in malum

28:15 leo rugiens et ursus esuriens princeps impius super populum pauperem

28:16 dux indigens prudentia multos opprimet per calumniam qui autem odit avaritiam longi fient dies eius

28:17 hominem qui calumniatur animae sanguinem si usque ad lacum fugerit nemo sustentet

28:18 qui ambulat simpliciter salvus erit qui perversis ingreditur viis concidet semel

28:19 qui operatur terram suam saturabitur panibus qui sectatur otium replebitur egestate

28:20 vir fidelis multum laudabitur qui autem festinat ditari non erit innocens

28:21 qui cognoscit in iudicio faciem non facit bene iste et pro buccella panis deserit veritatem

28:22 vir qui festinat ditari et aliis invidet ignorat quod egestas superveniat ei

28:23 qui corripit hominem gratiam postea inveniet apud eum magis quam ille qui per linguae blandimenta decipit

28:24 qui subtrahit aliquid a patre suo et matre et dicit hoc non est peccatum particeps homicidae est

28:25 qui se iactat et dilatat iurgia concitat qui sperat in Domino saginabitur

28:26 qui confidit in corde suo stultus est qui autem graditur sapienter iste salvabitur

28:27 qui dat pauperi non indigebit qui despicit deprecantem sustinebit penuriam

28:28 cum surrexerint impii abscondentur homines cum illi perierint multiplicabuntur iusti

29:1 viro qui corripientem dura cervice contemnit repentinus superveniet interitus et eum sanitas non sequitur

29:2 in multiplicatione iustorum laetabitur vulgus cum impii sumpserint principatum gemet populus

29:3 vir qui amat sapientiam laetificat patrem suum qui autem nutrit scorta perdet substantiam

29:4 rex iustus erigit terram vir avarus destruet eam

29:5 homo qui blandis fictisque sermonibus loquitur amico suo rete expandit gressibus eius

29:6 peccantem virum iniquum involvet laqueus et iustus laudabit atque gaudebit

29:7 novit iustus causam pauperum impius ignorat scientiam

29:8 homines pestilentes dissipant civitatem sapientes avertunt furorem

29:9 vir sapiens si cum stulto contenderit sive irascatur sive rideat non inveniet requiem

29:10 viri sanguinum oderunt simplicem iusti quaerunt animam eius

29:11 totum spiritum suum profert stultus sapiens differt et reservat in posterum

29:12 princeps qui libenter audit verba mendacii omnes ministros habebit impios

29:13 pauper et creditor obviam fuerunt sibi utriusque inluminator est Dominus

29:14 rex qui iudicat in veritate pauperes thronus eius in aeternum firmabitur

29:15 virga atque correptio tribuet sapientiam puer autem qui dimittitur voluntati suae confundet matrem suam

29:16 in multiplicatione impiorum multiplicabuntur scelera et iusti ruinas eorum videbunt

29:17 erudi filium tuum et refrigerabit te et dabit delicias animae tuae

29:18 cum prophetia defecerit dissipabitur populus qui custodit legem beatus est

29:19 servus verbis non potest erudiri quia quod dicis intellegit et respondere contemnit

29:20 vidisti hominem velocem ad loquendum stulti magis speranda est quam illius correptio

29:21 qui delicate a pueritia nutrit servum suum postea illum sentiet contumacem

29:22 vir iracundus provocat rixas et qui ad indignandum facilis est erit ad peccata proclivior

29:23 superbum sequitur humilitas et humilem spiritu suscipiet gloria

29:24 qui cum fure partitur odit animam suam adiurantem audit et non indicat

29:25 qui timet hominem cito corruet qui sperat in Domino sublevabitur

29:26 multi requirunt faciem principis et a Domino iudicium egreditur singulorum

29:27 abominantur iusti virum impium et abominantur impii eos qui in recta sunt via

30:1 verba Congregantis filii Vomentis visio quam locutus est vir cum quo est Deus et qui Deo secum morante confortatus ait

30:2 stultissimus sum virorum et sapientia hominum non est mecum

30:3 non didici sapientiam et non novi sanctorum scientiam

30:4 quis ascendit in caelum atque descendit quis continuit spiritum manibus suis quis conligavit aquas quasi in vestimento quis suscitavit omnes terminos terrae quod nomen eius et quod nomen filii eius si nosti

30:5 omnis sermo Dei ignitus clypeus est sperantibus in se

30:6 ne addas quicquam verbis illius et arguaris inveniarisque mendax

30:7 duo rogavi te ne deneges mihi antequam moriar

30:8 vanitatem et verba mendacia longe fac a me mendicitatem et divitias ne dederis mihi tribue tantum victui meo necessaria

30:9 ne forte saturatus inliciar ad negandum et dicam quis est Dominus et egestate conpulsus furer et peierem nomen Dei mei

30:10 ne accuses servum ad dominum suum ne forte maledicat tibi et corruas

30:11 generatio quae patri suo maledicit et quae non benedicit matri suae

30:12 generatio quae sibi munda videtur et tamen non est lota a sordibus suis

30:13 generatio cuius excelsi sunt oculi et palpebrae eius in alta subrectae

30:14 generatio quae pro dentibus gladios habet et commandit molaribus suis ut comedat inopes de terra et pauperes ex hominibus

30:15 sanguisugae duae sunt filiae dicentes adfer adfer tria sunt insaturabilia et quartum quod numquam dicit sufficit

30:16 infernus et os vulvae et terra quae non satiatur aqua ignis vero numquam dicit sufficit

30:17 oculum qui subsannat patrem et qui despicit partum matris suae effodiant corvi de torrentibus et comedant illum filii aquilae

30:18 tria sunt difficilia mihi et quartum penitus ignoro

30:19 viam aquilae in caelo viam colubri super petram viam navis in medio mari et viam viri in adulescentula

30:20 talis est via mulieris adulterae quae comedit et tergens os suum dicit non sum operata malum

30:21 per tria movetur terra et quartum non potest sustinere

30:22 per servum cum regnaverit per stultum cum saturatus fuerit cibo

30:23 per odiosam mulierem cum in matrimonio fuerit adsumpta et per ancillam cum heres fuerit dominae suae

30:24 quattuor sunt minima terrae et ipsa sunt sapientiora sapientibus

30:25 formicae populus infirmus quae praeparant in messe cibum sibi

30:26 lepusculus plebs invalida quae conlocat in petra cubile suum

30:27 regem lucusta non habet et egreditur universa per turmas

30:28 stilio manibus nititur et moratur in aedibus regis

30:29 tria sunt quae bene gradiuntur et quartum quod incedit feliciter

30:30 leo fortissimus bestiarum ad nullius pavebit occursum

30:31 gallus succinctus lumbos et aries nec est rex qui resistat ei

30:32 et qui stultus apparuit postquam elatus est in sublime si enim intellexisset ori inposuisset manum

30:33 qui autem fortiter premit ubera ad eliciendum lac exprimit butyrum et qui vehementer emungitur elicit sanguinem et qui provocat iras producit discordias

31:1 verba Lamuhel regis visio qua erudivit eum mater sua

31:2 quid dilecte mi quid dilecte uteri mei quid dilecte votorum meorum

31:3 ne dederis mulieribus substantiam tuam et vias tuas ad delendos reges

31:4 noli regibus o Lamuhel noli regibus dare vinum quia nullum secretum est ubi regnat ebrietas

31:5 ne forte bibat et obliviscatur iudiciorum et mutet causam filiorum pauperis

31:6 date siceram maerentibus et vinum his qui amaro sunt animo

31:7 bibant ut obliviscantur egestatis suae et doloris non recordentur amplius

31:8 aperi os tuum muto et causis omnium filiorum qui pertranseunt

31:9 aperi os tuum decerne quod iustum est et iudica inopem et pauperem

31:10 aleph mulierem fortem quis inveniet procul et de ultimis finibus pretium eius

31:11 beth confidit in ea cor viri sui et spoliis non indigebit

31:12 gimel reddet ei bonum et non malum omnibus diebus vitae suae

31:13 deleth quaesivit lanam et linum et operata est consilio manuum suarum

31:14 he facta est quasi navis institoris de longe portat panem suum

31:15 vav et de nocte surrexit deditque praedam domesticis suis et cibaria ancillis suis

31:16 zai consideravit agrum et emit eum de fructu manuum suarum plantavit vineam

31:17 heth accinxit fortitudine lumbos suos et roboravit brachium suum

31:18 teth gustavit quia bona est negotiatio eius non extinguetur in nocte lucerna illius

31:19 ioth manum suam misit ad fortia et digiti eius adprehenderunt fusum

31:20 caph manum suam aperuit inopi et palmas suas extendit ad pauperem

31:21 lameth non timebit domui suae a frigoribus nivis omnes enim domestici eius vestiti duplicibus

31:22 mem stragulam vestem fecit sibi byssus et purpura indumentum eius

31:23 nun nobilis in portis vir eius quando sederit cum senatoribus terrae

31:24 samech sindonem fecit et vendidit et cingulum tradidit Chananeo

31:25 ain fortitudo et decor indumentum eius et ridebit in die novissimo

31:26 phe os suum aperuit sapientiae et lex clementiae in lingua eius

31:27 sade considerat semitas domus suae et panem otiosa non comedet

31:28 coph surrexerunt filii eius et beatissimam praedicaverunt vir eius et laudavit eam

31:29 res multae filiae congregaverunt divitias tu supergressa es universas

31:30 sin fallax gratia et vana est pulchritudo mulier timens Dominum ipsa laudabitur

31:31 thau date ei de fructu manuum suarum et laudent eam in portis opera eius.

[zurück zum Register der Weisheitsbücher]

1:1 verba Ecclesiastes filii David regis Hierusalem

1:2 vanitas vanitatum dixit Ecclesiastes vanitas vanitatum omnia vanitas

1:3 quid habet amplius homo de universo labore suo quod laborat sub sole

1:4 generatio praeterit et generatio advenit terra vero in aeternum stat

1:5 oritur sol et occidit et ad locum suum revertitur ibique renascens

1:6 gyrat per meridiem et flectitur ad aquilonem lustrans universa circuitu pergit spiritus et in circulos suos regreditur

1:7 omnia flumina intrant mare et mare non redundat ad locum unde exeunt flumina revertuntur ut iterum fluant

1:8 cunctae res difficiles non potest eas homo explicare sermone non saturatur oculus visu nec auris impletur auditu

1:9 quid est quod fuit ipsum quod futurum est quid est quod factum est ipsum quod fiendum est

1:10 nihil sub sole novum nec valet quisquam dicere ecce hoc recens est iam enim praecessit in saeculis quae fuerunt ante nos

1:11 non est priorum memoria sed nec eorum quidem quae postea futura sunt erit recordatio apud eos qui futuri sunt in novissimo

1:12 ego Ecclesiastes fui rex Israhel in Hierusalem

1:13 et proposui in animo meo quaerere et investigare sapienter de omnibus quae fiunt sub sole hanc occupationem pessimam dedit Deus filiis hominum ut occuparentur in ea

1:14 vidi quae fiunt cuncta sub sole et ecce universa vanitas et adflictio spiritus

1:15 perversi difficile corriguntur et stultorum infinitus est numerus

1:16 locutus sum in corde meo dicens ecce magnus effectus sum et praecessi sapientia omnes qui fuerunt ante me in Hierusalem et mens mea contemplata est multa sapienter et didicit

1:17 dedique cor meum ut scirem prudentiam atque doctrinam erroresque et stultitiam et agnovi quod in his quoque esset labor et adflictio spiritus

1:18 eo quod in multa sapientia multa sit indignatio et qui addit scientiam addat et laborem

2:1 dixi ego in corde meo vadam et affluam deliciis et fruar bonis et vidi quod hoc quoque esset vanitas

2:2 risum reputavi errorem et gaudio dixi quid frustra deciperis

2:3 cogitavi in corde meo abstrahere a vino carnem meam ut animum meum transferrem ad sapientiam devitaremque stultitiam donec viderem quid esset utile filiis hominum quod facto opus est sub sole numero dierum vitae suae

2:4 magnificavi opera mea aedificavi mihi domos plantavi vineas

2:5 feci hortos et pomeria et consevi ea cuncti generis arboribus

2:6 extruxi mihi piscinas aquarum ut inrigarem silvam lignorum germinantium

2:7 possedi servos et ancillas multamque familiam habui armenta quoque et magnos ovium greges ultra omnes qui fuerunt ante me in Hierusalem

2:8 coacervavi mihi argentum et aurum et substantias regum ac provinciarum feci mihi cantores et cantrices et delicias filiorum hominum scyphos et urceos in ministerio ad vina fundenda

2:9 et supergressus sum opibus omnes qui fuerunt ante me in Hierusalem sapientia quoque perseveravit mecum

2:10 et omnia quae desideraverunt oculi mei non negavi eis nec prohibui cor quin omni voluptate frueretur et oblectaret se in his quae paraveram et hanc ratus sum partem meam si uterer labore meo

2:11 cumque me convertissem ad universa opera quae fecerant manus meae et ad labores in quibus frustra sudaveram vidi in omnibus vanitatem et adflictionem animi et nihil permanere sub sole

2:12 transivi ad contemplandam sapientiam erroresque et stultitiam quid est inquam homo ut sequi possit regem factorem suum

2:13 et vidi quia tantum praecederet sapientia stultitiam quantum differt lux tenebris

2:14 sapientis oculi in capite eius stultus in tenebris ambulat et didici quod unus utriusque esset interitus

2:15 et dixi in corde meo si unus et stulti et meus occasus erit quid mihi prodest quod maiorem sapientiae dedi operam locutusque cum mente mea animadverti quod hoc quoque esset vanitas

2:16 non enim erit memoria sapientis similiter ut stulti in perpetuum et futura tempora oblivione cuncta pariter obruent moritur doctus similiter et indoctus

2:17 et idcirco taeduit me vitae meae videntem mala esse universa sub sole et cuncta vanitatem atque adflictionem spiritus

2:18 rursum detestatus sum omnem industriam meam quae sub sole studiosissime laboravi habiturus heredem post me

2:19 quem ignoro utrum sapiens an stultus futurus sit et dominabitur in laboribus meis quibus desudavi et sollicitus fui et est quicquam tam vanum

2:20 unde cessavi renuntiavitque cor meum ultra laborare sub sole

2:21 nam cum alius laboret in sapientia et doctrina et sollicitudine homini otioso quaesita dimittit et hoc ergo vanitas et magnum malum

2:22 quid enim proderit homini de universo labore suo et adflictione spiritus qua sub sole cruciatus est

2:23 cuncti dies eius doloribus et aerumnis pleni sunt nec per noctem mente requiescit et haec non vanitas est

2:24 nonne melius est comedere et bibere et ostendere animae suae bona de laboribus suis et hoc de manu Dei est

2:25 quis ita vorabit et deliciis affluet ut ego

2:26 homini bono in conspectu suo dedit Deus sapientiam et scientiam et laetitiam peccatori autem dedit adflictionem et curam superfluam ut addat et congreget et tradat ei qui placuit Deo sed et hoc vanitas et cassa sollicitudo mentis

3:1 omnia tempus habent et suis spatiis transeunt universa sub caelo

3:2 tempus nascendi et tempus moriendi tempus plantandi et tempus evellendi quod plantatum est

3:3 tempus occidendi et tempus sanandi tempus destruendi et tempus aedificandi

3:4 tempus flendi et tempus ridendi tempus plangendi et tempus saltandi

3:5 tempus spargendi lapides et tempus colligendi tempus amplexandi et tempus longe fieri a conplexibus

3:6 tempus adquirendi et tempus perdendi tempus custodiendi et tempus abiciendi

3:7 tempus scindendi et tempus consuendi tempus tacendi et tempus loquendi

3:8 tempus dilectionis et tempus odii tempus belli et tempus pacis

3:9 quid habet amplius homo de labore suo

3:10 vidi adflictionem quam dedit Deus filiis hominum ut distendantur in ea

3:11 cuncta fecit bona in tempore suo et mundum tradidit disputationi eorum ut non inveniat homo opus quod operatus est Deus ab initio usque ad finem

3:12 et cognovi quod non esset melius nisi laetari et facere bene in vita sua

3:13 omnis enim homo qui comedit et bibit et videt bonum de labore suo hoc donum Dei est

3:14 didici quod omnia opera quae fecit Deus perseverent in perpetuum non possumus eis quicquam addere nec auferre quae fecit Deus ut timeatur

3:15 quod factum est ipsum permanet quae futura sunt iam fuerunt et Deus instaurat quod abiit

3:16 vidi sub sole in loco iudicii impietatem et in loco iustitiae iniquitatem

3:17 et dixi in corde meo iustum et impium iudicabit Deus et tempus omni rei tunc erit

3:18 dixi in corde meo de filiis hominum ut probaret eos Deus et ostenderet similes esse bestiis

3:19 idcirco unus interitus est hominis et iumentorum et aequa utriusque condicio sicut moritur homo sic et illa moriuntur similiter spirant omnia et nihil habet homo iumento amplius cuncta subiacent vanitati

3:20 et omnia pergunt ad unum locum de terra facta sunt et in terram pariter revertentur

3:21 quis novit si spiritus filiorum Adam ascendat sursum et si spiritus iumentorum descendat deorsum

3:22 et deprehendi nihil esse melius quam laetari hominem in opere suo et hanc esse partem illius quis enim eum adducet ut post se futura cognoscat

4:1 verti me ad alia et vidi calumnias quae sub sole geruntur et lacrimas innocentum et consolatorem neminem nec posse resistere eorum violentiae cunctorum auxilio destitutos

4:2 et laudavi magis mortuos quam viventes

4:3 et feliciorem utroque iudicavi qui necdum natus est nec vidit mala quae sub sole fiunt

4:4 rursum contemplatus omnes labores hominum et industrias animadverti patere invidiae proximi et in hoc ergo vanitas et cura superflua est

4:5 stultus conplicat manus suas et comedit carnes suas dicens

4:6 melior est pugillus cum requie quam plena utraque manus cum labore et adflictione animi

4:7 considerans repperi et aliam vanitatem sub sole

4:8 unus est et secundum non habet non filium non fratrem et tamen laborare non cessat nec satiantur oculi eius divitiis nec recogitat dicens cui laboro et fraudo animam meam bonis in hoc quoque vanitas est et adflictio pessima

4:9 melius ergo est duos simul esse quam unum habent enim emolumentum societatis suae

4:10 si unus ceciderit ab altero fulcietur vae soli quia cum ruerit non habet sublevantem

4:11 et si dormierint duo fovebuntur mutuo unus quomodo calefiet

4:12 et si quispiam praevaluerit contra unum duo resistent ei funiculus triplex difficile rumpitur

4:13 melior est puer pauper et sapiens rege sene et stulto qui nescit providere in posterum

4:14 quod et de carcere catenisque interdum quis egrediatur ad regnum et alius natus in regno inopia consumatur

4:15 vidi cunctos viventes qui ambulant sub sole cum adulescente secundo qui consurgit pro eo

4:16 infinitus numerus est populi omnium qui fuerunt ante eum et qui postea futuri sunt non laetabuntur in eo sed et hoc vanitas et adflictio spiritus

4:17 custodi pedem tuum ingrediens domum Dei multo enim melior est oboedientia quam stultorum victimae qui nesciunt quid faciant mali

5:1 ne temere quid loquaris neque cor tuum sit velox ad proferendum sermonem coram Deo Deus enim in caelo et tu super terram idcirco sint pauci sermones tui

5:2 multas curas sequuntur somnia et in multis sermonibus invenitur stultitia

5:3 si quid vovisti Deo ne moreris reddere displicet enim ei infidelis et stulta promissio sed quodcumque voveris redde

5:4 multoque melius est non vovere quam post votum promissa non conplere

5:5 ne dederis os tuum ut peccare faciat carnem tuam neque dicas coram angelo non est providentia ne forte iratus Deus super sermone tuo dissipet cuncta opera manuum tuarum

5:6 ubi multa sunt somnia plurimae vanitates et sermones innumeri tu vero Deum time

5:7 si videris calumnias egenorum et violenta iudicia et subverti iustitiam in provincia non mireris super hoc negotio quia excelso alius excelsior est et super hos quoque eminentiores sunt alii

5:8 et insuper universae terrae rex imperat servienti

5:9 avarus non implebitur pecunia et qui amat divitias fructus non capiet ex eis et hoc ergo vanitas

5:10 ubi multae sunt opes multi et qui comedant eas et quid prodest possessori nisi quod cernit divitias oculis suis

5:11 dulcis est somnus operanti sive parum sive multum comedat saturitas autem divitis non sinit dormire eum

5:12 est et alia infirmitas pessima quam vidi sub sole divitiae conservatae in malum domini sui

5:13 pereunt enim in adflictione pessima generavit filium qui in summa egestate erit

5:14 sicut egressus est nudus de utero matris suae sic revertetur et nihil auferet secum de labore suo

5:15 miserabilis prorsus infirmitas quomodo venit sic revertetur quid ergo prodest ei quod laboravit in ventum

5:16 cunctis diebus vitae suae comedit in tenebris et in curis multis et in aerumna atque tristitia

5:17 hoc itaque mihi visum est bonum ut comedat quis et bibat et fruatur laetitia ex labore suo quod laboravit ipse sub sole numerum dierum vitae suae quos dedit ei Deus et haec est pars illius

5:18 et omni homini cui dedit Deus divitias atque substantiam potestatemque ei tribuit ut comedat ex eis et fruatur parte sua et laetetur de labore suo hoc est donum Dei

5:19 non enim satis recordabitur dierum vitae suae eo quod Deus occupet deliciis cor eius

6:1 est et aliud malum quod vidi sub sole et quidem frequens apud homines

6:2 vir cui dedit Deus divitias et substantiam et honorem et nihil deest animae eius ex omnibus quae desiderat nec tribuit ei potestatem Deus ut comedat ex eo sed homo extraneus vorabit illud hoc vanitas et magna miseria est

6:3 si genuerit quispiam centum et vixerit multos annos et plures dies aetatis habuerit et anima illius non utatur bonis substantiae suae sepulturaque careat de hoc ego pronuntio quod melior illo sit abortivus

6:4 frustra enim venit et pergit ad tenebras et oblivione delebitur nomen eius

6:5 non vidit solem neque cognovit distantiam boni et mali

6:6 etiam si duobus milibus annis vixerit et non fuerit perfruitus bonis nonne ad unum locum properant omnia

6:7 omnis labor hominis in ore eius sed anima illius non impletur

6:8 quid habet amplius sapiens ab stulto et quid pauper nisi ut pergat illuc ubi est vita

6:9 melius est videre quod cupias quam desiderare quod nescias sed et hoc vanitas est et praesumptio spiritus

6:10 qui futurus est iam vocatum est nomen eius et scitur quod homo sit et non possit contra fortiorem se in iudicio contendere

6:11 verba sunt plurima multa in disputando habentia vanitatem

7:1 quid necesse est homini maiora se quaerere cum ignoret quid conducat sibi in vita sua numero dierum peregrinationis suae et tempore quo velut umbra praeterit aut quis ei poterit indicare quid post eum futurum sub sole sit

7:2 melius est nomen bonum quam unguenta pretiosa et dies mortis die nativitatis

7:3 melius est ire ad domum luctus quam ad domum convivii in illa enim finis cunctorum admonetur hominum et vivens cogitat quid futurum sit

7:4 melior est ira risu quia per tristitiam vultus corrigitur animus delinquentis

7:5 cor sapientium ubi tristitia est et cor stultorum ubi laetitia

7:6 melius est a sapiente corripi quam stultorum adulatione decipi

7:7 quia sicut sonitus spinarum ardentium sub olla sic risus stulti sed et hoc vanitas

7:8 calumnia conturbat sapientem et perdet robur cordis illius

7:9 melior est finis orationis quam principium melior est patiens arrogante

7:10 ne velox sis ad irascendum quia ira in sinu stulti requiescit

7:11 ne dicas quid putas causae est quod priora tempora meliora fuere quam nunc sunt stulta est enim huiuscemodi interrogatio

7:12 utilior est sapientia cum divitiis et magis prodest videntibus solem

7:13 sicut enim protegit sapientia sic protegit pecunia hoc autem plus habet eruditio et sapientia quod vitam tribuunt possessori suo

7:14 considera opera Dei quod nemo possit corrigere quem ille despexerit

7:15 in die bona fruere bonis et malam diem praecave sicut enim hanc sic et illam fecit Deus ut non inveniat homo contra eum iustas querimonias

7:16 haec quoque vidi in diebus vanitatis meae iustus perit in iustitia sua et impius multo vivit tempore in malitia sua

7:17 noli esse iustus multum neque plus sapias quam necesse est ne obstupescas

7:18 ne impie agas multum et noli esse stultus ne moriaris in tempore non tuo

7:19 bonum est te sustentare iustum sed et ab illo ne subtrahas manum tuam quia qui Deum timet nihil neglegit

7:20 sapientia confortabit sapientem super decem principes civitatis

7:21 non est enim homo iustus in terra qui faciat bonum et non peccet

7:22 sed et cunctis sermonibus qui dicuntur ne accommodes cor tuum ne forte audias servum tuum maledicentem tibi

7:23 scit enim tua conscientia quia et tu crebro maledixisti aliis

7:24 cuncta temptavi in sapientia dixi sapiens efficiar et ipsa longius recessit a me

7:25 multo magis quam erat et alta profunditas quis inveniet eam

7:26 lustravi universa animo meo ut scirem et considerarem et quaererem sapientiam et rationem et ut cognoscerem impietatem stulti et errorem inprudentium

7:27 et inveni amariorem morte mulierem quae laqueus venatorum est et sagena cor eius vincula sunt manus illius qui placet Deo effugiet eam qui autem peccator est capietur ab illa

7:28 ecce hoc inveni dicit Ecclesiastes unum et alterum ut invenirem rationem

7:29 quam adhuc quaerit anima mea et non inveni virum de mille unum repperi mulierem ex omnibus non inveni

7:30 solummodo hoc inveni quod fecerit Deus hominem rectum et ipse se infinitis miscuerit quaestionibus quis talis ut sapiens est et quis cognovit solutionem verbi

8:1 sapientia hominis lucet in vultu eius et potentissimus faciem illius commutavit

8:2 ego os regis observo et praecepta iuramenti Dei

8:3 ne festines recedere a facie eius neque permaneas in opere malo quia omne quod voluerit faciet

8:4 et sermo illius potestate plenus est nec dicere ei quisquam potest quare ita facis

8:5 qui custodit praeceptum non experietur quicquam mali tempus et responsionem cor sapientis intellegit

8:6 omni negotio tempus est et oportunitas et multa hominis adflictio

8:7 quia ignorat praeterita et ventura nullo scire potest nuntio

8:8 non est in hominis dicione prohibere spiritum nec habet potestatem in die mortis nec sinitur quiescere ingruente bello neque salvabit impietas impium

8:9 omnia haec consideravi et dedi cor meum in cunctis operibus quae fiunt sub sole interdum dominatur homo homini in malum suum

8:10 vidi impios sepultos qui etiam cum adviverent in loco sancto erant et laudabantur in civitate quasi iustorum operum sed et hoc vanitas est

8:11 etenim quia non profertur cito contra malos sententia absque ullo timore filii hominum perpetrant mala

8:12 attamen ex eo quod peccator centies facit malum et per patientiam sustentatur ego cognovi quod erit bonum timentibus Deum qui verentur faciem eius

8:13 non sit bonum impio nec prolongentur dies eius sed quasi umbra transeant qui non timent faciem Dei

8:14 est et alia vanitas quae fit super terram sunt iusti quibus multa proveniunt quasi opera egerint impiorum et sunt impii qui ita securi sunt quasi iustorum facta habeant sed et hoc vanissimum iudico

8:15 laudavi igitur laetitiam quod non esset homini bonum sub sole nisi quod comederet et biberet atque gauderet et hoc solum secum auferret de labore suo in diebus vitae quos dedit ei Deus sub sole

8:16 et adposui cor meum ut scirem sapientiam et intellegerem distentionem quae versatur in terra est homo qui diebus ac noctibus somnum oculis non capit

8:17 et intellexi quod omnium operum Dei nullam possit homo invenire rationem eorum quae fiunt sub sole et quanto plus laboraverit ad quaerendum tanto minus inveniat etiam si dixerit sapiens se nosse non poterit repperire

9:1 omnia haec tractavi in corde meo ut curiose intellegerem sunt iusti atque sapientes et opera eorum in manu Dei et tamen nescit homo utrum amore an odio dignus sit

9:2 sed omnia in futuro servantur incerta eo quod universa aeque eveniant iusto et impio bono et malo mundo et inmundo immolanti victimas et sacrificia contemnenti sicut bonus sic et peccator ut periurus ita et ille qui verum deierat

9:3 hoc est pessimum inter omnia quae sub sole fiunt quia eadem cunctis eveniunt unde et corda filiorum hominum implentur malitia et contemptu in vita sua et post haec ad inferos deducentur

9:4 nemo est qui semper vivat et qui huius rei habeat fiduciam melior est canis vivens leone mortuo

9:5 viventes enim sciunt se esse morituros mortui vero nihil noverunt amplius nec habent ultra mercedem quia oblivioni tradita est memoria eorum

9:6 amor quoque et odium et invidia simul perierunt nec habent partem in hoc saeculo et in opere quod sub sole geritur

9:7 vade ergo et comede in laetitia panem tuum et bibe cum gaudio vinum tuum quia Deo placent opera tua

9:8 omni tempore sint vestimenta tua candida et oleum de capite tuo non deficiat

9:9 perfruere vita cum uxore quam diligis cunctis diebus vitae instabilitatis tuae qui dati sunt tibi sub sole omni tempore vanitatis tuae haec est enim pars in vita et in labore tuo quod laboras sub sole

9:10 quodcumque potest manus tua facere instanter operare quia nec opus nec ratio nec scientia nec sapientia erunt apud inferos quo tu properas

9:11 verti me alio vidique sub sole nec velocium esse cursum nec fortium bellum nec sapientium panem nec doctorum divitias nec artificum gratiam sed tempus casumque in omnibus

9:12 nescit homo finem suum sed sicut pisces capiuntur hamo et sicut aves conprehenduntur laqueo sic capiuntur homines tempore malo cum eis extemplo supervenerit

9:13 hanc quoque vidi sub sole sapientiam et probavi maximam

9:14 civitas parva et pauci in ea viri venit contra eam rex magnus et vallavit eam extruxitque munitiones per gyrum et perfecta est obsidio

9:15 inventusque in ea vir pauper et sapiens liberavit urbem per sapientiam suam et nullus deinceps recordatus est hominis illius pauperis

9:16 et dicebam ego meliorem esse sapientiam fortitudine quomodo ergo sapientia pauperis contempta est et verba eius non sunt audita

9:17 verba sapientium audiuntur in silentio plus quam clamor principis inter stultos

9:18 melior est sapientia quam arma bellica et qui in uno peccaverit multa bona perdet

10:1 muscae morientes perdunt suavitatem unguenti pretiosior est sapientia et gloria parva ad tempus stultitia

10:2 cor sapientis in dextera eius et cor stulti in sinistra illius

10:3 sed et in via stultus ambulans cum ipse insipiens sit omnes stultos aestimat

10:4 si spiritus potestatem habentis ascenderit super te locum tuum ne dimiseris quia curatio cessare faciet peccata maxima

10:5 est malum quod vidi sub sole quasi per errorem egrediens a facie principis

10:6 positum stultum in dignitate sublimi et divites sedere deorsum

10:7 vidi servos in equis et principes ambulantes quasi servos super terram

10:8 qui fodit foveam incidet in eam et qui dissipat sepem mordebit eum coluber

10:9 qui transfert lapides adfligetur in eis et qui scindit ligna vulnerabitur ab eis

10:10 si retunsum fuerit ferrum et hoc non ut prius sed hebetatum erit multo labore exacuatur et post industriam sequitur sapientia

10:11 si mordeat serpens in silentio nihil eo minus habet qui occulte detrahit

10:12 verba oris sapientis gratia et labia insipientis praecipitabunt eum

10:13 initium verborum eius stultitia et novissimum oris illius error pessimus

10:14 stultus verba multiplicat ignorat homo quid ante se fuerit et quod post futurum est quis illi poterit indicare

10:15 labor stultorum adfliget eos qui nesciunt in urbem pergere

10:16 vae tibi terra cuius rex est puer et cuius principes mane comedunt

10:17 beata terra cuius rex nobilis est et cuius principes vescuntur in tempore suo ad reficiendum et non ad luxuriam

10:18 in pigritiis humiliabitur contignatio et in infirmitate manuum perstillabit domus

10:19 in risu faciunt panem ac vinum ut epulentur viventes et pecuniae oboedient omnia

10:20 in cogitatione tua regi ne detrahas et in secreto cubiculi tui ne maledixeris diviti quia avis caeli portabit vocem tuam et qui habet pinnas adnuntiabit sententiam

11:1 mitte panem tuum super transeuntes aquas quia post multa tempora invenies illum

11:2 da partem septem necnon et octo quia ignoras quid futurum sit mali super terram

11:3 si repletae fuerint nubes imbrem super terram effundent si ceciderit lignum ad austrum aut ad aquilonem in quocumque loco ceciderit ibi erit

11:4 qui observat ventum non seminat et qui considerat nubes numquam metet

11:5 quomodo ignoras quae sit via spiritus et qua ratione conpingantur ossa in ventre praegnatis sic nescis opera Dei qui fabricator est omnium

11:6 mane semina sementem tuam et vespere ne cesset manus tua quia nescis quid magis oriatur hoc an illud et si utrumque simul melius erit

11:7 dulce lumen et delectabile est oculis videre solem

11:8 si annis multis vixerit homo et in omnibus his laetatus fuerit meminisse debet tenebrosi temporis et dierum multorum qui cum venerint vanitatis arguentur praeterita

11:9 laetare ergo iuvenis in adulescentia tua et in bono sit cor tuum in diebus iuventutis tuae et ambula in viis cordis tui et in intuitu oculorum tuorum et scito quod pro omnibus his adducet te Deus in iudicium

11:10 aufer iram a corde tuo et amove malitiam a carne tua adulescentia enim et voluptas vana sunt

12:1 memento creatoris tui in diebus iuventutis tuae antequam veniat tempus adflictionis et adpropinquent anni de quibus dicas non mihi placent

12:2 antequam tenebrescat sol et lumen et luna et stellae et revertantur nubes post pluviam

12:3 quando commovebuntur custodes domus et nutabuntur viri fortissimi et otiosae erunt molentes inminuto numero et tenebrescent videntes per foramina

12:4 et claudent ostia in platea in humilitate vocis molentis et consurgent ad vocem volucris et obsurdescent omnes filiae carminis

12:5 excelsa quoque timebunt et formidabunt in via florebit amigdalum inpinguabitur lucusta et dissipabitur capparis quoniam ibit homo in domum aeternitatis suae et circumibunt in platea plangentes

12:6 antequam rumpatur funis argenteus et recurrat vitta aurea et conteratur hydria super fontem et confringatur rota super cisternam

12:7 et revertatur pulvis in terram suam unde erat et spiritus redeat ad Deum qui dedit illum

12:8 vanitas vanitatum dixit Ecclesiastes omnia vanitas

12:9 cumque esset sapientissimus Ecclesiastes docuit populum et enarravit quae fecerit et investigans conposuit parabolas multas

12:10 quaesivit verba utilia et conscripsit sermones rectissimos ac veritate plenos

12:11 verba sapientium sicut stimuli et quasi clavi in altum defixi quae per magistrorum concilium data sunt a pastore uno

12:12 his amplius fili mi ne requiras faciendi plures libros nullus est finis frequensque meditatio carnis adflictio est

12:13 finem loquendi omnes pariter audiamus Deum time et mandata eius observa hoc est enim omnis homo

12:14 et cuncta quae fiunt adducet Deus in iudicium pro omni errato sive bonum sive malum sit.

[zurück zum Register der Weisheitsbücher]

1:1 osculetur me osculo oris sui quia meliora sunt ubera tua vino

1:2 fraglantia unguentis optimis oleum effusum nomen tuum ideo adulescentulae dilexerunt te

1:3 trahe me post te curremus introduxit me rex in cellaria sua exultabimus et laetabimur in te memores uberum tuorum super vinum recti diligunt te

1:4 nigra sum sed formonsa filiae Hierusalem sicut tabernacula Cedar sicut pelles Salomonis

1:5 nolite me considerare quod fusca sim quia decoloravit me sol filii matris meae pugnaverunt contra me posuerunt me custodem in vineis vineam meam non custodivi

1:6 indica mihi quem diligit anima mea ubi pascas ubi cubes in meridie ne vagari incipiam per greges sodalium tuorum

1:7 si ignoras te o pulchra inter mulieres egredere et abi post vestigia gregum et pasce hedos tuos iuxta tabernacula pastorum

1:8 equitatui meo in curribus Pharaonis adsimilavi te amica mea

1:9 pulchrae sunt genae tuae sicut turturis collum tuum sicut monilia

1:10 murenulas aureas faciemus tibi vermiculatas argento

1:11 dum esset rex in accubitu suo nardus mea dedit odorem suum

1:12 fasciculus murrae dilectus meus mihi inter ubera mea commorabitur

1:13 botrus cypri dilectus meus mihi in vineis Engaddi

1:14 ecce tu pulchra es amica mea ecce tu pulchra oculi tui columbarum

1:15 ecce tu pulcher es dilecte mi et decorus lectulus noster floridus

1:16 tigna domorum nostrarum cedrina laquearia nostra cypressina

2:1 ego flos campi et lilium convallium

2:2 sicut lilium inter spinas sic amica mea inter filias

2:3 sicut malum inter ligna silvarum sic dilectus meus inter filios sub umbra illius quam desideraveram sedi et fructus eius dulcis gutturi meo

2:4 introduxit me in cellam vinariam ordinavit in me caritatem

2:5 fulcite me floribus stipate me malis quia amore langueo

2:6 leva eius sub capite meo et dextera illius amplexabitur me

2:7 adiuro vos filiae Hierusalem per capreas cervosque camporum ne suscitetis neque evigilare faciatis dilectam quoadusque ipsa velit

2:8 vox dilecti mei ecce iste venit saliens in montibus transiliens colles

2:9 similis est dilectus meus capreae hinuloque cervorum en ipse stat post parietem nostrum despiciens per fenestras prospiciens per cancellos

2:10 et dilectus meus loquitur mihi surge propera amica mea formonsa mea et veni

2:11 iam enim hiemps transiit imber abiit et recessit

2:12 flores apparuerunt in terra tempus putationis advenit vox turturis audita est in terra nostra

2:13 ficus protulit grossos suos vineae florent dederunt odorem surge amica mea speciosa mea et veni

2:14 columba mea in foraminibus petrae in caverna maceriae ostende mihi faciem tuam sonet vox tua in auribus meis vox enim tua dulcis et facies tua decora

2:15 capite nobis vulpes vulpes parvulas quae demoliuntur vineas nam vinea nostra floruit

2:16 dilectus meus mihi et ego illi qui pascitur inter lilia

2:17 donec adspiret dies et inclinentur umbrae revertere similis esto dilecte mi capreae aut hinulo cervorum super montes Bether

3:1 in lectulo meo per noctes quaesivi quem diligit anima mea quaesivi illum et non inveni

3:2 surgam et circuibo civitatem per vicos et plateas quaeram quem diligit anima mea quaesivi illum et non inveni

3:3 invenerunt me vigiles qui custodiunt civitatem num quem dilexit anima mea vidistis

3:4 paululum cum pertransissem eos inveni quem diligit anima mea tenui eum nec dimittam donec introducam illum in domum matris meae et in cubiculum genetricis meae

3:5 adiuro vos filiae Hierusalem per capreas cervosque camporum ne suscitetis neque evigilare faciatis dilectam donec ipsa velit

3:6 quae est ista quae ascendit per desertum sicut virgula fumi ex aromatibus murrae et turis et universi pulveris pigmentarii

3:7 en lectulum Salomonis sexaginta fortes ambiunt ex fortissimis Israhel

3:8 omnes tenentes gladios et ad bella doctissimi uniuscuiusque ensis super femur suum propter timores nocturnos

3:9 ferculum fecit sibi rex Salomon de lignis Libani

3:10 columnas eius fecit argenteas reclinatorium aureum ascensum purpureum media caritate constravit propter filias Hierusalem

3:11 egredimini et videte filiae Sion regem Salomonem in diademate quo coronavit eum mater sua in die disponsionis illius et in die laetitiae cordis eius

4:1 quam pulchra es amica mea quam pulchra es oculi tui columbarum absque eo quod intrinsecus latet capilli tui sicut greges caprarum quae ascenderunt de monte Galaad

4:2 dentes tui sicut greges tonsarum quae ascenderunt de lavacro omnes gemellis fetibus et sterilis non est inter eas

4:3 sicut vitta coccinea labia tua et eloquium tuum dulce sicut fragmen mali punici ita genae tuae absque eo quod intrinsecus latet

4:4 sicut turris David collum tuum quae aedificata est cum propugnaculis mille clypei pendent ex ea omnis armatura fortium

4:5 duo ubera tua sicut duo hinuli capreae gemelli qui pascuntur in liliis

4:6 donec adspiret dies et inclinentur umbrae vadam ad montem murrae et ad collem turis

4:7 tota pulchra es amica mea et macula non est in te

4:8 veni de Libano sponsa veni de Libano veni coronaberis de capite Amana de vertice Sanir et Hermon de cubilibus leonum de montibus pardorum

4:9 vulnerasti cor meum soror mea sponsa vulnerasti cor meum in uno oculorum tuorum et in uno crine colli tui

4:10 quam pulchrae sunt mammae tuae soror mea sponsa pulchriora ubera tua vino et odor unguentorum tuorum super omnia aromata

4:11 favus distillans labia tua sponsa mel et lac sub lingua tua et odor vestimentorum tuorum sicut odor turis

4:12 hortus conclusus soror mea sponsa hortus conclusus fons signatus

4:13 emissiones tuae paradisus malorum punicorum cum pomorum fructibus cypri cum nardo

4:14 nardus et crocus fistula et cinnamomum cum universis lignis Libani murra et aloe cum omnibus primis unguentis

4:15 fons hortorum puteus aquarum viventium quae fluunt impetu de Libano

4:16 surge aquilo et veni auster perfla hortum meum et fluant aromata illius

5:1 veniat dilectus meus in hortum suum et comedat fructum pomorum suorum veni in hortum meum soror mea sponsa messui murram meam cum aromatibus meis comedi favum cum melle meo bibi vinum meum cum lacte meo comedite amici bibite et inebriamini carissimi

5:2 ego dormio et cor meum vigilat vox dilecti mei pulsantis aperi mihi soror mea amica mea columba mea inmaculata mea quia caput meum plenum est rore et cincinni mei guttis noctium

5:3 expoliavi me tunica mea quomodo induar illa lavi pedes meos quomodo inquinabo illos

5:4 dilectus meus misit manum suam per foramen et venter meus intremuit ad tactum eius

5:5 surrexi ut aperirem dilecto meo manus meae stillaverunt murra digiti mei pleni murra probatissima

5:6 pessulum ostii aperui dilecto meo at ille declinaverat atque transierat anima mea liquefacta est ut locutus est quaesivi et non inveni illum vocavi et non respondit mihi

5:7 invenerunt me custodes qui circumeunt civitatem percusserunt me vulneraverunt me tulerunt pallium meum mihi custodes murorum

5:8 adiuro vos filiae Hierusalem si inveneritis dilectum meum ut nuntietis ei quia amore langueo

5:9 qualis est dilectus tuus ex dilecto o pulcherrima mulierum qualis est dilectus tuus ex dilecto quia sic adiurasti nos

5:10 dilectus meus candidus et rubicundus electus ex milibus

5:11 caput eius aurum optimum comae eius sicut elatae palmarum nigrae quasi corvus

5:12 oculi eius sicut columbae super rivulos aquarum quae lacte sunt lotae et resident iuxta fluenta plenissima

5:13 genae illius sicut areolae aromatum consitae a pigmentariis labia eius lilia distillantia murram primam

5:14 manus illius tornatiles aureae plenae hyacinthis venter eius eburneus distinctus sapphyris

5:15 crura illius columnae marmoreae quae fundatae sunt super bases aureas species eius ut Libani electus ut cedri

5:16 guttur illius suavissimum et totus desiderabilis talis est dilectus meus et iste est amicus meus filiae Hierusalem

5:17 quo abiit dilectus tuus o pulcherrima mulierum quo declinavit dilectus tuus et quaeremus eum tecum

6:1 dilectus meus descendit in hortum suum ad areolam aromatis ut pascatur in hortis et lilia colligat

6:2 ego dilecto meo et dilectus meus mihi qui pascitur inter lilia

6:3 pulchra es amica mea suavis et decora sicut Hierusalem terribilis ut castrorum acies ordinata

6:4 averte oculos tuos a me quia ipsi me avolare fecerunt capilli tui sicut grex caprarum quae apparuerunt de Galaad

6:5 dentes tui sicut grex ovium quae ascenderunt de lavacro omnes gemellis fetibus et sterilis non est in eis

6:6 sicut cortex mali punici genae tuae absque occultis tuis

6:7 sexaginta sunt reginae et octoginta concubinae et adulescentularum non est numerus

6:8 una est columba mea perfecta mea una est matris suae electa genetrici suae viderunt illam filiae et beatissimam praedicaverunt reginae et concubinae et laudaverunt eam

6:9 quae est ista quae progreditur quasi aurora consurgens pulchra ut luna electa ut sol terribilis ut acies ordinata

6:10 descendi ad hortum nucum ut viderem poma convallis ut inspicerem si floruisset vinea et germinassent mala punica

6:11 nescivi anima mea conturbavit me propter quadrigas Aminadab

6:12 revertere revertere Sulamitis revertere revertere ut intueamur te

7:1 quid videbis in Sulamiten nisi choros castrorum quam pulchri sunt gressus tui in calciamentis filia principis iunctura feminum tuorum sicut monilia quae fabricata sunt manu artificis

7:2 umbilicus tuus crater tornatilis numquam indigens poculis venter tuus sicut acervus tritici vallatus liliis

7:3 duo ubera tua sicut duo hinuli gemelli capreae

7:4 collum tuum sicut turris eburnea oculi tui sicut piscinae in Esebon quae sunt in porta filiae multitudinis nasus tuus sicut turris Libani quae respicit contra Damascum

7:5 caput tuum ut Carmelus et comae capitis tui sicut purpura regis vincta canalibus

7:6 quam pulchra es et quam decora carissima in deliciis

7:7 statura tua adsimilata est palmae et ubera tua botris

7:8 dixi ascendam in palmam adprehendam fructus eius et erunt ubera tua sicut botri vineae et odor oris tui sicut malorum

7:9 guttur tuum sicut vinum optimum dignum dilecto meo ad potandum labiisque et dentibus illius ruminandum

7:10 ego dilecto meo et ad me conversio eius

7:11 veni dilecte mi egrediamur in agrum commoremur in villis

7:12 mane surgamus ad vineas videamus si floruit vinea si flores fructus parturiunt si floruerunt mala punica ibi dabo tibi ubera mea

7:13 mandragorae dederunt odorem in portis nostris omnia poma nova et vetera dilecte mi servavi tibi

8:1 quis mihi det te fratrem meum sugentem ubera matris meae ut inveniam te foris et deosculer et iam me nemo despiciat

8:2 adprehendam te et ducam in domum matris meae ibi me docebis et dabo tibi poculum ex vino condito et mustum malorum granatorum meorum

8:3 leva eius sub capite meo et dextera illius amplexabitur me

8:4 adiuro vos filiae Hierusalem ne suscitetis et evigilare faciatis dilectam donec ipsa velit

8:5 quae est ista quae ascendit de deserto deliciis affluens et nixa super dilectum suum sub arbore malo suscitavi te ibi corrupta est mater tua ibi violata est genetrix tua

8:6 pone me ut signaculum super cor tuum ut signaculum super brachium tuum quia fortis est ut mors dilectio dura sicut inferus aemulatio lampades eius lampades ignis atque flammarum

8:7 aquae multae non poterunt extinguere caritatem nec flumina obruent illam si dederit homo omnem substantiam domus suae pro dilectione quasi nihil despicient eum

8:8 soror nostra parva et ubera non habet quid faciemus sorori nostrae in die quando adloquenda est

8:9 si murus est aedificemus super eum propugnacula argentea si ostium est conpingamus illud tabulis cedrinis

8:10 ego murus et ubera mea sicut turris ex quo facta sum coram eo quasi pacem repperiens

8:11 vinea fuit Pacifico in ea quae habet populos tradidit eam custodibus vir adfert pro fructu eius mille argenteos

8:12 vinea mea coram me est mille tui Pacifice et ducenti his qui custodiunt fructus eius

8:13 quae habitas in hortis amici auscultant fac me audire vocem tuam

8:14 fuge dilecte mi et adsimilare capreae hinuloque cervorum super montes aromatum.

[zurück zum Register der Weisheitsbücher]

1:1 diligite iustitiam qui iudicatis terram sentite de Domino in bonitate et in simplicitate cordis quaerite illum

1:2 quoniam invenitur ab his qui non temptant illum apparet autem eis qui fidem habent in illum

1:3 perversae enim cogitationes separant a Deo probata autem virtus corripit insipientes

1:4 quoniam in malivolam animam non intrabit sapientia nec habitabit in corpore subdito peccatis

1:5 sanctus enim spiritus disciplinae effugiet fictum et auferet se a cogitationibus quae sunt sine intellectu et corripietur superveniente iniquitate

1:6 benignus est enim spiritus sapientiae et non liberabit maledictum a labiis suis quoniam renum illius testis est Deus et cordis eius scrutator est verus et linguae illius auditor

1:7 quoniam spiritus Domini replevit orbem terrarum et hoc quod continet omnia scientiam habet vocis

1:8 propter hoc qui loquitur iniqua non potest latere nec praeteriet illum corripiens iudicium

1:9 in cogitationibus enim impii interrogatio erit sermonum autem illius auditio ad Dominum veniet ad correptionem iniquitatum illius

1:10 quoniam auris zeli audit omnia et tumultus murmurationum non abscondetur

1:11 custodite ergo vos a murmuratione quae nihil prodest et a detractione parcite linguae quoniam responsum obscurum in vacuum non ibit os autem quod mentitur occidit animam

1:12 nolite zelare mortem in errore vitae vestrae neque adquiratis perditionem in operibus manuum vestrarum

1:13 quoniam Deus mortem non fecit nec laetatur in perditione vivorum

1:14 creavit enim ut essent omnia et sanabiles nationes orbis terrarum et non est in illis medicamentum exterminii nec inferorum regnum in terra

1:15 iustitia enim inmortalis est

1:16 impii autem manibus et verbis arcessierunt illam et aestimantes illam amicam defluxerunt et sponsionem posuerunt ad illam quoniam digni sunt qui sunt ex parte illius

2:1 dixerunt enim apud se cogitantes non recte exiguum et cum taedio est tempus vitae nostrae et non est refrigerium in fine hominis et non est qui agnitus sit reversus ab inferis

2:2 quia ex nihilo nati sumus et post hoc erimus tamquam non fuerimus quoniam fumus afflatus est in naribus nostris et sermo scintillae ad commovendum cor nostrum

2:3 quia extincta cinis erit corpus et spiritus diffundetur tamquam mollis aer et transiet vita nostra tamquam vestigium nubis et sicut nebula dissolvetur quae fugata est a radiis solis et a calore illius adgravata

2:4 et nomen nostrum oblivionem accipiet per tempus et nemo memoriam habebit operum nostrorum

2:5 umbrae enim transitus est tempus nostrum et non est reversio finis nostri quoniam consignata est et nemo revertetur

2:6 venite ergo et fruamur bonis quae sunt et utamur creaturam tamquam in iuventute celeriter

2:7 vino pretioso et unguentis nos impleamus et non praetereat nos flos temporis

2:8 coronemus nos rosis antequam marcescant nullum pratum sit quod non pertranseat luxuria nostra

2:9 ubique relinquamus signa laetitiae quoniam haec est pars nostra et haec est sors

2:10 opprimamus pauperem iustum et non parcamus viduae nec veterani revereamur canos multi temporis

2:11 sit autem fortitudo nostra lex iniustitiae quod infirmum est enim inutile invenitur

2:12 circumveniamus ergo iustum quoniam inutilis est nobis et contrarius est operibus nostris et inproperat nobis peccata legis et diffamat in nos peccata disciplinae nostrae

2:13 promittit scientiam Dei se habere et filium Dei se nominat

2:14 factus est nobis in traductionem cogitationum nostrarum

2:15 gravis est nobis etiam ad videndum quoniam dissimilis est aliis vita illius et inmutatae sunt viae eius

2:16 tamquam nugaces aestimati sumus ab illo et abstinet se a viis nostris tamquam ab inmunditiis et praefert novissima iustorum et gloriatur patrem Deum se habere

2:17 videamus ergo si sermones illius veri sunt et temptemus quae ventura sunt illi et sciemus quae erunt novissima illius

2:18 si enim est verus filius Dei suscipiet illum et liberabit eum de manu contrariorum

2:19 contumelia et tormento interrogemus eum ut sciamus reverentiam illius et probemus patientiam ipsius

2:20 morte turpissima condemnemus illum erit enim ei respectus ex sermonibus illius

2:21 haec cogitaverunt et erraverunt excaecavit enim illos malitia eorum

2:22 et nescierunt sacramenta Dei neque mercedem speraverunt iustitiae nec iudicaverunt honorem animarum sanctarum

2:23 quoniam Deus creavit hominem inexterminabilem et ad imaginem suae similitudinis fecit illum

2:24 invidia autem diaboli mors introivit in orbem terrarum

2:25 imitantur autem illum qui sunt ex parte illius

3:1 iustorum autem animae in manu Dei sunt et non tanget illos tormentum mortis

3:2 visi sunt in oculis insipientium mori et aestimata est adflictio exitus illorum

3:3 et quod a nobis est iter exterminii illi autem sunt in pace

3:4 et si coram hominibus tormenta passi sunt spes illorum inmortalitate plena est

3:5 et in paucis vexati in multis bene disponentur quoniam Deus tentavit illos et invenit illos dignos se

3:6 tamquam aurum in fornace probavit illos et quasi holocausta hostiam accepit illos et in tempore erit respectus illorum

3:7 fulgebunt et tamquam scintillae in harundineto discurrent

3:8 iudicabunt nationes et dominabuntur populis et regnabit Dominus illorum in perpetuum

3:9 qui confidunt in illum intellegent veritatem et fideles in dilectione adquiescent illi quoniam donum et pax est electis illius

3:10 impii autem secundum quae cogitaverunt correptionem habebunt qui neglexerunt iustum et a Domino recesserunt

3:11 sapientiam enim et disciplinam qui abicit infelix est et vacua est spes illorum et labores sine fructu et inhabitabilia opera illorum sunt

3:12 mulieres eorum insensatae sunt et nequissimi filii eorum

3:13 maledicta creatura illorum quoniam felix sterilis incoinquinata quae non scivit torum in delicto habebit fructum in respectione animarum

3:14 et spado qui non operatus est per manus suas iniquitatem nec cogitavit adversus Deum nequissima dabitur enim illi fidei donum electum et sors in templo Domini acceptissima

3:15 bonorum enim laborum gloriosus est fructus et quae non concidat radix sapientiae

3:16 filii autem adulterorum inconsummati erunt et ab iniquo toro semen exterminabitur

3:17 et si quidem longae vitae erunt in nihilum conputabuntur et sine honore erit novissima senectus illorum

3:18 et si celerius defuncti fuerint non habebunt spem nec in die agnitionis adlocutionem

3:19 nationis enim iniquae dirae sunt consummationes

4:1 melior est generatio cum claritate inmortalitas est enim in memoria illius quoniam et apud Deum nota est et apud homines

4:2 cum praesens est imitantur illam et desiderant eam cum se duxerit et in perpetuum coronata triumphat incoinquinatorum certaminum praemium vincens

4:3 multigena autem impiorum multitudo non erit utilis et spuria vitulamina non dabunt radices altas nec stabile firmamentum conlocabunt

4:4 et si in ramis in tempore germinaverint infirmiter posita a vento commovebuntur et a nimietate ventorum eradicabuntur

4:5 confringentur rami inconsummati et fructus illorum inutilis et acerbi ad manducandum et ad nihilum apti

4:6 ex iniquis enim omnes filii qui nascuntur testes sunt nequitiae adversus parentes in interrogatione sua

4:7 iustus autem si morte praeoccupatus fuerit in refrigerio erit

4:8 senectus enim venerabilis est non diuturna neque numero annorum conputata cani sunt autem sensus hominibus

4:9 et aetas senectutis vita inmaculata

4:10 placens Deo factus dilectus et vivens inter peccatores translatus est

4:11 raptus est ne malitia mutaret intellectum illius aut fictio decipiat animam illius

4:12 fascinatio enim nugacitatis obscurat bona et inconstantia concupiscentiae transvertit sensum sine malitia

4:13 consummatus in brevi explevit tempora multa

4:14 placita enim erat Deo anima illius propter hoc properavit educere illum de medio iniquitatum populi autem videntes et non intellegentes nec ponentes in praecordiis talia

4:15 quoniam gratia Dei et misericordia in sanctos illius et respectus in electos illius

4:16 condemnat autem iustus mortuus vivos impios et iuventus celerius consummata longam vitam iniusti

4:17 videbunt enim finem sapientis et non intellegent quid cogitaverit de illo Deus et quare munierit illum Dominus

4:18 videbunt enim et contemnent illos autem Dominus inridebit

4:19 et erunt post haec decidentes sine honore et in contumelia inter mortuos in perpetuum quoniam disrumpet illos inflatos sine voce et commovebit illos a fundamentis et usque ad supremum desolabuntur et erunt gementes et memoria illorum periet

4:20 venient in cogitatione peccatorum suorum timidi et traducent illos ex adverso iniquitates ipsorum

5:1 tunc stabunt iusti in magna constantia adversus eos qui se angustaverunt et qui abstulerunt labores illorum

5:2 videntes turbabuntur timore horribili et mirabuntur in subitatione insperatae salutis

5:3 dicent inter se paenitentiam agentes et per angustiam spiritus gementes hi sunt quos habuimus aliquando in risu et in similitudine inproperii

5:4 nos insensati vitam illorum aestimabamus insaniam et finem illorum sine honore

5:5 quomodo conputati sunt inter filios Dei et inter sanctos sors illorum est

5:6 ergo erravimus a via veritatis et iustitiae lumen non luxit nobis et sol non est ortus nobis

5:7 lassati sumus in via iniquitatis et perditionis et ambulavimus vias difficiles viam autem Domini ignoravimus

5:8 quid nobis profuit superbia aut quid divitiarum iactatio contulit nobis

5:9 transierunt omnia illa tamquam umbra et tamquam nuntius percurrens

5:10 et tamquam navis quae pertransit fluctuantem aquam cuius cum praeterierit non est vestigium invenire neque semitam carinae illius in fluctibus

5:11 aut avis quae transvolat in aere nullum invenitur argumentum itineris illius sed tantum sonitus est alarum verberans levem ventum et scindens per vim itineris aerem commotis alis transvolavit et post hoc nullum signum invenitur itineris illius

5:12 aut tamquam sagittae emissae in locum destinatum divisus aer continuo in se reclusus est ut ignoretur transitus illius

5:13 sic et nos nati continuo desivimus esse et virtutis quidem signum nullum valuimus ostendere in malignitate autem nostra consumpti sumus

5:14 talia dixerunt et peccaverunt

5:15 quoniam spes impii tamquam lanugo est quae a vento tollitur et tamquam spuma gracilis quae a procella dispergitur et tamquam fumus qui a vento diffusus est et tamquam memoria hospitis unius diei praetereuntis

5:16 iusti autem in perpetuum vivent et apud Dominum est merces eorum et cogitatio illorum apud Altissimum

5:17 ideo accipient regnum decoris et diadema speciei de manu Domini quoniam dextera sua teget eos et brachio suo defendet illos

5:18 accipiet armaturam zelus illius et armabit creaturam ad ultionem inimicorum

5:19 induet pro torace iustitiam et accipiet pro galea iudicium certum

5:20 sumet scutum inexpugnabilem aequitatem

5:21 acuet autem duram iram in lanceam et pugnabit cum illo orbis terrarum contra insensatos

5:22 ibunt directae emissiones fulgorum et tamquam a bene curvato arcu nubium exterminabuntur et ad certum locum insilient

5:23 et a petrosa ira plenae mittentur grandines et scandescet in illos aqua maris et flumina concurrent duriter

5:24 contra illos stabit spiritus virtutis et tamquam turbedo venti dividet illos et ad heremiam perducet omnem terram iniquitatis et malignitas evertet sedes potentium

6:1 melior est sapientia quam vires et vir prudens magis quam fortis

6:2 audite ergo reges et intellegite discite iudices finium terrae

6:3 praebete aures vos qui continetis multitudines et placetis vobis in turbis nationum

6:4 quoniam data est a Domino potestas vobis et virtus ab Altissimo qui interrogabit opera vestra et cogitationes scrutabitur

6:5 quoniam cum essetis ministri regni illius non recte iudicastis neque custodistis legem iustitiae neque secundum voluntatem Dei ambulastis

6:6 horrende et cito apparebit vobis quoniam iudicium durissimum in his qui praesunt fiet

6:7 exiguo enim conceditur misericordia potentes autem potenter tormenta patientur

6:8 non enim subtrahet personam cuiusquam Dominus nec reverebitur magnitudinem cuiusquam quoniam pusillum et magnum ipse fecit et aequaliter cura est illi pro omnibus

6:9 fortioribus autem fortior instat cruciatio

6:10 ad vos ergo reges sunt hi sermones mei ut discatis sapientiam et non excidatis

6:11 qui enim custodierint iusta iuste iustificabuntur et qui didicerint ista invenient quid respondeant

6:12 concupiscite ergo sermones meos diligite illos et habebitis disciplinam

6:13 clara est et quae numquam marcescat sapientia et facile videtur ab his qui diligunt eam et invenietur ab his qui quaerunt illam

6:14 praeoccupat qui se concupiscunt ut illis se prior ostendat

6:15 qui de luce vigilaverit ad illam non laborabit adsidentem enim illam foribus suis inveniet

6:16 cogitare ergo de illa sensus est consummatus et qui vigilaverit propter illam cito erit securus

6:17 quoniam dignos se ipsa circuit quaerens et in viis ostendit se illis hilariter et in omni providentia occurrit illis

6:18 initium enim illius verissima est disciplinae concupiscentia

6:19 cura ergo disciplinae dilectio est et dilectio custoditio legum illius est custoditio autem legum consummatio incorruptionis est

6:20 incorruptio autem facit esse proximum Deo

6:21 concupiscentia itaque sapientiae deducet ad regnum perpetuum

6:22 si ergo delectamini sedibus et stemmatibus reges populi diligite sapientiam ut in perpetuum regnetis

6:23 []

6:24 quid est autem sapientia et quemadmodum facta sit referam et non abscondam a vobis sacramenta Dei sed ab initio nativitatis investigabo et ponam in lucem scientiam illius et non praeteribo veritatem

6:25 neque cum invidia tabescente iter habebo quoniam ista non erit particeps sapientiae

6:26 multitudo autem sapientium sanitas est orbis terrarum et rex sapiens populi stabilimentum est

6:27 ergo accipite disciplinam per sermones meos et proderit vobis

7:1 sum quidem et ego mortalis homo similis omnibus et ex genere terreno illius qui prior finctus est et in ventre matris figuratus sum caro

7:2 decem mensuum tempore coagulatus in sanguine ex semine hominis et delectamento somni conveniente

7:3 et ego natus accepi communem aerem et in similiter factam decidi terram primam vocem similem omnibus emisi plorans

7:4 in involumentis nutritus sum et curis magnis

7:5 nemo enim ex regibus aliud habuit nativitatis initium

7:6 unus ergo introitus est omnibus ad vitam et similis exitus

7:7 propter hoc optavi et datus est mihi sensus et invocavi et venit in me spiritus sapientiae

7:8 et praeposui illam regnis et sedibus et divitias nihil esse duxi in conparatione illius

7:9 nec conparavi illi lapidem pretiosum quoniam omne aurum in conparatione illius harena est exigua et tamquam lutum aestimabitur argentum in conspectu illius

7:10 super salutem et speciem dilexi illam et proposui pro luce habere illam quoniam inextinguibile est lumen illius

7:11 venerunt autem mihi omnia bona pariter cum illa et innumerabilis honestas per manus illius

7:12 et laetatus sum in omnibus quoniam antecedebat ista sapientia et ignorabam quoniam horum omnium mater est

7:13 quam sine fictione didici et sine invidia communico et honestatem illius non abscondo

7:14 infinitus enim thesaurus est hominibus quod qui usi sunt participes facti sunt amicitiae Dei propter disciplinae dona commendati

7:15 mihi autem det Deus dicere ex sententia et praesumere digna horum quae dantur quoniam ipse et sapientiae dux est et sapientium emendator

7:16 in manu enim illius et nos et sermones nostri et omnis sapientia et operum scientiae disciplina

7:17 ipse enim mihi dedit horum quae sunt scientiam veram ut sciam dispositionem orbis terrarum et virtutes elementorum

7:18 initium et consummationem et medietatem temporum et meditationem omnium morum mutationes et divisiones temporum

7:19 anni cursus et stellarum dispositiones

7:20 naturas animalium et iras bestiarum vim ventorum et cogitationes hominum differentias arborum et virtutes radicum

7:21 et quaecumque sunt absconsa et inprovisa didici omnium enim artifex docuit me sapientia

7:22 est enim in illa spiritus intellectus sanctus unicus multiplex subtilis mobilis dissertus incoinquinatus certus suavis amans bonum acutus qui nihil vetat benefacere

7:23 humanus stabilis certus securus omnem habens virtutem omnia prospiciens et qui capiat omnes spiritus intellegibiles mundos subtiles

7:24 omnibus enim mobilibus mobilior est sapientia adtingit autem ubique et capit propter suam munditiam

7:25 vapor est enim virtutis Dei et emanatio quaedam est claritatis omnipotentis Dei sincera et ideo nihil inquinatum in illa incurrit

7:26 candor est enim lucis aeternae et speculum sine macula Dei maiestatis et imago bonitatis illius

7:27 et cum sit una omnia potest et permanens in se omnia innovat et per nationes in animas sanctas se transfert amicos Dei et prophetas constituit

7:28 neminem enim diligit Deus nisi eum qui cum sapientia inhabitat

7:29 est enim haec speciosior sole et super omnem stellarum dispositionem luci conparata invenitur prior

7:30 illi enim succedit nox sapientiam autem non vincit malitia

8:1 adtingit enim a fine usque ad finem fortiter et disponit omnia suaviter

8:2 hanc amavi et exquisivi a iuventute mea et quaesivi sponsam mihi adsumere et amator factus sum formae illius

8:3 generositatem glorificat contubernium habens Dei sed et omnium Dominus dilexit illam

8:4 doctrix est enim disciplinae Dei et electrix operum illius

8:5 et si divitiae appetuntur in vita quid sapientiae locupletius quae omnia operatur

8:6 si autem sensus operatur quis horum quae sunt magis quam illa est artifex

8:7 et si iustitiam quis diligit labores huius magnas habent virtutes sobrietatem enim et sapientiam docet et iustitiam et virtutem quibus utilius nihil est in vita hominibus

8:8 et si multitudinem scientiae desiderat quis scit praeterita et de futuris aestimat scit versutias sermonum et dissolutiones argumentorum signa et monstra scit antequam fiant et eventus temporum et saeculorum

8:9 proposui ergo hanc adducere mihi ad convivendum sciens quoniam communicabit mecum de bonis et erit adlocutio cogitationis et taedii mei

8:10 habebo propter hanc claritatem ad turbas et honorem apud seniores iuvenis

8:11 acutus inveniar in iudicio et in conspectu potentium admirabilis ero et facies principum mirabuntur me

8:12 tacentem me sustinebunt et loquentem me respicient et sermocinante plura manus ori suo inponent

8:13 propterea habebo per hanc inmortalitatem et memoriam aeternam his qui post me futuri sunt relinquam

8:14 disponam populos et nationes mihi erunt subiectae

8:15 timebunt me audientes reges horrendi in multitudine videbor bonus et in bello fortis

8:16 intrans in domum meam conquiescam cum illa non enim habet amaritudinem conversatio illius nec taedium convictus ipsius sed laetitiam et gaudium

8:17 haec cogitans apud me et commemorans in corde meo quoniam inmortalitas est in cogitatione sapientiae

8:18 et in amicitia illius delectatio bona et in operibus manuum illius honestas sine defectione et in certamine loquellae illius sapientia et praeclaritas in communicatione sermonum ipsius circuibam quaerens ut mihi illam adsumerem

8:19 puer autem eram ingeniosus et sortitus sum animam bonam

8:20 et cum essem magis bonus veni ad corpus incoinquinatum

8:21 et ut scivi quoniam aliter non possum esse continens nisi Deus det et hoc ipsum erat sapientiae scire cuius esset hoc donum adii Dominum et deprecatus sum illum et dixi ex totis praecordiis meis

9:1 Deus parentum et Domine misericordiae tuae qui fecisti omnia verbo tuo

9:2 et sapientia tua constituisti hominem ut dominetur creaturae quae a te facta est

9:3 ut disponat orbem terrarum in aequitate et iustitia et in directione cordis iudicium iudicet

9:4 da mihi sedium tuarum adsistricem sapientiam et noli me reprobare a pueris tuis

9:5 quoniam ego servus tuus et filius ancillae tuae sum homo infirmus et exigui temporis et minor ad intellectum iudicii et legum

9:6 et si quis erit consummatus inter filios hominum si afuerit ab illo sapientia tua in nihilum conputabitur

9:7 tu me elegisti regem populo tuo et iudicem filiorum tuorum et filiarum

9:8 dixisti aedificare templum in monte sancto tuo et in civitate habitationis tuae aram similitudinem tabernaculi sancti tui quod praeparasti ab initio

9:9 et tecum sapientia quae novit opera tua quae et adfuit tunc cum orbem terrarum faceres et sciebat quid placitum esset oculis tuis et quid directum in praeceptis tuis

9:10 mitte illam de sanctis caelis tuis et mitte illam a sede magnitudinis tuae ut mecum sit et mecum laboret et sciam quid acceptum sit apud te

9:11 scit enim illa omnia et intellegit et deducet me in operibus meis sobrie et custodiet me in sua potentia

9:12 et erunt accepta opera mea et disponam populum tuum iuste et ero dignus sedium patris mei

9:13 quis enim hominum poterit scire consilium Dei aut quis poterit cogitare quid velit Dominus

9:14 cogitationes enim mortalium timidae et incertae providentiae nostrae

9:15 corpus enim quod corrumpitur adgravat animam et deprimit terrena inhabitatio sensum multa cogitantem

9:16 et difficile aestimamus quae in terra sunt et quae in prospectu sunt invenimus cum labore quae in caelis sunt autem quis investigavit

9:17 sensum autem tuum quis scivit nisi tu dederis sapientiam et miseris sanctum spiritum tuum de altissimis

9:18 et sic correctae sunt semitae eorum qui in terris sunt et quae tibi placent didicerunt homines

9:19 et per sapientiam sanati sunt

10:1 haec illum qui primus finctus est patrem orbis terrarum cum solus esset creatus custodivit

10:2 et eduxit illum a delicto suo et dedit illi virtutem continendi omnia

10:3 ab hac ut recessit iniustus in ira sua per iram homicidii fraternitatis deperiit

10:4 propter quem cum aqua deleret terram iterum sanavit sapientia per contemptibile lignum iustum gubernans

10:5 haec et in consensu nequitiae cum se nationes contulissent scivit iustum et servavit sine querella Deo et in filii misericordia fortem custodivit

10:6 haec iustum a pereuntibus impiis liberavit fugientem descendentem ignem in Pentapoli

10:7 cuius in testimonium nequitiae fumigabunda constat deserta terra et incerto tempore fructus habentes arbores et incredibilis animae memoria stans figmentum salis

10:8 sapientiam enim praetereuntes non tantum in hoc lapsi sunt ut ignorarent bona sed et insipientiae suae reliquerunt hominibus memoriam ut in his quae peccaverunt nec latere potuissent

10:9 sapientia autem hos qui se observant a doloribus liberavit

10:10 haec profugum irae fratris iustum deduxit per vias rectas et ostendit illi regnum Dei et dedit illi scientiam sanctorum honestavit illum in laboribus et conplevit labores illius

10:11 in fraude circumvenientium illum adfuit et honestum illum fecit

10:12 custodivit illum ab inimicis et a seductoribus tutavit eum et certamen forte dedit illi ut vinceret ut sciret quoniam omnium potentior est sapientia

10:13 haec venditum iustum non dereliquit sed a peccatoribus liberavit illum descendit cum illo in foveam

10:14 et in vinculis non dereliquit illum donec adferret illi sceptrum regni et potentiam adversus eos qui eum deprimebant et mendaces ostendit qui maculaverunt ipsum et dedit illi claritatem aeternam

10:15 haec populum iustum et semen sine querella liberavit a nationibus quae illum conprimebant

10:16 intravit in animam servi Domini et stetit contra reges horrendos in portentis et signis

10:17 et reddidit iustis mercedem laborum suorum et deduxit illos in via mirabili et fuit illis in velamento diei et in luce stellarum nocte

10:18 transtulit illos mare Rubrum et transvexit illos per aquam nimiam

10:19 inimicos autem illorum demersit in mare et ab altitudine inferorum eduxit illos ideo iusti tulerunt spolia impiorum

10:20 et decantaverunt Domine nomen sanctum tuum et victricem manum tuam laudaverunt pariter

10:21 quoniam sapientia aperuit os mutorum et linguas infantium fecit dissertas

11:1 direxit opera illorum in manibus prophetae sancti

11:2 iter fecerunt per deserta quae non inhabitabantur et in locis secretis fixerunt casas

11:3 steterunt contra hostes et de inimicis se vindicaverunt

11:4 sitierunt et invocaverunt te et data est illis de petra altissima aqua et requies sitis de lapide duro

11:5 per quae enim poenas passi sunt inimici illorum

11:6 per haec cum illis deesset bene cum illis actum est

11:7 nam pro fonte quidem sempiterni fluminis humanum sanguinem dedisti iniustis

11:8 qui comminuerentur in traductione infantum occisorum dedisti illis abundantem aquam insperate

11:9 ostendens per sitim quae tunc fuit quemadmodum tuos exaltares et adversarios illorum necares

11:10 cum enim temptati sunt et quidem cum misericordia disciplinam accipientes scierunt quemadmodum cum ira iudicati impii tormenta paterentur

11:11 hos quidem tamquam pater monens probasti illos autem tamquam durus rex interrogans condemnasti

11:12 absentes enim et praesentes similiter torquebantur

11:13 duplex enim illos acceperat taedium et gemitus cum memoria praeteritorum

11:14 cum enim audirent per sua tormenta bene secum agi commemorati sunt Dominum

11:15 quem enim in expositione prava proiectum deriserunt in finem eventus mirati sunt non similiter iustis faciens

11:16 pro cogitationibus autem insensatis iniquitates illorum quod quidam errantes colebant mutos serpentes et bestias supervacuas inmisisti illis multitudinem mutorum animalium in vindictam

11:17 ut scirent quia per quae peccat quis per haec et torquetur

11:18 non enim inpossibilis erat omnipotens manus tua quae creavit orbem terrarum ex materia invisa inmittere illis multitudinem ursorum aut audaces leones

11:19 aut novi generis ira plenas et ignotas bestias aut vaporem igneum spirantes aut odorem fumi proferentes aut horrendas ab oculis scintillas emittentes

11:20 quarum non solum laesura poterat illos exterminare sed et aspectus per timorem occidere

11:21 sed et sine his uno spiritu occidi poterant persecutionem passi ab ipsis factis suis et dispersi per spiritum virtutis tuae sed omnia mensura et numero et pondere disposuisti

11:22 multum enim valere tibi soli superat semper et virtuti brachii tui quis resistet

11:23 quoniam tamquam momentum staterae sic ante te est orbis terrarum et tamquam gutta roris antelucani quae descendit in terram

11:24 sed misereris omnium quoniam omnia potes et dissimulas peccata hominum propter paenitentiam

11:25 diligis enim omnia quae sunt et nihil odisti horum quae fecisti nec enim odiens aliquid constituisti

11:26 quomodo autem posset aliquid permanere nisi tu voluisses aut quod a te vocatum non esset conservaretur

11:27 parcis autem omnibus quoniam tua sunt Domine qui animas amas

12:1 bonus enim spiritus tuus est in omnibus

12:2 propter quod hos qui exerrant partibus corripis et de quibus peccant admonens adloqueris ut relicta malitia credant in te Domine

12:3 et illos enim antiquos inhabitatores sanctae tuae terrae odiens

12:4 quoniam odibilia tibi opera faciebant per medicamina et sacrificia iniusta

12:5 et filiorum necatores sine misericordia et comestores viscerum hominum devorationem et sanguinis a medio sacramento tuo

12:6 et auctores parentes animarum inauxiliatarum voluisti perdere per manus parentum nostrorum

12:7 ut dignam perciperent peregrinationem puerorum Dei quae tibi omnium carior est terra

12:8 sed et his tamquam hominibus pepercisti et misisti antecessores exercitus tui vespas ut illos paulatim exterminarent

12:9 non quia inpotens eras in bello subicere impios iustis aut bestiis saevis aut verbo duro simul exterminare

12:10 sed partibus iudicans dabas locum paenitentiae non ignorans quoniam nequa est natio illorum et naturalis malitia ipsorum et quoniam non poterat mutari cogitatio illorum in perpetuum

12:11 semen enim erat maledictum ab initio nec timens aliquem veniam dabas peccatis illorum

12:12 quis enim dicet tibi quid fecisti aut quis stabit contra iudicium tuum aut quis in conspectum tuum veniet vindex iniquorum hominum aut quis tibi inputabit si nationes perierint quas tu fecisti

12:13 nec enim est alius Deus quam tu cuius cura est de omnibus ut ostendas quoniam non iniuste iudicasti

12:14 neque rex neque tyrannus in conspectu tuo inquirent de his quos perdidisti

12:15 cum sis ergo iustus iuste omnia disponis ipsum quoque qui non debet puniri condemnas exterum aestimas a tua virtute

12:16 virtus enim tua iustitiae initium est et ob hoc quod omnium Dominus es omnibus te parcere facis

12:17 virtutem enim ostendis tu qui non crederis esse in virtute consummatus et hos qui sciunt audaciam traducis

12:18 tu autem dominator virtutis cum tranquillitate iudicas et cum magna reverentia disponis nos subest enim tibi cum voles posse

12:19 docuisti autem populum tuum per talia opera quoniam oportet iustum esse et humanum et bonae spei fecisti filios tuos quoniam das locum in peccatis paenitentiae

12:20 si enim inimicos servorum tuorum et debitos morti cum tanta cruciasti adtentione et liberasti dans tempus et locum per quae possint mutari a malitia

12:21 cum quanta diligentia iudicasti filios tuos quorum parentibus iuramenta et conventiones dedisti bonarum promissionum

12:22 cum ergo nobis disciplinam das inimicos nostros multipliciter flagellas ut bonitatem tuam cogitemus iudicantes et cum de nobis iudicatur speremus misericordiam

12:23 unde et illis qui in vita sua insensate et iniuste vixerunt per haec quae coluerunt dedisti summa tormenta

12:24 etenim in erroris via diutius erraverunt deos aestimantes haec quae in animalibus sunt supervacua infantum insensatorum more viventes

12:25 propter hoc tamquam pueris insensatis iudicium in derisum dedisti

12:26 qui autem ludibriis increpationis non correpti sunt dignum Dei iudicium experti sunt

12:27 in his enim quae patiebantur moleste ferebant in quibus patientes indignabantur per haec quos putabant deos in ipsis cum exterminarentur videntes illum quem olim negabant se nosse Deum verum agnoverunt propter quod et finis condemnationis illis veniet

13:1 vani sunt autem omnes homines quibus non subest scientia Dei et de his quae videntur bona non potuerunt intellegere eum qui est neque operibus adtendentes agnoverunt quis esset artifex

13:2 sed aut ignem aut spiritum aut citatum aerem aut gyrum stellarum aut nimiam aquam aut solem et lunam rectores orbis terrarum deos putaverunt

13:3 quorum si specie delectati deos putaverunt sciant quanto dominator eorum speciosior est speciei enim generator haec omnia constituit

13:4 aut si virtutem et opera eorum mirati sunt intellegant ab ipsis quoniam qui haec constituit fortior est illis

13:5 a magnitudine enim speciei et creaturae cognoscibiliter poterit horum creator videri

13:6 sed tamen adhuc in his minor est querella et hii enim fortassis errant Deum quaerentes et volentes invenire

13:7 etenim cum in operibus illius conversentur inquirunt et persuasum habent quoniam bona sunt quae videntur

13:8 iterum autem nec his debet ignosci

13:9 si enim tantum potuerunt scire ut possent aestimare saeculum quomodo huius Dominum non facilius invenerunt

13:10 infelices autem sunt et inter mortuos spes illorum est qui appellaverunt deos opera manuum hominum aurum et argentum artis inventionem similitudines animalium aut lapidem inutilem opus manus antiquae

13:11 aut si quis artifex faber de silva lignum rectum secaverit et huius docte eradat omnem corticem et arte sua usus diligenter fabricet vas utile in conversatione vitae

13:12 reliquias autem eius operis ad praeparationem escae abutatur

13:13 et reliquum horum quod ad nullos usus facit lignum curvum et verticibus plenum sculpat diligenter per vacuitatem suam et per scientiam artis suae figuret illud et adsimilet illud imagini hominis

13:14 aut alicui ex animalibus illud conparet perliniens lubrica et rubicundum faciens fuco colorem illius et omnem maculam quae in illo est perliniens

13:15 et faciat ei dignam habitationem in pariete ponens illud confirmans ferro

13:16 ne forte cadat prospiciens illi sciens quoniam non potest se adiuvare imago enim est et opus est illi adiutorio

13:17 et de substantia sua et filiis suis et nuptiis votum faciens inquirit non erubescit loqui cum illo qui sine anima est

13:18 et pro sanitate quidem infirmum deprecatur et pro vita mortuum rogat et in adiutorium inutilem invocat

13:19 et pro itinere petit ab hoc qui ambulare non potest et de adquirendo et de operando et de omnium rerum eventu petit ab eo qui in omnibus est inutilis

14:1 iterum alius navigare cogitans et per feros fluctus incipiens iter facere ligno portante se fragilius lignum invocat

14:2 illud enim cupiditas adquirendi excogitavit et artifex sapientia fabricavit sua

14:3 tua autem pater gubernat providentia quoniam dedisti et in mari viam et inter fluctus semitam firmissimam

14:4 ostendens quoniam potes ex omnibus sanare etiam si sine rate aliquis adeat

14:5 sed ut non esset vacua sapientiae tuae opera propter hoc etiam exiguo ligno credunt homines animas suas et transeuntes mare per ratem liberati sunt

14:6 sed ab initio cum perirent superbi gigantes spes orbis terrarum ad ratem confugiens remisit saeculo semen nativitatis quae manu tua erat gubernata

14:7 benedictum est enim lignum per quod fit iustitia

14:8 per manus autem quod fit maledictum et ipsum et qui fecit illud quia ille quidem operatus est illud autem cum esset fragile Deus cognominatus est

14:9 similiter autem odio sunt Deo impius et impietas eius

14:10 etenim quod factum est cum illo qui fecit tormenta patietur

14:11 propter hoc et idolis nationum non erit respectus quoniam creaturae Dei in odium factae sunt et in temptationem animis hominum et in muscipulum pedibus insipientium

14:12 initium enim fornicationis est exquisitio idolorum et adinventio illorum corruptio vitae est

14:13 neque erant ab initio neque erunt in perpetuum

14:14 supervacuitas enim hominum venit in orbem terrarum et ideo brevis illorum finis inventus est

14:15 acerbo enim luctu dolens pater cito sibi filii rapti faciens imaginem illum qui tunc homo mortuus fuerat nunc tamquam deum colere coepit et constituit inter servos suos sacra et sacrificia

14:16 deinde interveniente tempore convalescente iniqua consuetudine hic error tamquam lex custodita est et tyrannorum imperio colebantur figmenta

14:17 hos quos in palam honorare non poterant homines propter quod longe essent e longinquo figura illorum adlata evidentem imaginem regis quem honorare volebant fecerunt ut illum qui aberat tamquam praesentem colerent sua sollicitudine

14:18 provexit autem ad horum culturam et hos qui ignorabant artificis eximia diligentia

14:19 ille enim volens placere illi qui se adsumpsit elaboravit arte sua ut similitudinem in melius figuraret

14:20 multitudo autem adducta per speciem operis eum qui ante tempus tamquam homo honoratus fuerat nunc deum existimaverunt

14:21 et haec fuit vitae humanae deceptio quoniam aut adfectui aut regibus deservientes homines incommunicabile nomen lapidibus et lignis inposuerunt

14:22 et non sufficerat errasse eos circa Dei scientiam sed et in magno viventes inscientiae bello tot et tam magna mala pacem appellant

14:23 aut enim filios suos sacrificantes aut obscura sacrificia facientes aut insaniae plenas vigilias habentes

14:24 neque vitam neque nuptias mundas iam custodiunt sed alius alium per invidiam occidit aut adulterans contristat

14:25 et omnia commixta sunt sanguis homicidium furtum et fictio corruptio infidelitas turbatio et periurium tumultus bonorum

14:26 Domini inmemoratio animarum inquinatio nativitatis inmutatio nuptiarum inconstantia moechiae et inpudicitia

14:27 infandorum enim idolorum cultura omnis mali causa est et initium et finis

14:28 aut enim dum laetantur insaniunt aut vaticinantur falsa aut vivunt iniuste aut periurant cito

14:29 dum enim confidunt in idolis quae sunt sine anima male iurantes renoceri se non sperant

14:30 utraque ergo illis evenient digne quoniam male senserunt de Deo adtendentes idolis et iniuste iuraverunt in dolo contemnentes iustitiam

14:31 non enim iurantium est virtus sed peccantium poena perambulat semper in iniustorum praevaricationem

15:1 tu autem Deus noster suavis et verus es patiens et misericordia disponens omnia

15:2 etenim si peccaverimus tui sumus scientes magnitudinem tuam et si non peccaverimus scimus quoniam apud te sumus conputati

15:3 nosse enim te consummata iustitia est et scire iustitiam et virtutem tuam radix est inmortalitatis

15:4 non enim in errorem induxit nos hominum malae artis excogitatio nec umbra picturae labor sine fructu effigies sculpta per varios colores

15:5 cuius aspectus insensato dat concupiscentiam et diligit mortuae imaginis effigiem sine anima

15:6 malorum amatores digni qui spem in talibus habent et qui faciunt illos et qui diligunt et qui colunt

15:7 sed et figulus mollem terram premens laboriose fingit ad usus nostros unumquodque vas et de eodem luto fingit quae munda sunt in usum vasa similiter et quae his sunt contraria horum autem vasorum qui sit usus iudex est figulus

15:8 et cum labore vanum deum de eodem fingit luto ille qui paulo ante de terra factus fuerat et post pusillum se ducit unde acceptus est repetitus debitum animae quem habebat

15:9 sed est illi cura non quia laboraturus est nec quoniam brevis illi vita est sed concertatur aurificibus et argentariis sed et aerarios imitatur et gloriam praefert quoniam res supervacuas fingit

15:10 cinis est cor eius et terra supervacua spes illius et luto vilior vita illius

15:11 quoniam ignoravit qui se finxit et qui inspiravit illi animam quae operatur et qui insuflavit spiritum vitalem

15:12 sed aestimaverunt ludum esse vitam nostram et conversationem vitae conpositam ad lucrum et oportere undecumque etiam ex malo adquirere

15:13 hic enim super omnes scit se delinquere qui ex terrae materia fragilia vasa et sculptilia fingit

15:14 omnes enim insipientes et infelices supra modum animae superbi sunt inimici populi tui et imperantes illi

15:15 quoniam omnia idola nationum aestimaverunt deos quibus neque oculorum visus est ad videndum neque nares ad percipiendum spiritum neque aures ad audiendum nec digiti manuum ad tractandum sed et pedes eorum pigri ad ambulandum

15:16 homo enim fecit illos et qui spiritum mutuatus est is finxit illos nemo enim sibi similem homo poterit deum fingere

15:17 cum sit enim mortalis mortuum fingit manibus iniquis melior est enim ipse his quos colit quia ipse quidem vixit cum esset mortalis illi autem numquam

15:18 sed et animalia miserrima colunt insensate enim conparata his aliis sunt deteriora

15:19 sed nec aspectu aliquis ex his animalibus bona potest conspicere effugit autem Dei laudem et benedictionem eius

16:1 propter hoc per his similia passi sunt digne tormenta et per multitudinem bestiarum exterminati sunt

16:2 pro quibus tormentis bene disposuisti populum tuum quibus dedisti concupiscentiam delectamenti sui novum saporem escam parans eis ortygometram

16:3 ut illi quidem concupiscentes escam propter ea quae illis ostensa et missa sunt etiam a necessaria concupiscentia averterentur hi autem in brevi inopes facti novam gustaverunt escam

16:4 oportebat enim illis quidem sine excusatione supervenire interitum exercentibus tyrannidem his autem tantum ostendere quemadmodum inimici illorum exterminabantur

16:5 etenim cum supervenit illis saeva bestiarum ira morsibus perversarum colubrarum exterminabantur

16:6 non in perpetuum permansit ira tua sed ad correptionem in brevi turbati sunt signum habentes salutis ad commemorationem mandati legis tuae

16:7 qui enim conversus est non per hoc quod videbat sanabatur sed per te omnium salvatorem

16:8 et in hoc autem ostendisti inimicis nostris quia tu es qui liberas ab omni malo

16:9 illos enim lucustarum et muscarum occiderunt morsus et non est inventa sanitas animae illorum quia digni erant ab huiusmodi exterminari

16:10 filios autem tuos nec draconum venenatorum vicerunt dentes misericordia enim tua adveniens sanabat illos

16:11 in memoria enim sermonum tuorum examinabantur et salvabantur ne in altam incidentes oblivionem non possent tuo uti adiutorio

16:12 etenim neque herba neque malagma sanavit illos sed tuus Domine sermo qui sanat omnia

16:13 tu enim vitae et mortis habes potestatem et deducis ad portas mortis et reducis

16:14 homo autem occidit quidem per malitiam animam suam et cum exibit spiritus non revertetur nec revocabit animam quae recepta est

16:15 sed tuam manum effugere inpossibile est

16:16 negantes enim nosse te impii per fortitudinem brachii tui flagellati sunt novis aquis et grandinibus et pluviis persecutionem passi et per ignem consummati

16:17 quod enim mirabile erat in aqua quae omnia extinguit plus ignis valebat vindex est enim orbis iustorum

16:18 quodam enim tempore mansuetabatur ignis ne conburerentur quae ad impios missa erant animalia sed ut ipsi videntes scirent quoniam Dei iudicio patiuntur persecutionem

16:19 et quodam tempore in aqua super virtutem ignis ardebat ut iniquae terrae nationem exterminaret

16:20 pro quibus angelorum esca nutristi populum tuum et paratum panem e caelo praestitisti illis sine labore omne delectamentum in se habentem et omnis saporis suavitatem

16:21 substantia enim tua dulcedinem tuam quam in filios habes ostendebat et serviens uniuscuiusque voluntati ad quod quis volebat convertebatur

16:22 nix autem et glacies sustinebant vim ignis et non tabescebant ut scirent quoniam fructus inimicorum exterminabat ignis ardens in grandine et pluvia coruscans

16:23 hoc autem iterum ut nutrirentur iusti etiam suae virtutis oblitus est

16:24 creatura enim tibi factori deserviens excandescit in tormentum adversus iniustos et lenior fit ad benefaciendum pro his qui in te confidunt

16:25 propter hoc et tunc in omnia transfigurata omnium nutrici gratiae tuae deserviebant ad voluntatem horum qui a te desiderati sunt

16:26 ut scirent filii tui quos dilexisti Domine quoniam non nativitatis fructus pascunt homines sed sermo tuus hos qui in te crediderint conservat

16:27 quod enim ab igni non poterat exterminari statim ab exiguo radio solis calefactum tabescebat

16:28 ut notum omnibus esset quoniam oportet praevenire solem ad benedictionem tuam et ad orientem lucis tibi adorare

16:29 ingrati enim fides tamquam hibernalis glacies tabescit et disperiet tamquam aqua supervacua

17:1 magna enim sunt iudicia tua et inenarrabilia verba tua propter hoc indisciplinatae animae erraverunt

17:2 dum enim persuasum habent iniqui posse dominari nationi sanctae vinculis tenebrarum et longae noctis conpediti inclusi sub tectis fugitivi perpetuae providentiae iacuerunt

17:3 et dum putant se latere in obscuris peccatis tenebroso oblivionis velamento dispersi sunt paventes horrende et cum admiratione nimia perturbati

17:4 neque enim quae continebat illos spelunca sine timore custodiebat quoniam sonitus descendens perturbabat illos et personae tristes apparentes pavorem illis praestabant

17:5 et ignis quidem nulla vis poterat illis lumen praebere nec siderum limpidae flammae inluminare poterant illam noctem horrendam

17:6 apparebat autem illis subitaneus ignis timore plenus et timore percussi illius quae non videbatur faciei aestimabant deteriora esse quae videbantur

17:7 et magicae artis adpositi erant derisus et sapientiae gloriae correptio cum contumelia

17:8 illi enim qui promittebant timores turbationes expellere se ab anima languente hi cum derisu pleni timore languebant

17:9 nam et si nihil illos ex monstris perturbabat transitu animalium et serpentium sibilatione commoti tremebundi peribant et aerem quem nulla ratione quis effugere posset negantes se videre

17:10 cum sit enim timida nequitia dat testimonium condemnata semper enim praesumit saeva conturbata conscientia

17:11 nihil enim est timor nisi praesumptionis adiutorium proditio cogitationis auxiliorum

17:12 et dum ab intro minor est expectatio maiorem putat scientiam eius causae de qua tormentum praestat

17:13 illi autem qui inpotentem vere noctem et ab infimis et ab altissimis inferis supervenientem eundem somnum dormientes

17:14 aliquando monstrorum exagitabantur timore aliquando animae deficiebant traductione subitaneus enim illis et insperatus timor supervenerat

17:15 deinde si quicumque ex illis decidisset custodiebatur in carcere sine ferro reclusus

17:16 si enim rusticus quis erat aut pastor aut agri laborum operarius praeoccupatus esset ineffugibilem sustinebat necessitatem

17:17 una enim catena tenebrarum omnes erant conligati sive spiritus sibilans aut inter spissos ramos avium sonus suavis aut vis aquae decurrentis nimium

17:18 aut sonus validus praecipitarum petrarum aut ludentium animalium cursus invisus aut mugientium valida bestiarum vox aut resonans de altissimis montibus echo deficientes faciebat illos prae timore

17:19 omnis enim orbis terrarum limpido luminabatur lumine et non inpeditis operibus continebatur

17:20 solis autem illis superposita erat gravis nox imago tenebrarum quae superventura illis erat ipsi ergo sibi erant graviores tenebris

18:1 sanctis autem tuis maxima erat lux et horum quidem vocem audiebant sed figuram non videbant et quia non et ipsi per eadem passi erant magnificabant

18:2 et qui ante laesi erant quoniam non laedebantur gratias agebant et ut esset differentia donum petebant

18:3 propter quod igni ardentem columnam ducem habuerunt ignotae viae et solem sine laesura boni hospitii praestitisti

18:4 digni quidem illi carere luce et pati carcerem tenebrarum qui inclusos custodiebant filios tuos per quos incipiebat incorruptum legis lumen saeculo dari

18:5 cum cogitarent iustorum occidere infantes et uno exposito filio et liberato in traductionem illorum multitudinem filiorum abstulisti et pariter illos perdidisti in aquam validam

18:6 illa nox ante cognita est a parentibus nostris ut vere scientes quibus iuramentis crediderunt animaequiores essent

18:7 suscepta est autem a populo tuo sanitas quidem iustorum iniustorum autem exterminatio

18:8 sicut enim laesisti adversarios sic nos provocans magnificasti

18:9 absconse enim sacrificabant iusti pueri bonorum et iustitiae legem in concordia disposuerunt similiter bona et mala percepturos iustos patri iam decantantes laudes

18:10 resonabat autem inconveniens inimicorum vox et flebilis audiebatur planctus ploratorum infantium

18:11 simili autem poena servus cum domino adflictus et popularis homo regi similia passus

18:12 similiter ergo omnes uno nomine mortis mortuos habebant innumerabiles nec enim ad sepeliendum vivi sufficiebant quoniam uno momento quae erat praeclarior natio illorum exterminata est

18:13 de omnibus enim non credentes propter veneficia tunc cum fuit exterminium primogenitorum spoponderunt populum Dei se esse

18:14 cum enim quietum silentium contineret omnia et nox in suo cursu medium iter haberet

18:15 omnipotens sermo tuus de caelo a regalibus sedibus durus debellator in mediam exterminii terram prosilivit

18:16 gladius acutus insimulatum imperium tuum portans et stans replevit omnia morte et usque ad caelum adtingebat stans in terra

18:17 tum continuo visus somniorum malorum turbaverunt illos et timores supervenerunt insperati

18:18 et alius alibi proiectus semivivus propter quam moriebatur causam demonstrabat

18:19 visiones enim quae illos turbaverunt haec praemonebant ne inscii quare mala patiebantur perirent

18:20 tetigit autem tunc et iustos temptatio mortis et commotio in heremo facta est multitudinis sed non diu permansit ira

18:21 properans enim homo sine querella propugnavit proferens servitutis suae scutum orationem et per incensum deprecationem allegans restitit irae et finem inposuit necessitati ostendens quoniam tuus est famulus

18:22 vicit autem turbas non virtute corporis nec armatura potentiae sed verbo vexatorem subiecit iuramenta parentum et testamentum commemorans

18:23 cum enim iam acervatim cecidissent super alterutrum mortui interstetit et amputavit impetum et divisit illam quae ad vivos ducebat viam

18:24 in veste enim poderis quam habebat totus erat orbis terrarum et parentum magnalia in quattuor ordinibus lapidum erant sculpta et magnificentia tua in diademate capitis illius erat scripta

18:25 haec autem his cessit qui exterminabat et haec extimuit erat enim sola temptatio irae sufficiens

19:1 impiis autem usque in novissimum sine misericordia ira supervenit praesciebat enim et futura illorum

19:2 quoniam ipsi cum reversi essent ut se ducerent et cum magna sollicitudine praemisissent illos consequebantur illos paenitentia acti

19:3 adhuc enim inter manus habentes luctus et deplorantes ad monumenta mortuorum aliam sibi adsumpserunt cogitationem inscientiae et quos rogantes proiecerunt hos tamquam fugitivos persequebantur

19:4 ducebat enim illos ad hunc finem digna necessitas et horum quae acciderant memorationem amittebant

19:5 ut eam quae deerat tormentis replerent punitionem et populus quidem tuus mirabiliter transiret illi autem novam mortem invenirent

19:6 omnis enim creatura ad suum genus ab initio refigurabatur deserviens tuis praeceptis ut pueri tui custodirentur inlaesi

19:7 nam nubis castra eorum adumbrabat et ex aqua quae ante erat terra arida apparuit et ex mari Rubro via sine inpedimento et campus germinans de profundo nimio

19:8 per quem omnis natio transivit quae tegebatur tua manu videntes mirabilia monstra

19:9 tamquam equi enim depaverunt et tamquam agni exultaverunt magnificantes te Domine qui liberasti illos

19:10 memores enim erant adhuc eorum quae in incolatu illorum facta fuerant quemadmodum pro natione animalium eduxit terra muscas et pro piscibus eructavit fluvius multitudinem ranarum

19:11 novissime autem viderunt novam creaturam avium cum abducti concupiscentia postulaverunt escam epulationis

19:12 in adlocutione enim desiderii ascendit illis de mari ortygometra et vexationes peccatoribus supervenerunt non sine illis quae ante facta erant argumentis per vim fluminum iuste enim patiebantur secundum suas nequitias

19:13 etenim detestabiliorem inhospitalitatem instituerunt alii quidem ignotos non recipiebant advenas alii autem bonos hospites in servitutem accipiebant

19:14 et non solum hoc sed et alius quis respectus erit illorum quoniam inviti recipiebant extraneos

19:15 qui autem cum laetitia receperunt hos qui eisdem usi erant iustitiis saevissimis adflixerunt doloribus

19:16 percussi sunt autem caecitate sicut illi in foribus iusti cum subitaneis cooperti essent tenebris unusquisque ostii sui transitum quaerebat

19:17 in se enim elementa dum convertuntur sicut in organo qualitatis sonus inmutatur et omnia suum sonum custodiunt unde est aestimare et ex ipso certo visu

19:18 agrestia enim in aquatica convertebantur et quaecumque erant natantia in terram transiebant

19:19 ignis in aqua valebat supra suam virtutem et aqua extinguentis naturae obliviscebatur

19:20 flammae e contrario corruptibilium animalium non vexaverunt carnes coambulantium nec dissolvebant illam quae facile dissolvitur sicut glacies bonam escam in omnibus enim Domine magnificasti populum tuum et honorasti et non despexisti in omni tempore et in omni loco adsistens eis.

[zurück zum Register der Weisheitsbücher]

Incipit prologus in libro Iesu filii Sirach

1:1 [1] multorum nobis et magnorum per Legem et Prophetas aliosque qui secuti sunt illos sapientiam demonstratam, in quibus oportet laudare Israhel doctrinae et sapientiae causa; quia non solum ipsos loquentes necesse est peritos, sed etiam extraneos posse et dicentes et scribentes doctissimos fieri. [2] avus meus Iesus postquam se amplius dedit ad diligentiam lectionis Legis et Prophetarum et aliorum librorum qui nobis a parentibus nostris traditi sunt, volui et ipse scribere aliquid horum quae ad doctrinam et sapientiam pertinent, ut desiderantes discere et illorum periti facti magis magisque adtendant animo et confirmentur ad legitimam vitam. [3] hortor itaque venire vos cum benevolentia et adtentiore studio lectionem facere, et veniam habere in illis in quibus videmur sequentes imaginem sapientiae et deficere in verborum conpositione. nam deficiunt verba hebraica quando translata fuerint ad alteram linguam; non solum autem haec, sed et ipsa Lex et Prophetae ceteraque librorum non parvam habent differentiam quando inter se dicuntur. [4] nam in octavo et tricesimo anno temporibus Ptolomei Euergetis regis, postquam perveni in Aegyptum et cum multum temporis ibi fecissem, inveni libros relictos non parvae neque contemnendae doctrinae. [5] itaque bonum et necessarium putavi et ipse aliquam addere diligentiam et laborem interpretandi istum librum; et multa vigilia adtuli doctrinam in spatio temporis, ad illa quae ad finem ducunt librum dare, et illis qui volunt animum intendere et discere quemadmodum oporteat instituere mores qui secundum legem Domini proposuerunt vitam agere>.

Explicit prologus

omnis sapientia a Deo Domino est et cum illo fuit semper et est ante aevum

1:2 harenam maris et pluviae guttas et dies saeculi quis dinumeravit altitudinem caeli et latitudinem terrae et profundum abyssi quis mensus est

1:3 sapientiam Dei praecedentem omnia quis investigavit

1:4 prior omnium creata est sapientia et intellectus prudentiae ab aevo

1:5 fons sapientiae verbum Dei in excelsis et ingressus illius mandata aeterna

1:6 radix sapientiae cui revelata est et astutias illius quis agnovit

1:7 disciplina sapientiae cui revelata est et manifestata et multiplicationem ingressus illius quis intellexit

1:8 unus est Altissimus creator omnipotens rex potens et metuendus nimis sedens super thronum illius et dominans Deus

1:9 ipse creavit illam spiritu sancto et vidit et dinumeravit et mensus est

1:10 et effudit illam super omnia opera sua et super omnem carnem secundum datum suum et praebuit illam diligentibus se

1:11 timor Domini gloria et gloriatio et laetitia et corona exultationis

1:12 timor Domini delectabit cor et dabit laetitiam et gaudium in longitudine dierum

1:13 timenti Dominum bene erit in extremis et in die defunctionis suae benedicetur

1:14 dilectio Dei honorabilis sapientia

1:15 quibus autem apparuerit in visu diligunt eam in visione et in agnitione magnalium suorum

1:16 initium sapientiae timor Domini et cum fidelibus in vulva concreatus est et cum electis seminis creditur et cum iustis et fidelibus agnoscitur

1:17 timor Domini scientiae religiositas

1:18 religiositas custodiet et iustificabit cor iucunditatem atque gaudium dabit

1:19 timenti Deum bene erit et in diebus consummationis illius benedicetur

1:20 plenitudo sapientiae timere Deum et plenitudo a fructibus illius

1:21 omnem domum illius implebit a generationibus et receptacula a thesauris illius

1:22 corona sapientiae timor Domini repollens pacem et salutis fructum

1:23 et vidit et dinumeravit eam utraque autem sunt dona Dei

1:24 scientiam et intellectum prudentiae sapientia conpartietur et gloriam tenentium se inaltat

1:25 radix sapientiae est timere Dominum rami enim illius longevi

1:26 in thesauris sapientiae intellectus et scientiae religiositas execratio autem peccatoribus sapientia

1:27 timor Dei expellit peccatum

1:28 nam qui sine timore est non poterit iustificari iracundia enim animositatis illius subversio illius est

1:29 usque in tempus sustinebit patiens et postea redditio iucunditatis

1:30 bonus sensus usque in tempus abscondebit verba illius et labia multorum enarrabunt sensum illius

1:31 []

1:32 []

1:33 concupiscens sapientiam conserva iustitiam et Deus praebebit illam tibi

1:34 sapientia enim et disciplina timor Domini et quod beneplacitum est illi

1:35 fides et mansuetudo et adimplebit thesauros illius

1:36 non sis incredibilis timori Domini et ne accesseris ad illum duplici corde

1:37 ne fueris hypocrita in conspectu hominum et non scandalizeris labiis tuis

1:38 adtende in illis ne forte cadas et adducas animae tuae inhonorationem